ผมควรทำอย่างไรต่อไปดี

คือผม เป็น ผช คนนึง ไม่เคยสนใจในเรื่องความรักสักเท่าไหร่หรอก ที่ผ่านมาผมก็มีแฟนหลายคน แต่ไม่เคยรู้สึกว่ารักเลย (แฟน ผญ นะ)  ก็แค่รู้สึกดีๆเฉยๆ จนผมเรียนมหาลัย ขึ้นปี 3 ผมก็มีแฟน ผญ คนนึงเธอ ชื่อ เอิญ (สมมุตินะ) เป็นคนดีมาก เธอ เป็นผญ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่า คนแบบนี้มีด้วยหรอ ผมคบกับเธอได้ปีกว่า แต่เราก็เลิกกัน และผมก็เป็นคนบอกเลิกเธอเองแหละ ขนาดผมบอกเลิกโดยที่เธอดีมาตลอด เธอยังไม่เกลียดผมเลยอ่ะ แล้วเธอก็หายไปพักนึง......
   อยากรู้มั้ยครับว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมผมจึงเลิกกะเธอ คือ มีช่วงนึง ผมติดเฟสหนักมาก คือ เป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ค่อยโทหาไครหรอก ชอบแชท ชอบยุเงียบๆ มากกว่า หลายครั้งที่ผมรู้สึกสับสนว่า เราเป็นอะไรกันแน่ทำไมรู้สึกแปลกๆ สาเหตุคือ มี ผช คนนึง ชื่อ เจ (สมมุตินะ) มาแอดเฟสผม และผมก็รับแอ็ดแล้วเค้าก็ทักมา เจ เป็นคน หุ่นพอดี ไม่สูงมาก แต่สำอางผิดปกติ เจ เข้ามาคุยทุกวัน คุยจนดึกดื่น ปกติผมเปนคนนอนเร็วนะ  แต่หมอนี่ชวนคุยจนดึกแทบทุกคืนอ่ะ คุยกันสักพัก มันก็ไม่บอกนะ ว่าชอบผม แต่ มัน ขอเบอร์โทผม แต่ผมก็ไม่อะไรมาก ก็ให้มันไป คุยกันไปเรื่อย เหมือนมันจะลองใจอะไรสักอย่าง มันส่งรูป ผญ คนนึง มาทางแชท แล้วบอกผมว่า ผญ คนนี้ แอบชอบผม  ผมก็บอกว่า ก็น่ารักดี มันถามว่าสนใจมั้ยล่ะ ผมก็ตอบกลับไปว่า ก็สนนะ ....
หลังจากนั้น เหมือนมันจะโมโหอะไรสักอย่าง มันพูดกลับมาว่า มีแฟนแล้วไม่ใช่หรอ แล้วจะเอาทำไมอีก เอิ่ม  แล้วงัย  ตอนนั้นผมก็ยังคบกะเอิญยุนะ  และมันก็หายไปเลย หลังจากวันที่มันหายไป ผมรู้สึกแปลกๆ มาก เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง มันเป็นความรู้สึกที่ผม ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย หลังจากวันนั้นผมก็เหงาๆ อยู่ช่วงนึง จนผมไปกดไลท์รูป ผช คนนึง ในเฟสบุ๊ค  และเค้าก็มาไลท์คืน แน่นอน ไลท์คืนอย่าง ผมเลยจัดกระทืบไลท์ ไปเลย กระทืบไลท์ผมกลับอีกต่างหาก หลังจากนั้น ความสัมพันธ์ ของเราจึงเริ่มขึ้น  ผมแชทไปแต็งไลท์ อะไรประมาณนี้ แล้วเค้าก็เริ่มคุยกะผม เออลืมบอก คนนี้ ชื่อ กล (สมมุตินะ) เป็นคนสูง ขาว  ผอม บาง หน้าตาหล่อ ทีเดียว ผมกับ กล  เริ่มคุยกันมากขึ้น และมีความรู้สึกดีๆ เกิดขึ้น แต่ กล ก็รู้ว่าผม มีแฟนอยู่แล้ว เค้าคงไม่คิดจริงจังอะไรมาก  เราคุยกันแทบทุกเวลา  สนิทกันรวดเร็วมาก หลายครั้งที่ กล