อ่านเรื่องของคนอื่นมาเยอะ เลยลองมาเล่าให้เพือนฟังบ้าง
อยากรู้ว่าเพือนเป็นแบบเรารึป่าว เพราะเคยสงสัยตัวเหมือนกันว่าท้อไปได้ไง ??
ขอเล่าเลยแล้วกันน้า
ขอใช้นามสมมุติว่าพลอยแล้วกันนะค่ะ ส่วนแฟนขอใช้นามสมมุติว่า บอลแล้วกันนะค่ะ
บอกก่อนนะว่าพลอยกับบอลคบกันมา5เดือนแล้ว แต่ความรักของเราสองคนเริ่มลดลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้น พลอยของเล่าเป็นเดือนๆที่คบกันนะค่ะ
ช่วงเดือนแรก
บอลเค้าเป็นคนเริ่มจีบเราก่อนแล้วก็ขอพลอยคบ ช่วงแรกที่คบกันเค้าเดินมาหาเราที่ห้องเรียนอยู่บ่อย บอกก่อนนะว่าบอลกะพลอยอยู่โรงเรียนกัน แต่คนละชั้น บอลอยุ่ปีสอง ส่วนพลอยปีสาม เค้าจะพักกินข้าวก่อนพลอยส่วนพลอยจะพักกินข้าวที่หลังเค้าเพราะเค้าจะปล่อยกินข้าวไม่พร้อมกัน เป็นว่าเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ทุกวันๆเค้านะเดินมาหาเราที่หน้าห้องอยู่ตลอดจนเพื่อนในกลุ่มของพลอยอิจฉากันหมด พามาช่วงวันเสาร์-อาทิ พลอยกับบอลก็ไม่ได้เจอกันแต่คุยโทรศัพท์กันทั้งวัน จนไม่มีเวลาไปกินข้าวเลยด้วยซ่ำเพราะเค้าเป็นคนที่คุยสนุก หัวเราะได้ตลอดเวลาจนเรามีความสุข แต่เราบอกเลยว่าเราไม่ได้ชอบเค้าสักเท่าไหร่ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบคบคนในรร.เพราะเรากลัวว่าตอนเลิกจะมองหน้าไม่ติด แต่เราเลยพูดกะใจตัวเองว่า ลองดูสักครั้งไม่เป็นไรหนอกมั่ง นิสัยของบอลแรกๆบอกว่าดีมากเราเลยไม่ได้อะไรกะเค้าเท่า พอ เข้าเดือนที่สองเท่านั้นและ
ช่วงเดือนที่สอง
บอลก็ช่วงเราไปงานวันเกิดเพื่อนของเค้า เราก็ไป แล้วพอตอนกลับบ้านตอนนั้นก็ประมาณ เที่ยงคืน เพื่อนพลอยก็ไปด้วยเพราะเพื่อนพลอยเค้าก็เป็นแฟนกะเพื่อนในกลุ่มของบอลเหมือนกัน แต่เพื่อนคบก่อนพลอยนะ พลอยคบที่หลังเค้า แต่พอเที่ยงคืนเพื่อนพลอยมันก็ไปนอนบ้านแฟนมัน แต่พลอยต้อฝกลับบ้านคนเดียสแล้วแฟนพลอยบอกกะเพื่อนพลอยว่าจะไปส่งที่บ้านแต่พลอยบอกว่าเดียวนั่งแท้กซี่กลับเองไม่เป็นไร แต่บอลบอกว่ามันอันตราย บอลเลยบอกว่าไปนอนบ้านบอลแล้วกันนะแม่บอลหลับแล้วพรุ้งนี้เดียวบอลไปส่งบ้านนะ พลอยก็บอกเกรงใจแม่เค้าเค้าบอกว่า พรุ้งนี้จะได้ไหว้แม่รู้จักแม่ไงเราเลยบอกมันจะดีอ่อ ? แล้วเราก็บอกก้บอลว่าโอเคก็ได้แต่ห้ามทำไรพลอยนะ พึ่งกันพลอยยังไม่อยากมีอะไรกะคนพึ่งคบงะ
บอลก็บอกสันยา (เราคิดในใจว่ามันจะแน่ใจได้ไงวะเนี่ยกลัวก็กลัวนะแต่มันจะตีหนึ่งแล้วไงเลยยอมนอน) พอมาถึงบอกของบอลเราก็บอกขออาบน้ำก่อนนะแต่ว่าเราไม่มีเสื้อผ้าใส่เราของยืมเสื้อผ้าบอลมใส่ได้ไหม บอลบอกว่าเดียวเตรียมไว้ให้เราก็บอกเค้าขอบใจมา พออาบน้ำเสร้ดแต่งตัวเสร็จเราก็ขึ้นบ้านนอน เค้าก็ไม่ได้ทำไรเรา เราจึงมั่นใจว่าเค้าชอบเราจริง เพราะตอนแรกที่เค่ามาบอกชอบคือคิดว่าเค้าหลอกฟันเราเราเลยไม่แน่ใจกะเค้า แต่บอกก่อนนะค่ะว่าไม่ได้มั่นใจเต้ม 100%นะ มั่ยใจกะตัวบอลแค่10%เท่านั้น
