สวัสดีครับ กลับมาอีกแล้วนะครับกับเรื่องเล่า ลึกลับ ที่ใครไม่เคยเจอ จะไม่เข้าใจ
เรื่องในวันนี้ที่จะนำมาแบ่งปัน เป็นเรื่องราวที่เจอมาด้วยตัวเอง ทุกครั้งที่นึกถึงมันผมไม่เคยคิดที่จะไปเหยียบที่นั่อีก
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อสงกรานต์ปี 2553 ผมและเพื่อนได้ไปเที่ยวจังหวัดหนึ่ง ณ. ที่จังหวัดนั้นเป็นสถานที่ที่มีประตูเมืองเยอะที่สุดและมีบึงสวยงามขนาดใหญ่อยู่กลางใจเมือง แต่นั้นก็ไม่สำคัญ ครับ ผมได้ไปอาศัยนอนบ้านเพื่อนผมครับเพื่อนผมชื่อ. กิ๊ฟ วันนั้นเป็นวันแรกของวันสงกรานต์ เราก็ขับมอไซค์อย่างสนุกไปให้เขาสาดแบบน่ารักๆ พอได้เวลาสัก11:00ได้ครับเรากลับบ้านมาเอาปืนฉีดน้ำและมาเอาตังด้วยก่อนออกจากบ้านกิ๊ฟ คุณทวดของกิ๊ฟถามว่าเราจะไปเล่นน้ำที่ไหน กิ๊ฟบอกว่าไปเล่นที่แม่น้ำ. ......... ขอสงวนชื่อนะครับ ทวดเลยดุว่า รู้ไหมที่นั้นเค้าเอาคนไปทุกปีห้ามไปเด็ดขาดกูนี่ก็สอนไม่รู้จักจำพาเพื่อนไปเล่นที่หน้าปั๊มหน้าถนนก็พอแล้ว สิ้นคำยายกิ๊ฟก็พาผมไปเรื่อยๆผมถามกิ๊ฟว่าไปไหนกิ๊ฟบอกว่า ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำและเอก หน้าปั้มมีแต่เด็กน้อย ไม่สนุกซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร. เราก้ขับไปเรื่อยๆ และแล้วเราก็มาถึงคลองที่ว่า
เป็นคลองหรือว่าแม่น้ำปกติก็ไม่มีอะไรครับ เราลงจากรถ ริมคลองก็มีพวกแม่ค้า ร้านแผงลอยหาบเร่และก็มีแพให้เช่าแบบนั่งเล่นด้วย เราก็จ่ายค่าแพเสร็จไปซื้อปีกไก่ทอดน้ำโค้กและน้ำแข็งครับ มาลงแพเราก็นั่งหย่อนขา. พลางมองข้ามฟากไป. คนก็เล่นเยอะดีนะครับแต่กิ๊ฟบอกว่าไหนๆมาแล้วลงเล่นหน่อย ผมจึงพากันไปเช่าห่วงยาง. ตอนเอาห่วงลงผมก็มองคนอื่นเล่นน้ำครับ มีชาย2คนหญิง4คนกำลังกระโดดน้ำเล่น แต่มีอยู่คนเดียวที่คลุมผ้าสีขาวเก่าๆ นอนนั้นถอดผ้าเหลือชิ้นน้อยหมดครับ แล้วหญิงคนนั้นก็กระโดดตามเพื่อนไป แต่ตอนที่กำลังกระโจนลงน้ำ. น้ำก็เหม็นเหมือนอะไรเน่า. แล้วพอหันไปอีกที. ผมเห็นแค่เงานะที่กระโจนลงน้ำผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็พากิ๊ฟเกาะห่วงยางคับลอยไปเรื่อยๆ จากต้นแพของคนอื่นจนถึงแพผม ผมหยิบแก้วโค้กกำลังจะกิน ได้ยินเสียงผู้หญิงมากระซิบข้างหูว่า
ลงไปเล่นน้ำกันตรงนี้ร้อนถ้าไปลึกๆจะเย็นกว่านี้ ผมก็บอกเดี๋ยวไปจ้า ด้วยความที่เราว่ายน้ำเก่งจึงว่าจะไปตามคำชวน ผมจึงหันหน้ากลับไปคนนั้นก็ดำน้ำผมก็มองตามเงาในน้ำมองตามไปลึกมากขึ้น และผมก็ได้ยินเสียงคนผมไม่กล้าพกสกระซิบข้างหูวาา ขึ้นไปเดี๋ยวนี้กลับบ้านไปซะ มาทำไมนี่ไม่ใช่ที่ของแก แล้วผมก็มองตามคนนั้นไปเค้าไปหยุดอยู่กลางคลองพร้อมกับหันมามองผมและทันใดนั้นบริเวณนั้นก็กลายเป็นน้ำวน ผมกลัวรีบขึ้นมาก่อนและชวนกิ๊ฟกลับบบ้าน ระหว่างทางมีคนมาทักมาถามว่าาเห็นเห็นเหมือนกันไหม ผมไม่รู้จะตอบไง กลัวก็กลัวมากๆครับ
