เมื่อเราต้องห่างกัน!

เราอยู่ ช่วงสุดท้ายของชีวิตมหาลัย เป็นช่วงที่เราจะเรียกว่าดีใจก็ได้เพราะใกล้จบแล้วอยากออกไปสู่โลกของการทำงาน
แต่ก่อนจะจบ เราต้องเจอช่วงห่างกับแฟนเรา ซึ่งเป็นช่วงที่เราอยากตัดออกจากจากสารระบบชีวิตเรามาก เรากับแฟนเรียนคณะเดียวกัน หลักสูตรเดียวกัน จึงทำให้เราผูกผันกับเขามากอยู่ด้วยกัน เรียนด้วยกัน แนะนำกัน ติวกัน ช่วยงานกัน กินด้วยกัน เล่นกันช่วงเวลาตรงนี้มันกำลังจะหายไป
ต่างตรงเราแผนจบคนละแผน แฟนเราเลือกแบบสหกิจ(ทำโปรเจคร่วมกับบริษัท)ซึ่งแฟนเราต้องไปอยู่ต่างจังหวัด
ส่วนเราเลือกแบบโปรเจคที่มหาลัย ซึ่งเวลาที่จะใช้ตรงนี้ประมาน5-6เดือน ถึงจะจบระยะเวลาเท่ากันทั้งสองแผน
ตอนนี้เราบอกตรงๆคิดทุกคืนก่อนนอน คิดตลอด กลัว(กลัวเค้ามีคนใหม่) กังวล(กังวลว่าเค้าเจอคนที่ดีกว่าจะทิ้งเรา) ระแวง(เค้าเป็นผู้ชายที่เข้ากับคนง่าย และมีเจ้าชู้บ้างที) ทุกอย่างมาครบ เราจะทำไงดี ขอคำแนะนำเรากลัวใจแฟนเราจิงๆ ผู้หญิงสมัยนี้ก็ใช่เล่น ยอมคบกับผู้ชายที่มีแฟนแล้วเพื่อหวังว่าจะแย่ง ยอมเป็นเมียน้อย เรานี้นอยด์มากตอนนี้
เรายอมรับว่าเราอาจจะไม่ใช่คนดีอะไรมาก มีนิสัยที่ผู้ชายเบื่อ ทำตัวงี่เง่าบ้างที เราไม่กังวลที่ห่างเพราะทำงาน แต่กลัวช่องว่างที่มันจะเกิด กลัวพวกผู้หญิงที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ผู้ชายมาครอบครอง กลัวใจแฟนเรา อิอิ
อาจจะไร้สาระเราแค่ขอพื้นที่ในนี้เพื่อระบาย และขอความคิดเห็น เราพูดกับแฟนเรื่องนี้หลายรอบ จนเป็นเหตุให้ทะเลาะกันหลายหน เลยมาขอความคิดเห็นดีๆจากเพื่อนๆนะคะ