หลายๆท่านที่เข้ามาอ่านกระทู้ของเรา คงมีหลายเหตุผลมากมาย ในเรื่องความรัก ที่เกี่ยวกับมุมมองของคนสองคน
ตลอดระยะเวลา 4 ปีเข้าปีที่ 5 ของฉันกับแฟน สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้หลายๆอารมณ์หรือนิสัยหลายอย่างเริ่มเผยตัวตนของกันและกันให้เห็นเด่นชัดขึ้น
วินาทีนี้ ฉันควรบอกตัวเองว่า พอ หรือ ไปต่อดี คงไม่มีใครตอบได้นอกจากตัวฉันเอง...............
แฟนฉันเป็นคนเพื่อนมาก ทั้ง ผู้หญิง และ ผู้ชาย ดีกรีเด็กนักเรียนนอก ป.โท บริหารธุรกิจ
ซึ่งต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง ที่ฉันอายุมากกว่าเขา 4 ปี ทำงานบริษัทแห่งนึง
เลิกงานก็กลับบ้าน ทำกับข้าว ดูแลสุขภาพบ้าง สังสรรกับเพื่อนกลุ่มเล็กๆ คิดว่ามีแฟนแล้วก็ไม่อยากมองใครอีก
เพราะเกรงว่าหากเราสนิทกับเพศตรงข้ามขึ้นมาในวันนึง เราอาจมีความรู้สึกที่ไม่ไว้ใจตัวเองก็เป็นได้.....
ระยะหลังๆแฟนเราเริ่มพูดจากับเราด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดี ถามอะไรก็ชอบตะคอก อารมณ์ร้อนอยู่บ่อยๆ
พูดอะไรเป็นผิดหูไปหมด (ได้คุยเฟสวันเว้นวัน) หรืออาจเป็นเพราะเค้ากำลังใจจดใจจ่อกับเรื่องงาน ที่กำลังรอฟังคำตอบรับจากที่นุ้นอยู่
หรือ การเรียนที่หนักขึ้น ฉันไม่แน่ใจ .........
แต่ฉันก็แค่ถามเค้าด้วยอารมณ์ที่ห่วงใย เป็นห่วง ต่อมาเราสองคน เคยทะเลาะกันเรื่อง ที่เค้า ชอบพาเพื่อนผู้หญิงในชั้นเดียวกันเป็นกลุ่มเล็กๆมาที่หอพัก
เราเริ่มมีปากเสียงกัน พอเราเปิดใจคุยกับเค้าบอกว่าเราไม่ชอบ ที่เค้าพาเพื่อนผู้หญิงมาที่หอ เค้าก็อารมณ์เสียใส่ บอกว่าเป็นแค่เพื่อน
เวลามีอะไรก็ไม่เคยเล่าให้ฟัง พอถาม ก็ทำเสียงน่ารำคาญใส่เรา เราเริ่มทะเลาะกันหลายครั้ง จบจากคนนั้น ก็ไปคนนี้ ล่าสุดหนักกว่า บอกว่าเพื่อนหญิงอยู่หอเดียวกัน กลับทางเดียวกัน เรียนอยู่คาสเดียวกัน อยู่กลุ่มเดียวกัน เลยต้องไปด้วยกันบ่อยๆ เค้ากำลังสื่ออะไรกับฉันหรอ???
พอถามก็กลับโมโหใส่เรา พังข้าวของที่ห้องเค้า ทำร้ายตัวเอง
ฉันกำลังนั่งคิดว่าถ้าหากอนาคตอันใกล้นี้ ต้องลงหลักปรักฐานกับผู้ชายคนนี้จริงๆอยู่กันแบบครอบครัว มันจะไปรอดหรือไม่ หลังๆทุกวันนี้เค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องอนาคต ที่จะวางแผนอยู่ด้วยกันเลย เหตุผลของคนที่รักกัน หลักๆต้องแคร์ความรู้สึกของกันและกัน และทำให้คนที่รักเราสบายใจไม่ใช่หรอ ????
แล้วแบบนี้ ฉันควรทำยังไงต่อไปดี ควรรอ หรือ พอเพียงแค่เพียงแค่นี้
ฉันสับสนกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ...........
