ใจเขาใจเรา...

หลายครั้งที่มีข่าวเกี่ยวกับการจับกุมผู้กระทำผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือไม่ได้เจตนา อันเนื่องมาจากความรู้เท่าไม่ถึงการ ยกตัวอย่างที่เป็นข่าวให้ติดตามกัน เช่น การขายแผ่นซีดีเก่าซึ่งเก็บได้จากกองขยะ รวมถึงการรับซื้อของเก่าโดยไม่รู้ว่าเป็นของที่ถูกขโมยมา เป็นต้น หลายๆเรื่องราวมักมีผู้แสดงความเห็นใจผู้ถูกจับกุม เนื่องจากผู้กระทำผิดส่วนใหญ่เป็นชาวบ้าน หรือมีฐานะยากจน และแน่นอนว่าจะมีคนบางกลุ่มที่ออกมาสนับสนุนว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจทำถูกต้องแล้ว เนื่องจากคนทำผิดก็ต้องยอมรับโทษทางกฏหมาย จะอ้างว่าไม่รู้กฏหมายไม่ได้ ซึ่งตรงนี้เองในความคิดเห็นส่วนตัวผมว่าทางเจ้าหน้าที่ของรัฐรวมถึงศาลท่านก็ทำไปตามบทบาทหน้าที่ ถ้าท่านไม่ทำ ท่านเหล่านั้นก็จะมีความผิดในฐานละเลยการปฏิบัติหน้าที่
การที่บอกว่าประชาชนทุกคนต้องรู้กฏหมาย ก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องครับ เราเรียนหนังสือแต่ไม่รู้กฏระเบียบของโรงเรียน เราทำงานแต่ไม่รู้กฏระเบียบของที่ทำงาน อันนี้มันก็คงแปลกๆอยู่ครับ แต่ถ้ามองกันในระดับประเทศ ผมว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่ยังไม่รู้กฏหมาย ซึ่งคนกลุ่มนี้อาจจะเรียนมาน้อย หรือมีฐานะยากจน การใช้ช่วงเวลาในแต่ละวันของชีวิตไปกับการทำมาหาเลี้ยงชีพอาจจะมีประโยชน์มากกว่าการสละเวลาเพื่อมานั่งค้นคว้าหรือศึกษาหาความรู้ ซึ่งแน่นอนว่าได้ความรู้แต่ไม่ได้เงิน ด้วยสภาพสังคมในปัจจุบันซึ่งผู้คนส่วนใหญ่ดำรงชีพอยู่ได้ด้วยเงิน เป็นปัจจัยหลักที่อยู่สูงกว่า เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย อาหาร และยารักษาโรค เพราะถ้าไม่มีเงินก็ไม่สามารถที่จะมีสิ่งต่างๆเหล่านี้ได้
เพื่อให้สอดคล้องกับคำว่า ประชาชนทุกคนต้องรู้กฏหมาย ทำไมกระทรวงศึกษาฯถึงไม่บรรจุวิชาเกี่ยวกับกฏหมายเบื้องต้นไว้ในหลักสูตรการศึกษาเลยละครับ จะอยู่ระดับม.ต้นหรือม.ปลายก็ได้ อย่าว่าแต่คนอื่นเลยครับ แม้แต่ตัวผมเองเรียนจบปริญญาตรีมาก็ตั้งหลายปี ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจกฏหมายบางอย่างเลยครับ (ผมไม่รู้จริงๆครับ ไม่เหมือนบางคนที่รู้มากแต่ทำตัวเป็นผู้ไม่รู้เพื่อหลบเลี่ยงหรือเพื่อจงใจสร้างผลประโยชน์บางอย่างให้กับตนเอง)