เรื่องนี้อาจยาวสักหน่อยนะค่ะ แต่อยากให้คนที่อ่านได้เอาไปปรับใช้กับชีวิตคู่นะค่ะ มันคือเรื่องจริง ยิ่งกว่าละครค่ะ
เนื่องจากที่บ้านยากจน เลยเรียนจบแค่ กศน ม3 ค่ะ และเริ่มเข้ากรุงเทพตอนอายุ16ปีเพื่อหางานทำ เพราะพ่อเสียตอนอายุ15ก็เหมือนขาดเสาหลักค่ะ เรามีน้องสาวอีก1คน ห่างกัน4ปีค่ะ ก็มาทำงานด้วยกัน ที่นี้ทำให้เราได้แฟนคนแรกแบบไม่ตั้งใจค่ะ เรากับแฟนไม่เคยรู้จักหรือจีบกันมาก่อนนะค่ะ แต่เราและน้องสาวรู้จักเพื่อนแฟนและสนิทกันกับเพื่อนของเขาค่ะ แต่พี่แกเป็นผู้ชายนะค่ะ สนิทกันเพราะรู้จักกันเพราะงานค่ะ และความบังเอิญอีกอย่างคือ แฟนเราอยู่หอเดียวกับเราค่ะ แต่คือเราก็ไม่เคยรู้นะค่ะว่าเพื่อนเราก็มีเพื่อนอยู่หอนี้ค่ะ วันนึงเพื่อนเรามากินเหล้าที่ที่ห้องของแฟนที่หอค่ะ แล้วเราได้ยินเสียงมันคุ้นเลยออกมาดู โลกมันกลมหรือกรรมลิขิตไม่แน่ใจ วันนั้นเป็นวันหยุดเรากับน้องค่ะ พี่เขาเลยชวนไปนั่งกินด้วย ก็ไม่คิดอะไรทีนี้ก็กินจนเมาสิค่ะ เราเมาจนอ้วกก็เลยนอนห้องเขาเลย คือกลับห้องตัวเองไม่ไหว ห้องห่างกันแค่3ห้องเองค่ะน้องและคนอื่นๆก็นั่งกินอยู่ที่หน้าห้อง นานเท่าไรไม่รู้เพราะหลับ มารู้สึกตอนเหมือนมีใครกำลังจะปล้ำอ่ะ แต่คือมันลืมตาไม่ขึ้นและสู้ไม่ไหวค่ะ สรุปคือ เสียตัวให้เขาค่ะ รู้สึกตัวอีกทีก็ส่ยแล้วค่ะ สภาพคือนอนเปลือยหนุนแขนเขาอยู่ค่ะ ตอนนั้นตกใจมากรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาที่ห้อง มาห้องก็เห็นน้องอยู่กับเพื่อนเขาอีกคนค่ะ สรุปพี่น้องคู่นี้ได้ผัววันเดียวกัน นั้นคือจุดเริ่มต้น ด้วยความอายเราเลยไม่กล้าคุยกับเขาเลยเวลาเขาเดินผ่านหรือเดินสวนกัน คือต่างคนต่างอายค่ะ แต่คู่น้องเราเขาพัฒนาต่อยอดกันไปไกลแล้วค่ะ จนผ่านไป2เดือน ประจำเดือนเราไม่มาก็เลยไปซื้อที่ตรวจค่ะ สรุป ท้อง!!! ครั้งแรก ครั้งเดียว ท้องเลย ของเขาดีจริงๆ เราก็เลยตัดสินใจที่จะบอกเขาค่ะ เขาแก่กว่าเรา6ปีค่ะ เราบอกเขาว่าเราท้อง และบอกเขาว่าไม่ได้จะให้รับผิดชอบนะ แค่ให้รับรู้ไว้ และเราจะเก็บลูกไว้ และบอกเขาว่าหมาแมวยังเลี้ยงได้ ลูกก็ต้องเลี้ยงได้ จากนั้นอีกวันนึงเขามาหาเราและบอกว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างและจะพากลับบ้านไปหาพ่อและแม่ ทีนี้เขาบอกให้เราย้ายไปอยู่กับเขาที่ห้อง เพื่อนเขาก็จะย้ายมาอยู่กับน้องเรา(เพื่อนเขาคนนั้น ก็น้องเขยเราจนถึงวันนี้) จุดเริ่มต้นชีวิตคู่มาแล้ว ตกลงตามนั้น ชีวิตคู่ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดเลยยิ่งคนที่ไม่เคยจีบไม่เคยคบไม่เคยรักกัน แต่ต้องมาอยู่ด้วยกัน ปรับตัวยากมาก ทั้งการกิน การอยู่ คือเปลี่ยนไปทุกๆอย่าง ทะเลาะกันก็บ่อย ไม่เข้าใจกันบ่อยมากๆ แต่เขาดีตรงที่ไม่เคยพูดหยาบคาย ไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่โวยวายหรือขึ้นเสียงเวลาทะเลาะกัน แต่ตอนนั้นเขาติดยาอย่างหนัก ซึ่งเราก็ไม่ชอบคนเล่นยามากๆเช่นกัน คือเพิ่งมารู้หลังจากมาอยู่ด้วยกัน เราเลยยื่นคำขาดให้เขาว่า ถ้าจะอยู่ด้วยกันต้องเลิกยาให้ได้ เขาก็รับปาก