สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ อาจดูงงๆครับ ต้องขอโทษด้วย
ผมมีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่องครับ ทุกเรื่องจริงๆ
ผมขอย้อนกลับไปเมื่อ 11 ปีที่แล้ว เมื่อผมเข้ามาเรียนในมหาลัย
ผมเจอ M (สมมุตินะครับ) ครั้งแรกคือวันที่มาสมัครเรียน ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไหร่
พอเริ่มมีการรับน้อง มีการทำกิจกรรม ลงระเบียบ กิจกรรมเชียร์ต่างๆ เราเริ่มสนิทกันครับ
เราได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ได้พูดคุยกันมากขึ้น เริ่มสนิทกัน เพราะเราจะเข้ากิจกรรมของคณะอยู่เรื่อยๆ
แต่เราเรียนกันคนละสาขาครับ (อ่อ บอกก่อนว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะครับ แค่เพื่อนจริงๆ)
ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้วครับ ซึ่งแฟนผมเป็นคนที่ขี้หึงมาก ไม่ค่อยมีเหตุผลครับ
ซึ่งแน่นอนว่า หนึ่งในนั้นคื่อ M ครับ
พอถึงตอนปิดเทมอปี1 เราได้ไปทำงาน part time ที่เดียวกันครับ
เราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นครับ
ตอนนั้น M มีรุ่นพี่มาจึบครับ ด้วยความที่สนิทกันเราก็เลยเตือนๆเธอไปว่า ก็ดูดีๆนะ
ได้ยินจากรุ่นพี่คนอื่นๆมาว่า พี่คนนี้ไม่ธรรมดาครับ แต่แล้ว M ก็เป็นแฟนกับรุ่นพี่คนนั้น
เราก็ไม่ได้อะไรนะ แต่ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนมาก ก็เลยได้แต่คอยมองอยู่ห่างๆ
เวลาเรามีปัญหา เราก็จะมาปรึกษากันทุกเรื่องครับ ไปนั่งกินเหล้ากันสองคน แล้วก็พล่ามมม รัวๆๆๆๆ
M เป็นเพื่อนที่ดีมากครับ รับฟังผมทุกเรื่อง เป็นที่ปรึกษาที่ดีมาก ถึงขนาดผมเคยนั่งร้องไห้กับ M มาแล้วครับ
จนถึงตอนผมอยู่ปี 3 แล้วครับ ด้วยความที่เราสนิทกันมาก และแฟนผมก็เป็นคนขี้หึงมาก
เวลาผมจะกับ M จะคุยกันก็ต้องเป็นช่วงที่แฟนผมไม่อยู่ครับหรือเวลาที่ไปคณะครับ ผมก็จะพยายามไม่พูดถึง M ให้แฟนฟัง
ปกติพอส่งข้อความเสร็จผมก็จะลบออกทันที เพราะไม่อยกให้แฟนผมเค้าคิดมาก แล้ววันึงแฟนผมเค้ามาดูโทรศัพท์ครับ
แล้วเจอ SMS ที่ผมส่งให้ M ครับ ประมาณว่า “กลับบ้านดีๆล่ะ กลับถึงแล้วส่งข้อความมาด้วยนะ เป็นห่วงนะ” อะไรประมาณนี้ครับ
แฟนผมเลยปรี๊ดดดดดแตกครับ โทรไปหา M แล้วเรียกมาด่าต่อหน้าผมและแฟนของ M ด้วยครับ
ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออกครับ นี่ก็แฟน นั่นก็เพื่อน แล้วตรูจะทำยังไงดีวะเนี่ย ก็ได้แต่ห้ามแฟนผมว่าพอแล้ว ไม่มีอะไรจริงๆ
คอยรั้งคอยดึงไว้ไม่ให้มีเรื่องกัน จนสุดท้ายก็เลยแยกจากกันไป วันรุ่งขึ้นผมก็เลยไปขอโทษ M แต่ M บอกว่าทำไมถึงยืนเฉยๆ
