ตอนนี้เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้อายุ 21 ปี มีแฟนหรือคนรู้ใจที่คบกันมา 4 ปีกว่าแล้ว เราสองคนรักกันมาก
แต่เฟนเรา เด็กกว่าเรา เเต่เขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเหล้า บุหรี่ อะไรเลย เเต่นิสัยเขาจะเป็นเด็กนิดๆ
ระหว่างที่เราคบกัน ก็เกิดปัญหาขึ้นมากมาย อาจเป็นเพราะเราสองคนอยู่ห่างกัน ไม่ค่อยมีเวลา ต่างคนต่างเรียน
คร้งที่1
ช่วงเวลาตอนที่ฉันเข้าเรียนปี1 ก็เกิมีรุ่นพี่มาชอบ มายุ่งบ้าง เป็นคนหน้าตาธรรมดา เเต่นิสัยตลก ขี้เล่น คุยเก่ง
ทำให้มีคนเข้ามาคุยด้วยเยอะ เเต่ก็ไม่ได้เข้าไปคุยแบบสนิทสนมมาก เเต่มีพี่คนนึง ซึ่งทำให้เรารักเขา เเต่เราสองคนต่างมีแฟน
เราสองคนแกแอบคุยกันมาเรื่อยๆ จนแฟนจับได้เราก็ห่างกันออกไป
ครั้งที่ 2
คราวนี้เ็นแฟนเราทีไปมีผู้หญิงอื่น แอบคุยกันทางไลน์ พอดีวันนั้นเราไปเปิดโทรศัพแฟนเล่น ด้วยความที่ไม่ตั้งใจไลน์ก็เด้ง
ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยเปิดดู เราก็พบกับความจริง คุยกันเเบบไม่ใช่พี่น้อง คำพูดนี่เพราะกว่าคุยกับเราซะอีก มีการนัดเจอกับผู้หญิงคนนั้น
ชวนไปกินข้าว ดูหนัง เเต่เวลาว่างไม่ตรงกัน ทำให้ทั้งสองไม่ได้เจอกัน หลังจากที่เรารุ้เรื่องทั้งหมดเราก็เสียใจมาก เพราะเเฟนเราโกหกว่าไม่มีอะไร
ไม่ได้คุย เป็นพี่น้องกัน เเต่จริงๆเรารู้ความจริงจากผู้หิงคนนั้นหมดแล้ว พอไม่นานเราก็คืนดีกัน เพราะช่วงเวลานั้นเราคบกันมานาน เราคิดว่าเรื่อง
แค่นี้คงไม่เป็นไร ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
ครั้งที่ 3 เหตการที่เกิดขึ้นไม่นานมานี้
ตัวฉันเองเป็นคนผิด ผิดเเบบไม่น่าให้อภัย เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเรามีกิจกรรมที่มหาลัย
เป็นกิจกรรมที่จัดตั้งเเต่เช้าจนมืด กิจกกรมที่สองคณะจัดรวมกัน ระหว่างที่เราทำกิจกกรม เราก็ได้เจอรุ่นพี่คนหนึ่งที่เห็นเเล้วถูะตามาก
ชอบในรอยยิ้ม ตัวเล็ก น่ารัก ที่เรามองเขาอยู่ เขาก็หันมาบิ้มให้เราทันที พี่เขาก็เข้ามาทำความรู้จักกับเรา
มาคุย มาเล่นด้วย มาเเกล้ง จนเรากับพี่เขาคุยกันแบบสนุกสนาน ก่อนงานเลิกคืนนั้น พี่เขาได้เอาของมาให้เรา 1ชิ้น รู้สึกดีใจมาก
สุดท้ายเราก็ได้คุยกัน เพราะเราเเลกไลน์กัน (รู้สึกผิด)
เดี้ยวมาต่อนนะค่ะ
ความผิดที่ไม่มีคำว่า #อภัย
แต่เฟนเรา เด็กกว่าเรา เเต่เขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเหล้า บุหรี่ อะไรเลย เเต่นิสัยเขาจะเป็นเด็กนิดๆ
ระหว่างที่เราคบกัน ก็เกิดปัญหาขึ้นมากมาย อาจเป็นเพราะเราสองคนอยู่ห่างกัน ไม่ค่อยมีเวลา ต่างคนต่างเรียน
คร้งที่1
ช่วงเวลาตอนที่ฉันเข้าเรียนปี1 ก็เกิมีรุ่นพี่มาชอบ มายุ่งบ้าง เป็นคนหน้าตาธรรมดา เเต่นิสัยตลก ขี้เล่น คุยเก่ง
ทำให้มีคนเข้ามาคุยด้วยเยอะ เเต่ก็ไม่ได้เข้าไปคุยแบบสนิทสนมมาก เเต่มีพี่คนนึง ซึ่งทำให้เรารักเขา เเต่เราสองคนต่างมีแฟน
เราสองคนแกแอบคุยกันมาเรื่อยๆ จนแฟนจับได้เราก็ห่างกันออกไป
ครั้งที่ 2
คราวนี้เ็นแฟนเราทีไปมีผู้หญิงอื่น แอบคุยกันทางไลน์ พอดีวันนั้นเราไปเปิดโทรศัพแฟนเล่น ด้วยความที่ไม่ตั้งใจไลน์ก็เด้ง
ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยเปิดดู เราก็พบกับความจริง คุยกันเเบบไม่ใช่พี่น้อง คำพูดนี่เพราะกว่าคุยกับเราซะอีก มีการนัดเจอกับผู้หญิงคนนั้น
ชวนไปกินข้าว ดูหนัง เเต่เวลาว่างไม่ตรงกัน ทำให้ทั้งสองไม่ได้เจอกัน หลังจากที่เรารุ้เรื่องทั้งหมดเราก็เสียใจมาก เพราะเเฟนเราโกหกว่าไม่มีอะไร
ไม่ได้คุย เป็นพี่น้องกัน เเต่จริงๆเรารู้ความจริงจากผู้หิงคนนั้นหมดแล้ว พอไม่นานเราก็คืนดีกัน เพราะช่วงเวลานั้นเราคบกันมานาน เราคิดว่าเรื่อง
แค่นี้คงไม่เป็นไร ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
ครั้งที่ 3 เหตการที่เกิดขึ้นไม่นานมานี้
ตัวฉันเองเป็นคนผิด ผิดเเบบไม่น่าให้อภัย เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเรามีกิจกรรมที่มหาลัย
เป็นกิจกรรมที่จัดตั้งเเต่เช้าจนมืด กิจกกรมที่สองคณะจัดรวมกัน ระหว่างที่เราทำกิจกกรม เราก็ได้เจอรุ่นพี่คนหนึ่งที่เห็นเเล้วถูะตามาก
ชอบในรอยยิ้ม ตัวเล็ก น่ารัก ที่เรามองเขาอยู่ เขาก็หันมาบิ้มให้เราทันที พี่เขาก็เข้ามาทำความรู้จักกับเรา
มาคุย มาเล่นด้วย มาเเกล้ง จนเรากับพี่เขาคุยกันแบบสนุกสนาน ก่อนงานเลิกคืนนั้น พี่เขาได้เอาของมาให้เรา 1ชิ้น รู้สึกดีใจมาก
สุดท้ายเราก็ได้คุยกัน เพราะเราเเลกไลน์กัน (รู้สึกผิด)
เดี้ยวมาต่อนนะค่ะ