แต่ขอเวลาเพราะเขาบอกว่าเขาหักดิบไม่ได้ เขาบอกว่าช่วงนี้ถ้าเขาหงุดหงิดหรือแสดงอาการอะไรก็ช่วยๆเตือนสติเขาหน่อย 4เดือนกว่าจะเลิกได้ สงสารเขานะค่ะ เขาทรมานมากจริงๆ จากไม่รักกันก็เริ่มรักกันค่ะ เราพาเขากลับมาหาแม่ก่อน มาพร้อมกันเลยกับน้องสาว แม่ยินดีกับลูกทั้งคู่ค่ะ แม่ไม่ว่าอะไรเราสองคนพี่น้องเลยค่ะ ทีนี้ถึงเวลาเราไปบ้านเขาแล้วค่ะ แฟนเรากับแฟนน้องเป็นคนหมู่บ้านเดียวกันเป็นเพื่อนกันค่ะ เราก็ไปพร้อมกันอีก แต่ครอบครัวแฟนเขารับเราไม่ได้ค่ะ เขาว่าเราเป็นเด็กใจแตกท้องก่อนแต่ง เราเสียใจค่ะ ทางบ้านเขาไม่รับเราเป็นสะใภ้ และไม่มีงานแต่งด้วย เราโทรหาแม่แล้วเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าถ้ารักกันจริงไม่ต้องแต่งก็ได้แม่รับรู้แล้ว แต่ขอให้อยู่ดูแลกันไปนานๆ ทีนี้เราก็กลับไปคลอดลูกที่บ้านเรา และทำงานที่นั้น จนลูกได้ขวบกับ3เดือน แฟนเลยชวนกลับบ้านเขา และอยู่ที่นั้นอาทิตย์นึง ทางบ้านแฟนพอเห็นลูกชายเราก็ท่าทีเปลี่ยนไป และเห่อหลานมากๆ พอเรากลับมาบ้านเราได้ไม่ถึงอาทิตย์ พ่อกับแม่แฟนก็ตามมาที่บ้านเรา มาร้องไห้เลย บอกคิดถึงหลานอยากจะเลี้ยงหลานเอง แฟนเราก็เลยขอเราว่าไหนๆก็ทำงานทั้งคู่แล้ว ให้ลูกไปอยู่กับปู่ย่าก็ดีเหมือนกัน สุดท้ายก็ให้ไป ช่วงนั้นทรมานมาก คิดถึงลูกร้องไห้ทุกวันเลย และมีปัญหาสำคัญที่เราต้องออกมาเช่าบ้านอยู่ข้างนอกเพราะพี่ชายเรา แต่คนล่ะแม่ได้เอาที่บ้านไปขาย ทำให้เราไม่มีที่จะซุกหัวนอน ต้องเช่าบ้านมาตลอด ชีวิตคู่ก็รักกันดี ทะเลาะกันบ้างแต่ไม่มาก และเราก็ทำหน้าที่พ่อแม่ได้ดี โทรหาแทบทุกวัน ส่งเงินให้ตลอดและไปหาบ่อยด้วย(ลืมบอก บ้านเราอยู่เพชรบูรณ์ แฟนอยู่ยโสธร) แม่เราก็มีแฟนใหม่ก็ย้ายไปอยู่บ้านแฟน น้องเราตอนนั้นก็อยู่กับแฟนที่ยโสธร และบ้านก็อยู่ใกล้ๆกับบ้านแฟนเรา น้องเราก็ไปดูแลลูกเราให้ตลอด เพราะน้องเราก็มีลูกหลังจากเราปีนึง ตอนนี้ลูกเราและหลานเราก็รักกันเล่นด้วยกันทุกวัน ชีวิตเราและแฟนลำบากมาด้วยกันเยอะ สุขบ้างทุกข์บ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่ไม่เคทิ้งขว้างกัน จุดเปลี่ยนของชีวิตก็เริ่มขึ้น เมื่อลูกเราโตขึ้นและเริ่มต้องใช้เงินมากขึ้น เราจึงคุยกันและมองหางานใหม่ ตัดสินใจมาหางานทำที่ชลบุรี เพราะแฟนมีญาติทางพ่ออยู่ที่นี้ แต่พอมาถึงเขากลับไม่ต้อนรับเราสิค่ะ ไม่รู้ทำไง ก็เลยชวนแฟนมาทำงานที่พัทยา ทั้งๆที่ก็ไม่เคยมาสักครั้ง ไม่รู้จักใคร 2คนผัวเมียมีกระเป๋าผ้ามาคนล่ะใบ กับเงินติดตัวไม่ถึงหมื่น มาแรกๆสมัครงานไม่ได้เลย เดินตั้งแต่พัทยาใต้ไปกลับพัทยาเหนือ คือไม่นั่งรถเพราะไม่รู้ที่ไหนมีงานบ้าง เช่าห้องไว้ที่พัทยาใต้ เดือนล่ะ2500ห้องเล็กๆดีที่มีตู้เสื้อผ้า พัดลมเพดานและเตียงให้ เรา2คนหางานอยู่เกือบอาทิตย์เราก็ได้งานเสริฟในว้อคกิ้ง แฟนได้ทำในซุปเปอรมาร์เก็ต เดือนแรกทุลักทุเลมากๆงานแต่ล่ะคน เพราะต่างคนก็ไม่ใช่งานที่ถนัด ยิ่งเรานะเรียนมาก็น้อยและต้องมาทำงานกับต่างชาติลำบากมากๆแต่ก็ผ่านมาได้ ช่วงนี้เองแม่ก็เลิกกับแฟนใหม่และมาอยู่กับเราด้วย