เราขอเล่าก่อนว่า ตัวเราแต่ก่อนถ้าเห็นเราตัวจริง เราจะเรียบร้อย ขี้อาย พูดน้อย หน้านิ่ง ชอบไปไหนด้วยตัวเองคนเดียว ทำอะไรคนเดียว
คือใครๆ ก็เห็นว่าเราเรียบร้อย ขี้อาย แต่ในกลุ่มเพื่อนๆจะมีกัดกันเล็กๆบ้างตามประสาแต่ไม่รู้สึกอะไร เพราะไม่ได้สนิทกันหมดทุกคน แต่เรียกได้ไม่เต็มปากว่าสนิทกันจริงๆ
มันมีเหตุการณ์ที่ถือเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเรา
1.คือการประเมินอาจารย์ คือเราเข้าใจว่าเราประเมินแรงมาก ณ ตอนนั้น มันไม่เข้ากับบุคลิกเราเลย แล้วเราก็ยอมรับว่าเราประเมินเอง (เราประเมินแบบไม่ให้โอกาสเลย ประมาณว่า อาจารย์สอนไม่รู้เรื่องเลย อยากให้คณะเปลี่ยนอาจารย์ใหม่ เพราะดูได้จากชีทที่สอน ดูเหมือนอาจารย์ไม่ใส่ใจที่จะสอนเลย) แต่ทั้งหมดนั้นเราไม่ได้ใช้คำหยาบเลยสักคำ แต่ยอมรับว่าแรงมาก ชนิดที่ทำให้อาจารย์ร้องไห้ได้เลยอ่ะ ซึ่งเราก็ออกมายอมรับและขอโทษ แต่คาดว่าตัวอาจารย์ที่โดนประเมินน่าจะไม่รู้นะ แต่โดนขุดขึ้นมาบ่อยมาก ล้อโน่นนี่นั่น
2.เพื่อนๆหลายคนอาจจะมีแหล่งที่ไว้ระบายสิ่งที่เราคิด ณ ตอนนั้น ในที่ใดสักที่หนึ่ง ของเราใช้ twitter เป็นแหล่งระบายของเรา ตอนแรกก็เล่นกับเพื่อนๆในกลุ่มตัวเองบางคนเท่านั้น แต่มันเกิดปัญหาบางอย่างเลยเล่นคนเดียว แล้วเราก็บ่นพร่ำเพ้อ เกรียนบ้าง เล่นบ้าง คุยคนเดียว ขำโน่นนี่นั่น แต่พอดีเราเกิดระแวงอะไรบางอย่าง เราเลยลองหาว่ามันมีช่องโหว่อะไรไหมที่จะรู้ว่า twitter มันระบุว่าเป็นเรา มาจบที่ชื่อภาษาอังกฤษของตัวเอง ตอนนั้นบ้ามากโยงนั่นโน่นนี้ไปหมด มีการไปพาลคนอื่นอีก(อย่าให้เล่าเลย เยอะ แบบเกรียนมากอ่ะ) คือเราก็ไปปรึกษากับเพื่อนนั่นแหละ เพราะเราเครียดอ่ะ ก็บอกหมดอ่ะว่าเราปล่อยเกรียนไม่ดีในทวิต แล้วไปพาลคนอื่น (มันเครียดตอนไปพาลคนอื่นอ่ะ และคนอื่นที่เราพูดถึงนี่คือแบบเราอยากจะร้องไห้ไม่รู้คิดไปถึงนั่นได้ไง TT อย่าให้ต้องเอ่ยคนอื่นในความหมายของเราเลย อยากร้อง คือตอนไปปล่อยเกรียนเราบอกว่าเราคิดนั่นนี่โน่น บ้ามากอ่ะ คือ คนอื่นของเราก็คงคิดว่าเราบ้าหมือนกัน)
คือสรุปจากทั้งสองเหตุการณ์ เราเลยถูกมองว่า "2 หน้า" และ "แรดเงียบ" เราทวิตในทวิตว่าเราจะเป็นแรด เป็นกระสืออ่ะ แต่ทั้งหมดทั้งมวลเราไม่ได้เอาที่ทวิตทั้งหมดของเราให้เพื่อนอ่านเลยนะ คือมันเยอะอ่ะ คือไม่มีใครเห็นข้อความหรอก เราชิงลบก่อน แต่เราบอกเล่าเองแต่เล่าไม่ทุกเรื่อง
ตอนนี้เราเลยโดนว่าบ่อยมาก โดนรื้อฟิ้นอยู่นั่นอ่ะ คือ ยอมรับ ที่โพสไม่มีไรหรอกค่ะ แค่อยากบอกว่า ด่าเราได้เลย เราอยากเป็นคนที่ทนทานในเรื่องนี้ค่ะ
ปล.ขอพื้นที่ระบาย เพื่อนๆมีประสบการณ์อะไรแบบนี้ หรืออยากด่า จขกท.ด่าได้เลย