อาการของคนเบื่อแฟน ควรพอหรือไปต่อดี!!!
ตลอดระยะเวลา 4 ปีเข้าปีที่ 5 ของฉันกับแฟน สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้หลายๆอารมณ์หรือนิสัยหลายอย่างเริ่มเผยตัวตนของกันและกันให้เห็นเด่นชัดขึ้น
วินาทีนี้ ฉันควรบอกตัวเองว่า พอ หรือ ไปต่อดี คงไม่มีใครตอบได้นอกจากตัวฉันเอง...............
แฟนฉันเป็นคนเพื่อนมาก ทั้ง ผู้หญิง และ ผู้ชาย ดีกรีเด็กนักเรียนนอก ป.โท บริหารธุรกิจ
ซึ่งต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง ที่ฉันอายุมากกว่าเขา 4 ปี ทำงานบริษัทแห่งนึง
เลิกงานก็กลับบ้าน ทำกับข้าว ดูแลสุขภาพบ้าง สังสรรกับเพื่อนกลุ่มเล็กๆ คิดว่ามีแฟนแล้วก็ไม่อยากมองใครอีก
เพราะเกรงว่าหากเราสนิทกับเพศตรงข้ามขึ้นมาในวันนึง เราอาจมีความรู้สึกที่ไม่ไว้ใจตัวเองก็เป็นได้.....
ระยะหลังๆแฟนเราเริ่มพูดจากับเราด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดี ถามอะไรก็ชอบตะคอก อารมณ์ร้อนอยู่บ่อยๆ
พูดอะไรเป็นผิดหูไปหมด (ได้คุยเฟสวันเว้นวัน) หรืออาจเป็นเพราะเค้ากำลังใจจดใจจ่อกับเรื่องงาน ที่กำลังรอฟังคำตอบรับจากที่นุ้นอยู่
หรือ การเรียนที่หนักขึ้น ฉันไม่แน่ใจ .........
แต่ฉันก็แค่ถามเค้าด้วยอารมณ์ที่ห่วงใย เป็นห่วง ต่อมาเราสองคน เคยทะเลาะกันเรื่อง ที่เค้า ชอบพาเพื่อนผู้หญิงในชั้นเดียวกันเป็นกลุ่มเล็กๆมาที่หอพัก
เราเริ่มมีปากเสียงกัน พอเราเปิดใจคุยกับเค้าบอกว่าเราไม่ชอบ ที่เค้าพาเพื่อนผู้หญิงมาที่หอ เค้าก็อารมณ์เสียใส่ บอกว่าเป็นแค่เพื่อน
เวลามีอะไรก็ไม่เคยเล่าให้ฟัง พอถาม ก็ทำเสียงน่ารำคาญใส่เรา เราเริ่มทะเลาะกันหลายครั้ง จบจากคนนั้น ก็ไปคนนี้ ล่าสุดหนักกว่า บอกว่าเพื่อนหญิงอยู่หอเดียวกัน กลับทางเดียวกัน เรียนอยู่คาสเดียวกัน อยู่กลุ่มเดียวกัน เลยต้องไปด้วยกันบ่อยๆ เค้ากำลังสื่ออะไรกับฉันหรอ???
พอถามก็กลับโมโหใส่เรา พังข้าวของที่ห้องเค้า ทำร้ายตัวเอง
ฉันกำลังนั่งคิดว่าถ้าหากอนาคตอันใกล้นี้ ต้องลงหลักปรักฐานกับผู้ชายคนนี้จริงๆอยู่กันแบบครอบครัว มันจะไปรอดหรือไม่ หลังๆทุกวันนี้เค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องอนาคต ที่จะวางแผนอยู่ด้วยกันเลย เหตุผลของคนที่รักกัน หลักๆต้องแคร์ความรู้สึกของกันและกัน และทำให้คนที่รักเราสบายใจไม่ใช่หรอ ????
แล้วแบบนี้ ฉันควรทำยังไงต่อไปดี ควรรอ หรือ พอเพียงแค่เพียงแค่นี้
ฉันสับสนกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นอยู่จริงๆ...........