ห้องเล็กๆอยู่กัน3คน แต่ก็อบอุ่นดี เราซื้อหม้อข้าวกระทะไฟฟ้าเพื่อที่จะประหยัดในการใช้ชีวิต เกือบ4เดือนที่เราทำงานแบบชักหน้าไม่ถึงหลัง เพราะร้านที่เราทำก็ไม่ค่อยมีลูกค้าแต่เราเลือกไม่ได้เพราะไม่มีประสบการณ์ แต่พอดีมีร้านกำลังจะเปิดใหม่เราก็เลยชวนแฟนไปสมัครทิ้งไว้ แต่กรอกที่อยู่คนล่ะที่และทำเป็นไม่รู้จักกัน เพราะที่นั้นเขาจะไม่ค่อยให้ผัวเมียทำงานที่เดียวกันเพราะเขาบอกว่ามันมีปัญหาเยอะ และแล้วเราก็ได้ทำงานที่เดียวกันจนได้ แฟนเราได้ทำบาร์เทรนเดอร์ เราก็เป็นพนักงานเสริฟ(อโกโก้)ตอนนั้นได้เงินดีมากเพราะลูกค้าเยอะมาก เดินจนขาลากเลย แล้วทำได้สักพักแคชเชียร์ขาด เจ้าของร้านกให้เรามาทำเพราะไว้ใจเราและเห็นเราขยันตั้งใจทำงาน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ดีมากทำงานได้เงินดี ชีวิตคู่ก็ดี เพราะไปกลับพร้อมกัน หยุดวันเดียวกัน อยู่ด้วยกันตลอดเวลา และช่วงนี้น้องสาวก็มาทำงานด้วย ก็เช่าบ้านใหม่คนล่ะหลังกับน้อง ชีวิตช่วงนี้มีความสุขมากๆ ทำงานเก็บเงิน5ปีกว่าๆ เราก็มีเงินพอจะสร้างบ้านหลังเล็กๆที่บ้านนอก ก็เลยตัดสินใจสร้างบ้าน แม่ก็กลับไปอยู่บ้านที่สร้างเสร็จ ชีวิตตอนนั้นอยากได้อยากมีอะไรได้หมด เพราะเรา2คนทำแต่งานไม่เคยเที่ยวไม่เคยใช้เงินในทางที่สิ้นเปลือง เลี้ยงแม่เลี้ยงลูกได้สบายๆ เหมือนจะไม่มีปัญหานะ แต่แล้ว แฟนเราเริ่มกลับมาเล่นยาอีกครั้ง โดยที่ตอนแรกเราไม่รู้นะ เขาก็เล่นที่ทำงานกับเพื่อน แอบเราเล่น ตอนนั้นน้องสาวกับน้องเขยก็เปลี่ยนงาน ไปทำที่โคราช ตอนนี้เหลือเราแค่2คน ตอนนั้นเริ่มรู้แล้วว่าแฟนเล่ยยาก็เตือนๆเขา แต่เขาก็หันมาเล่นกัญชาแทน เริ่มหนักเลยทีนี้ เหมือนเขาหลอนอ่ะ คิดมาก พอไม่ได้เล่นก็อารมณ์แปรปรวน เริ่มมีปัญหากับที่ทำงาน หนักเข้าก็ออกงาน เราก็ปล่อยเขาอยู่ห้องเฉยๆไม่ให้ทำงานเป็นปีเลย เรารับภาระคนเดียวทีนี้ แต่ก็ยอมคิดว่าเขาเคยดูแลเราอย่างดีตอนเราท้อง เพราะตอนนั้นเขาก็ทำงานคนเดียว อีกอย่างคิดว่าเขาจะได้ห่างๆยาและคงเลิกได้ ป่าวเลย คิดผิดค่ะ เวลาเราไปทำงาน เขาก็ไปหามาเล่นที่ห้อง และเล่นหนักกว่าเดิม ทีนี้เริ่มหลอนหนักขึ้น ทะเลาะกันทุกวัน คุยกันไม่รู้เรื่อง แต่เขาก็ไม่เคยใช้กำลังนะค่ะ และไม่เคยพูดจาหยาบคายกับเราค่ะ แต่คืองี้เง่า คิดไปเอง พูดเพ้อคนเดียว เราเลยบอกแม่เขาให้เขากลับไปอยู่บ้านสักพัก และเราอยากให้เขาบวชค่ะ คือไม่อยากให้เขาเล่นยาอีกแต่เขาไม่ยอม ยิ่งนานวันมันก็สะสมเป็นการที่เราอยากเลิกกับเขาแล้วค่ะ จนมีคนมาคุยด้วย ทางเฟสค่ะ เราก็คุยมาเรื่อยๆแต่ตอนนั้นยังคุยแบบเพื่อนเพราะเรายังไม่เลิกกับแฟน จนวันนึงเลิกกัน เราก็คุยกับคนนี้ในอีกสถานะนึง แต่ยังไม่เคยเจอกันนะค่ะ แต่คือคุยกันแล้วรู้สึกดีในตอนแรกค่ะ เพราะเขาบอกเราว่าเลิกกับเมียมาปีกว่าๆแล้ว และเขาก็รู้ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟน แต่เราในตอนนั้นคือ แบบคนที่เพิ่งเลิกกับแฟนเพราะความไม่เข้าใจและไม่เคยมีใครเข้าใจเราแบบนี้ คือช่วงนึงที่มีปัญหากับแฟนเราไม่เคยเข้าใจกันเลย