ปล่อยให้แฟนมาด่าได้ไง M โกรธผมมากครับ M ไม่คุยกับผมเลยครับ เจอหน้ากันก็ไม่มองครับ ตอนนั้นผมรู้สึกผิดกับ M มากๆ
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงครับ ก็ได้แต่รับผลกรรมจากการกระทำของผมเองครับไม่คุยกันอยู่หลายเดือนเลยครับ
คณะที่ผมเรียนจะต้องมีการออกพื้นที่ครับ ซึ่งอาจาร์ยจะเป็นคนเลือกกลุ่มให้ครับ แล้วด้วยเหตุบังเอิญหรืออะไรก็ไม่รู้ครับ
ผมกับ M ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เป็นไปตามคาดครับ เมื่อแฟนผมเห็นรายชื่อ เธอถึงกับฉีกหนังสือเล่มนั้นเลยครับ
แล้วก็บรรเลงเลยครับ “ไปบอกให้อาจาร์ยจัดกลุ่มแบบนี้ใช่มั้ยยย ทำไมทำแบบนี้ สมใจแล้วซินะ บลาๆๆๆ รัวๆๆๆๆ”
ผมก็พยายามอธิบายแต่เธอก็ไม่ฟังครับ ทะเลาะกันแรงมากๆครับ หนักมาก จนสุดท้ายผมตัดสินใจ บอกเลิกกับแฟนผมครับ ไม่ใช่ว่าเพราะ M นะครับ แต่เป็นเพราะ ผมคิดว่าต่อไปเรายังคบกันต่อไปแล้วเราต้องมานั่งทะเลาะกันอย่างนี้ ไม่มีเหตุผลกันแบบนี้ วันนึงมันคงไปด้วยกันไม่รอดแน่ๆ อ่อ ผมคบกับแฟนผมประมาณ 4 ปีได้ จนสุดท้ายก็เลิกกันไป
พอเวลาฝ่านไปซักพัก ผมก็ตัดสินในไปที่หอ M ไปยืนอยู่หน้าห้องแล้วก็เคาะประตู ซักพัก M เปิดประตูออกมาพอเห็นหน้าผม
M ก็ไม่พูดอะไร เงียบสนิด ผมก็เลยบอกว่าที่มาวันนี้ อยากจะมาขอโทษ กับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ว่า M จะให้อภัยหรือไม่ก็ตาม
หลังจากวันนั้นผมกับ M ก็เริ่มมาคุย มาสนิทกันเหมือนเดิมครับ จนเราทั้งคู่เรียนจบ ต่างคนก็ต่างทำงาน แต่เรายังอยู่หอพัก
แถวมหาลัยนั่นแหละครับ ส่วนใหญ่คนที่จบจากมหาลัยนี้จะไม่ไปไหนครับจะอยู่แถวๆนั้นแหละ ไม่ยอมไปไหนกันสักที ก็คุยกันทุกวัน เจอกันบ้าง กินเหล้าด้วยกันบ้าง เรามักจะไปกินเหล้ากันที่ชายหาดครับ เพราะมันบรรยากาศดี บางวันที่พระจันทร์เต็มดวงเราจะเห็นพระจันทร์กระทบกับท้องทะเล เราก็จะเรียกกันว่า “ทางเดินพระจันทร์”
สักพัก M ก็ห่างๆกับแฟน แล้วเป็นจังหวะเดียวกับที่แฟนเก่า M ได้เข้ามาคุย แล้วก็คบกันเป็นแฟน(สมมุติว่าชื่อ A แล้วกัน)
M กับ A ก็คบกันสักพัก แต่กับ A ผมไม่ค่อยมีปัญหากันเท่าไหร่ เพราะผมรู้ว่า M รัก A มาก ผมก็ยินดีด้วยนะ
แต่แล้ววันนึง จู่ๆ M ก็ย้ายกลับไปทำงานที่บ้านต่างจังหวัด โดยที่ไม่บอกผมสักคำ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆ ว่าทำไมไม่บอกผมเลย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เข้าใจว่าอยากกลับบ้านไปดูแลพ่อกับแม่ แล้วก็คงอยากอยู่ใกล้ๆกับ A ด้วยแหละ
ตั้งแต่นั้นมา เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ครับ แต่ก็ยังคุยกันอยู่บ่อยๆ นานๆถึงจะได้เจอกันที ตอนนั้นผมก็มีแฟนใหม่ครับ
