เผอิญมีโอกาสนัดสัมภาษณ์รุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นอดีตแกนนำนักศึกษาสมัย 6 ตุลาคม 2519
วันนั้นนัดกันที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ สถานที่ซึ่งพูดกันว่ามีเสรีภาพทุกตารางนิ้ว
รุ่นพี่ท่านนี้ได้วิเคราะห์ให้ฟังว่านักศึกษาธรรมศาสตร์ยุคสมัยนี้แตกต่างจากสมัยก่อนอย่างสิ้นเชิง
สมัยก่อนนั้นนักศึกษาส่วนใหญ่เป็นลูกชาวนา ชาวไร่ ในชนบท ต่างจากสมัยนี้ที่ลูกชาวนาไม่มีโอกาสได้เรียนที่นี่
กลับกลายเป็นลูกเศรษฐี และผู้มีอันจะกินทั้งหลาย แต่ทั้งนี้มิได้หมายความว่าคนพวกนี้เอาเปรียบชาวนาแต่อย่างใด
หากแต่เกิดจากระบบการศึกษาที่กระจุกตัวอยู่แต่ในเมือง
คนต่างจังหวัดโดยเฉพาะชนชั้นเกษตรกรไม่มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพทัดเทียมกับชนชั้นกลางในเมืองใหญ่
อีกทั้งระบบการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐนั้นเอื้อประโยชน์ให้กับเด็กเก่งๆที่ล้วนมีโอกาสในการเข้าถึงข้อมูล
เข้าถึงโอกาสในการเรียนพิเศษเพิ่มเติม ซึ่งสิ่งเหล่านี้เด็กต่างจังหวัดน้อยคนนักที่จะมีโอกาสเข้าถึงสิ่งเหล่านี้
เมื่อเป็นเช่นนี้นักศึกษาในยุคปัจจุบันไม่เฉพาะแต่ที่ธรรมศาสตร์ จึงเป็นชนชั้นกลางค่อนไปทางชนชั้นสูง
ที่ไม่สนใจปัญหาโครงสร้างที่อยุติธรรมที่เกิดขึ้นในสังคมมากเท่าที่ควรจะเป็น ไม่ว่าจะปัญหาของชาวนา เกษตรกร
หรือปัญหาของชนชั้นแรงงาน เป็นต้น
พวกเขาล้วนติดอยู่ในกระแสบริโภคนิยม ที่เชี่ยวกรากอยู่ในขณะนี้
ชีวิตของคนรุ่นใหม่จึงไม่มีอะไรมากไปกว่า กินดีๆ เรียนสูงๆ หางานดีๆ เงินเดือนเยอะๆ
ซื้อรถ ซื้อบ้าน ซื้อไอโฟน ซื้อของแบรนด์เนม เท่านั้น
คุยกันจนเพลินจนนึกขึ้นได้ว่าวันนี้จะพาไปทดสอบเจ้าข้าวหลามขาว Jupiter-11
เลนส์เทเลขนาด 135mm f4.0 เมาท์ M39 ที่ได้มาเกือบสองเดือนแล้ว
ครั้งแรกๆที่ทำการทดสอบนั้นผมเห็นว่าเจ้าเลนส์ตัวนี้มันให้สีที่ค่อนข้างทึบเมื่อเทียบกับ Jupiter-37A หรือ Tair-11A
โดยเฉพาะเมื่อถ่ายภาพในช่วงที่มีแดดจัดครับ ภาพจะดูแบนๆ ไม่มีความลึก ไม่มีมิติของแสงและเงา
แต่มันจะสำแดงอานุภาพให้เห็นเมื่อถ่ายภาพในสถานการณ์ที่มีแสงน้อย
เช่นช่วงเช้าและช่วงบ่ายอ่อนๆจนถึงบ่ายแก่ๆครับ ภาพที่ได้จะ bright ขันมาทันที
ความคมอยู่ในเกณฑ์ดี ถ้าคุณโฟกัสเข้ามันจะคมกริบทีเดียว
การหมุนโฟกัสทำได้ง่ายครับ แทบไม่ต้องกดซูมดูภาพเวลาหมุนโฟกัสเลย
ให้สีสันที่ไม่ถึงกับสดเข้มนัก ออกจะนัวๆ เนียนๆ ซะมากกว่า และออกจะติดเหลืองนิดๆ
แต่ยังคงเอกลักษณ์ความเป็นรัสเซียอยู่ครบถ้วน คือไม่ฉูดฉาด และให้สีโทนอุ่น ดูสบายตา
ข้อติติงมีข้อเดียวครับ คือระยะโฟกัสใกล้สุดที่ไกลถึง 2.5 เมตร
ในขณะที่ Jupiter-37A กับ Tair-11A นั้นระยะโฟกัสใกล้สุดเพียง 1.2 เมตรเท่านั้นครับ
ผมขอสรุปเอาเองว่าถ้าพูดถึงคุณภาพนั้น Tair-11A กับ Jupiter-37A จะเหนือกว่านิดๆครับ
แต่ถ้าเน้นเรื่องภาพลักษณ์ ความคลาสสิก
ประเภทที่ยกกล้องขึ้นแล้วสายตาทุกคู่ต้องหันมาจับจ้อง
..................
..................
Jupiter-11 คือคำตอบครับ!!!
Jupiter-11... chill test!!!