ต่างคนต่างใช้อารมณ์ค่ะ แต่เขามาแบบเหมือนมาเติมเต็มสิ่งที่เรากำลังโหยหาพอดี ก็เลยนัดเจอกัน คุยกัน และเริ่มสานต่อความสัมพันธ์กันค่ะ และช่วงที่กำลังตัดสินใจอยู่ว่าเราจะคบเขาดีมั้ย เขาจริงใจกับเรามั้ย หรืออะไรอีกหลายๆอย่างในหัว แฟนเรากลับมาจะขอคืนดี แต่เราแบบไม่อยากเจอสภาพเดิมๆแล้วค่ะ เลยตัดสินใจที่จะคบกับคนนี้แลเขาก็ได้หาห้องเช่าใหม่และอยู่ด้วยกัน เขาอยู่ระยองค่ะ เราก็ย้ายไปอยู่กับเขาค่ะ คือไม่อยากอยู่ที่เดิมๆในใจก็สับสนนะค่ะ และเราก็ท้องค่ะ แต่เรื่องไม่น่าเกิดก็เกิด มีผู้หญิงคนนึงมาขอเป็นเพื่อนกับเราในเฟสค่ะ ตอนนั้นไม่คิดอะไร แต่เขามาคุยกับเราเล่าทุกอย่างให้เราฟัง ว่าเขาเป็นเมียเก่าของผู้ชายคนนี้ และเพิ่งเลิกกันไม่นานมานี้ คือช่วงที่เขาเลิกกัน ผู้ชายคนนี้ย้ายมาอยู่กับเรานานแล้วอ่ะ หลายเดือนแล้ว สรุปเราเป็นชู้กับเขา เราทำลายครอบครัวเขา ตอนแรกคิดว่าเลือกคนไม่ผิด เพราะเขาไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเขาดูแลเราดีมากๆอ่ะ. เมียเก่าเขาบอกว่าอยู่กันมา6ปีกว่าๆ เราได้ยินแบบอึ้งอ่ะ ตั้งสติได้ก็ถามเรื่องจริงจากปากเขา สรุปก็จริงทุกอย่าง แต่เขาก็บอกว่ารักเรา แต่เราสิ ความรู้สึกมันเปลี่ยนเลย นี้เราโดนหลอกตั้งแต่วันแรกที่คุยกันเลยเหรอ. เราส่งข้อความไปขอโทษเมียเก่าเขา คือเราไม่รู้จริงๆ เมียเก่าเขาก็ดีเข้าใจเรา และเขาบอกไม่เสียใจเลย แต่เสียดายเวลามากกว่า ส่วนเราความรู้สึกมันไม่ใช่แล้วตอนนี้ แต่มันก็บังเอิญมากตอนนั้นในใจคิดถึงแฟนมากและร้องไห้ตลอดเวลา อยู่ๆเขาโทรมาหาและบอกเราว่า เขาได้ใช้เวลาอยู่คนเดียวมาช่วงนึง เขารู้แล้วว่าขาดเราไม่ได้ ขอโอกาสอีกสักครั้งได้มั้ย เราบอกเลยว่าสายไปแล้วตอนนี้เราท้องกับแฟนใหม่แล้ว แต่เขารู้เรื่องเราทุกอย่างและบอกให้เราคิดดีๆ เขายินดีรับลูกในท้องของเรา เขาบอกเด็กไม่รู้เรื่องอะไร เราคิดอยู่หลายวัน อีก เดือนนึงจะครบกำหนดคลอด เราตัดสินใจกลับมา และอยู่กับเขา เขาดูแลเราดีกว่าเดิม เขาเลิกยาได้ เขาทำงานหนักกว่าเดิม เขาบอกเราว่า ชีวิตคนเรามีผิดผลาดกันได้ อยู่ที่จะแก้ไขหรือแก้ตัว จากวันนั้น จนวันนี้ลูกสาวเรา1ขวบกับ1เดือนแล้ว เรารักกันมากกว่าเดิม คุยกันได้มากกว่าเดิม เขารักลูกสาวคนนี้มาก เลี้ยงเองดูแลเอง สำหรับเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเราอีก แต่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับพ่อของลูกเขาก็ยอมรับในการตัดสินใจของเรา และก็อยากจะช่วยเหลือในทุกๆอย่าง แต่สำหรับเราคิดว่า อย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลยเป็นดีที่สุด. ต่อจากนี้ไปเราจะใช้ชีวิตแบบมีสติกว่านี้ คิดให้มากกว่านี้ อดทนให้มากกว่านี้ สำหรับชีวิตคู่ คำว่ารักอย่างเดียวคงไม่พอ สำหรับเราและแฟนเรา จะใช้บทเรียนนี้ให้คุ้มค่าที่สุด เราเสียเวลามาเยอะแล้ว ลูกชายคนโตก็อายุ12ปีแล้ว แล้วพวกคุณล่ะชีวิตคู่เป็นแบบไหน และคิดว่าเราจะประคับประคองมันได้ดีแค่ไหน สำหรับใครที่มีปัญหาชีวิตคู่ตอนนี้ อย่าท้อนะค่ะ สู้ๆค่ะ