เป็นรุ่นน้องหลายปีเธอยังเรียนอยู่เลยน่าจะปี 2 ได้มั้ง ด้วยความที่อายุห่างกันหลายปี เราก็จะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
ไม่รู้ว่าเป็นอะไรนะ แฟนผมทุกคน จะไม่ค่อยชอบ M สักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะว่า ผมกับ M สนิทกันมากเกินไปมั้งครับ
ก็เหมือนเดิมครับ พอรู้ว่าแฟนไม่ค่อยชอบ M ผมก็จะไม่พูดถึง M ให้แฟนฟังเท่าไหร่ ผมคบกับน้องคนนี้ได้ประมาณ 6-7เดือน
ก็เลิกกันครับ เพราะว่าผมไปจีบผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ผมเคยจีบตั้งแต่เลิกกับแฟนคนแรกสักพักนึงครับ แต่ตอนนั้น
เธอยังไม่รับรักผมครับ จนตอนนี้ผมได้เป็นแฟนกับเธอแล้วครับ (หลายปีอยู่เหมือนกันนะ) (อันนี้ผมเลวเองครับ นอกใจน้องเค้า)
ผมรักแฟนคนนี้มากครับเธอมีความเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผล แล้วเราก็นิสัยคล้ายๆกันครับ จนเราได้แต่งงานกันอยู่ด้วยกันจนทุกวันนี้ ผมกับ M ก็คุยกันเรื่อยๆ นะ แต่ก็ไม่ได้เจอกันเลย อาจเป็นเพราะผมมีครอบครัวแล้วด้วยแหละ
M คอยช่วยเหลือผมตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเงิน หรือให้คำปรึกษา เวลาผมมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ M ก็จะคอย Support ผมเสมอ
ตอนผมทำบุญบ้าน ตอนแรกกะว่าจะไม่เชิญใครเพราะเกรงใจ แล้วก็ไม่ค่อยมีเงินด้วยครับ
แต่สุดท้ายผมส่ง line ไปบอก M ว่าผมจะทำบุญบ้านนะ คือ 2-3 วันก่อนวันทำบุญ แต่ M ตอบกลับมาว่าไม่ว่าง
ผมก็เลยบอกว่าถ้าว่างก็เชิญมานะ จนเวลาผ่านไปประมาณ 1-2เดือน ตอนนั้นผมยุ่งมากๆ เพราะจะมี Audit ที่บริษัท
ทำให้ผมไม่มีเวลาไปไหนทำโอตลอดเลย เลยไม่ได้โทรหา M เลย ผมทำงานจนป่วยเข้าโรงพยาบาล ยังต้องขอหมอ
ออกจากโรงพยาบาลกลับมาทำงานเลย
แต่แล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น วันนึงผมก็ได้เข้าเฟส ผมก็เอะใจว่าทำไม M ไม่ได้ Update status เลย จึงลองพิมพ์ชื่อ M
แต่ปรากฎว่า หาชื่อ M ไม่เจอ ผมก็เลยเริ่มสงสัย ก็เลยเข้าไปเช็คใน Line แล้วลองส่ง line ไป M ก็ไม่ตอบผม
ผมเริ่มมั่นใจแล้วว่า M Block เฟส กับ line ผมแน่ๆ คือผมรู้นิสัย M ครับว่าถ้า M โกรธ M จะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
โดยปกติ ถ้าเวลา M โกรธ ผมก็จะเงียบหรือปล่อยให้ M พูดจนดีขึ้นครับ ผมจึงเลือกที่จะไม่โทรหา M เพราะรู้ว่า
โทรไปก็ไม่รับ เพราะ M คงไม่อยากคบผมแล้วแหละ ผมจึงส่ง mail ไปหาและบอกขอโทษ M ไม่ว่า M จะโกรธผมเรื่องอะไร แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับกลับมาเลยครับ ผมอยากคุยกับ M นะ อยากปรึกษาอะไรด้วยหลายๆอย่าง เราเพราะ M เป็นคนที่ผมคุยด้วยแล้วทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นนะ ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่นัก ก็มี M นี่แหละที่สนิทกันมากที่สุด