ช่วงเดือนที่สาม
เราก็เริ่มมาอยู่หอเดียวกัน พออยู่ด้วยกันสักพักเราก็เริ่มมีอะไรกัน(มันเป็นเรื่องธรรมชาติของวัยรุ่นแล้วเน้อะ5555) พอเริ่มมีอะไรเท่านั้นและ นิสัยบอลเริ่มเปลี่ยนสนใจเราก็ไม่สนใจ ไม่เทคแคร์เราเหมือนครั้งแรก เราก็เริ่มน้อยใจ พอวันถึงวันครบรอบที่ไร ลืมทุกที ตอนนี้เพื่อนชวนไปไหนบอลก็ไปแต่พอเราชวนบอลไปบอลไม่เคยไป จนเราทะเลาะกันรุนแรง จนลงไม้ลงมือกันอย่างแรง จนเราหนีกลับไปอยู่บ้านอาทินึง เค้าก็โทรมาขอโทษเราให้อภัยนะแต่แอบแค้นอยู่ในใจไม่พูดอะไรสักคำ
ช่วงเดือนที่สี่
เราทะเลาะกันแทบทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่ทะเลาะจนเราไม่อยากอยถ่กะบอลเลย จนมาทะเลาะกันเรื่องเพื่อน เค่าปกป้องเพือนของตัวเองมากกว่าแฟนตัวเอง เราโมโหจนตบเพื่อนเค้าไปทีนึงแต่เพื่อนเค้ากลับต่อยแล้วสามครั้งแต่แฟนเราไม่ห้ามแต่ยอมให้เพื่อนต่อยเรา จนเราล้มลงไปกับพื้น ตอนนั้นเราเสียใจมากจนโทรหาแม่ให้แม่มารับกลับบ้านแต่แม่เราบอกกะบอลว่าเลิกยุ้งกะเรา แล้วเราก็ย้ายข้าวของกลับไปอยู่บ้านได้เดือนนึงเค้าก็มาง้อ เราก็ไม่รับสายเค้าสักสาย เค้าโทรมาง้แเราตัเงแต่วันที่แม่เราบแกกะเค้าว่าอย่ามายุ้งกะเรา เค้าเหมือนเค้าสำนึกได้เลยโทรมาง้อเราแแม่เราอ่ะเสียใจเรื่องที่แฟนเรายอมให้เพื่อนทำร้ายเรา แต่เราบอกเลยว่าเสียใจที่สุดคือเห็นเพื่อนสำคัญกว่าเรามาตลอดเรานี้ใช่แฟนของบอลรึเปล่า เราทั้งร้องไห้ทั้งเสียใจจนอย่าเลิกกะบอลให้ได้จนเค้ามาง้อเราที่บ้านจนแม่เค้าใจอ่อนให้บอลเข้ามาคุยกะเรา แต่เราไม่คุยจนเค้าบอกว่าขอโทษ จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เรื่องเพื่อนเค้าขอโทษต่อไปนี้จะไม่สนใจเพื่อนมากกว่าพลอย กลับมาเห้อะนะ จนเราใจอ่อนไปอีกคนนึง
ช่วงห้าเดือน
เราก็รักกันมากจนวันหนึ่งเพื่อนมาหาที่บ้าน พอเพื่แนเข้ามานั่งเล่นนอนเล่นที่ห้องจนเราหมดความอดทนมาก พอเราจัดห้องที่ไร พอเพื่อนมานอนเล่น เพื่อนก็พาแฟนมาด้วย แฟนเพื่อนก็มานั่งเป็นคุณหญิง นอน-นั่ง-ให้เราเก็บจนเราหมดความมากจนเราคิดอยากจะเลิกกันครั้งนี้มาก แต่ห็ต้องทนอยู่แบบนี้จนเจ็บใจมาก เพื่อนมันสำคัญมากจนลืมเราไปแล้ว เรางะอยากจะหนีไปให้ไกล จนพลอยหนีกับมาอยู่ถึงทุกวันนี้พลอยไม่คิดที่จะกลับไปอยู่กะบอลอีกเลยอยากเจอก็นัดเจอกัน ไม่ได้ไปนอนกะบอลอีกเลย จนไม่อยากจะเจอหน้าไม่อยากจะเจออีกเลย
รักเพื่อนมากกว่าแฟน
อยากรู้ว่าเพือนเป็นแบบเรารึป่าว เพราะเคยสงสัยตัวเหมือนกันว่าท้อไปได้ไง ??