อยากเจอผม แต่ผมก็ปฏิเสธทุกครั้ง  มีวันนึง เป็นวันเกิดน้องผม น้องมันอยากได้ ไอโฟนห้าเอส ผมและครอบครัว ก็ไปที่ห้างแห่งนึง ไปซื้อมือถือ ก้าวแรก ที่ผมเดิน เข้าห้าง สิ่งแรกที่ผมเห็นไม่ใช่ไครหรอก นาย กล คนหล่อนั่นเอง บังเอิญ วันนั้น เราหันไปมองหน้าพร้อมกันทั้งคู่ ผมหวั่นไหวมากๆ ทั้งๆ ที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ผมยิ้ม และ เค้าก็ยิ้ม และผมก็รีบเดินไปจากตรงนั้นโดยเร็ว ออ ลืมบอก กล เป็นพนักงานที่นั่น พอผมเดิน ขึ้นชั้นสามได้สักพัก แน่นอน นายกล โทมา บอกว่า มานั่งข้างล่างก่อน เดี๋ยวจะเลี้ยงไอติม ผมปฏิเสธเสียงแข็งเลย เพราะตอนนั้น มากับครอบครัว กลัวทุกคนรู้ด้วย เลยไม่ไป หลังจากวันนั้น เราก็คุยติดต่อกันอยู่ตลอด จน กล เริ่ม นัดผม อีกแระ คราวนี้ นัดให้ผมไปหาที่หอพักมัน ผมเป็นคนไม่ชอบเที่ยวนะ ชอบอยู่กะป่า ธรรมชาติไรงี้ ก็เลยไปแบบ ผิดๆ ถูกๆ  แต่สุดท้ายก็หาจนเจอ เพราะ กล ออกมายืนรอผมที่ใต้ หอพักมัน   ครั้งแรกที่เจอหน้า เขิน ทำไรไม่ถูกเลยว่ะ เราเลยเดินขึ้นห้อง มานั่งกินข้าวที่ผมซื้อมาด้วยกัน เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย แต่นาทีที่สำคัญกำลังจะมาถึง...  เค้าบอกให้ผมปิดตา  ผมก็ปิดตาแบบกลัวๆ เพราะไม่รู้มันจะทำอะไร  สักพัก ก็รู้สึก มีริมฝีปากของกล มาประกบ กับริมฝีปากผม ผมนี้แทบช๊อค เป็นจูบแรกในชีวิต  เพราะที่ผ่านมา ไม่เคยมีไครจูบผมเลย ตอนนั้นใจเต้น แทบจะกระเด็นออกมา.....  แล้วเราก็นั่งเขิลกันต่อไป  จนเกือบ 5โมง ผมก็กลับบ้าน ... หลังจากนั้น ผมกับ กล ก็ แอบคบแอบไปมากันอยู่เรื่อยๆ  เราคุยกันได้ สาม เดือน กว่าๆ ผมก็เริ่ม อยากซะแล้วซิ ด้วยความที่ไม่เคย เลยอยากลอง แต่มันบอกกะผมว่า ต้อง หกเดือน จะได้รู้ว่าไม่ได้มาหลอก แต่สุด ท้าย ไม่ถึงหกเดือนหรอก เราก็มีอะไรกัน หลังจากนั้น กล ก็เริ่มทำตัวเป็นเจ้าของผมแระ สั่งนู้นบ้างนี่บ้าง แต่ผมด้วยที่เป็นคนเอาแต่ใจ ก็ชอบขัดกัน ทะเลาะกันบ้าง เบาๆ มีอยู่ วันนึง ตอนนั้น เป็นวัน วาเล็นไท ผมก็พาเอิญ ไปเที่ยวทะเล มีรูปอัพลงเฟสบ้าง ไลน์บ้าง กล มันก็เลย เกิดอาการไม่พอใจ แต่ยอมรับนะ ผมเองก็ ไปได้ ตอนนั้น ทำไปได้ไงัยว่ะ พอเข้าประมาณกลางเดือนที่ สี่ นี่ไง ผมก็เลยบอกเลิกกะเอิญ มาคบกะกล  ผม มาคบกับ กล ทุกอย่าง ก็เป็นปกติ เราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่นะ ผมก็พา กล ไปบ้าน ไปทำงานกะผมบ้าง ไปเที่ยวกันบ้าง จนทางบ้านคิดว่าผมกะ กล เป็นเพื่อนกันจริงๆ  ทุกคนที่บ้านก็ชื่นชอบกลนะ ในฐานะที่เป็นเพื่อนผม เรา มีรหัสเฟสด้วยกันทั้งคู่ สามารถรู้ได้ว่าคุยกะไครไปบ้าง  หลายครั้งที่เราทะเลาะกัน เพราะเรื่องเฟส เรื่องอะไรก็ตามแต่ ผมจะชอบหนีไป ไม่สนใจ ไม่แคร์ อะไรทั้งสิ้น ปล่อย ให้กล ร้องให้อยู่คนเดียว แต่สุดท้ายเราก็คืนดีกันผมทำแบบนี้ จนเป็นนิสัย ไม่ยอม ไม่ง้อ เอาแต่ใจ วันนึงในขณะที่ กล ทำงาน ผมก็ทักไลน์ไปปกติ แต่มันตอบช้า ผมก็แอบสงสัยไม่ได้ เลยเข้าเฟสมัน บังเอิญสิ่งที่ผมเห็นคือ มันคุยกับ ผช อีกคน หล่อมาก  ซึ่งก่อนหน้า ผมเคยเห็น ผช คนนี้ ในไลน์มัน ผมแอบแอดไป แล้วทักไปในวันสงกรานต์ ผช คนนั้นก็ตอบกลับมา ผมก็เลยเอามาให้ นาย กล ดู มันโกรดผมมาก โกรดเหมือนจะฆ่าผม มันบอกว่า เป็นพี่มันเอง แต่มันเกลียด เพราะพี่คนนี้ดูถูกมัน มันเลยเอามือถือผมลบพี่คนนั้นไป ผม ก็ไม่คิดไรนะ พอคืนนั้น ที่มันคุยกัน ผม รู้เลยว่า ผช คนนี้ไม่ใช่พี่มัน  แล้วผม ก็โทไปบอกเลิกมันเลย มันโทกลับผมก็ไม่รับ มันอ้อนวอนขอโทด มันยังยืนยันว่าพี่ มันแค่ฝากซื้อของให้ผม ผมอยากได้กระเป๋าหนังสีน้ำตาล มันพูดแบบนี้ เลยฝากพี่ให้ แต่ผมรู้ว่ามันโทคุย วางแผนกัน  ผ่านไปคืนนึง ตอนเช้าผมรีบไปหามันที่ห้อง มันไม่รู้ตัวว่าผมไปหา มันยังยืนยันว่าพี่ มันบอกรายละเอียดทุกอย่าง ว่าบ้านยุไหน พ่อแม่ชื่อะไร มันบอกก็เหมือนสนิทกันจริง แต่ในใจลึกๆ ผมก็ยังไม่เชื่อหรอก  จนวันนึง มันพาผม และพี่ ๆ ผญ ที่เราสนิทกันไปเที่ยวน้ำตกแถวบ้านมัน ผมเลยถือโอกาส เอาภาพ ผช คนนั้น ให้แม่ กล ดู แม่ก็งง เพราะแกไม่รู้จัก ผมนี้ปี๊ดถึงขีดสุดเลย ผมเลยคุยกะมัน มันก็ยังมีหน้ามาด่าผม หาว่าผมชอบจับผิด และการเที่ยววันนั้น ไม่สนุกอีกเลย จนเรากลับมาถึงห้อง ก็ ทะเลาะ กัน มีคำนึงที่ กล พูด เพราะเราไม่รู้ว่านายจะจริงจรังกะเราขนาดนี้ เราเลยไม่อยากเสียนายไป  ผมนิ่งเลย อย่างน้อย ผมก็รู้สึกดี กับสิ่ง ที่ กลพูดมา หลังจากนั้น ผมก็ชอบ จับผิด ระแวง จนทำให้เราทั้งคู่ไม่มีความสุขเลย แต่กล ก็ยอมรับ เพราะถ้าเป็นมันก็ต้องระแวงอยู่ดี   จนวันนึง พ่อผม ปวดท้องรุนแรงเป็นใส่ติ่ง ต้องไป รพ ด่วน ผมก็เลยต้องรับหน้าที่ในการทำงานแทนพ่อ ในขณะที่พ่อป่วยอยู่ รพ หลายวัน ผมก็ พา กล มาช่วยทำงานด้วย และกล ก้ได้นอนพักที่บ้านผม กะผมแค่สองคน เพราะคนอื่น ไปเฝ้าพ่อที่ รพ หมด แต่ กล ก็ไม่ได้มาทุกวันหรอก เพราะกลเองก็ต้องทำงาน เราสองคนเหนื่อยมาก กะงานที่เราช่วยกันทำ แต่กล เหนื่อยกว่าผมอีก เพราะต้องรีบกลับมาทำงานของเค้าต่อ เค้ามีเวลานอนน้อยมาก ผมก็อดสงสารไม่ได้ แรกๆ กลดี กะผมตลอด