อาจจะเป็นด้วยเรื่องเราต่างเพศกัน การที่เราจะสนิทกันมันอาจจะไม่เหมาะสมก็ได้ครับ
แต่ด้วยเวลา 11 ปีที่รู้จักกันมา M กับผม ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากๆ ทั้งทุกข์ทั้งสุข เรื่องราวต่างๆที่มันเกิดขึ้น
ผมว่ามันไม่น้อยเลยนะครับกับสิ่งดีๆที่เกิดขึ้น
วันนี้ผมจึงอยากจะขอโทษ ขอโทษ และก็ขอโทษ ในสิ่งที่ผมทำไม่ดีกับ M หรือในสิ่งที่ผมอาจจะมองช้ามความรู้สึกของ M ไป
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันครับที่จะทำให้ M ยกโทษให้ผม คือตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมาประมาณ 4 เดือนแล้วครับ
ปล. เรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมด อาจจะยาวไปหน่อย อาจจะข้ามๆไปบ้าง แต่ถ้าจะให้เล่าทั้งหมด มันคงไม่พอครับ
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอให้ M โชคดีกับทุกสิ่งที่เลือก มีความสุขมากๆกับชีวิตที่กำลังจะแต่งงานนะครับ
ไม่ว่า M จะได้เห็นกระทู้นี้หรือไม่ ผมก็อยากจะขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เคยให้กันครับ
และหวังว่า M จะได้อ่านกระทู้นี้นะ..
เมื่อเพื่อนสนิทที่คบกันมา 11 ปี เลิกคบ
ผมมีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่องครับ ทุกเรื่องจริงๆ
ผมขอย้อนกลับไปเมื่อ 11 ปีที่แล้ว เมื่อผมเข้ามาเรียนในมหาลัย
ผมเจอ M (สมมุตินะครับ) ครั้งแรกคือวันที่มาสมัครเรียน ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไหร่
พอเริ่มมีการรับน้อง มีการทำกิจกรรม ลงระเบียบ กิจกรรมเชียร์ต่างๆ เราเริ่มสนิทกันครับ
เราได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ได้พูดคุยกันมากขึ้น เริ่มสนิทกัน เพราะเราจะเข้ากิจกรรมของคณะอยู่เรื่อยๆ
แต่เราเรียนกันคนละสาขาครับ (อ่อ บอกก่อนว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะครับ แค่เพื่อนจริงๆ)
ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้วครับ ซึ่งแฟนผมเป็นคนที่ขี้หึงมาก ไม่ค่อยมีเหตุผลครับ
ซึ่งแน่นอนว่า หนึ่งในนั้นคื่อ M ครับ
พอถึงตอนปิดเทมอปี1 เราได้ไปทำงาน part time ที่เดียวกันครับ
เราก็ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นครับ
ตอนนั้น M มีรุ่นพี่มาจึบครับ ด้วยความที่สนิทกันเราก็เลยเตือนๆเธอไปว่า ก็ดูดีๆนะ
ได้ยินจากรุ่นพี่คนอื่นๆมาว่า พี่คนนี้ไม่ธรรมดาครับ แต่แล้ว M ก็เป็นแฟนกับรุ่นพี่คนนั้น
