ท้าเด็กจบใหม่ ท้าคนที่พึ่งเริ่มต้นทำงาน ท้าคนที่เริ่มจากศูนย์หรือมีน้อย ท้าคนเป็นหนี้ ท้าคนที่อยากพัฒนาตนเอง ฯลฯ หรือใครก็ตามที่สนใจในความคิดนี้ของเรา
ใครสนใจ ร่วมเดินทางไปกับเราบ้างค่ะ ใครสนใจที่จะสัญญากับตัวเอง โดยมีพันทิพย์เป็นพยาน ว่า “ฉันจะพยายาม ฉันจะประสบความสำเร็จ” ไปพร้อมๆ กับเราบ้างค่ะ
“ 1 ปี นับจากนี้” เราจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน ชีวิตเราจะประสบความสำเร็จหรือไม่ เราต้องลองค่ะ
สาเหตุที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมา คือ
เราเห็นกระทู้สร้างเนื้อสร้างตัว ประสบความสำเร็จในชีวิต ปลดหนี้ มีเงิน หรือใช้ชีวิตพอเพียงแบบมีความสุข ในพันทิพย์แห่งนี้มาเยอะมาก
และบ่อยครั้งที่เราอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจ พยายามขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แต่ก็หมดไฟ (อีกละ) เลยอยากจะขอลองอีกสักครั้ง โดยมีแนวทางของตัวเอง สัญญากับตัวเอง กับเพื่อนๆ ในพันทิพย์ว่าเราจะทำให้ได้
เราสามารถศึกษาบทเรียนหรือประสบการณ์จากชีวิตใครหลายๆ คนในพันทิพย์นี้ได้ ให้เรื่องราวของเค้าเป็นแรงบันดาลใจกับตัวเรา แต่อย่าลืมว่า ทุกคนมีโอกาสและจังหวะในชีวิตที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นก็ต้องลองหลายๆ ทางตามความถนัดของตัวเองนะคะ
เริ่มเล่าเรื่องของเราก่อนแล้วกัน
เราวนเวียนอยู่ในพันทิพย์มาตั้งแต่อยู่ปี 2 เปลี่ยนล็อกอินมาแล้วหนึ่งรอบ เพราะตั้งกระทู้แนวแอบชอบ แล้วบังเอิญเจอคนรู้จักที่เป็นเพื่อนกับพี่ผู้ชายที่เราชอบ ความเลยแตก ไปต่อไม่ได้เลยคะ อาย...... เกือบรู้กันทั้งภาควิชาแล้ว
เราเรียนจบปริญญาตรีด้านวิทยาศาสตร์ ปริญญาโทวิทยาศาสตร์ด้านการแพทย์ ในสาขาที่ไม่ค่อยมีใครเรียนกัน (ตอนเรียนสนุกมาก แต่หางานทำลำบากจริงๆ) เคยทำงานมาก่อนแล้ว แต่ลาออก เพราะคุณพ่อป่วยหนักและกลับไปเรียนปริญญาโทต่อให้เสร็จ ซึ่งปัจจุบันคุณพ่อเสียชีวิตแล้ว และไปทำหน้าที่เป็นอาจารย์ใหญ่ที่เชียงใหม่ มหาวิทยาลัยที่เราจบมาค่ะ
หลังจากที่คุณพ่อเสีย เราก็กลับมาอยู่บ้านเป็นเพื่อนคุณแม่ เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว และสิ่งสำคัญที่ได้รับรู้ขณะอยู่บ้านก็คือ “เรามีหนี้สินค่ะ” มากมายก่ายกอง จากการเรียนของเราต่อเนื่อง 7 ปีและคุณพ่อป่วยในช่วงปีหลังๆ ทำให้บ้านขาดสภาพคล่อง เกิดการกู้หนี้ยืมสิน โดยมีคุณแม่ (ผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก – ของเรา) เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในการหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ซึ่งเรื่องหนี้นั้น เรารู้มาพอควร ตั้งแต่เริ่มเรียนปอโท แต่ไม่คิดว่าจะมากมายขนาดนี้ (ประมาณ 700, 000 บาท)
