พราววันนี้สนุกมากกกจริงๆ บทค่อนข้างแน่นนะ เราเห็นบางคนบ่นเหมือนกันว่าบทไม่แน่นไม่เนียน เราก็เห็นด้วยนะว่าบทบางตอนมันโดดๆ แต่เราจำได้ว่าพี่ธงเคยให้สัมภาษณ์ว่าบทเรื่องนี้เสี่ยงต่อการที่คนดูจะไม่ชอบเพราะมันจะแทรกความฟินของคู่พระนางอาจทำให้บทไม่ลื่นไหล ความเห็นเราเราว่าละครเรื่องนี้ต้องดูตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วมันจะค่อยๆเฉลยๆเหมือนบทจะตัดไปตัดมา แต่พอถึงตอนจบเราจะร้อง อ๋อ แล้วจะปะติดปะต่อเรื่องได้ทันที เราเดาไว้แบบนี้นะ ถือว่าเป็นก้าวใหม่ของละครที่เขียนขึ้นใหม่ อาจมีผิดพลาดบ้าง แต่ถือเป็นก้าวแรกที่ดีเลย แต่ก็อยากให้ทำให้บทมันสมูธและพีคกว่านี้นะ มันจะสนุกล้ำมากกก แต่เรานับถือนักแสดงเรื่องนี้ทุกคนเลยนะ เล่นเก่งมาก ยืนบทให้บทที่บางครั้งขาดๆเกินๆให้ดูโอเคด้วยฝีมือการแสดง ปรบมือให้ค่ะ

ต่อมาขออวยพี่อั้ม พี่อั้มเล่นเริ่ดอ่ะ เอาแต่ละฉากแบบชัดๆ
- ฉากเป็นลมตอนไปโรงบาลกับสุดเขตต์ นี่กล้าพูดเลยว่า พี่อั้มเป็นนักแสดงที่เป็นลมได้เนียนโคตรๆ ล้มทั้งตัวล้มแบบคนเป็นลมไม่ได้เหมือนกำลังแสดงเลย
-ฉากพราวเจอมีนแล้วโผเข้ามากอดมีนหลังจากทราบข่าวระเบิดในกอง ภาพตีดที่หน้าพราว แล้วมาที่หน้ามีน แววตาท่าทาง มันคนละคน ฟ้ากับเหวเลย
-ฉากหึงสมชาย แล้วแถๆจนชนะ อั้มเล่นเป็นพราวฉากนี้ได้น่ารักมากกก น่ารักจริงๆ จนเราคิดว่าตัวเองเป็นพราวไปประมาณ10วิเลย อินตอนนี้มากน่ารักสุดๆ
-ฉากที่มีนกอดสุดเขต ตอนสุดเขตรู้ความจริงว่าเป็นมะเร็ง ใครว่าพี่อั้มเล่นละครไม่เก่ง น้ำตาสั่งได้หยดแหมะๆไม่ถึง5วิไหลเลย แถมไม่พอเล่นได้เศร้าสุดๆ
และอื่นๆ

เราว่าพี่อั้มทุ่มเทจริงๆ และหวังว่าในปีหน้าคงเห็นพี่อั้มรับรางวัลนาฏราชเหมือนที่แฟรงค์พูดในละคร 55