ชีวิตคู่..คำว่ารักอย่างเดียวคงไม่พอ เสียเวลาอ่านสักนิด
เนื่องจากที่บ้านยากจน เลยเรียนจบแค่ กศน ม3 ค่ะ และเริ่มเข้ากรุงเทพตอนอายุ16ปีเพื่อหางานทำ เพราะพ่อเสียตอนอายุ15ก็เหมือนขาดเสาหลักค่ะ เรามีน้องสาวอีก1คน ห่างกัน4ปีค่ะ ก็มาทำงานด้วยกัน ที่นี้ทำให้เราได้แฟนคนแรกแบบไม่ตั้งใจค่ะ เรากับแฟนไม่เคยรู้จักหรือจีบกันมาก่อนนะค่ะ แต่เราและน้องสาวรู้จักเพื่อนแฟนและสนิทกันกับเพื่อนของเขาค่ะ แต่พี่แกเป็นผู้ชายนะค่ะ สนิทกันเพราะรู้จักกันเพราะงานค่ะ และความบังเอิญอีกอย่างคือ แฟนเราอยู่หอเดียวกับเราค่ะ แต่คือเราก็ไม่เคยรู้นะค่ะว่าเพื่อนเราก็มีเพื่อนอยู่หอนี้ค่ะ วันนึงเพื่อนเรามากินเหล้าที่ที่ห้องของแฟนที่หอค่ะ แล้วเราได้ยินเสียงมันคุ้นเลยออกมาดู โลกมันกลมหรือกรรมลิขิตไม่แน่ใจ วันนั้นเป็นวันหยุดเรากับน้องค่ะ พี่เขาเลยชวนไปนั่งกินด้วย ก็ไม่คิดอะไรทีนี้ก็กินจนเมาสิค่ะ เราเมาจนอ้วกก็เลยนอนห้องเขาเลย คือกลับห้องตัวเองไม่ไหว ห้องห่างกันแค่3ห้องเองค่ะน้องและคนอื่นๆก็นั่งกินอยู่ที่หน้าห้อง นานเท่าไรไม่รู้เพราะหลับ มารู้สึกตอนเหมือนมีใครกำลังจะปล้ำอ่ะ แต่คือมันลืมตาไม่ขึ้นและสู้ไม่ไหวค่ะ สรุปคือ เสียตัวให้เขาค่ะ รู้สึกตัวอีกทีก็ส่ยแล้วค่ะ สภาพคือนอนเปลือยหนุนแขนเขาอยู่ค่ะ ตอนนั้นตกใจมากรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาที่ห้อง มาห้องก็เห็นน้องอยู่กับเพื่อนเขาอีกคนค่ะ สรุปพี่น้องคู่นี้ได้ผัววันเดียวกัน นั้นคือจุดเริ่มต้น ด้วยความอายเราเลยไม่กล้าคุยกับเขาเลยเวลาเขาเดินผ่านหรือเดินสวนกัน คือต่างคนต่างอายค่ะ แต่คู่น้องเราเขาพัฒนาต่อยอดกันไปไกลแล้วค่ะ จนผ่านไป2เดือน ประจำเดือนเราไม่มาก็เลยไปซื้อที่ตรวจค่ะ สรุป ท้อง!!! ครั้งแรก ครั้งเดียว ท้องเลย ของเขาดีจริงๆ เราก็เลยตัดสินใจที่จะบอกเขาค่ะ เขาแก่กว่าเรา6ปีค่ะ เราบอกเขาว่าเราท้อง และบอกเขาว่าไม่ได้จะให้รับผิดชอบนะ แค่ให้รับรู้ไว้ และเราจะเก็บลูกไว้ และบอกเขาว่าหมาแมวยังเลี้ยงได้ ลูกก็ต้องเลี้ยงได้ จากนั้นอีกวันนึงเขามาหาเราและบอกว่าจะรับผิดชอบทุกอย่างและจะพากลับบ้านไปหาพ่อและแม่ ทีนี้เขาบอกให้เราย้ายไปอยู่กับเขาที่ห้อง เพื่อนเขาก็จะย้ายมาอยู่กับน้องเรา(เพื่อนเขาคนนั้น ก็น้องเขยเราจนถึงวันนี้) จุดเริ่มต้นชีวิตคู่มาแล้ว ตกลงตามนั้น ชีวิตคู่ มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดเลยยิ่งคนที่ไม่เคยจีบไม่เคยคบไม่เคยรักกัน แต่ต้องมาอยู่ด้วยกัน ปรับตัวยากมาก ทั้งการกิน การอยู่ คือเปลี่ยนไปทุกๆอย่าง ทะเลาะกันก็บ่อย ไม่เข้าใจกันบ่อยมากๆ แต่เขาดีตรงที่ไม่เคยพูดหยาบคาย ไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่โวยวายหรือขึ้นเสียงเวลาทะเลาะกัน แต่ตอนนั้นเขาติดยาอย่างหนัก ซึ่งเราก็ไม่ชอบคนเล่นยามากๆเช่นกัน คือเพิ่งมารู้หลังจากมาอยู่ด้วยกัน เราเลยยื่นคำขาดให้เขาว่า ถ้าจะอยู่ด้วยกันต้องเลิกยาให้ได้ เขาก็รับปาก แต่ขอเวลาเพราะเขาบอกว่าเขาหักดิบไม่ได้ เขาบอกว่าช่วงนี้ถ้าเขาหงุดหงิดหรือแสดงอาการอะไรก็ช่วยๆเตือนสติเขาหน่อย 