ตามง้อ ตามเอาใจตลอด เหมือนจะรักผมเต็มที่ในช่วงแรก แต่พอพักหลังนี้ ผมเองที่ต้องตามง้อ ตามเอาใจตลอด ผมไม่รู้หรอกว่า ผมเผลอรัก ผช คนนี้ หมดหัวใจตอนไหน หลายครั้งที่ทะเลาะกัน ผม เคยบอกเลิกๆๆตลอด ผมนี่แย่จริง ทำเอา กลร้องให้ตลอด เวลานานไป หลายอย่างที่กลทำให้ผม ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า ตอนเมื่อ กล ดูแลเอาใจใส่ ผมไม่เคยใยดี มาตอนนี้ เค้าอาจจะเหนื่อย จะล้า เพราะเค้ามีหน้าที่เยอะมาก เพราะต้องเรียนและทำงานเลี้ยงตัวเอง ผมเริ่มเห็นว่า กล หยุดทุกอย่าง เพื่อผม ไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจไม่มองไครทั้งสิ้น แต่การเอาใจลดลง แต่ผม ก็ไม่ซีเรียด ต่อไป ต้องเป็นหน้าที่ผมบ้างล่ะ ที่ต้องเติมเต็มให้กลบ้าง แม้เวลาที่ห่างกัน เราก็คอยถามคอยเช็คตลอด เราต่างก็ ยังคงรักกัน ผมเริ่มเปลี่ยนตัวเองได้ในหลายเรื่อง เช่น ไม่ชอบเที่ยว ก้ต้องพากลเที่ยวบ้าง เวลาเดินทำเหมือนคนไม่รุ้จักกัน ก็เปลี่ยนได้ เป็นเพราะเมื่อก่อนผมแคร์คนอื่นมากไป ผมเริ่มจะค่อยๆ รัก ผช คนนี้มากขึ้นๆ ทำทุกๆ อย่างเพื่อเค้ามากขึ้น ในขณะที่เค้าลดลง แต่เราก็ยังคงรักกัน กล เคยขอให้ผมบอกพ่อแม่ ในเรื่องที่เราเป็น แต่ผมปฏิเสธ เพราะผมรู้จักครอบครัวผมดี ผมอยากยื้อเวลาไปก่อนให้ผมเรียนจบ แล้วค่อยบอก ที่จริงแล้วครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก เราจะไม่ปิดบังอะไรกันเลยในครออบครัว มีแต่ความสุข มีแต่เสียงหัวเราะ พักหลังนี้ ผมไม่ค่อยกลับบ้าน บอกพ่อแม่ ว่านอนหอเพื่อน มีการบ้านเยอะ ที่จริงแล้ว ผมมานอนกะกล ผมทำแบบนี้อยู่สักพัก จนปิดเทิม คืนนั้น ผมกะ กล ทะเลาะกัน  และหนักมาก จนเหมือน กล จะทิ้งผม เพราะ หนีเงียบไป ผมให้เพื่อนช่วยพุดก็ไม่ยอมฟัง ผมอ้อนวอน กล จนหมดหนทาง ผมจึงตัดสินใจ หนี ออกจากบ้าน บอกก่อนนะบ้านผม เคร่งมาก ผมเป็นคนกลัวพ่อมาก แต่ยอมหนีออกมา โดยให้น้องปิดประตูให้ และรุนมอไซค์ ข้ามน้ำมา เออลืมบอกว่า เป็นช่วงน้ำท่วมพอดี พอข้ามน้ำมาได้ รถสตาร์ดไม่ติด บังเอิญเพื่อนผมโทมาพอดี ผมเลยบอกมันว่า กูหนีออกจากแล้ว แต่รถเสีย โทหากล ให้กุหน่อย สักพัก กล ก็โทมาถาม เหมือนมันจะเป็นห่วง มันถามผมว่าอยู่ตรงไหน ผมก็ตอบว่าอยู่ปากทางเข้าบ้านพึ่งข้ามน้ำมา รถเสีย ขับไม่ได้ มารับหน่อย มันตอบมาเลยว่า กลับบ้านเถอะ ไม้ต้องมา ถ้าผมไป มันจะหนี ผมก็เออออ บอกว่ากลับ โชคดีที่รถเกิดติดขึ้นมา ผมรีบบิดมาเลย มาถึงมันก็จะด่าผมอีก แต่ผม วิ่งเข้าไปกอดมัน และขอโทดมัน คุยกันสักพัก