เวลาไม่ช่วยให้ลืม เหมือนใครบอกไว้

สวัสดีครับ ผมชื่อ อะตอม
   
    เรื่องที่ผมจะเล่า... มันคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ของผม ที่ทำให้ผมติดอยู่กับอดีตตรงนี้ อยากให้เป็นอุทาหรณ์กับหลายๆคน ที่มีคนรักอยู่ข้างๆ ดูแลกันดีๆรักกันให้มากๆ เพราะถ้าคุณเสียเธอไป ต่อให้รอทั้งชีวิต คุณก็อาจไม่ได้เธอคนนั้นคืน

(เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์จริง บุคคลในเรื่องก็เป็นคนจริงๆ ไม่ใช่แมว)

  ย้อนกลับไป เมื่อ3ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมอายุ20ปลายๆ ยังเรียนอยู่ มหาลัยผม อยู่แถวๆลาดพร้าว เป็นมหาลัยเอกชน ช่วงนั้นที่บ้านผมมีปัญหาเรื่องเงิน ผมจึงต้องหาเวลาว่างหลังเลิกเรียนไปทำงานกลางคืน ที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งซึ่งเพื่อนผมแนะนำมา ทำไปได้สักพักผมก็ได้เลื่อนตำแหน่ง เป็นโฮสประจำร้าน

  เรื่องของผมและเธอเริ่มต้นจาก Facebook  
วันนึง  ผมได้ไปเจอผูเหญิงคนนึง เธอสวยมากกกกก แอร๊ยยยยยยยย น่อวน๊อคอ่อ >///< พอๆ กลับเข้าเรื่องดีกว่า
วันนั้นผมแอดเธอไป อีกสามวันให้หลังเธอถึงจะรับแอด  หุหุ แชทโดยด่วน
เธอชื่อ ป.... เอ่อ เรียกเธอว่า"หมวย"ดีกว่า เธออายุเท่าๆผม เรียนเมืองนอก (เดนมาร์ค) สวยจนแสบตา =w=
   นิสัยเธอ เฮฮา กวนทีน ผมชอบผู้หญิงแบบนี้ และ.... ผมก็เริ่มชอบเธอแล้วด้วย

แต่.... เธอมีแฟนแล้ว T^T

แต่ตอนนั้นผมก็ยังเฉยๆ เพราะมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตหลายต่อหลายคน  ส่วนผมกับเธอก็ยังคุยกัน โดยส่วนมาก ผมจะหยอดเธอทุกๆครั้ง 5555

ผม: ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่า ที่นั่นที่ไหนเอ่ย?
หมวย: 555 เล่นไรเนี่ย เดนมาร์คสิ ^^
ผม: ว้าาา แย่จัง ผมนึกว่า ที่........
หมวย:????
ผม: นึกว่า ที่.... รัก
หมวย: >////< อีบร้าาาา อ๊วกแปป

ผมก็คุยกันแบบนี้ตลอด5555
  อยู่มาวันนึง เธอก็บอกผมว่า ...เธอเลิกกันแฟนแล้ว และที่น่าตกใจกว่านั้น เธอบอกว่า ชอบผม 0{}0
  ผมนี่เงิบเลยครัชชชช แย่งซีนชัดๆ

และเรื่องของผมและเธอก็ได้เริ่มขึ้น (เด๋วมาต่อนะ)