ด้วยความที่เราจบสายวิทยาศาสตร์ชีวภาพและโทสุขภาพ ในสาขาที่เฉพาะทางมากๆ การหางานค่อนข้างลำบากพอควร (ถ้าจะทำงานตรงสายจริงๆ) แต่เรามีช่องทางหนึ่งที่สนใจก็คือ รับราชการค่ะ ซึ่งหลายคนในที่นี้ที่ประกอบอาชีพข้าราชการ จะทราบดีว่าบางตำแหน่งและบางกรม จะรับผู้ที่จบปริญญาตรีทุกสาขา.... เข้าทางเราเลย เราอยากรับราชการ อยากมีสวัสดิการดีๆ ให้กับตัวเราเองและแม่ของเรา เราอยากดูแลแม่ให้ดีที่สุด อยากให้แม่สบาย..... แต่เราไม่ได้ว่าเอกชนไม่ดีนะคะ เอกชนก็มีดีเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง พี่สาวเราทำงานบริษัท ก็รายได้ดี (แต่พี่มีครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ เรื่องหนี้สินนั้นเราไม่อยากไปรบกวน เพราะพี่ก็จุนเจือให้เรามาโดยตลอดเท่าที่จะช่วยได้อยู่แล้ว)
เป้าหมายที่เราจะทำให้สำเร็จในอีก 1 ปี นับจากนี้
1. เราจะสอบเข้ารับราชการให้ได้ ไม่ว่ากรมหรือหน่อยงานไหนเปิดสอบ เราจะสอบค่ะ
2. เราจะใช้หนี้นอกระบบให้ได้ก่อน (55,000 บาท)
3. เริ่มใช้หนี้กองทุนหมู่บ้านและธนาคารหมู่บ้าน ทยอยใช้ไป มีเท่าไหร่ ใช้ให้หมด
เราเชื่อว่าทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง ในการเลือกทำสิ่งต่างๆ เราเองก็เช่นกัน เรามีเหตุผลในการเรียนต่อ (เป็นเหตุผลที่ตรองดีแล้วในครอบครัวของเรา) เรามีเหตุผลที่จะไม่ทำบริษัทเอกชนหรือสมัครงานอะไรก็ตาม เพื่อแก้ขัดในตอนนี้ เพราะถ้าเราสอบราชการได้เราก็ต้องลาออก ซึ่งบริษัทก็ต้องเสียเวลาหาคนใหม่ เราเกรงใจเค้า และอีกอย่าง เรายังอยากอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่อีกสักพัก เราเห็นแม่เหงาเมื่อไม่มีพ่อ เราเองก็ร้องไห้คิดถึงพ่อบ่อยๆ เช่นกันค่ะ
เล่าเรื่องของตัวเองมามาก ว่าแต่!!!
มีใครอยากเล่าเรื่องตัวเองบ้าง
มีใครสนใจอยากร่วมสร้างเนื้อสร้างตัวไปพร้อมๆ กันบ้างไหมค่ะ
“อีก 1 ปี นับจากนี้ เราจะย้อนหลังกระทู้นี้กันอีกรอบหนึ่ง” เพื่อดูว่า เพื่อนๆ ที่สนใจรับคำท้าจากเรา จะเปลี่ยนแปลงหรือก้าวหน้าไปกันแค่ไหนแล้ว
มีใครสนใจบ้างค่ะ!!!
ขอท้า!!! คนที่กำลังจะสร้างเนื้อสร้างตัว
ใครสนใจ ร่วมเดินทางไปกับเราบ้างค่ะ ใครสนใจที่จะสัญญากับตัวเอง โดยมีพันทิพย์เป็นพยาน ว่า “ฉันจะพยายาม ฉันจะประสบความสำเร็จ” ไปพร้อมๆ กับเราบ้างค่ะ
“ 1 ปี นับจากนี้” เราจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหน ชีวิตเราจะประสบความสำเร็จหรือไม่ เราต้องลองค่ะ
สาเหตุที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมา คือ
เราเห็นกระทู้สร้างเนื้อสร้างตัว ประสบความสำเร็จในชีวิต ปลดหนี้ มีเงิน หรือใช้ชีวิตพอเพียงแบบมีความสุข ในพันทิพย์แห่งนี้มาเยอะมาก
และบ่อยครั้งที่เราอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจ พยายามขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แต่ก็หมดไฟ (อีกละ) เลยอยากจะขอลองอีกสักครั้ง โดยมีแนวทางของตัวเอง สัญญากับตัวเอง กับเพื่อนๆ ในพันทิพย์ว่าเราจะทำให้ได้
เราสามารถศึกษาบทเรียนหรือประสบการณ์จากชีวิตใครหลายๆ คนในพันทิพย์นี้ได้ ให้เรื่องราวของเค้าเป็นแรงบันดาลใจกับตัวเรา แต่อย่าลืมว่า ทุกคนมีโอกาสและจังหวะในชีวิตที่ไม่เหมือนกัน ดังนั้นก็ต้องลองหลายๆ ทางตามความถนัดของตัวเองนะคะ
เริ่มเล่าเรื่องของเราก่อนแล้วกัน
เราวนเวียนอยู่ในพันทิพย์มาตั้งแต่อยู่ปี 2 เปลี่ยนล็อกอินมาแล้วหนึ่งรอบ เพราะตั้งกระทู้แนวแอบชอบ แล้วบังเอิญเจอคนรู้จักที่เป็นเพื่อนกับพี่ผู้ชายที่เราชอบ ความเลยแตก ไปต่อไม่ได้เลยคะ อาย...... เกือบรู้กันทั้งภาควิชาแล้ว
