คุณเกนหลงยอมรับคุณเขมชาติเป็นแฟนเพราะจุดเปลี่ยนตรงไหนครับ " อย่าลืมฉัน "

ถ้าใครดูละครจะรู้ว่า Timeline ของคู่นี้เป็นดังนี้

ตอนที่ 1 - คุณเกนยังไม่ยอมรับว่าคุณเขมเป็นแฟน เพราะเหตุผลที่ว่าเธอมองคุณเขมแล้วไม่ทะลุถึงข้างใน
ตอนที่ 2 - คุณเกนยังไม่ยอมรับว่าคุณเขมเป็นแฟน เพราะเหตุผลที่ว่าเธอมองคุณเขมแล้วไม่ทะลุถึงข้างใน
ตอนที่ 3 - เหมือนละครจะไม่ได้เน้นประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขมกับเกน
ตอนที่ 4 - เหมือนละครจะไม่ได้เน้นประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขมกับเกน
ตอนที่ 5 - คุณเกนยอมรับว่าคบกับเขมอยู่ต่อวานิต้าที่ฉากสระน้ำ
ตอนที่ 6 - คุณเกนเริ่มหึงเขมชาติเป็นขึ้นมาในฉากที่ถ่ายแบบที่ชายหาดจากที่ตอนที่ 1-5 ไม่เคยหึง ซึ่งทำให้รู้ว่าการประกาศตนว่าตนเองเป็นแฟนคุณเขมในตอนที่ห้าของคุณเกนนั้น คุณเกนพูดจริง คิดจริง ทำจริง
ตอนที่ 7-13 - ไม่มีอะไรน่าสงสัย ดำเนินทุกอย่างไปอย่างสมเหตุสมผลดี คือคุณเกนรักคุณเขมเข้าเต็มเปา โดยมีจุดเปลี่ยนคือฉากที่คุณเขมขอคุณเกนแต่งงานแบบไม่เป็นทางการที่โรงแรมชายทะเลในตอนที่หกและมีอีกรอบตอนที่ขอแต่งงานที่สวิตฯ ซึ่งสองเหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ใหญ่ที่ทำให้คุณเกนปล่อยใจรักคุณเขมไปเต็มเปา เพราะเป็นฉากที่นอกจากขอแต่งงานแล้ว สองคนยังได้คุยกันแบบเปิดอกจนคุณเกนหลงเชื่อว่าคุณเขมรักตนในเชิงชู้สาวจริงๆ จนขนาดที่ว่าพอเกิดเรื่องทั้งหมดเธอยังต้องหลบไปเลียแผลเพราะอกหักเลย ช่วงนี้ไม่มีอะไรน่าสงสัยหรือติดขัดแต่อาจจะมีตลกนิดๆว่าจากเหตุการที่โดนหลอกแล้วก่อนที่จะให้อภัยได้ สรุปคุณเกนเคยเกลียดหรือไม่เคยเกลียดเขมกันแน่

คำถาม คือ

1. คุณเกนมองว่าคุณเขมเป็นประตูที่ปิดตายกับเธอมาตลอด โดยตอนที่ 1 กับ 2 พูดถึงประเด็นนี้อย่างชัดเจน แล้วอะไรที่ทำให้คุณเกนยอมรับว่าคุณเขมเป็นแฟนเธอในตอนที่ 5 ได้ล่ะ ทั้งๆที่ตัวละครสองตัวนี้รู้จักกันมานานแล้วและคุณเขมก็จีบคุณเกนมาตลอดแต่คุณเกนไม่เคยยอมวางคุณเขมในฐานะแฟนสักที(ประเด็นนี้ถูกกล่าวถึงในละครตอนที่หนึ่งกับสอง) อยู่ดีๆตอนที่ 5 เธอมายอมรับว่าเป็นแฟนกันเฉยเลย เลยอยากรู้ว่าจุดเปลี่ยนคืออะไร เพราะช่วงระหว่างตอนที่ 2-5 ผมยังไม่เห็นคุณเขมทำอะไรที่น่าจะทำให้ประตูของเขาเปิดต่อคุณเกนได้เลย เห็นมีแต่ฉากปกติทั่วไปนะ แบบไม่มีฉากที่พูดถึงประเด็นนี้อะ ใครพอวิเคราะห์ได้บ้าง ไม่อยากจะคิดว่าคุณณัฐิเขียนบทตรงนี้มีช่องโหว่นะครับ เพราะจขกทอาจจะดูช่วงนี้ไม่ละเอียดเองก็ได้ อาจจะมีฉากไหนที่บ่งบอกได้ว่าประตูของเขมสำหรับเกนได้เปิดออกแล้วแต่พลาดไป แล้วว่าแต่คือฉากไหนอะ