เราก็ไม่ได้อะไรนะ แต่ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนมาก ก็เลยได้แต่คอยมองอยู่ห่างๆ
เวลาเรามีปัญหา เราก็จะมาปรึกษากันทุกเรื่องครับ ไปนั่งกินเหล้ากันสองคน แล้วก็พล่ามมม รัวๆๆๆๆ
M เป็นเพื่อนที่ดีมากครับ รับฟังผมทุกเรื่อง เป็นที่ปรึกษาที่ดีมาก ถึงขนาดผมเคยนั่งร้องไห้กับ M มาแล้วครับ
จนถึงตอนผมอยู่ปี 3 แล้วครับ ด้วยความที่เราสนิทกันมาก และแฟนผมก็เป็นคนขี้หึงมาก
เวลาผมจะกับ M จะคุยกันก็ต้องเป็นช่วงที่แฟนผมไม่อยู่ครับหรือเวลาที่ไปคณะครับ ผมก็จะพยายามไม่พูดถึง M ให้แฟนฟัง
ปกติพอส่งข้อความเสร็จผมก็จะลบออกทันที เพราะไม่อยกให้แฟนผมเค้าคิดมาก แล้ววันึงแฟนผมเค้ามาดูโทรศัพท์ครับ
แล้วเจอ SMS ที่ผมส่งให้ M ครับ ประมาณว่า “กลับบ้านดีๆล่ะ กลับถึงแล้วส่งข้อความมาด้วยนะ เป็นห่วงนะ” อะไรประมาณนี้ครับ
แฟนผมเลยปรี๊ดดดดดแตกครับ โทรไปหา M แล้วเรียกมาด่าต่อหน้าผมและแฟนของ M ด้วยครับ
ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออกครับ นี่ก็แฟน นั่นก็เพื่อน แล้วตรูจะทำยังไงดีวะเนี่ย ก็ได้แต่ห้ามแฟนผมว่าพอแล้ว ไม่มีอะไรจริงๆ
คอยรั้งคอยดึงไว้ไม่ให้มีเรื่องกัน จนสุดท้ายก็เลยแยกจากกันไป วันรุ่งขึ้นผมก็เลยไปขอโทษ M แต่ M บอกว่าทำไมถึงยืนเฉยๆ
ปล่อยให้แฟนมาด่าได้ไง M โกรธผมมากครับ M ไม่คุยกับผมเลยครับ เจอหน้ากันก็ไม่มองครับ ตอนนั้นผมรู้สึกผิดกับ M มากๆ
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงครับ ก็ได้แต่รับผลกรรมจากการกระทำของผมเองครับไม่คุยกันอยู่หลายเดือนเลยครับ
คณะที่ผมเรียนจะต้องมีการออกพื้นที่ครับ ซึ่งอาจาร์ยจะเป็นคนเลือกกลุ่มให้ครับ แล้วด้วยเหตุบังเอิญหรืออะไรก็ไม่รู้ครับ
ผมกับ M ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน เป็นไปตามคาดครับ เมื่อแฟนผมเห็นรายชื่อ เธอถึงกับฉีกหนังสือเล่มนั้นเลยครับ
แล้วก็บรรเลงเลยครับ “ไปบอกให้อาจาร์ยจัดกลุ่มแบบนี้ใช่มั้ยยย ทำไมทำแบบนี้ สมใจแล้วซินะ บลาๆๆๆ รัวๆๆๆๆ”
ผมก็พยายามอธิบายแต่เธอก็ไม่ฟังครับ ทะเลาะกันแรงมากๆครับ หนักมาก จนสุดท้ายผมตัดสินใจ บอกเลิกกับแฟนผมครับ ไม่ใช่ว่าเพราะ M นะครับ แต่เป็นเพราะ ผมคิดว่าต่อไปเรายังคบกันต่อไปแล้วเราต้องมานั่งทะเลาะกันอย่างนี้ ไม่มีเหตุผลกันแบบนี้ วันนึงมันคงไปด้วยกันไม่รอดแน่ๆ อ่อ ผมคบกับแฟนผมประมาณ 4 ปีได้ จนสุดท้ายก็เลิกกันไป
พอเวลาฝ่านไปซักพัก ผมก็ตัดสินในไปที่หอ M ไปยืนอยู่หน้าห้องแล้วก็เคาะประตู ซักพัก M เปิดประตูออกมาพอเห็นหน้าผม