ขอเล่าเลยแล้วกันน้า
ขอใช้นามสมมุติว่าพลอยแล้วกันนะค่ะ ส่วนแฟนขอใช้นามสมมุติว่า บอลแล้วกันนะค่ะ
บอกก่อนนะว่าพลอยกับบอลคบกันมา5เดือนแล้ว แต่ความรักของเราสองคนเริ่มลดลง ทะเลาะกันบ่อยขึ้น พลอยของเล่าเป็นเดือนๆที่คบกันนะค่ะ
ช่วงเดือนแรก
บอลเค้าเป็นคนเริ่มจีบเราก่อนแล้วก็ขอพลอยคบ ช่วงแรกที่คบกันเค้าเดินมาหาเราที่ห้องเรียนอยู่บ่อย บอกก่อนนะว่าบอลกะพลอยอยู่โรงเรียนกัน แต่คนละชั้น บอลอยุ่ปีสอง ส่วนพลอยปีสาม เค้าจะพักกินข้าวก่อนพลอยส่วนพลอยจะพักกินข้าวที่หลังเค้าเพราะเค้าจะปล่อยกินข้าวไม่พร้อมกัน เป็นว่าเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ทุกวันๆเค้านะเดินมาหาเราที่หน้าห้องอยู่ตลอดจนเพื่อนในกลุ่มของพลอยอิจฉากันหมด พามาช่วงวันเสาร์-อาทิ พลอยกับบอลก็ไม่ได้เจอกันแต่คุยโทรศัพท์กันทั้งวัน จนไม่มีเวลาไปกินข้าวเลยด้วยซ่ำเพราะเค้าเป็นคนที่คุยสนุก หัวเราะได้ตลอดเวลาจนเรามีความสุข แต่เราบอกเลยว่าเราไม่ได้ชอบเค้าสักเท่าไหร่ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบคบคนในรร.เพราะเรากลัวว่าตอนเลิกจะมองหน้าไม่ติด แต่เราเลยพูดกะใจตัวเองว่า ลองดูสักครั้งไม่เป็นไรหนอกมั่ง นิสัยของบอลแรกๆบอกว่าดีมากเราเลยไม่ได้อะไรกะเค้าเท่า พอ เข้าเดือนที่สองเท่านั้นและ
ช่วงเดือนที่สอง
บอลก็ช่วงเราไปงานวันเกิดเพื่อนของเค้า เราก็ไป แล้วพอตอนกลับบ้านตอนนั้นก็ประมาณ เที่ยงคืน เพื่อนพลอยก็ไปด้วยเพราะเพื่อนพลอยเค้าก็เป็นแฟนกะเพื่อนในกลุ่มของบอลเหมือนกัน แต่เพื่อนคบก่อนพลอยนะ พลอยคบที่หลังเค้า แต่พอเที่ยงคืนเพื่อนพลอยมันก็ไปนอนบ้านแฟนมัน แต่พลอยต้อฝกลับบ้านคนเดียสแล้วแฟนพลอยบอกกะเพื่อนพลอยว่าจะไปส่งที่บ้านแต่พลอยบอกว่าเดียวนั่งแท้กซี่กลับเองไม่เป็นไร แต่บอลบอกว่ามันอันตราย บอลเลยบอกว่าไปนอนบ้านบอลแล้วกันนะแม่บอลหลับแล้วพรุ้งนี้เดียวบอลไปส่งบ้านนะ พลอยก็บอกเกรงใจแม่เค้าเค้าบอกว่า พรุ้งนี้จะได้ไหว้แม่รู้จักแม่ไงเราเลยบอกมันจะดีอ่อ ? แล้วเราก็บอกก้บอลว่าโอเคก็ได้แต่ห้ามทำไรพลอยนะ พึ่งกันพลอยยังไม่อยากมีอะไรกะคนพึ่งคบงะ
บอลก็บอกสันยา (เราคิดในใจว่ามันจะแน่ใจได้ไงวะเนี่ยกลัวก็กลัวนะแต่มันจะตีหนึ่งแล้วไงเลยยอมนอน) พอมาถึงบอกของบอลเราก็บอกขออาบน้ำก่อนนะแต่ว่าเราไม่มีเสื้อผ้าใส่เราของยืมเสื้อผ้าบอลมใส่ได้ไหม บอลบอกว่าเดียวเตรียมไว้ให้เราก็บอกเค้าขอบใจมา พออาบน้ำเสร้ดแต่งตัวเสร็จเราก็ขึ้นบ้านนอน เค้าก็ไม่ได้ทำไรเรา เราจึงมั่นใจว่าเค้าชอบเราจริง เพราะตอนแรกที่เค่ามาบอกชอบคือคิดว่าเค้าหลอกฟันเราเราเลยไม่แน่ใจกะเค้า แต่บอกก่อนนะค่ะว่าไม่ได้มั่นใจเต้ม 100%นะ มั่ยใจกะตัวบอลแค่10%เท่านั้น
