ผมเป็นคนนึงนะครับที่ชอบคิดถึงแฟนมากๆ เวลาเราไม่มีอะไรทำเราก็จะคิดถึงแฟนตลอด
บางทีเขาไม่ว่าง ทั้งวันก็แทบไม่ได้คุย อย่างเช่น เขาอ่านหนังสือจะสอบแกทไรนี่ละ
เราก็ปล่อยให้เขาอ่านเขาติวทั้งวันเลยนะ เราก็ไม่อยากทักไปรบกวนเขา
มีช่วงนึงเขาทักมาเราก็เลยได้โอกาสได้คุยนิดๆหน่อยๆ เราพูดทำนองนี้ แบบ
"คิดถึงมากๆนะ ไม่คิดถึงเค๊าบ้างหรอ" และก็ทำหน้าแอบเศร้า

<< แบบนี้ (แค่นี้จริงๆ)
เขาก็หาว่าเรางี่เง่า แบบคิดถึงเขามากเกินไป ติดเขามากเกินไปอะไรแบบนี้ ทั้งๆที่แบบทั้งวัน
เราแทบจะไม่ได้ไปยุ่งกับเขาเลย จากนั้น.... เราก็แบบโอเคอ่านไปนะไม่กวนแล้ว
เขาก็ยังไม่เลิกว่าเรา จนทะเลาะกัน มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ยครับ

ใครจะด่าจะว่าผมได้นะผมอาจจะงี่เง่าไปจริงๆก็ได้
ปล. เราอยู่คนละที่กันนะ ผมอยู่กรุงเทพฯ แฟนผมอยู่ภูเก็ต ปีนึงได้เจอกัน ครั้งสองครั้ง
คิดถึงมาก กลายเป็นเราผิด
บางทีเขาไม่ว่าง ทั้งวันก็แทบไม่ได้คุย อย่างเช่น เขาอ่านหนังสือจะสอบแกทไรนี่ละ
เราก็ปล่อยให้เขาอ่านเขาติวทั้งวันเลยนะ เราก็ไม่อยากทักไปรบกวนเขา
มีช่วงนึงเขาทักมาเราก็เลยได้โอกาสได้คุยนิดๆหน่อยๆ เราพูดทำนองนี้ แบบ
"คิดถึงมากๆนะ ไม่คิดถึงเค๊าบ้างหรอ" และก็ทำหน้าแอบเศร้า
เขาก็หาว่าเรางี่เง่า แบบคิดถึงเขามากเกินไป ติดเขามากเกินไปอะไรแบบนี้ ทั้งๆที่แบบทั้งวัน
เราแทบจะไม่ได้ไปยุ่งกับเขาเลย จากนั้น.... เราก็แบบโอเคอ่านไปนะไม่กวนแล้ว
เขาก็ยังไม่เลิกว่าเรา จนทะเลาะกัน มีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ยครับ
ใครจะด่าจะว่าผมได้นะผมอาจจะงี่เง่าไปจริงๆก็ได้
ปล. เราอยู่คนละที่กันนะ ผมอยู่กรุงเทพฯ แฟนผมอยู่ภูเก็ต ปีนึงได้เจอกัน ครั้งสองครั้ง