M ก็ไม่พูดอะไร เงียบสนิด ผมก็เลยบอกว่าที่มาวันนี้ อยากจะมาขอโทษ กับทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ว่า M จะให้อภัยหรือไม่ก็ตาม
หลังจากวันนั้นผมกับ M ก็เริ่มมาคุย มาสนิทกันเหมือนเดิมครับ จนเราทั้งคู่เรียนจบ ต่างคนก็ต่างทำงาน แต่เรายังอยู่หอพัก
แถวมหาลัยนั่นแหละครับ ส่วนใหญ่คนที่จบจากมหาลัยนี้จะไม่ไปไหนครับจะอยู่แถวๆนั้นแหละ ไม่ยอมไปไหนกันสักที ก็คุยกันทุกวัน เจอกันบ้าง กินเหล้าด้วยกันบ้าง เรามักจะไปกินเหล้ากันที่ชายหาดครับ เพราะมันบรรยากาศดี บางวันที่พระจันทร์เต็มดวงเราจะเห็นพระจันทร์กระทบกับท้องทะเล เราก็จะเรียกกันว่า “ทางเดินพระจันทร์”
สักพัก M ก็ห่างๆกับแฟน แล้วเป็นจังหวะเดียวกับที่แฟนเก่า M ได้เข้ามาคุย แล้วก็คบกันเป็นแฟน(สมมุติว่าชื่อ A แล้วกัน)
M กับ A ก็คบกันสักพัก แต่กับ A ผมไม่ค่อยมีปัญหากันเท่าไหร่ เพราะผมรู้ว่า M รัก A มาก ผมก็ยินดีด้วยนะ
แต่แล้ววันนึง จู่ๆ M ก็ย้ายกลับไปทำงานที่บ้านต่างจังหวัด โดยที่ไม่บอกผมสักคำ ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มากๆ ว่าทำไมไม่บอกผมเลย ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็เข้าใจว่าอยากกลับบ้านไปดูแลพ่อกับแม่ แล้วก็คงอยากอยู่ใกล้ๆกับ A ด้วยแหละ
ตั้งแต่นั้นมา เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ครับ แต่ก็ยังคุยกันอยู่บ่อยๆ นานๆถึงจะได้เจอกันที ตอนนั้นผมก็มีแฟนใหม่ครับ
เป็นรุ่นน้องหลายปีเธอยังเรียนอยู่เลยน่าจะปี 2 ได้มั้ง ด้วยความที่อายุห่างกันหลายปี เราก็จะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่
ไม่รู้ว่าเป็นอะไรนะ แฟนผมทุกคน จะไม่ค่อยชอบ M สักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะว่า ผมกับ M สนิทกันมากเกินไปมั้งครับ
ก็เหมือนเดิมครับ พอรู้ว่าแฟนไม่ค่อยชอบ M ผมก็จะไม่พูดถึง M ให้แฟนฟังเท่าไหร่ ผมคบกับน้องคนนี้ได้ประมาณ 6-7เดือน
ก็เลิกกันครับ เพราะว่าผมไปจีบผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ผมเคยจีบตั้งแต่เลิกกับแฟนคนแรกสักพักนึงครับ แต่ตอนนั้น
เธอยังไม่รับรักผมครับ จนตอนนี้ผมได้เป็นแฟนกับเธอแล้วครับ (หลายปีอยู่เหมือนกันนะ) (อันนี้ผมเลวเองครับ นอกใจน้องเค้า)
ผมรักแฟนคนนี้มากครับเธอมีความเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผล แล้วเราก็นิสัยคล้ายๆกันครับ จนเราได้แต่งงานกันอยู่ด้วยกันจนทุกวันนี้ ผมกับ M ก็คุยกันเรื่อยๆ นะ แต่ก็ไม่ได้เจอกันเลย อาจเป็นเพราะผมมีครอบครัวแล้วด้วยแหละ
M คอยช่วยเหลือผมตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเงิน หรือให้คำปรึกษา เวลาผมมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ M ก็จะคอย Support ผมเสมอ