เราเรียนจบปริญญาตรีด้านวิทยาศาสตร์ ปริญญาโทวิทยาศาสตร์ด้านการแพทย์ ในสาขาที่ไม่ค่อยมีใครเรียนกัน (ตอนเรียนสนุกมาก แต่หางานทำลำบากจริงๆ) เคยทำงานมาก่อนแล้ว แต่ลาออก เพราะคุณพ่อป่วยหนักและกลับไปเรียนปริญญาโทต่อให้เสร็จ ซึ่งปัจจุบันคุณพ่อเสียชีวิตแล้ว และไปทำหน้าที่เป็นอาจารย์ใหญ่ที่เชียงใหม่ มหาวิทยาลัยที่เราจบมาค่ะ
หลังจากที่คุณพ่อเสีย เราก็กลับมาอยู่บ้านเป็นเพื่อนคุณแม่ เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว และสิ่งสำคัญที่ได้รับรู้ขณะอยู่บ้านก็คือ “เรามีหนี้สินค่ะ” มากมายก่ายกอง จากการเรียนของเราต่อเนื่อง 7 ปีและคุณพ่อป่วยในช่วงปีหลังๆ ทำให้บ้านขาดสภาพคล่อง เกิดการกู้หนี้ยืมสิน โดยมีคุณแม่ (ผู้หญิงที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก – ของเรา) เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงหลักในการหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ซึ่งเรื่องหนี้นั้น เรารู้มาพอควร ตั้งแต่เริ่มเรียนปอโท แต่ไม่คิดว่าจะมากมายขนาดนี้ (ประมาณ 700, 000 บาท)
ด้วยความที่เราจบสายวิทยาศาสตร์ชีวภาพและโทสุขภาพ ในสาขาที่เฉพาะทางมากๆ การหางานค่อนข้างลำบากพอควร (ถ้าจะทำงานตรงสายจริงๆ) แต่เรามีช่องทางหนึ่งที่สนใจก็คือ รับราชการค่ะ ซึ่งหลายคนในที่นี้ที่ประกอบอาชีพข้าราชการ จะทราบดีว่าบางตำแหน่งและบางกรม จะรับผู้ที่จบปริญญาตรีทุกสาขา.... เข้าทางเราเลย เราอยากรับราชการ อยากมีสวัสดิการดีๆ ให้กับตัวเราเองและแม่ของเรา เราอยากดูแลแม่ให้ดีที่สุด อยากให้แม่สบาย..... แต่เราไม่ได้ว่าเอกชนไม่ดีนะคะ เอกชนก็มีดีเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง พี่สาวเราทำงานบริษัท ก็รายได้ดี (แต่พี่มีครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ เรื่องหนี้สินนั้นเราไม่อยากไปรบกวน เพราะพี่ก็จุนเจือให้เรามาโดยตลอดเท่าที่จะช่วยได้อยู่แล้ว)
เป้าหมายที่เราจะทำให้สำเร็จในอีก 1 ปี นับจากนี้
1. เราจะสอบเข้ารับราชการให้ได้ ไม่ว่ากรมหรือหน่อยงานไหนเปิดสอบ เราจะสอบค่ะ
2. เราจะใช้หนี้นอกระบบให้ได้ก่อน (55,000 บาท)
3. เริ่มใช้หนี้กองทุนหมู่บ้านและธนาคารหมู่บ้าน ทยอยใช้ไป มีเท่าไหร่ ใช้ให้หมด
เราเชื่อว่าทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง ในการเลือกทำสิ่งต่างๆ เราเองก็เช่นกัน เรามีเหตุผลในการเรียนต่อ (เป็นเหตุผลที่ตรองดีแล้วในครอบครัวของเรา) เรามีเหตุผลที่จะไม่ทำบริษัทเอกชนหรือสมัครงานอะไรก็ตาม เพื่อแก้ขัดในตอนนี้ เพราะถ้าเราสอบราชการได้เราก็ต้องลาออก ซึ่งบริษัทก็ต้องเสียเวลาหาคนใหม่ เราเกรงใจเค้า และอีกอย่าง เรายังอยากอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่อีกสักพัก เราเห็นแม่เหงาเมื่อไม่มีพ่อ เราเองก็ร้องไห้คิดถึงพ่อบ่อยๆ เช่นกันค่ะ
เล่าเรื่องของตัวเองมามาก ว่าแต่!!!
มีใครอยากเล่าเรื่องตัวเองบ้าง
มีใครสนใจอยากร่วมสร้างเนื้อสร้างตัวไปพร้อมๆ กันบ้างไหมค่ะ
“อีก 1 ปี นับจากนี้ เราจะย้อนหลังกระทู้นี้กันอีกรอบหนึ่ง” เพื่อดูว่า เพื่อนๆ ที่สนใจรับคำท้าจากเรา จะเปลี่ยนแปลงหรือก้าวหน้าไปกันแค่ไหนแล้ว
มีใครสนใจบ้างค่ะ!!!