ปลาทองเล่าเรื่องความรัก ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/32873609
ตึ่งตึ๊ง เสียง FB เตือน มีข้อความเข้า ดูหน่อยซิใครทักเข้า มีเลข 1 ขึ้นเพื่อน คลิกเข้าไปดู ใครหว่า ไม่รู้จัก.....ปล่อยเบลอ
หลังจากนั้น วันพุธ ก็วนมาถึงอีกครั้งที่ปลาทอง ออกไปปั่น เมื่อถึงจุดนัดพบ พบน้องชายของพี่ไม่อ้อม (พี่ไม่อ้อม คือ คนที่พาเราเข้ากลุ่มครั้งที่แล้ว) หน้าตาดี ตี๋ ขาวใส แลดูจะเรียบร้อยเป็นที่สุด ยิ้มเบาๆ แล้วก็นำปั่นไป ซักพัก เสียงแว๊นๆๆใกล้เข้ามาทุกที เราก็หักหลบ แต่มีเสียงตะโกนอย่างผู้พิทักษ์ว่า "ปั่นตรงไปเลย เดี๋ยวดูหลังให้" ปั่นหยิกเลยปลาทองเอ๊ยยยยยย กลัวโดนจี้ น่ากลัวจริ๊งงงงง เสียงดัง ดุ เกิ๊นนนนนนน
พอถึงจุดนัดพบ เลยได้รู้ว่า ผู้พิทักษ์ นี้ก็คือ เจ้าปลากระโห้ นี่เอง ! ไม่ปั่นแล้วจ้าวันนี้มาในนาม รถเซอร์วิส ดูและสมาชิกในทีม
วันนี้ก็ปั่นๆ และปั่นๆ หนุ่มตี๋ที่มากะพี่ไม่อ้อม ขี้โกงเราอ่ะ เกาะรถปลากระโห้ แซงฉิววววววว ไปเลย ทางที่ปั่นก็โหดเกิ๊นนนนน มืดก็มืด ยาวก็ยาว (เส้นเรียบทางรถไฟ แภวพระราม 7 ) เราปั่นเริ่มขช้าลง และทิ้งห่างกลุ่มเรื่อยๆ เนื่องจากความกลัวในใจพาจิตหลอน แต่แทนที่จะปั่นเร็วหนีมัน ขามันดันหมดแรง
ถึงตอนนี้.......เข้าใจเวลาดูหนัง แล้วเจอฉาก กลัวไรมากๆ แล้วก้าวขาไม่ออกเลย
ซักพักใหญ่ๆ เห็นพี่ไม่อ้อม ขี่สวนทางมา ปลาทองก็เอายปากทักไป "อ้าวไปไหนล่ะพี่ ?" เสียงตอบกลับทันควัน "ก็กลับมารับเอ็งไง....โถ่นึกว่าเข้าข้างทางไปซะแล้ว เฮ๊ยยยยย "
ฮี่ๆ ปลาทองเอ๊ยยยย ขี่ชิวไปนะเรา
ก่อนแยกย้ายแวะพัก เสียงปลากระโห้ ดังขึ้น "พี่ๆ ไมไม่รับ FB ผมอ่ะ"
"??" สตั๊นไป 1 วิ "อ่อ พี่ไม่รับคนหน้าแปลก ^,^ "
บทสนทนาจบลงแค่ตรงนั้น..........ยุงบินผ่านนนน ฉิวๆ ยังดังกว่า ~_~
วันนี้ขอจบทริป ด้วยร้านขนมหวานชื่อดัง ย่านตลาดพลู หวานๆเย็นๆชื่นใจ เพราะครั้งที่แล้วพลาดไป เพราะร้านปิด
ปั่นมาด้วยกำลังใจขนมหวานๆรออยู่ข้างหน้า เจอด่าน ! ตกใจเบรคสุดตัว อุ๊ยยยยย ลืมไปไม่ได้ขี่มอร์ไซด์นี่นา คนโน้นนู่น อ้อมไปเลยคราฟฟฟฟฟ "เจอกันที่ร้าน" สิ้นเสียงนี้ ว๊าบบบบบบ หายตัวไปแล้ววววว
ถึงร้านขนมหวาน เรื่องไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น อีกแล้วครับท่าน !
จะอะไรซะอีก
.
.
.
เดาม่ะๆ?
.
.
.
ร้านปิดครับท่าน พูดเลย ปกติร้านนี้ เราผ่านทุกวัน เปิดทุกวัน วันที่ตั้งใจมาปิดซะงั้น !
