ขอเกริ่นนิสัยเรากับแฟนแปป ง่าย ๆคือนิสัยเราเหมือนกัน คือ เจ้าชู้ คุยเก่ง หยอดเก่ง คุยไปเรื่อย คบบ้างไม่คบบ้าง
เข้าเนื้อเลยเนาะ ไม่ชักช้าไม่รีรอเพราะเรื่องของเราค่อนข้างยาว
เราเจอแฟนตอนม.4 เพราะเราเพิ่งเข้ามาใหม่มันก็มาใหม่เหมือนกัน แค่ตอนนั้นยังไม่รู้จักกัน (1.จากเพื่อนร่วมห้อง)
ตอนนั้นเราพอดูออกนะว่ามันกำลังชอบเพื่อนในห้องนี่แหละ พอนานไปมันก็เลิกชอบกลายเป็นเพื่อนกันไปซะงั้น
ต่อจากคนนี้มันก็มีมาเรื่อย ๆนะ แต่มีเหตุการณ์นึงเราก็เพิ่งรู้นี่ละเพราะจู่ ๆเราก็นึกถามมันว่า" ก่อนมาคบกับเราทำไมถึงโสดมานาน "
มันก็เลยเท้าความให้ฟัง คือ ...
ตอนนั้นมันมีแฟนเป็นเด็กแถวบ้านอยู่แล้ว แล้วมันก็ชอบเด็กที่โรงเรียนด้วยเป็นรุ่นน้อง
สับรางทำตัวกระร่อน ๆไปประมาณบอกแฟนว่าไม่มีใครบอกใครว่าไม่มีแฟน (แลดูชั่วนะ)
(เพิ่มนิดมันเจ้าชู้จนครูให้ฉายามันเลยนะว่าปลาหมึกมีหนวดเยอะจับหลายคนไง)
และมีวันนึงถ้าจำไม่ผิดวันเกิดน้องคนที่มันชอบ มันบอกให้เราซื้อขนมเค้กเอาไปให้น้องให้หน่อย
เราก็ทำนะ (เอ้อ ซื่อ ๆอยู่ ) (2.เป็นแม่สื่อ)พอมันชอบน้องนานๆเข้าใจมันก็ไปอยู่ที่น้องละมันเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนละจะมาหาน้อง
แต่พอดี๊ที่น้องรู้ว่ามันมีแฟนแล้ว มันก็เลยไม่เหลือใครเลย (สมน้ำหน้า ! ) และที่พอดี๊กว่านั้นคือ เราดันได้มาคุยกะมันในบีบีอีกทางนอกจากในห้องเรียนนะ เราก็นะในความที่ชอบหยอด ก็ไปเป็นที่ปรึกษาให้มัน เราจำได้แม่นว่าเราบอกมนว่ายังไง คือ...
เรา:ถ้าอยากเจอผญที่ไม่เจ้าชู้ เทอต้องเลิกเจ้าชู้ก่อน (3.เป็นที่ปรึกษา)
มัน:โอเค งั้นเราจะหยุดที่แฟนคนต่อไปของเรา
แค่ประโยคนี้ละทำให้เราได้คุยกับมันมาเรื่อย ๆ จนเริ่มสนิทเล่นกันใกล้ชิดมากขึ้นความรู้สึกที่ว่าเล่นๆหยอกกัน
โดยการที่ใช้สรรพนามที่เรียกกัน เช่น บี้ เบ๋ ป๊า ม๊า คุนแฟน มันก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง
แต่เราอ่ะมีแฟนอยู่ละนะแฟนเรารู้ ละมานั่งเคลียร์กับเรา ประมาณให้เราเลือก สุดท้ายหนะหรอ เดาสิเราเลือกใคร
เราเลือกมัน (ไม่ได้ชั่วนะแต่แค่ทำตามความรู้สึก) หราาาา.
