ตอนนี้เราเป็นเด็กปี 1 อยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

รู้สึกได้ว่าตั้งแต่เข้ามาเรียนที่นี่ ความสุขของเราลดลงไปมาก มีเรื่องให้ดราม่ามากมายในแต่ละสัปดาห์ แต่เราก็รู้ดีว่าต้นเหตุของความดราม่าพวกนี้ไม่ได้มาจากใครเลยนอกจากเราเองคนเดียวที่ไร้สาระไปเอง

เรารู้สึกมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนใช้ชีวิตไม่เต็มที่มาแต่ไหนแต่ไร ตอนช่วงเราเรียนพ่อแม่เราไม่ค่อยปล่อยค่ะ คือไปรับส่ง แต่ก็ไม่ได้เข้มงวดมากนะ เค้าให้โอกาสเราทำกิจกรรม ทำนู่นนี่ แต่การไปเที่ยวกับเพื่อน ทำทุกอย่างแบบเต็มที่เป็นเด็กกิจกรรมสุดๆเนี่ยเราไม่ได้ทำ อาจเป็นเพราะบุคลิกของเรามันไม่ใช่ด้วยมั้ง เราออกไปทางเรียน ทางวิชาการมากกว่า ใครๆมองภาพเราไว้แบบนี้ แต่จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้คงแก่เรียนอะไรมากมายเลย เราคิดว่าจริงๆเราเป็นคนเฮฮา สนุกสนาน ชอบพูดเล่นด้วยซ้ำ

ทีนี้ตอนเราอยู่มัธยมมันก็ไม่อะไรเท่าไร เราค่อนข้างมีความสุข มีความสุขมากทั้งกับเพื่อน กับครู กับโรงเรียน ถึงเราจะรู้สึกว่าเราใช้ชีวิตไม่เต็มที่ยังไงเราก็ยังมีความสุข จนกระทั่งพอเราเข้ามหาวิทยาลัย ทุกอย่างโอเคนะ แต่เรารู้สึกว่าตัวเองดรอปมาก เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่ง แต่พอเรามาอยู่ที่นี่เรารู้สึกว่าเราโง่มากทีเดียว เดินตามหลังเพื่อนหลายก้าว เราคิดทบทวนหลายครั้งนะว่าหรือคณะนี่มันไม่เหมาะกับเรา แต่ถ้าถามว่าแล้วซิ่วจะไปไหน จะหนีปัญหารึเปล่า เราก็ตอบตัวเองไม่ได้ สุดท้ายก็ไม่ได้โฟกัสเรื่องคณะ แต่มาโฟกัสที่ความคิดเราแทน

เราว่าตอนนี้เราไร้สาระ แบะแฉะแบแชมากแบบที่เราก็ไม่รู้ว่าทำไม ความแอคทีฟที่เคยมีตอนสมัยมอปลายหายไปหมด เหลือแค่คนนอนอืดๆอยู่บ้านงานการไม่ทำ มาลนเอาตอนไฟลุก เราว่าตอนเปิดเทอมใหม่ๆเรายังกระตือรือร้นกว่านี้ alert อยากเข้าร่วมกิจกรรม แต่มาตอนนี้มันเฉื่อยชามาก ใช้ชีวิตไปวันๆจริงๆ แต่เราก็ยังทำงานอยู่นะแต่รู้ว่าตัวเองช้าลงมาก มันเหมือนกับว่าไฟเราหมดไปแล้ว

ที่แย่ที่สุดคือเมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีเรื่องดราม่าไร้สาระเกิดกับเรา เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองต้องดราม่า เหมือนว่าเราเป็นพวกชอบคิดไปเอง พอมันไม่ได้ดังใจคิด (เพราะคิดไปเอง) ก็มานั่งดราม่างี่เง่าเอง จนเราคิดว่าเออเนี่ย ไม่ได้การละ เราควรจะเปลี่ยนตัวเอง เราควรจะทำตัวให้มีคุณค่า ใช้ชีวิตให้มีคุณค่ากว่านี้ ใช้ชีวิตให้ดีกว่านี้ เราไม่อยากอยู่ไปวันๆแบบแบะแฉะแบแชไร้สาระยังงี้อีกต่อไปแล้ว

พี่ๆคนไหนใครเคยมีปสก. ความรู้สึก ฟีลเดียวกับเราไหมคะ แล้วพี่ๆทำยังไงกัน แบบ วันหยุดไปเป็นอาสาสมัครอะไรยังงี้มั้ย ปิดเทอมไปเป็นติวเตอร์ตามกวดวิชาอะไรรึเปล่า อะไรทำนองนี้ แบบกิจกรรมที่จะทำให้เรารู้สึกว่าเราใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามากขึ้นอะค่ะ เราอยากทำจริงๆ รู้สึกว่าอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้และ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงจากตรงไหน

ปล.ถ้าไม่ต้องใช้งบมากยิ่งดีใหญ่เลยค่ะ เรื่องเงินเราไม่ดีเท่าไร แล้วยิ่งถ้าเป็นกิจกรรมที่สามารถทำคนเดียวได้ยิ่งดีใหญ่ เพราะเพื่อนเรามักจะมีปัญหากันวันหยุดตลอด แบบแค่นัดมากินข้าวกันยังล่มแล้วล่มอีก อีกอย่างเราอยากรู้จักคนใหม่ๆด้วยเผื่อจะได้มุมมองที่กว้างขึ้นบ้าง

ปลล.ใครอยากว่าอะไรเราแรงๆให้เราคิดได้ ได้สติ เลิกดราม่าไร้สาระ ด่าได้เลยนะคะ เพราะเราแทบไม่ได้คุยเรื่องนี้กับคนใกล้ตัวคนไหนเลย เราน้อมรับทุกคำติเลยค่ะ ตอนนี้กำลังพยายามดึงสติกลับมาให้เลิกดราม่างี่เง่าอยู่