4เดือนกว่าจะเลิกได้ สงสารเขานะค่ะ เขาทรมานมากจริงๆ จากไม่รักกันก็เริ่มรักกันค่ะ เราพาเขากลับมาหาแม่ก่อน มาพร้อมกันเลยกับน้องสาว แม่ยินดีกับลูกทั้งคู่ค่ะ แม่ไม่ว่าอะไรเราสองคนพี่น้องเลยค่ะ ทีนี้ถึงเวลาเราไปบ้านเขาแล้วค่ะ แฟนเรากับแฟนน้องเป็นคนหมู่บ้านเดียวกันเป็นเพื่อนกันค่ะ เราก็ไปพร้อมกันอีก แต่ครอบครัวแฟนเขารับเราไม่ได้ค่ะ เขาว่าเราเป็นเด็กใจแตกท้องก่อนแต่ง เราเสียใจค่ะ ทางบ้านเขาไม่รับเราเป็นสะใภ้ และไม่มีงานแต่งด้วย เราโทรหาแม่แล้วเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าถ้ารักกันจริงไม่ต้องแต่งก็ได้แม่รับรู้แล้ว แต่ขอให้อยู่ดูแลกันไปนานๆ ทีนี้เราก็กลับไปคลอดลูกที่บ้านเรา และทำงานที่นั้น จนลูกได้ขวบกับ3เดือน แฟนเลยชวนกลับบ้านเขา และอยู่ที่นั้นอาทิตย์นึง ทางบ้านแฟนพอเห็นลูกชายเราก็ท่าทีเปลี่ยนไป และเห่อหลานมากๆ พอเรากลับมาบ้านเราได้ไม่ถึงอาทิตย์ พ่อกับแม่แฟนก็ตามมาที่บ้านเรา มาร้องไห้เลย บอกคิดถึงหลานอยากจะเลี้ยงหลานเอง แฟนเราก็เลยขอเราว่าไหนๆก็ทำงานทั้งคู่แล้ว ให้ลูกไปอยู่กับปู่ย่าก็ดีเหมือนกัน สุดท้ายก็ให้ไป ช่วงนั้นทรมานมาก คิดถึงลูกร้องไห้ทุกวันเลย และมีปัญหาสำคัญที่เราต้องออกมาเช่าบ้านอยู่ข้างนอกเพราะพี่ชายเรา แต่คนล่ะแม่ได้เอาที่บ้านไปขาย ทำให้เราไม่มีที่จะซุกหัวนอน ต้องเช่าบ้านมาตลอด ชีวิตคู่ก็รักกันดี ทะเลาะกันบ้างแต่ไม่มาก และเราก็ทำหน้าที่พ่อแม่ได้ดี โทรหาแทบทุกวัน ส่งเงินให้ตลอดและไปหาบ่อยด้วย(ลืมบอก บ้านเราอยู่เพชรบูรณ์ แฟนอยู่ยโสธร) แม่เราก็มีแฟนใหม่ก็ย้ายไปอยู่บ้านแฟน น้องเราตอนนั้นก็อยู่กับแฟนที่ยโสธร และบ้านก็อยู่ใกล้ๆกับบ้านแฟนเรา น้องเราก็ไปดูแลลูกเราให้ตลอด เพราะน้องเราก็มีลูกหลังจากเราปีนึง ตอนนี้ลูกเราและหลานเราก็รักกันเล่นด้วยกันทุกวัน ชีวิตเราและแฟนลำบากมาด้วยกันเยอะ สุขบ้างทุกข์บ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่ไม่เคทิ้งขว้างกัน จุดเปลี่ยนของชีวิตก็เริ่มขึ้น เมื่อลูกเราโตขึ้นและเริ่มต้องใช้เงินมากขึ้น เราจึงคุยกันและมองหางานใหม่ ตัดสินใจมาหางานทำที่ชลบุรี เพราะแฟนมีญาติทางพ่ออยู่ที่นี้ แต่พอมาถึงเขากลับไม่ต้อนรับเราสิค่ะ ไม่รู้ทำไง ก็เลยชวนแฟนมาทำงานที่พัทยา ทั้งๆที่ก็ไม่เคยมาสักครั้ง ไม่รู้จักใคร 2คนผัวเมียมีกระเป๋าผ้ามาคนล่ะใบ กับเงินติดตัวไม่ถึงหมื่น มาแรกๆสมัครงานไม่ได้เลย เดินตั้งแต่พัทยาใต้ไปกลับพัทยาเหนือ คือไม่นั่งรถเพราะไม่รู้ที่ไหนมีงานบ้าง เช่าห้องไว้ที่พัทยาใต้ เดือนล่ะ2500ห้องเล็กๆดีที่มีตู้เสื้อผ้า พัดลมเพดานและเตียงให้ เรา2คนหางานอยู่เกือบอาทิตย์เราก็ได้งานเสริฟในว้อคกิ้ง แฟนได้ทำในซุปเปอรมาร์เก็ต เดือนแรกทุลักทุเลมากๆงานแต่ล่ะคน เพราะต่างคนก็ไม่ใช่งานที่ถนัด ยิ่งเรานะเรียนมาก็น้อยและต้องมาทำงานกับต่างชาติลำบากมากๆแต่ก็ผ่านมาได้ ช่วงนี้เองแม่ก็เลิกกับแฟนใหม่และมาอยู่กับเราด้วย ห้องเล็กๆอยู่กัน3คน แต่ก็อบอุ่นดี เราซื้อหม้อข้าวกระทะไฟฟ้าเพื่อที่จะประหยัดในการใช้ชีวิต