ช่วงเดือนที่สาม
เราก็เริ่มมาอยู่หอเดียวกัน พออยู่ด้วยกันสักพักเราก็เริ่มมีอะไรกัน(มันเป็นเรื่องธรรมชาติของวัยรุ่นแล้วเน้อะ5555) พอเริ่มมีอะไรเท่านั้นและ นิสัยบอลเริ่มเปลี่ยนสนใจเราก็ไม่สนใจ ไม่เทคแคร์เราเหมือนครั้งแรก เราก็เริ่มน้อยใจ พอวันถึงวันครบรอบที่ไร ลืมทุกที ตอนนี้เพื่อนชวนไปไหนบอลก็ไปแต่พอเราชวนบอลไปบอลไม่เคยไป จนเราทะเลาะกันรุนแรง จนลงไม้ลงมือกันอย่างแรง จนเราหนีกลับไปอยู่บ้านอาทินึง เค้าก็โทรมาขอโทษเราให้อภัยนะแต่แอบแค้นอยู่ในใจไม่พูดอะไรสักคำ
ช่วงเดือนที่สี่
เราทะเลาะกันแทบทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่ทะเลาะจนเราไม่อยากอยถ่กะบอลเลย จนมาทะเลาะกันเรื่องเพื่อน เค่าปกป้องเพือนของตัวเองมากกว่าแฟนตัวเอง เราโมโหจนตบเพื่อนเค้าไปทีนึงแต่เพื่อนเค้ากลับต่อยแล้วสามครั้งแต่แฟนเราไม่ห้ามแต่ยอมให้เพื่อนต่อยเรา จนเราล้มลงไปกับพื้น ตอนนั้นเราเสียใจมากจนโทรหาแม่ให้แม่มารับกลับบ้านแต่แม่เราบอกกะบอลว่าเลิกยุ้งกะเรา แล้วเราก็ย้ายข้าวของกลับไปอยู่บ้านได้เดือนนึงเค้าก็มาง้อ เราก็ไม่รับสายเค้าสักสาย เค้าโทรมาง้แเราตัเงแต่วันที่แม่เราบแกกะเค้าว่าอย่ามายุ้งกะเรา เค้าเหมือนเค้าสำนึกได้เลยโทรมาง้อเราแแม่เราอ่ะเสียใจเรื่องที่แฟนเรายอมให้เพื่อนทำร้ายเรา แต่เราบอกเลยว่าเสียใจที่สุดคือเห็นเพื่อนสำคัญกว่าเรามาตลอดเรานี้ใช่แฟนของบอลรึเปล่า เราทั้งร้องไห้ทั้งเสียใจจนอย่าเลิกกะบอลให้ได้จนเค้ามาง้อเราที่บ้านจนแม่เค้าใจอ่อนให้บอลเข้ามาคุยกะเรา แต่เราไม่คุยจนเค้าบอกว่าขอโทษ จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เรื่องเพื่อนเค้าขอโทษต่อไปนี้จะไม่สนใจเพื่อนมากกว่าพลอย กลับมาเห้อะนะ จนเราใจอ่อนไปอีกคนนึง
ช่วงห้าเดือน
เราก็รักกันมากจนวันหนึ่งเพื่อนมาหาที่บ้าน พอเพื่แนเข้ามานั่งเล่นนอนเล่นที่ห้องจนเราหมดความอดทนมาก พอเราจัดห้องที่ไร พอเพื่อนมานอนเล่น เพื่อนก็พาแฟนมาด้วย แฟนเพื่อนก็มานั่งเป็นคุณหญิง นอน-นั่ง-ให้เราเก็บจนเราหมดความมากจนเราคิดอยากจะเลิกกันครั้งนี้มาก แต่ห็ต้องทนอยู่แบบนี้จนเจ็บใจมาก เพื่อนมันสำคัญมากจนลืมเราไปแล้ว เรางะอยากจะหนีไปให้ไกล จนพลอยหนีกับมาอยู่ถึงทุกวันนี้พลอยไม่คิดที่จะกลับไปอยู่กะบอลอีกเลยอยากเจอก็นัดเจอกัน ไม่ได้ไปนอนกะบอลอีกเลย จนไม่อยากจะเจอหน้าไม่อยากจะเจออีกเลย