มีคนๆนึงที่เรารู้จักกันมาได้สักพักนึงแล้ว เขาเป็นคนที่เราแอบชอบมานาน แต่เขาไม่รู้หลอกนะ อีกอย่างก็ไม่ได้คาดหวังอะไรเพราะคิดว่าเป็นไปไม่ได้หลอก มันคงไม่มีทาง มีอยู่ช่วงนึงเราคุยกันตลอดไม่ว่าจะเป็นโทรหรือแชท เรียกได้ว่าแทบจะไม่ต้องทักไปเลยหล่ะ ทำอะไร ไปไหน กินข้าวยัง มอนอ่ง ฝันดี ครบสูตรเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ทานข้าว ดูหนัง เรามีอะไรๆที่คล้ายกันอยู่มาก แต่ก็มีอะไรที่ต่างพอสมควร เรียกได้ว่า ชอบอะไรคล้ายๆกัน แต่จะต่างกันตรงที่ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตหลักๆมากกว่า ตามประสาคนแอบชอบ เราก็พยายามเอาใจเขา นึกออกใช่ป่ะ อะไรที่เราทำได้เราก็ทำ บางอย่างไม่ชอบนะ แต่ทำแล้วกลับมีความสุขเฉยเลย เห็นเขามีความสุขเรานี่โคตรมีความสุขอ่ะ หลายๆคนคงเข้าใจโมเม้นนี้อ่ะ เราก็สนิทกันมากขึ้น แต่เวลาอยู่กับเขา อยากจะจับมือยังไม่กล้าเลยอ่ะ ก็กลัวเพราะความสัมพันธ์เรายังไม่ชัดเจนเท่าไร แต่เรานี่สิ ในใจแบบชอบมาเป็นทุนอยู่แล้ว ก็ยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีก แต่ก็นะ พอวันนึงเรื่องมันเริ่มตรงที่ว่า เขาก็นิ่งๆไปเฉยๆ ไม่ทัก ไม่คุยกับเรา เหมือนแต่ก่อน ทักไปก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง โทรนี่ตัดทิ้งไปเลย เคยคิดจะตัดใจนะ แต่ก็ทำไม่ได้ เราก็ไม่เข้าใจหลอกว่าทำไมเขาถึงหายไป เราถามเขานนะแต่ก็ไม่ได้คำตอบเหมือนเคย เราแค่อยากให้เขากลับมา พูดคุยกับเราเหมือนแต่ก่อน ในฐานะอะไรก็ได้ เพราะเราแค่อยากให้เขาอยู่ เป็นส่วนนึงในชีวิตเราก็พอแล้ว
ถ้าวันนึงคนที่เรารัก หายไป