ปล.2 เราโล่งใจละ
ใครเคยทำอะไรที่รู้สึกว่ามันไม่ดีเท่าไรแล้วมันจะติดตัวเราไปตลอดไหม
คือใครๆ ก็เห็นว่าเราเรียบร้อย ขี้อาย แต่ในกลุ่มเพื่อนๆจะมีกัดกันเล็กๆบ้างตามประสาแต่ไม่รู้สึกอะไร เพราะไม่ได้สนิทกันหมดทุกคน แต่เรียกได้ไม่เต็มปากว่าสนิทกันจริงๆ
มันมีเหตุการณ์ที่ถือเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเรา
1.คือการประเมินอาจารย์ คือเราเข้าใจว่าเราประเมินแรงมาก ณ ตอนนั้น มันไม่เข้ากับบุคลิกเราเลย แล้วเราก็ยอมรับว่าเราประเมินเอง (เราประเมินแบบไม่ให้โอกาสเลย ประมาณว่า อาจารย์สอนไม่รู้เรื่องเลย อยากให้คณะเปลี่ยนอาจารย์ใหม่ เพราะดูได้จากชีทที่สอน ดูเหมือนอาจารย์ไม่ใส่ใจที่จะสอนเลย) แต่ทั้งหมดนั้นเราไม่ได้ใช้คำหยาบเลยสักคำ แต่ยอมรับว่าแรงมาก ชนิดที่ทำให้อาจารย์ร้องไห้ได้เลยอ่ะ ซึ่งเราก็ออกมายอมรับและขอโทษ แต่คาดว่าตัวอาจารย์ที่โดนประเมินน่าจะไม่รู้นะ แต่โดนขุดขึ้นมาบ่อยมาก ล้อโน่นนี่นั่น
2.เพื่อนๆหลายคนอาจจะมีแหล่งที่ไว้ระบายสิ่งที่เราคิด ณ ตอนนั้น ในที่ใดสักที่หนึ่ง ของเราใช้ twitter เป็นแหล่งระบายของเรา ตอนแรกก็เล่นกับเพื่อนๆในกลุ่มตัวเองบางคนเท่านั้น แต่มันเกิดปัญหาบางอย่างเลยเล่นคนเดียว แล้วเราก็บ่นพร่ำเพ้อ เกรียนบ้าง เล่นบ้าง คุยคนเดียว ขำโน่นนี่นั่น แต่พอดีเราเกิดระแวงอะไรบางอย่าง เราเลยลองหาว่ามันมีช่องโหว่อะไรไหมที่จะรู้ว่า twitter มันระบุว่าเป็นเรา มาจบที่ชื่อภาษาอังกฤษของตัวเอง ตอนนั้นบ้ามากโยงนั่นโน่นนี้ไปหมด มีการไปพาลคนอื่นอีก(อย่าให้เล่าเลย เยอะ แบบเกรียนมากอ่ะ) คือเราก็ไปปรึกษากับเพื่อนนั่นแหละ เพราะเราเครียดอ่ะ ก็บอกหมดอ่ะว่าเราปล่อยเกรียนไม่ดีในทวิต แล้วไปพาลคนอื่น (มันเครียดตอนไปพาลคนอื่นอ่ะ และคนอื่นที่เราพูดถึงนี่คือแบบเราอยากจะร้องไห้ไม่รู้คิดไปถึงนั่นได้ไง TT อย่าให้ต้องเอ่ยคนอื่นในความหมายของเราเลย อยากร้อง คือตอนไปปล่อยเกรียนเราบอกว่าเราคิดนั่นนี่โน่น บ้ามากอ่ะ คือ คนอื่นของเราก็คงคิดว่าเราบ้าหมือนกัน)
คือสรุปจากทั้งสองเหตุการณ์ เราเลยถูกมองว่า "2 หน้า" และ "แรดเงียบ" เราทวิตในทวิตว่าเราจะเป็นแรด เป็นกระสืออ่ะ แต่ทั้งหมดทั้งมวลเราไม่ได้เอาที่ทวิตทั้งหมดของเราให้เพื่อนอ่านเลยนะ คือมันเยอะอ่ะ คือไม่มีใครเห็นข้อความหรอก เราชิงลบก่อน แต่เราบอกเล่าเองแต่เล่าไม่ทุกเรื่อง
ตอนนี้เราเลยโดนว่าบ่อยมาก โดนรื้อฟิ้นอยู่นั่นอ่ะ คือ ยอมรับ ที่โพสไม่มีไรหรอกค่ะ แค่อยากบอกว่า ด่าเราได้เลย เราอยากเป็นคนที่ทนทานในเรื่องนี้ค่ะ
ปล.ขอพื้นที่ระบาย เพื่อนๆมีประสบการณ์อะไรแบบนี้ หรืออยากด่า จขกท.ด่าได้เลย
ปล.2 เราโล่งใจละ