เกือบ4เดือนที่เราทำงานแบบชักหน้าไม่ถึงหลัง เพราะร้านที่เราทำก็ไม่ค่อยมีลูกค้าแต่เราเลือกไม่ได้เพราะไม่มีประสบการณ์ แต่พอดีมีร้านกำลังจะเปิดใหม่เราก็เลยชวนแฟนไปสมัครทิ้งไว้ แต่กรอกที่อยู่คนล่ะที่และทำเป็นไม่รู้จักกัน เพราะที่นั้นเขาจะไม่ค่อยให้ผัวเมียทำงานที่เดียวกันเพราะเขาบอกว่ามันมีปัญหาเยอะ และแล้วเราก็ได้ทำงานที่เดียวกันจนได้ แฟนเราได้ทำบาร์เทรนเดอร์ เราก็เป็นพนักงานเสริฟ(อโกโก้)ตอนนั้นได้เงินดีมากเพราะลูกค้าเยอะมาก เดินจนขาลากเลย แล้วทำได้สักพักแคชเชียร์ขาด เจ้าของร้านกให้เรามาทำเพราะไว้ใจเราและเห็นเราขยันตั้งใจทำงาน ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ดีมากทำงานได้เงินดี ชีวิตคู่ก็ดี เพราะไปกลับพร้อมกัน หยุดวันเดียวกัน อยู่ด้วยกันตลอดเวลา และช่วงนี้น้องสาวก็มาทำงานด้วย ก็เช่าบ้านใหม่คนล่ะหลังกับน้อง ชีวิตช่วงนี้มีความสุขมากๆ ทำงานเก็บเงิน5ปีกว่าๆ เราก็มีเงินพอจะสร้างบ้านหลังเล็กๆที่บ้านนอก ก็เลยตัดสินใจสร้างบ้าน แม่ก็กลับไปอยู่บ้านที่สร้างเสร็จ ชีวิตตอนนั้นอยากได้อยากมีอะไรได้หมด เพราะเรา2คนทำแต่งานไม่เคยเที่ยวไม่เคยใช้เงินในทางที่สิ้นเปลือง เลี้ยงแม่เลี้ยงลูกได้สบายๆ เหมือนจะไม่มีปัญหานะ แต่แล้ว แฟนเราเริ่มกลับมาเล่นยาอีกครั้ง โดยที่ตอนแรกเราไม่รู้นะ เขาก็เล่นที่ทำงานกับเพื่อน แอบเราเล่น ตอนนั้นน้องสาวกับน้องเขยก็เปลี่ยนงาน ไปทำที่โคราช ตอนนี้เหลือเราแค่2คน ตอนนั้นเริ่มรู้แล้วว่าแฟนเล่ยยาก็เตือนๆเขา แต่เขาก็หันมาเล่นกัญชาแทน เริ่มหนักเลยทีนี้ เหมือนเขาหลอนอ่ะ คิดมาก พอไม่ได้เล่นก็อารมณ์แปรปรวน เริ่มมีปัญหากับที่ทำงาน หนักเข้าก็ออกงาน เราก็ปล่อยเขาอยู่ห้องเฉยๆไม่ให้ทำงานเป็นปีเลย เรารับภาระคนเดียวทีนี้ แต่ก็ยอมคิดว่าเขาเคยดูแลเราอย่างดีตอนเราท้อง เพราะตอนนั้นเขาก็ทำงานคนเดียว อีกอย่างคิดว่าเขาจะได้ห่างๆยาและคงเลิกได้ ป่าวเลย คิดผิดค่ะ เวลาเราไปทำงาน เขาก็ไปหามาเล่นที่ห้อง และเล่นหนักกว่าเดิม ทีนี้เริ่มหลอนหนักขึ้น ทะเลาะกันทุกวัน คุยกันไม่รู้เรื่อง แต่เขาก็ไม่เคยใช้กำลังนะค่ะ และไม่เคยพูดจาหยาบคายกับเราค่ะ แต่คืองี้เง่า คิดไปเอง พูดเพ้อคนเดียว เราเลยบอกแม่เขาให้เขากลับไปอยู่บ้านสักพัก และเราอยากให้เขาบวชค่ะ คือไม่อยากให้เขาเล่นยาอีกแต่เขาไม่ยอม ยิ่งนานวันมันก็สะสมเป็นการที่เราอยากเลิกกับเขาแล้วค่ะ จนมีคนมาคุยด้วย ทางเฟสค่ะ เราก็คุยมาเรื่อยๆแต่ตอนนั้นยังคุยแบบเพื่อนเพราะเรายังไม่เลิกกับแฟน จนวันนึงเลิกกัน เราก็คุยกับคนนี้ในอีกสถานะนึง แต่ยังไม่เคยเจอกันนะค่ะ แต่คือคุยกันแล้วรู้สึกดีในตอนแรกค่ะ เพราะเขาบอกเราว่าเลิกกับเมียมาปีกว่าๆแล้ว และเขาก็รู้ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟน แต่เราในตอนนั้นคือ แบบคนที่เพิ่งเลิกกับแฟนเพราะความไม่เข้าใจและไม่เคยมีใครเข้าใจเราแบบนี้ คือช่วงนึงที่มีปัญหากับแฟนเราไม่เคยเข้าใจกันเลย ต่างคนต่างใช้อารมณ์ค่ะ แต่เขามาแบบเหมือนมาเติมเต็มสิ่งที่เรากำลังโหยหาพอดี