ชีวิตจริง อาจจะเล่างงๆบ้าง ขออภัยนะ ตั้งกระทู้ครั้งแรก
เรื่องมีอยู่ว่า
เราคบกับแฟนได้4ปีกว่าๆแล้ว ขอสมมติแฟนเราชื่อ เอ ขอเล่าตั้งแต่เริ่มคบกันเลยนะ
เราคบกับเอตอนเราอยู่ม.4 เออยู่ม.5 เราก็รู้จักกันมาก่อน เล่นกัน คุยกันแบบพี่น้อง ตอนนั้นเราไม่คิดจะชอบเอเลย จนวันนึงเอมีแฟนเราก็ไม่ได้อะไร แต่เอก็ยังคุยเรา เราก็พยายามคุยกับเอน้อยลง น้อยลงจนถึงขั้นเลิกคุยไปเลย เราเลิกคุยได้เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันและเราไม่ได้ชอบเอ ตอนนั้นแฮปปี้มากคะ เอก็ทักแชทเฟสเรามาทุกวันแต่เราไม่ตอบ เจอหน้ากันเอก็ทักเราแต่เราแค่ยิ้มให้ จนวันนึงเอเลิกกับผญคนนั้นไป แต่ไม่ใช่เพราะเรานะ เอก็กลับมาคุยกับเรา เราก็คุย คุยไปคุยมา เอก็ขอเราเป็นแฟน เรายังไม่ได้ตอบตกลง จนผ่านไปสองอาทิตย์เอก็มาขอเป็นแฟนใหม่ เราก็ตอบตกลง ขอบอกว่า ช่วงนั้นมีความสุขมากๆ คือเลิกเรียนก็มานั่งมาเล่นกับเรา ซื้อข้าวซื้อขนมมาให้กิน นั่งรอเรากลับบ้านเพราะเราต้องรอพ่อมารับทุกวัน มีช่วงนึงเราป่วยจนเป็นลม เอก็มาอุ้มเรา ดูแลเราตลอด เราเริ่มรักเอแบบจริงจังรักมากๆแล้วคะ
พอคบได้1เดือน เราก็ไปเที่ยวด้วยกัน ไปรับ-ไปส่งกลับบ้านทุกวัน พ่อแม่ของเราทั้งสองรับรู้แล้วว่าเราคบกัน พ่อแม่ไม่ได้อะไร ก็ปล่อยคะแต่ปล่อยแบบมีขอบเขต พอเวลาผ่านไป3เดือน เอคุยกับเราน้อยลงสนใจเราน้อยลง เราจึงถามเอว่าเป็นอะไร ช่วงนี้เปลี่ยนไปนะ เอก็บอกว่าการบ้านเยอะ อ่านหนังสือสอบ โอเคเราเข้าใจ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน
พอเวลาเริ่มผ่านไปเรื่อยๆ เริ่มมีผญ คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง ผญคนนั้นคือ คนที่เอเคยชอบ เคยคุย เขาทั้งสองสนิทกันมากรักกันมาก เราก็รับรู้ทุกอย่างนะแต่ยังไม่พูด เอตั้งตัสในเฟส ในไลน์ถึงผญ คนนั้นเราก็รู้คะ จนวันนึงเราจับได้เอก็บอกว่า 'ไม่มีอะไรแค่เพื่อนกันอย่าคิดมากยังไงเอก็รักเรา' เราก็หายโกรธ
พอถึงเดือนที่8 เราเห็นกับสิ่งที่ไม่ควรเห็น คือเอไปนั่งไปคุยกับผญคนนั้นต่อหน้าเราเลยคะ เราไม่อาละวาดคะ แต่กลับบ้านมาเราถามเอว่า 'จะเอาไงเลิกมั้น' เอบอกเราว่า 'เลิก' ตอนนั้นคือจบแล้วทุกอย่าง
ประสบการณ์เรา เอามาแชร์
เรื่องมีอยู่ว่า
เราคบกับแฟนได้4ปีกว่าๆแล้ว ขอสมมติแฟนเราชื่อ เอ ขอเล่าตั้งแต่เริ่มคบกันเลยนะ
เราคบกับเอตอนเราอยู่ม.4 เออยู่ม.5 เราก็รู้จักกันมาก่อน เล่นกัน คุยกันแบบพี่น้อง ตอนนั้นเราไม่คิดจะชอบเอเลย จนวันนึงเอมีแฟนเราก็ไม่ได้อะไร แต่เอก็ยังคุยเรา เราก็พยายามคุยกับเอน้อยลง น้อยลงจนถึงขั้นเลิกคุยไปเลย เราเลิกคุยได้เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันและเราไม่ได้ชอบเอ ตอนนั้นแฮปปี้มากคะ เอก็ทักแชทเฟสเรามาทุกวันแต่เราไม่ตอบ เจอหน้ากันเอก็ทักเราแต่เราแค่ยิ้มให้ จนวันนึงเอเลิกกับผญคนนั้นไป แต่ไม่ใช่เพราะเรานะ เอก็กลับมาคุยกับเรา เราก็คุย คุยไปคุยมา เอก็ขอเราเป็นแฟน เรายังไม่ได้ตอบตกลง จนผ่านไปสองอาทิตย์เอก็มาขอเป็นแฟนใหม่ เราก็ตอบตกลง ขอบอกว่า ช่วงนั้นมีความสุขมากๆ คือเลิกเรียนก็มานั่งมาเล่นกับเรา ซื้อข้าวซื้อขนมมาให้กิน นั่งรอเรากลับบ้านเพราะเราต้องรอพ่อมารับทุกวัน มีช่วงนึงเราป่วยจนเป็นลม เอก็มาอุ้มเรา ดูแลเราตลอด เราเริ่มรักเอแบบจริงจังรักมากๆแล้วคะ
พอคบได้1เดือน เราก็ไปเที่ยวด้วยกัน ไปรับ-ไปส่งกลับบ้านทุกวัน พ่อแม่ของเราทั้งสองรับรู้แล้วว่าเราคบกัน พ่อแม่ไม่ได้อะไร ก็ปล่อยคะแต่ปล่อยแบบมีขอบเขต พอเวลาผ่านไป3เดือน เอคุยกับเราน้อยลงสนใจเราน้อยลง เราจึงถามเอว่าเป็นอะไร ช่วงนี้เปลี่ยนไปนะ เอก็บอกว่าการบ้านเยอะ อ่านหนังสือสอบ โอเคเราเข้าใจ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน
พอเวลาเริ่มผ่านไปเรื่อยๆ เริ่มมีผญ คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง ผญคนนั้นคือ คนที่เอเคยชอบ เคยคุย เขาทั้งสองสนิทกันมากรักกันมาก เราก็รับรู้ทุกอย่างนะแต่ยังไม่พูด เอตั้งตัสในเฟส ในไลน์ถึงผญ คนนั้นเราก็รู้คะ จนวันนึงเราจับได้เอก็บอกว่า 'ไม่มีอะไรแค่เพื่อนกันอย่าคิดมากยังไงเอก็รักเรา' เราก็หายโกรธ
พอถึงเดือนที่8 เราเห็นกับสิ่งที่ไม่ควรเห็น คือเอไปนั่งไปคุยกับผญคนนั้นต่อหน้าเราเลยคะ เราไม่อาละวาดคะ แต่กลับบ้านมาเราถามเอว่า 'จะเอาไงเลิกมั้น' เอบอกเราว่า 'เลิก' ตอนนั้นคือจบแล้วทุกอย่าง