2. ช่วงตอนท้ายที่คุณเกนจะให้อภัยทุกคนต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สรุปคุณเกนเคยเกลียดคุณเขมต่อเหตุการณ์ที่ผ่านมาหรือไม่ เพราะพูดกับคุณสุอย่าง คุณสมคิดอย่าง เขมอย่าง เดี๋ยวก็บอกว่าไม่เคยเกลียดเขม เดี๋ยวก็บอกว่าเคยเกลียดเขม สรุปเธอเคยหรือไม่เคยเกลียดเขมเนี่ย บางทีก็บอกว่าแค่โกรธแต่ไม่เคยเกลียด บางทีก็บอกว่าเคยทั้งเกลียดและโกรธ ใครงงบ้างว่าเธอจะเอายังไง
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
กำแพงของเกนในละครน้อยกว่าเกนในนิยายมาก เกนหลงในนิยายเป็นผู้หญิงชิคเก๋ที่มีลูกล่อลูกชน เป็นไฮโซที่เผชิญโลกมาไม่น้อย เธอไม่ใช่สาวน้อยสวยใส แต่เป็นแนวสวยซ่อนคมมากกว่า ผู้หญิงคนนี้จุดเด่นคือสัญชาตญาณที่เฉียบคมและฉับไว เธอรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดของเธอคือตรงนี้และเธอไม่เคยละเลยมัน ส่วนเกนหลงในละครเป็นคนมองอะไรง่าย ๆ 1+1 ก็คือ 2 ชีวิตของเกนหลงไม่เคยมี puzzle เกนหลงไม่แน่ใจในตัวเขมชาติคิดว่ามันเร็วไป คิดว่าเขมชาติมีอะไรบางอย่างที่ตัวเองไม่เข้าใจ เกนหลงมีสัญชาตญาณที่ดี หากเป็นผู้หญิงฉลาดแต่ไม่เฉลียว ไม่เฉลียวเพราะเธอเกิดมาแบบนั้น โลกของเกนหลงไม่ซับซ้อน เธอไม่เคยเผชิญความสับสนใจใจคน ทุกอย่างน่าสนใจ สีสันสดใส มีชีวิตชีวา การต่อสู้ ความมืดดำต่าง ๆ นานา เป็นเรื่องเล่าผ่านหูเท่านั้น

ดังนั้นกำแพงของเกนหลงในละครจึงทลายง่ายดายมาก เมื่อเขมชาติทำให้เธอเห็นว่าเธอสำคัญเป็นที่หนึ่ง หลายครั้งสัญชาตญาณทำงานแต่ก็หลายครั้งในนั้นที่เธอคิดว่าเธอคงมโนไปเองทั้ง ๆ ที่นั่นล่ะเรื่องจริงแท้ทีเดียว  เขมทำให้เกนหลงไม่คิดว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงสวยแต่เธอมีคุณค่ามากกว่านั้น เขมใส่ใจให้เธอมาช่วยเขาทำงาน และก็ได้ทำงานจริง ๆ เขมเห็นค่าความสามารถของเธอ เอางานของเธอไปออกแบบลายผ้า จะเห็นว่าตัวเกนกระตือรือร้นและดีใจมากที่เขมทำแบบนี้ ยิ่งทั้งสวยทั้งรวยก็ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงมีดีแค่เปลือก การทำงานกับพ่อก็คือคุณพ่อน่ะนะ คือมันก็ต้องมีคิดบ้างว่าพ่อก็ favor เราอยู่แล้ว แต่กับเขม เขมเป็นคนที่จริงจังกับงานมาก ต่อให้รักมากแค่ไหน ถ้างานเราไม่ดีจริง ไม่มีคุณค่าจริง ก็คงไม่คัดมาทำลายผ้า

เพราะฉะนั้นสิ่งนี้แหละที่ทลายกำแพงของเกนไปง่ายดาย เรียกว่าจับจุดถูก จากตรงนี้เกนเริ่มแน่ใจขึ้นเรื่อย ๆ ว่าเขมคือคนที่ใช่ ส่วนความกังวลสงสัยที่ผ่านมา เกนก็เริ่มคิดแล้วอาจจะเป็นเราที่มโนไปเอง หลายครั้งที่นึกสงสัยแต่พอฟังเขมแก้ตัวไปมันแลดูสมเหตุผลจนเกนมานึกโทษตัวเองว่าอายจังทำไมเราถึงไปคิดอะไรยังนั้นได้ ดูเหมือนผู้หญิงขี้มโนตีตนไม่ก่อนไข้มากมาย จากนั้นเป็นต้นมาพอนึกจะสงสัยอะไรก็นึกว่าตัวเองมโนไปซะเรื่อย แต่พอหลัง ๆ อาการเขมชาติมันเริ่มชัด มันชักไม่ใช่ มันชักไม่ได้แล้ว แต่ความรู้สึกขงอตัวเองก็ถลำลงไปแล้ว ถ้าไม่ได้เผื่อใจแต่แรกก็คือช็อคนั่นแหละ เป็นเราเองที่โง่ที่ทิ้งขว้างสัญชาตญาณตัวเองไป

คือจะเห็นเลยว่าเกนหลงไม่ได้ทำใจ ปากกล้าแต่ขาสั่น พยายามจะบิ้วตัวเองว่าไม่ใช่แต่มันก็ใช่ ใช่ไปแล้ว พังไปแล้ว พอนึกถึงสิ่งที่ผ่านมาและวันนี้ที่ตัวเองต้องเจอ อารมณ์แรกจะต้องโกรธใครล่ะ แน่นอนก็คนสองคนที่ตอนนี้ทำให้ชีวิตเราพังไง คุณมีสิทธิอะไรล่ะ ทำไมไม่บอกตรง ๆ ตอนนั้นจะคิดอะไรได้ มันต้องคิดไม่ได้อยู่แล้วล่ะ แต่พอให้เวลาเธอซักหน่อยสติมาเข้ารูปเข้ารอย รู้เบื้องหลังรายละเอียดทุกอย่าง คนอย่างเกนก็คิดง่ายไม่ซับซ้อน ถ้าเจออย่างเขมเราจะโกรธไหม ? แล้วถ้าต้องโดนอย่างวดีเราจะเป็นยังไง ? เกนหลงก็คิดได้นะแหละว่าชีวิตจะต้องยังไงต่อ เกิดมามองโลกในแง่ดีอยู่แล้วนี่ ก็ตรงคาแร็คเตอร์นะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่