มันก็หลับไป ผมก็นอนกอดมันจนเช้า แล้วก็กลับบ้าน  แต่ไครจะรู้ ว่าปัญหาใหญ่รอผมอยู่  ผมมาถึงบ้าน แม่ไม่พูดกะผมเลย น้องก็ถามว่ามาจากไหน ผมก็ตอบ ไปว่า ไปหากล มันไม่สบายเข้า รพ  โกหกหน้าตายไป 555 น้องบอกกะผมว่า พี่รู้มั้ย แม่สงสัยว่าพี่เป็น เกย์ และเป็นเกย์กะพี่กล น้องผม ปลื้มกลมาก ใจผมอยากจะบอกเต็มทีแล้วว่า ผม เป็น  แต่มันไม่กล้า พอได้โอกาส อยู่กะน้องสาวคนโต สองคน น้องถามผมว่า พี่เป็นเกย์รึป่าว ผมก็สารภาพกะน้องไป น้องผมร้องให้ แต่น้องก็กอดผม บอกผมว่า รับไม่ได้ แต่น้องเข้าใจ และสงสารผม และน้องก็รู้เรื่องผมกะกล พอผมเดินเข้าห้องไป ผมก็ขอโทดแม่ แต่แม่ก็หายโกรดไปแล้ว ต่อไป น้องคนเล็ก เมื่อรู้ความจริง น้องผมร้อง ร้องจนนิ่งไป ผมก้ไม่รู้จะทำยังงัย ได้แต่ขอโทษและเดินออกมาก่อน สักพักน้องก็ดีขึ้น สามวันผ่านไป ผมก็อยากให้คนในบ้านรับรู้ว่าผมเป็นเกย์ ผมจึงตัดสินใจที่จะบอกแม่ พอผมพูดทุกอย่างไป แม่ผมร้องให้หนักมาก ผม เองรู้สึกแย่มากนะที่มันเป็นแบบนี้ แม่ไม่ได้โกรดอะไรผมหรอก สักพัก พ่อก็มาจากทำงาน ตอนนี้ ในบ้านมีแต่น้ำตา เมื่อพ่อรู้ความจริงก็ไม่พูดอะไร รีบพาแม่ออกไป ข้างนอก ไปรับน้องจาก รร เรียน เหตุการณ์ต่อไป คือภาพที่ติดตาผมไปจนตาย พอพ่อแม่และทุกคนกลับมา ทุกคนร้องให้จนตาบวม พ่อก็ตรงมาที่ผมเลย ทั้งด่า ทั้งตบทั้งกระทืบ ทุกคนวิ่งเข้ามาห้าม น้องผม กรี๊ดสุดเสียง และจุกหายใจไม่ออก  ในบ้านวันนั้น  เป็นภาพที่ผม จำติดตาที่สุด และผมเสียใจที่สุด บ้านที่เคยมีความสุข ต้องมาพังลงเพราะผมหรอ ผมอยากจะฆ่าตัวตายไปให้พ้นๆ ไป แต่ก็ทำไม่ได้ พ่อกับแม่ บอกให้ผมเลิก ให้ผมกลับมาเป็นเหมือนเดิม ความรู้สึกผมตอนนั้น มันโครตแย่เลยว่ะ พ่อถึงกะตัดผมออกจาก ความเป็นลูก เพราะรับไม่ได้  หลังจากวันนั้น ผมตัดสินใจที่จะออกมาจากบ้านเพื่อหางานทำ และมาอยู่กะ กล กลรับรู้ทุกอย่าง แต่ผมบอกกะกลว่า อย่าถอย เราต้องผ่านมันไปได้ กล ก็คอยอยู่เคียงข้างผมตลอดห่วงใยผมตลอด ผม ผมออกมาได้สองวัน แม่ก็โทมา บอกให้กลับบ้าน บอกว่าทุกคนไม่โกรดแล้ว  ผมจึงกลับ ไป แต่ผมตกลงกะ กลว่า ไม่ต้องกลัว ว่า เค้าจะไปไหนนะ เค้าไม่มีวันรักไคร นอกจากเอง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น อย่าถอย เค้าเองสู้ตายนะ กล คือคำพูดของผม ผมกลับบ้านทุกอย่างเหมือนจะปกติ แต่ผมก็ไม่มีความสุขเสียแล้ว คืนนั้น ผมทะเลาะกะ กล แปลกที่ผม ด่า กันแรงมาก ต่างคนต่างไม่ยอมและผมก็เหมือนไม่แคร์เค้าเลย คืนนั้นผมหนี กล ด้วยการนอนหลับโดยไม่สนอะไรเลย มีต่อ