หนึ่งวันกับไฮโซ

กูเห็นมันเช็คอินทุกที่ ถ่ายทุกรูปชั่วโมง
แต่งหน้า โบ๊ะหน้า เม้าท์ๆ แช้ทๆ
พอถามมันเรื่องบ้านเมือง มันทำหน้าเหรอ
บอกมันหาอาหารสมองบ้าง มันทำหน้าเบ้

“หนุ่มเอยสาวเอย เธอจงใช้ชีวิตเถิด อย่าเอาแต่อวดชีวิตเลย”

ไอ้คนจนมันก็ทำงานหาเงินงกๆ
ส่วนคนชั้นกลาง คนรวย ชีวิตมันค่อนข้างนิ่งๆ อยู่เฉยๆ ไม่ต้องดิ้นรนไรมาก มันน่าเบื่อนะ
มันก็หาไรทำไปพลางๆ แก้เบื่อ แก้เหงาไรไป ปล่อยชีวิต เม้าท์ๆ แช็ทๆ เหล้า ผู้หญิง การพนัน
ไม่พยายามมองความจริงชีวิตน่าเบื่อ หาความหมายแท้จริง สร้างคุณค่าให้ชีวิต

มองดูแล้ว ต่างอะไรกับหมาๆ แมวๆ กิน ขี้ ปี้ นอนล่ะ


แต่อีกหลายคนไม่ ...

พยายามค้น ค้นหา หาความหมาย หาคุณค่าแท้จริงของชีวิต
ใช้ชีวิตตามคุณค่า ตามความหมายที่เชื่อ ไม่เอาแต่อวดชีวิตเปลือกๆ ไร้สาระ น่าเบื่อ
ตัวอย่างมีให้เห็นเยอะนะ
ทั้งดีเลว แล้วแต่แต่ละคนกำหนด คุณค่าความหมายตัวเอง


อ่านนิทานล้านบรรทัด “สาวสังคม” ของประภาส ชลศรานนท์ แล้วคิดถึงใครบางคน หลายๆคน
https://www.facebook.com/prapaschol/posts/861059020581215?fref=nf

หนุ่มสังคัง