พยายามมา3ปี มันไม่มีความหมายเลยเหรอ?

คือ ผมชอบเพื่อนร่วมห้องอยู่คนนึง  ชอบตั้งแต่ม.1 ตอนนี้ม.3ละ.  ทีเเรกตอนที่เขายังไม่รู้ว่าผมชอบเขา  เขาก็คุยกับผม เล่นกับผม เป็นปกติ .เเต่ต่อมา
มีเพื่อนผมคนนึงไปบอก เขาเลยรู้ .  พอเขารู้เท่านั้นแหละ เขาไม่ทักผมเลยฮะ  ไม่เล่น ไม่พูดกับผมในรร.เลยฮะ แต่ยังดีนะ ที่เขายังคุยกับผมทาง line บ้าง บางครั้ง
พอวันวาเลนไทน์ผมเอาช้อกโกเเลตไปให้เขา เขาก็เอาไปให้เพื่อนเขากินหมด ตอนนั้นผมรู้สึกเฟลล์มากๆ  เเล้วไม่กล้าทำไรต่ออีก. พอขึ้นม.2   ผมทำใจกล้า  เข้าไปคุยกับเขา  คุยเล่นๆไป  พอเห็นว่าเริ่มปกติ  ผมก็ถามเขาว่า ทำไมตอนม.1ไม่คุยกับเราเลยอะ    เขาก็ตอบมาว่า  ก็แกไม่ทักเค้าเองหนิ.  = ="  .......     แล้วพอผมเริ่มคุยกับเค้าปกติ  
เพื่อนๆในห้องก็ แซวผมกับเขา   จนเขาเริ่มกลับมาไม่คุยกับผมอีกละ คุยแต่ line ผมก็เลยคิดว่า เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ละ จีบทางไลน์ไปเลย    ผมก็ทักเค้าไปทุกวัน  เขาก็คุยกับผม แต่เขาก็ตอบผม ห้วนๆ สั้นๆ เหมือนไม่อยากคุยกับผมตลอด วันเกิด วันวาเลนไทน์ วันอะไร ผมก็พยายามซื้อของขวัญไปฝากเขา  คุยกับเขา ให้กำลังใจเขาทางไลน์บ่อยๆ  คือตอนนั้นบอกเลย ผมรักเขามากกกกก จริงๆ  เเต่เขาบอกกับเพื่อนสนิทของผม ว่า "  ไม่จริงหรอก มันไม่ได้รัก  เชื่อเหอะ"  อะไรประมานนี้ พอผมรู้ว่าเขาพูดอย่างนั้น ผมกลับบ้านก็มาเเอบร้องไห้ ในห้องคนเดียว(ร้องให้เพราะความรักครั้งแรก) แล้วมีวันนึงผมก็บอกเขาว่าผมชอบเขา  เขาก็บอกว่ารู้ละ  เเต่เขาไม่ได้ชอบ  เเล้วก็ผมก็บอกว่าผมจะพยายามจนงันที่เขาชอบ  เเต่เขาบอกว่า  ไม่ต้องพยายามหรอก มันจะไม่มีวันนั้นเเน่นอน ผมแบบ T - T  ตอนนั้นประมาณ4ทุ่ม  ขึ้นไปนอนบนห้อง  นอนไป  สะอื้นไป คือตอนนั้นเสียใจมากบอกตรงๆ อยากตายมาก  ไม่เคยรู้สึกไรอย่างนี้   เเต่ผมก็ยังไม่หยุดพยายามนะ  ก็พยายามต่อ คุยต่อไปเรื่อยๆ . พอขึ้นม. 3 ก็ยังคุยต่อนะ  เเล้วก็มีตอนนึงผมเข้าใจผิดคิดว่าเค้าไปชอบคนอื่นเเล้ว  พอผมรู้เเล้วผมก็เสียใจมาก ขึ้นไปร้องให้บนห้องที่รร. เเล้วมีเพื่อนมาเห็นเเล้วรู้เรื่องเเล้วเอาไปบอกคนที่ผมชอบ  คนที่ผมชอบบอกว่า  ไอนี่ก็อะไรก็ไม่รู้หนักหนาตีกรอบชีวิตอยู่ได้  ทำอะไรนิดหน่อยก็ร้องให้ละ   เอ้า ! ก็คนมันเสียใจนี่ .... เเล้วมันมีอยู่ช่วงนึง  ผมต้องไปต่างประเทศ ผมเลยอยากให้เขาช่วยจดการบ้านให้ผม ก็เลยลองขอร้องไป  เขาก็ยังน่ารักนะ ยังช่วยทำให้ .  ตอนผมอยู่ที่ต่างประเทศ ผมเห็นเค้าเขียนสเตรตัสไลน์ ลงไป ผมก็เลยต่อสเตรตัสเขาเล่นๆไม่ได้คิดอะไรมาก   เเล้วก็มีเพื่อนผมคนนึงมาบอกว่า เค้าเอาผมไปว่าให้คนอื่นฟังใหญ่เลย เรื่องที่ผมต่อสเตรตัส   พูดประ
มานว่า  เออเนี่ย เห็นมันเขียนสเตรตัสละโครตเซ็งเลย อย่างกับต่อสเตรตัส  เดี๋ยวจะเปลี่ยนละ เห็นละรำคาญ   เเล้วพอกลับมาผมก็ซื้อของมาฝากเขา  เขาก็รับไว้  เเล้วก็ไปบอกเพื่อนเขาว่าเกรงใจ  ผมก็เลยบอกว่า เกรงใจทำไม ตุ้กตาเเค่ 800กว่าบาท เอาไปตั้งหลายหมื่น    คือ...คุณเข้าใจใช่ไหมว่าผมไปต่างประเทศต้องเอาเงินไปเยอะ ผมก็พูดไปอย่างงั้นให้เขารู้สึกไม่เกรงใจ   เเต่ผลลัพธ์คือ เขาบอกว่าผมอวดรวย.......= = "...........หลังจากวันนั้นผมก็คิดแล้วว่ายังไงผมก็ไม่มีทางสมหวังกับเขาอยู่เเล้วก็เลยตัดสินใจใช้วิธีที่จะทำให้ผมตัดใจได้ ซึ่งก็คือ  ผมจะทำเป็นโมโหเขาที่เขาเอาผมไปว่าให้คนอื่นฟังเเล้วก็ว่าเขาให้เขาเกลียดผม  ผมจะได้ตัดใจได้เสียที   คือมันไม่มีวิธีอื่นเเล้วจริง ๆ ผมไม่ได้อยากทำเลย แล้วตอนนี้ผมก็ทำสำเร็จ เขาเกลียดผมเป็นที่เรียบร้อย เเต่ผมรู้สึกว่า  ผมพลาดเเล้วครับ ไม่น่าเลย เขาเกลียดผมจริงๆ ผมผิดเอง จริงๆ เขาไม่ได้ว่าไรผมมากมายหรอก  เเต่ผมก็เสียใจนะที่ผมพยายามมาสามปี แต่เขาไม่ได้ใยดีผมเลยสักนิด   เเล้วเป็นเพราะสิ่งที่ผมทำ  ทำให้ตอนนี้ ผมกับเค้า  มองหน้ากันไม่ติดเเล้วครับ  จวบจนตอนนี้   ผมเสียใจจริงๆครับ.T ^ T