ทำไมนายต้องผูกคอตายเพราะขาด4คะแนนวะ

คนสบายดีไม่เข้าใจคนไม่สบายหรอกครับ ก็เหมือนกับคนเอ็นท์ติดที่ปลอบคนเอ็นท์ไม่ติดว่าไม่เป็นไรหรอกชีวิตไม่จบเพราะเอ็นท์ไม่ติด ของอย่างนี้อย่าไปคิดแทนคนที่ทุกข์ใจครับ

น่าจะผิดหวังแบบสุด ผมเคยเรียนตกหลายวิชานะ ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะไม่ได้ตั้งใจเรียน ตกชั่งมันแก้ได้ สอบตกเป็นเรื่องปกติสำหรับผม เคยเห็นเพื่อนผู้หญิงที่ดูก็รู้ว่ามันตั้งใจเรียน แต่พอได้เกรดไม่ดีมันดันร้องไห้ตอนนั้นผมไม่เข้าใจและงงมาก จะร้องทำไมไร้สาระ เลยคุยกับมันปลอบใจแบบฮาๆ ประมาณคิดไรมากวะ เราตกยังเฉยๆเลย ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนนี้เพิ่งรู้แล้วว่านั่นมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย และพอถึงจุดๆหนึ่งที่ทำให้นึกถึงอนาคตตัวเองเลยกลับมาตั้งใจเรียน ตอนที่พยายามอย่างมากเพื่อให้ได้คะแนนดี ทำข้อสอบได้เกรดดีๆ แต่อยู่ๆดันสอบตกหรือได้เกรดที่ไม่ได้หวังไว้ทั้งที่พยายามแบบสุดๆ มันรู้สึกหดหู่ท้อแท้นะ ผมเข้าใจคนที่สอบตกแล้วร้องไห้เลย แบบอะไรวะ เราทำเต็มที่แล้วทำไมถึงได้เกรดแค่นี้ ส่วนไอคนที่เรียนๆเล่นๆทำไมมันได้เกรดดีกว่าเรา ท้อแท้ หดหู่สุดๆ ความรู้สึกด้านลบเข้ามา แต่ไม่ถึงกับฆ่าตัวตาย ผมว่าเวลาคนเราพยายามทำอะไรแบบมี 100 ใส่ 100 แล้วมันไม่ได้ดั่งที่หวังไว้ มันจะท้อแท้เสียใจ ถ้าได้กำลังใจจากคนอื่นเช่นพ่อแม่ เพื่อน อาจจะไม่เป็นไรความคิดด้านบวกจะเริ่มเข้ามา แต่ถ้ายิ่งได้คำพูดด้านลบจากคนอื่นกดดันอย่างเช่น ตัวเองก็รู้สึกทำให้พ่อแม่ผิดหวังแล้วดันโดนพ่อแม่ต่อว่าอีกประมาณว่าอะไรแกทำได้แค่นี้เนี่ยนะดูอย่างลูกคนอื่นเขาสิ บรา บรา บรา มันจะยิ่งทำให้เกิดความคิดด้านลบมากกว่าเดิม ถ้ามันลบแบบสุดๆความคิดฆ่าตัวตายจะเริ่มเข้ามา

คนที่ไม่เคยทำอะไรแบบทุ่มเทกับมันเต็มที่อาจจะไม่เข้าใจ ผมว่าไม่ใช่แค่เรียนหรอกทุกสิ่งทุกอย่างยิ่งคนเราทุ่มเทกับมันมากเท่าไหร่ เสียเวลากับมันมากเท่าไหร่ เต็มที่กับมันมากแค่ไหนหวังว่ามันจะสำเร็จสวยหรูงดงาม แล้วอยู่ๆมันดันไม่สมหวังและจบแบบแย่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำมามันพังทลายหมดลงในชั่วพริบตา มันจะรู้สึกท้อแท้ หดหู่ สิ้นหวังกับชีวิตกันสุดๆทุกคนละ ความคิดด้านลบก็จะเริ่มมาและยิ่งคนนั้นจมปลักกับมันมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าทำอะไรไม่ได้เรื่องแล้วยิ่งเจอคนที่มีความคิดแบบเดียวกันตกอยู่ในสภาพเดียวกันหรือเจอคนที่ซ้ำเติมความคิดก็จะยิ่งลบลงไปเรื่อยๆจนถึงสุดท้ายความคิดฆ่าตัวตายก็จะเกิดขึ้น ถ้าเราคิดว่าเราเป็นคนที่มีพลังด้านบวกเต็มเปี่ยมแล้วจู่ๆเจอใครที่กำลังท้อแท้กับชีวิตผมว่าเราควรเดินไปให้กำลังใจเขานะ ไม่ต้องไปหาไกลๆหรอกคนใกล้ตัวเพื่อน ครอบครัว ญาติพี่น้องนี่แหละ ถามเขาสักหน่อยเป็นไงบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็จะตอบกลับมาไม่เป็นไรสบายดี ถามอีกครั้งเอาจริงๆเป็นยังไง เขาจะเริ่มเล่าปัญหาของเขา ผมว่าเราควรให้กำลังใจเขานะ อย่าพูดเชิงเปรียบเทียบกับคนอื่นแบบดูอย่างคนนู้นคนนี้มันไม่ได้ช่วยอะไรเพราะตอนนี้เขาไม่ได้เข้มแข็งอีกแล้ว พูดโดยทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองมีค่า นายยังมีพลังที่จะทำมันต่อ เพราะใช่ว่าคนเราจะเข้มแข็งมีความคิดด้านบวกกันหมด ผมเลยรู้สึกว่ากำลังใจคือสิ่งที่สำคัญ มันสามารถช่วยคนได้จริงๆ

บางทีปัญหาที่เรามองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยมากสำหรับเรา  มันอาจใหญ่มากสำหรับเขาก็ได้ค่ะ
ในขณะเดียวกัน เรื่องที่ใหญ่มากของเรา เขาอาจมีทางแก้ที่ดีก็ได้ค่ะ (แต่เรื่องนี้คงพิสูจน์ไม่ได้แล้วนะคะ เขาไม่อยู่ให้พิสูจน์ซะแล้นนน)

รู้จักคำว่า ฟางเส้นสุดท้าย มั้ยคะ
สำหรับคนที่ป่วยทางใจ มันคือสิ่งที่สุดท้ายที่หลุดไปแล้ว ไม่มีอะไรให้ยึดเหนี่ยวไว้ได้

เค้าคงป่วยน่ะค่ะ คนปกติคงไม่มีใครอยากแลกชีวิตตัวเองกับเรื่องแค่นี้ อย่าตัดสินใคร