ตอนผมทำบุญบ้าน ตอนแรกกะว่าจะไม่เชิญใครเพราะเกรงใจ แล้วก็ไม่ค่อยมีเงินด้วยครับ
แต่สุดท้ายผมส่ง line ไปบอก M ว่าผมจะทำบุญบ้านนะ คือ 2-3 วันก่อนวันทำบุญ แต่ M ตอบกลับมาว่าไม่ว่าง
ผมก็เลยบอกว่าถ้าว่างก็เชิญมานะ จนเวลาผ่านไปประมาณ 1-2เดือน ตอนนั้นผมยุ่งมากๆ เพราะจะมี Audit ที่บริษัท
ทำให้ผมไม่มีเวลาไปไหนทำโอตลอดเลย เลยไม่ได้โทรหา M เลย ผมทำงานจนป่วยเข้าโรงพยาบาล ยังต้องขอหมอ
ออกจากโรงพยาบาลกลับมาทำงานเลย
แต่แล้วเหตุการณ์ก็เกิดขึ้น วันนึงผมก็ได้เข้าเฟส ผมก็เอะใจว่าทำไม M ไม่ได้ Update status เลย จึงลองพิมพ์ชื่อ M
แต่ปรากฎว่า หาชื่อ M ไม่เจอ ผมก็เลยเริ่มสงสัย ก็เลยเข้าไปเช็คใน Line แล้วลองส่ง line ไป M ก็ไม่ตอบผม
ผมเริ่มมั่นใจแล้วว่า M Block เฟส กับ line ผมแน่ๆ คือผมรู้นิสัย M ครับว่าถ้า M โกรธ M จะไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
โดยปกติ ถ้าเวลา M โกรธ ผมก็จะเงียบหรือปล่อยให้ M พูดจนดีขึ้นครับ ผมจึงเลือกที่จะไม่โทรหา M เพราะรู้ว่า
โทรไปก็ไม่รับ เพราะ M คงไม่อยากคบผมแล้วแหละ ผมจึงส่ง mail ไปหาและบอกขอโทษ M ไม่ว่า M จะโกรธผมเรื่องอะไร แต่ก็ไม่มีสัญญาณตอบรับกลับมาเลยครับ ผมอยากคุยกับ M นะ อยากปรึกษาอะไรด้วยหลายๆอย่าง เราเพราะ M เป็นคนที่ผมคุยด้วยแล้วทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นนะ ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่นัก ก็มี M นี่แหละที่สนิทกันมากที่สุด
อาจจะเป็นด้วยเรื่องเราต่างเพศกัน การที่เราจะสนิทกันมันอาจจะไม่เหมาะสมก็ได้ครับ
แต่ด้วยเวลา 11 ปีที่รู้จักกันมา M กับผม ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากๆ ทั้งทุกข์ทั้งสุข เรื่องราวต่างๆที่มันเกิดขึ้น
ผมว่ามันไม่น้อยเลยนะครับกับสิ่งดีๆที่เกิดขึ้น
วันนี้ผมจึงอยากจะขอโทษ ขอโทษ และก็ขอโทษ ในสิ่งที่ผมทำไม่ดีกับ M หรือในสิ่งที่ผมอาจจะมองช้ามความรู้สึกของ M ไป
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันครับที่จะทำให้ M ยกโทษให้ผม คือตอนนี้เราไม่ได้คุยกันมาประมาณ 4 เดือนแล้วครับ
ปล. เรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมด อาจจะยาวไปหน่อย อาจจะข้ามๆไปบ้าง แต่ถ้าจะให้เล่าทั้งหมด มันคงไม่พอครับ
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอให้ M โชคดีกับทุกสิ่งที่เลือก มีความสุขมากๆกับชีวิตที่กำลังจะแต่งงานนะครับ
ไม่ว่า M จะได้เห็นกระทู้นี้หรือไม่ ผมก็อยากจะขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เคยให้กันครับ
และหวังว่า M จะได้อ่านกระทู้นี้นะ..