สายน้ำ กับเงา
เรื่องในวันนี้ที่จะนำมาแบ่งปัน เป็นเรื่องราวที่เจอมาด้วยตัวเอง ทุกครั้งที่นึกถึงมันผมไม่เคยคิดที่จะไปเหยียบที่นั่อีก
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อสงกรานต์ปี 2553 ผมและเพื่อนได้ไปเที่ยวจังหวัดหนึ่ง ณ. ที่จังหวัดนั้นเป็นสถานที่ที่มีประตูเมืองเยอะที่สุดและมีบึงสวยงามขนาดใหญ่อยู่กลางใจเมือง แต่นั้นก็ไม่สำคัญ ครับ ผมได้ไปอาศัยนอนบ้านเพื่อนผมครับเพื่อนผมชื่อ. กิ๊ฟ วันนั้นเป็นวันแรกของวันสงกรานต์ เราก็ขับมอไซค์อย่างสนุกไปให้เขาสาดแบบน่ารักๆ พอได้เวลาสัก11:00ได้ครับเรากลับบ้านมาเอาปืนฉีดน้ำและมาเอาตังด้วยก่อนออกจากบ้านกิ๊ฟ คุณทวดของกิ๊ฟถามว่าเราจะไปเล่นน้ำที่ไหน กิ๊ฟบอกว่าไปเล่นที่แม่น้ำ. ......... ขอสงวนชื่อนะครับ ทวดเลยดุว่า รู้ไหมที่นั้นเค้าเอาคนไปทุกปีห้ามไปเด็ดขาดกูนี่ก็สอนไม่รู้จักจำพาเพื่อนไปเล่นที่หน้าปั๊มหน้าถนนก็พอแล้ว สิ้นคำยายกิ๊ฟก็พาผมไปเรื่อยๆผมถามกิ๊ฟว่าไปไหนกิ๊ฟบอกว่า ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำและเอก หน้าปั้มมีแต่เด็กน้อย ไม่สนุกซึ่งตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร. เราก้ขับไปเรื่อยๆ และแล้วเราก็มาถึงคลองที่ว่า
เป็นคลองหรือว่าแม่น้ำปกติก็ไม่มีอะไรครับ เราลงจากรถ ริมคลองก็มีพวกแม่ค้า ร้านแผงลอยหาบเร่และก็มีแพให้เช่าแบบนั่งเล่นด้วย เราก็จ่ายค่าแพเสร็จไปซื้อปีกไก่ทอดน้ำโค้กและน้ำแข็งครับ มาลงแพเราก็นั่งหย่อนขา. พลางมองข้ามฟากไป. คนก็เล่นเยอะดีนะครับแต่กิ๊ฟบอกว่าไหนๆมาแล้วลงเล่นหน่อย ผมจึงพากันไปเช่าห่วงยาง. ตอนเอาห่วงลงผมก็มองคนอื่นเล่นน้ำครับ มีชาย2คนหญิง4คนกำลังกระโดดน้ำเล่น แต่มีอยู่คนเดียวที่คลุมผ้าสีขาวเก่าๆ นอนนั้นถอดผ้าเหลือชิ้นน้อยหมดครับ แล้วหญิงคนนั้นก็กระโดดตามเพื่อนไป แต่ตอนที่กำลังกระโจนลงน้ำ. น้ำก็เหม็นเหมือนอะไรเน่า. แล้วพอหันไปอีกที. ผมเห็นแค่เงานะที่กระโจนลงน้ำผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็พากิ๊ฟเกาะห่วงยางคับลอยไปเรื่อยๆ จากต้นแพของคนอื่นจนถึงแพผม ผมหยิบแก้วโค้กกำลังจะกิน ได้ยินเสียงผู้หญิงมากระซิบข้างหูว่า ลงไปเล่นน้ำกันตรงนี้ร้อนถ้าไปลึกๆจะเย็นกว่านี้ ผมก็บอกเดี๋ยวไปจ้า ด้วยความที่เราว่ายน้ำเก่งจึงว่าจะไปตามคำชวน ผมจึงหันหน้ากลับไปคนนั้นก็ดำน้ำผมก็มองตามเงาในน้ำมองตามไปลึกมากขึ้น และผมก็ได้ยินเสียงคนผมไม่กล้าพกสกระซิบข้างหูวาา ขึ้นไปเดี๋ยวนี้กลับบ้านไปซะ มาทำไมนี่ไม่ใช่ที่ของแก แล้วผมก็มองตามคนนั้นไปเค้าไปหยุดอยู่กลางคลองพร้อมกับหันมามองผมและทันใดนั้นบริเวณนั้นก็กลายเป็นน้ำวน ผมกลัวรีบขึ้นมาก่อนและชวนกิ๊ฟกลับบบ้าน ระหว่างทางมีคนมาทักมาถามว่าาเห็นเห็นเหมือนกันไหม ผมไม่รู้จะตอบไง กลัวก็กลัวมากๆครับ