ตอนนี้สมากชิกที่มากิน มี 4 คน ปลาทอง พี่ไม่อ้อม ตี๋น้อย และปลากระโห้
ทุกคนเริ่มวิเคราะห์ ว่าเป็นเพราะอะไร เพราะใคร
เริ่มไล่จาก ปลาทองมากินบ่อยสุด ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะตี๋น้อย ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลากะโห้ ปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง กะปลากระโห้ ปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง กะตี๋น้อย กะปลากระโห้ ปิด
ไม่ต้องสรุป ก็ควรรู้ตัวการนะ อิอิ
สรุป คือ แยกย้ายกลับบ้านจ้า
ฝันดีนะทุกคน ~_~
ปลาทองเล่าเรื่องความรัก ตอนที่ 2
http://pantip.com/topic/32873609
ตึ่งตึ๊ง เสียง FB เตือน มีข้อความเข้า ดูหน่อยซิใครทักเข้า มีเลข 1 ขึ้นเพื่อน คลิกเข้าไปดู ใครหว่า ไม่รู้จัก.....ปล่อยเบลอ
หลังจากนั้น วันพุธ ก็วนมาถึงอีกครั้งที่ปลาทอง ออกไปปั่น เมื่อถึงจุดนัดพบ พบน้องชายของพี่ไม่อ้อม (พี่ไม่อ้อม คือ คนที่พาเราเข้ากลุ่มครั้งที่แล้ว) หน้าตาดี ตี๋ ขาวใส แลดูจะเรียบร้อยเป็นที่สุด ยิ้มเบาๆ แล้วก็นำปั่นไป ซักพัก เสียงแว๊นๆๆใกล้เข้ามาทุกที เราก็หักหลบ แต่มีเสียงตะโกนอย่างผู้พิทักษ์ว่า "ปั่นตรงไปเลย เดี๋ยวดูหลังให้" ปั่นหยิกเลยปลาทองเอ๊ยยยยยย กลัวโดนจี้ น่ากลัวจริ๊งงงงง เสียงดัง ดุ เกิ๊นนนนนนน
พอถึงจุดนัดพบ เลยได้รู้ว่า ผู้พิทักษ์ นี้ก็คือ เจ้าปลากระโห้ นี่เอง ! ไม่ปั่นแล้วจ้าวันนี้มาในนาม รถเซอร์วิส ดูและสมาชิกในทีม
วันนี้ก็ปั่นๆ และปั่นๆ หนุ่มตี๋ที่มากะพี่ไม่อ้อม ขี้โกงเราอ่ะ เกาะรถปลากระโห้ แซงฉิววววววว ไปเลย ทางที่ปั่นก็โหดเกิ๊นนนนน มืดก็มืด ยาวก็ยาว (เส้นเรียบทางรถไฟ แภวพระราม 7 ) เราปั่นเริ่มขช้าลง และทิ้งห่างกลุ่มเรื่อยๆ เนื่องจากความกลัวในใจพาจิตหลอน แต่แทนที่จะปั่นเร็วหนีมัน ขามันดันหมดแรง
ถึงตอนนี้.......เข้าใจเวลาดูหนัง แล้วเจอฉาก กลัวไรมากๆ แล้วก้าวขาไม่ออกเลย
ซักพักใหญ่ๆ เห็นพี่ไม่อ้อม ขี่สวนทางมา ปลาทองก็เอายปากทักไป "อ้าวไปไหนล่ะพี่ ?" เสียงตอบกลับทันควัน "ก็กลับมารับเอ็งไง....โถ่นึกว่าเข้าข้างทางไปซะแล้ว เฮ๊ยยยยย "
ฮี่ๆ ปลาทองเอ๊ยยยย ขี่ชิวไปนะเรา
ก่อนแยกย้ายแวะพัก เสียงปลากระโห้ ดังขึ้น "พี่ๆ ไมไม่รับ FB ผมอ่ะ"
"??" สตั๊นไป 1 วิ "อ่อ พี่ไม่รับคนหน้าแปลก ^,^ "
บทสนทนาจบลงแค่ตรงนั้น..........ยุงบินผ่านนนน ฉิวๆ ยังดังกว่า ~_~
วันนี้ขอจบทริป ด้วยร้านขนมหวานชื่อดัง ย่านตลาดพลู หวานๆเย็นๆชื่นใจ เพราะครั้งที่แล้วพลาดไป เพราะร้านปิด
ปั่นมาด้วยกำลังใจขนมหวานๆรออยู่ข้างหน้า เจอด่าน ! ตกใจเบรคสุดตัว อุ๊ยยยยย ลืมไปไม่ได้ขี่มอร์ไซด์นี่นา คนโน้นนู่น อ้อมไปเลยคราฟฟฟฟฟ "เจอกันที่ร้าน" สิ้นเสียงนี้ ว๊าบบบบบบ หายตัวไปแล้ววววว
ถึงร้านขนมหวาน เรื่องไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น อีกแล้วครับท่าน !
จะอะไรซะอีก
.
.
.
เดาม่ะๆ?
.
.
.
ร้านปิดครับท่าน พูดเลย ปกติร้านนี้ เราผ่านทุกวัน เปิดทุกวัน วันที่ตั้งใจมาปิดซะงั้น !
ตอนนี้สมากชิกที่มากิน มี 4 คน ปลาทอง พี่ไม่อ้อม ตี๋น้อย และปลากระโห้
ทุกคนเริ่มวิเคราะห์ ว่าเป็นเพราะอะไร เพราะใคร
เริ่มไล่จาก ปลาทองมากินบ่อยสุด ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะตี๋น้อย ไม่เคยปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลากะโห้ ปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง กะปลากระโห้ ปิด
พี่ไม่อ้อมมากินกะปลาทอง กะตี๋น้อย กะปลากระโห้ ปิด
ไม่ต้องสรุป ก็ควรรู้ตัวการนะ อิอิ
สรุป คือ แยกย้ายกลับบ้านจ้า
ฝันดีนะทุกคน ~_~