ตั้งแต่วันนั้นเรากับมันก็คบกันเป็นแฟนมาถึงตอนนี้ก็ จะ2 ปีแล้ว ไม่น่าเชื่อนะ
ทุกครั้งที่เรากับแฟนคุยกันถึงเรื่องเก่าๆก็ตลกไม่รู้ไปรักกันตอนไหน
เพราะต่างด้วยนิสัยแต่ก่อนเราทั้งคู่ไม่เคยคบใครได้นานขนาดนี้สักที
(4.สุดท้ายเราก็เป็นทุกๆอย่างของกันและกัน)
ปล.เราว่านะอาจจะมีหลายคู่ที่คบกันอยู่ตอนนี้เป็นแบบเรากับแฟนก็ได้นะ
กว่าจะได้เป็นแฟน จากเพื่อนร่วมห้อง มาเป็นแม่สื่อให้ เป็นที่ปรึกษาความรักให้ สุดท้ายก็เป็นทุกๆอย่างของกันและกัน
เข้าเนื้อเลยเนาะ ไม่ชักช้าไม่รีรอเพราะเรื่องของเราค่อนข้างยาว
เราเจอแฟนตอนม.4 เพราะเราเพิ่งเข้ามาใหม่มันก็มาใหม่เหมือนกัน แค่ตอนนั้นยังไม่รู้จักกัน (1.จากเพื่อนร่วมห้อง)
ตอนนั้นเราพอดูออกนะว่ามันกำลังชอบเพื่อนในห้องนี่แหละ พอนานไปมันก็เลิกชอบกลายเป็นเพื่อนกันไปซะงั้น
ต่อจากคนนี้มันก็มีมาเรื่อย ๆนะ แต่มีเหตุการณ์นึงเราก็เพิ่งรู้นี่ละเพราะจู่ ๆเราก็นึกถามมันว่า" ก่อนมาคบกับเราทำไมถึงโสดมานาน "
มันก็เลยเท้าความให้ฟัง คือ ...
ตอนนั้นมันมีแฟนเป็นเด็กแถวบ้านอยู่แล้ว แล้วมันก็ชอบเด็กที่โรงเรียนด้วยเป็นรุ่นน้อง
สับรางทำตัวกระร่อน ๆไปประมาณบอกแฟนว่าไม่มีใครบอกใครว่าไม่มีแฟน (แลดูชั่วนะ)
(เพิ่มนิดมันเจ้าชู้จนครูให้ฉายามันเลยนะว่าปลาหมึกมีหนวดเยอะจับหลายคนไง)
และมีวันนึงถ้าจำไม่ผิดวันเกิดน้องคนที่มันชอบ มันบอกให้เราซื้อขนมเค้กเอาไปให้น้องให้หน่อย
เราก็ทำนะ (เอ้อ ซื่อ ๆอยู่ ) (2.เป็นแม่สื่อ)พอมันชอบน้องนานๆเข้าใจมันก็ไปอยู่ที่น้องละมันเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนละจะมาหาน้อง
แต่พอดี๊ที่น้องรู้ว่ามันมีแฟนแล้ว มันก็เลยไม่เหลือใครเลย (สมน้ำหน้า ! ) และที่พอดี๊กว่านั้นคือ เราดันได้มาคุยกะมันในบีบีอีกทางนอกจากในห้องเรียนนะ เราก็นะในความที่ชอบหยอด ก็ไปเป็นที่ปรึกษาให้มัน เราจำได้แม่นว่าเราบอกมนว่ายังไง คือ...
เรา:ถ้าอยากเจอผญที่ไม่เจ้าชู้ เทอต้องเลิกเจ้าชู้ก่อน (3.เป็นที่ปรึกษา)
มัน:โอเค งั้นเราจะหยุดที่แฟนคนต่อไปของเรา
แค่ประโยคนี้ละทำให้เราได้คุยกับมันมาเรื่อย ๆ จนเริ่มสนิทเล่นกันใกล้ชิดมากขึ้นความรู้สึกที่ว่าเล่นๆหยอกกัน
โดยการที่ใช้สรรพนามที่เรียกกัน เช่น บี้ เบ๋ ป๊า ม๊า คุนแฟน มันก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง
แต่เราอ่ะมีแฟนอยู่ละนะแฟนเรารู้ ละมานั่งเคลียร์กับเรา ประมาณให้เราเลือก สุดท้ายหนะหรอ เดาสิเราเลือกใคร
เราเลือกมัน (ไม่ได้ชั่วนะแต่แค่ทำตามความรู้สึก) หราาาา.
ตั้งแต่วันนั้นเรากับมันก็คบกันเป็นแฟนมาถึงตอนนี้ก็ จะ2 ปีแล้ว ไม่น่าเชื่อนะ
ทุกครั้งที่เรากับแฟนคุยกันถึงเรื่องเก่าๆก็ตลกไม่รู้ไปรักกันตอนไหน
เพราะต่างด้วยนิสัยแต่ก่อนเราทั้งคู่ไม่เคยคบใครได้นานขนาดนี้สักที
ปล.เราว่านะอาจจะมีหลายคู่ที่คบกันอยู่ตอนนี้เป็นแบบเรากับแฟนก็ได้นะ