เผอิญมีโอกาสนัดสัมภาษณ์รุ่นพี่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นอดีตแกนนำนักศึกษาสมัย 6 ตุลาคม 2519
วันนั้นนัดกันที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ สถานที่ซึ่งพูดกันว่ามีเสรีภาพทุกตารางนิ้ว
รุ่นพี่ท่านนี้ได้วิเคราะห์ให้ฟังว่านักศึกษาธรรมศาสตร์ยุคสมัยนี้แตกต่างจากสมัยก่อนอย่างสิ้นเชิง
สมัยก่อนนั้นนักศึกษาส่วนใหญ่เป็นลูกชาวนา ชาวไร่ ในชนบท ต่างจากสมัยนี้ที่ลูกชาวนาไม่มีโอกาสได้เรียนที่นี่
กลับกลายเป็นลูกเศรษฐี และผู้มีอันจะกินทั้งหลาย แต่ทั้งนี้มิได้หมายความว่าคนพวกนี้เอาเปรียบชาวนาแต่อย่างใด
หากแต่เกิดจากระบบการศึกษาที่กระจุกตัวอยู่แต่ในเมือง
คนต่างจังหวัดโดยเฉพาะชนชั้นเกษตรกรไม่มีโอกาสเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพทัดเทียมกับชนชั้นกลางในเมืองใหญ่
อีกทั้งระบบการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐนั้นเอื้อประโยชน์ให้กับเด็กเก่งๆที่ล้วนมีโอกาสในการเข้าถึงข้อมูล
เข้าถึงโอกาสในการเรียนพิเศษเพิ่มเติม ซึ่งสิ่งเหล่านี้เด็กต่างจังหวัดน้อยคนนักที่จะมีโอกาสเข้าถึงสิ่งเหล่านี้
เมื่อเป็นเช่นนี้นักศึกษาในยุคปัจจุบันไม่เฉพาะแต่ที่ธรรมศาสตร์ จึงเป็นชนชั้นกลางค่อนไปทางชนชั้นสูง
ที่ไม่สนใจปัญหาโครงสร้างที่อยุติธรรมที่เกิดขึ้นในสังคมมากเท่าที่ควรจะเป็น ไม่ว่าจะปัญหาของชาวนา เกษตรกร
หรือปัญหาของชนชั้นแรงงาน เป็นต้น
พวกเขาล้วนติดอยู่ในกระแสบริโภคนิยม ที่เชี่ยวกรากอยู่ในขณะนี้
ชีวิตของคนรุ่นใหม่จึงไม่มีอะไรมากไปกว่า กินดีๆ เรียนสูงๆ หางานดีๆ เงินเดือนเยอะๆ
ซื้อรถ ซื้อบ้าน ซื้อไอโฟน ซื้อของแบรนด์เนม เท่านั้น
คุยกันจนเพลินจนนึกขึ้นได้ว่าวันนี้จะพาไปทดสอบเจ้าข้าวหลามขาว Jupiter-11
เลนส์เทเลขนาด 135mm f4.0 เมาท์ M39 ที่ได้มาเกือบสองเดือนแล้ว
ครั้งแรกๆที่ทำการทดสอบนั้นผมเห็นว่าเจ้าเลนส์ตัวนี้มันให้สีที่ค่อนข้างทึบเมื่อเทียบกับ Jupiter-37A หรือ Tair-11A
โดยเฉพาะเมื่อถ่ายภาพในช่วงที่มีแดดจัดครับ ภาพจะดูแบนๆ ไม่มีความลึก ไม่มีมิติของแสงและเงา
แต่มันจะสำแดงอานุภาพให้เห็นเมื่อถ่ายภาพในสถานการณ์ที่มีแสงน้อย
เช่นช่วงเช้าและช่วงบ่ายอ่อนๆจนถึงบ่ายแก่ๆครับ ภาพที่ได้จะ bright ขันมาทันที
ความคมอยู่ในเกณฑ์ดี ถ้าคุณโฟกัสเข้ามันจะคมกริบทีเดียว
การหมุนโฟกัสทำได้ง่ายครับ แทบไม่ต้องกดซูมดูภาพเวลาหมุนโฟกัสเลย
ให้สีสันที่ไม่ถึงกับสดเข้มนัก ออกจะนัวๆ เนียนๆ ซะมากกว่า และออกจะติดเหลืองนิดๆ
แต่ยังคงเอกลักษณ์ความเป็นรัสเซียอยู่ครบถ้วน คือไม่ฉูดฉาด และให้สีโทนอุ่น ดูสบายตา
ข้อติติงมีข้อเดียวครับ คือระยะโฟกัสใกล้สุดที่ไกลถึง 2.5 เมตร
ในขณะที่ Jupiter-37A กับ Tair-11A นั้นระยะโฟกัสใกล้สุดเพียง 1.2 เมตรเท่านั้นครับ
ผมขอสรุปเอาเองว่าถ้าพูดถึงคุณภาพนั้น Tair-11A กับ Jupiter-37A จะเหนือกว่านิดๆครับ
แต่ถ้าเน้นเรื่องภาพลักษณ์ ความคลาสสิก
ประเภทที่ยกกล้องขึ้นแล้วสายตาทุกคู่ต้องหันมาจับจ้อง
..................
..................
Jupiter-11 คือคำตอบครับ!!!