ก็เลยนัดเจอกัน คุยกัน และเริ่มสานต่อความสัมพันธ์กันค่ะ และช่วงที่กำลังตัดสินใจอยู่ว่าเราจะคบเขาดีมั้ย เขาจริงใจกับเรามั้ย หรืออะไรอีกหลายๆอย่างในหัว แฟนเรากลับมาจะขอคืนดี แต่เราแบบไม่อยากเจอสภาพเดิมๆแล้วค่ะ เลยตัดสินใจที่จะคบกับคนนี้แลเขาก็ได้หาห้องเช่าใหม่และอยู่ด้วยกัน เขาอยู่ระยองค่ะ เราก็ย้ายไปอยู่กับเขาค่ะ คือไม่อยากอยู่ที่เดิมๆในใจก็สับสนนะค่ะ และเราก็ท้องค่ะ แต่เรื่องไม่น่าเกิดก็เกิด มีผู้หญิงคนนึงมาขอเป็นเพื่อนกับเราในเฟสค่ะ ตอนนั้นไม่คิดอะไร แต่เขามาคุยกับเราเล่าทุกอย่างให้เราฟัง ว่าเขาเป็นเมียเก่าของผู้ชายคนนี้ และเพิ่งเลิกกันไม่นานมานี้ คือช่วงที่เขาเลิกกัน ผู้ชายคนนี้ย้ายมาอยู่กับเรานานแล้วอ่ะ หลายเดือนแล้ว สรุปเราเป็นชู้กับเขา เราทำลายครอบครัวเขา ตอนแรกคิดว่าเลือกคนไม่ผิด เพราะเขาไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่เล่นยา ไม่เล่นการพนัน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันเขาดูแลเราดีมากๆอ่ะ. เมียเก่าเขาบอกว่าอยู่กันมา6ปีกว่าๆ เราได้ยินแบบอึ้งอ่ะ ตั้งสติได้ก็ถามเรื่องจริงจากปากเขา สรุปก็จริงทุกอย่าง แต่เขาก็บอกว่ารักเรา แต่เราสิ ความรู้สึกมันเปลี่ยนเลย นี้เราโดนหลอกตั้งแต่วันแรกที่คุยกันเลยเหรอ. เราส่งข้อความไปขอโทษเมียเก่าเขา คือเราไม่รู้จริงๆ เมียเก่าเขาก็ดีเข้าใจเรา และเขาบอกไม่เสียใจเลย แต่เสียดายเวลามากกว่า ส่วนเราความรู้สึกมันไม่ใช่แล้วตอนนี้ แต่มันก็บังเอิญมากตอนนั้นในใจคิดถึงแฟนมากและร้องไห้ตลอดเวลา อยู่ๆเขาโทรมาหาและบอกเราว่า เขาได้ใช้เวลาอยู่คนเดียวมาช่วงนึง เขารู้แล้วว่าขาดเราไม่ได้ ขอโอกาสอีกสักครั้งได้มั้ย เราบอกเลยว่าสายไปแล้วตอนนี้เราท้องกับแฟนใหม่แล้ว แต่เขารู้เรื่องเราทุกอย่างและบอกให้เราคิดดีๆ เขายินดีรับลูกในท้องของเรา เขาบอกเด็กไม่รู้เรื่องอะไร เราคิดอยู่หลายวัน อีก เดือนนึงจะครบกำหนดคลอด เราตัดสินใจกลับมา และอยู่กับเขา เขาดูแลเราดีกว่าเดิม เขาเลิกยาได้ เขาทำงานหนักกว่าเดิม เขาบอกเราว่า ชีวิตคนเรามีผิดผลาดกันได้ อยู่ที่จะแก้ไขหรือแก้ตัว จากวันนั้น จนวันนี้ลูกสาวเรา1ขวบกับ1เดือนแล้ว เรารักกันมากกว่าเดิม คุยกันได้มากกว่าเดิม เขารักลูกสาวคนนี้มาก เลี้ยงเองดูแลเอง สำหรับเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเราอีก แต่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับพ่อของลูกเขาก็ยอมรับในการตัดสินใจของเรา และก็อยากจะช่วยเหลือในทุกๆอย่าง แต่สำหรับเราคิดว่า อย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลยเป็นดีที่สุด. ต่อจากนี้ไปเราจะใช้ชีวิตแบบมีสติกว่านี้ คิดให้มากกว่านี้ อดทนให้มากกว่านี้ สำหรับชีวิตคู่ คำว่ารักอย่างเดียวคงไม่พอ สำหรับเราและแฟนเรา จะใช้บทเรียนนี้ให้คุ้มค่าที่สุด เราเสียเวลามาเยอะแล้ว ลูกชายคนโตก็อายุ12ปีแล้ว แล้วพวกคุณล่ะชีวิตคู่เป็นแบบไหน และคิดว่าเราจะประคับประคองมันได้ดีแค่ไหน สำหรับใครที่มีปัญหาชีวิตคู่ตอนนี้ อย่าท้อนะค่ะ สู้ๆค่ะ