ถึงเวลาที่เราต้องไป คนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่

สวัสดีค่ะ

ก่อนอื่นเลยเราขอใช้ แทนตัวเองว่า อ้วน แล้วกัน เพราะมันเป็นชื่อที่เขาเรียก ส่วนตัวเขา เราจะแทนว่าน้องหรือขี้เมา จริงๆเราอายุเท่ากันแหละค่ะ แต่เราเรียกกันเล่นๆ
     เรารู้จักกันมา 7 ปี สิ้นปีนี้ก็ เข้าปีที่8 เรารู้จักกันได้ไงหรอ ผ่าน HI5 เมื่อก่อนถ้าใครทัน จริงๆครั้งแรกที่เราเห็นเขาใน hi5 เราก็ชอบเลย เขาดูเป็นผู้ชายกวนๆ ดูเจ้าชู้หน่อยๆ แต่จริงเขาก็มีแฟนแล้วแหละ  เราก็ไม่ได้อะไร ได้แค่สองดู ไม่นานเข้าก็เลิกกับคนนั้น เพราะคนนั้นมีแฟนใหม่ เราก็เริ่มส่งข้อความคุยกัน ทำความรู้จักกัน จนเราคุยกันถูกคอ ดูเหมือนเราก็จะชอบกันทั้งคู่ น้องเขาเป็นคน เกเร นิสัยผู้ชายเลยแหละ กินเหล้า เที่ยว เจ้าชู้ เขาเรียนภาคค่ำ ชอบมีปัญหาอยู่บ่อยๆ เราก็เป้นห่วงนะ แต่ทำไรมากไม่ได้ ได้แค่พูดให้เขาคิด ดเหมือนเขาก็จะคิดไม่ค่อยได้อ่ะนะ เราก็คุยไปสักพัก อยู่เขาก็ปิดเครื่อง เงียบหายไป เราก็คิดว่าเขาคงไปแล้วแหละ ผ่านมาไม่นาน เขาก็เอารู้เขากับแฟนเก่าลง สรุปคือ เขากลับไปคบกัน โดยที่ไม่บอกเรา เราเลยตัดสินใจคบกับแหลม ที่รู้จักไล่ๆกันกับน้องเนี่ยแหละ เราเลยตกลงเป็นแฟนกับแหลม ถ้าสักพัก น้องเขาก็เลิกกับแฟน แล้วก็มาทักเรา แต่เราก็ตอบกลับปกตินะ แต่ตอนนั้นอ่ะความรู้สึกมันไม่ใช่และ คือเรารักแหลมไปแล้ว เขาดีกับเราชัดเจนกับเรา เอาตรงๆนะ วันที่เขาโทรกลับมาถามว่าเราเป็นไงบ้าง สบายดีไหม เราก็ตอบเขาปกติ เขาถามเราว่าเรามีใครไหม เอาตรงๆนะตอนนั้นเราก็ไม่ใช่คนดีหรอก เราก็บอกเขาไปว่ายังไม่มีหรอก เหมือนเราก็ยังแอบหวั่นๆอยู่ เราก็กลับมาคุยกันปกติ เรารู้นะว่าแหลมไม่พอใจ สุดท้ายเราก็เลิกกับแหละ ไม่ใช่เพราะแหลมไม่ดีหรอกนะ แต่เป็นเพราะเอาอ่ะ ที่โลเล โกหก แต่เรากับแหลมก็เป็นเพื่อนกัน สุดท้ายเราก็กลับมาหาน้องขี้เมา คุยกันปรึกษากัน จนมันก็อีกแหละ มาถึงจุดที่เราสองคนรู้สึกเบื่อมั้ง น้องออกจากโรงเรียน แม่ส่งให้ไปอยู่กับพ่อที่อุดร มันทำให้เรายิ่งห่างกัน จนเราเลิกติดต่อกันไป เราก็ใช้ชีวิตปกติ ถามว่าคิดถึงไหม มันก็มีบ้างนะ แต่เราไม่กล้าโทรไปหรอก เราก็เลยคุยกับคนใหม่ ไม่นานเราก็รู้ข่าวว่าน้องมีแฟนแล้ว คนนี้สวย น่ารักเลยแหละ ลงทั้งรูปคู่บอกรักกันทุกวัน แฟนใหม่เขาเป็นคนอุดรด้วยกัน ถามว่าตอนนั้นเสียใจไหม ไม่ถึงกับเสียใจนะ แต่แค่น้อยใจทำไรไม่เคยบอก

         มีอยู่วันหนึ่ง น้องโทรกลับมาหาเราอีก ก็โทรมาถามเราปกติ จริงๆแล้วที่เขาโทรมาอ่ะ เขาไม่ได้โทรมาถามไรหรอก เขาบอกเราว่า แฟนใหม่เขาอ่ะ ทิ้งเขาไปหาคนอื่น แฟนใหม่เขาเจ้าชู้มาก เราอดสงสารเขาไม่ได้หรอกนะ คือเราก็เข้าใจอ่ะ เราก็ปลอบใจเขา คุยกับเขา คอยให้กำลังใจเขา เขาบอกเราว่าเขามาอยู่ที่วัดแล้ว เขากำลังจะบวช เราก็ดีใจนนะที่จะบวช สุดท้ายเขาก็มีปัญหาเรื่องที่บ้าน เขาก็บวชไม่ได้ เรารู้ปัญหาเขาถึงจะไม่ทุกเรื่อง แต่เราก็รู้เยอะพอสมควร แต่เราก้ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ให้กำลังใจเขา ปลอบใจเขาไปวันๆเท่าที่เราจะทำได้ แต่ก็นะเราก็คุยกันมาได้สัก ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยหายไปจากกันนานเลย หายกันไปเป็นพัก อย่างว่าแหละ ถ้าเขาไม่มใครเขาก็กลับมา เราก็เหมือนกัน วันที่เขากลับมาความรู้สึกที่เรามีมันก็กลับมาอีกครั้ง ทุกครั้งที่เรากลับมาคุยกัน มันต่อติดกันง่ายมาก เหมือนเป็นความผูกพันมากกว่านะความรู้สึกเราอ่ะ ทุกครั้งที่เรากลับมาคุยเราก็คุยด้วยความรู้สึกดีๆ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เขาก็เหมือนเดิมเขาหายไปจากชีวิตเราอีกครั้ง เรามารู้ว่าเขาอยู่ชลบุรีกับแม่เขา เขาไปทำงานที่นั่น เราขาดการติดต่อกันอยู่พักใหญ่เลยแหละ เรียกได้ว่าเราแทบลืมเขาไปแล้ว ระหว่างที่เขาหายไป เราก็มีคนคุยนะ แต่ก็แค่คุย จนวันที่เขากลับมาอีกครั้ง เราตัดสินใจเล่าความจริงที่เราปกปิดเขาตลอดเวลา แต่ความรู้สึกที่ เป็นห่วง ที่รู้สึกดีๆที่ผ่านมามันคือของจริง เราตัดสินใจบอกในวันเกิดเรา เขาต้องเกลียดเราแน่ แล้วก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เขาเลิกคุยกับเรา เราก็รู้สึกผิดมากเลยนะ แต่เราก็ตัดใจจากน้องขี้เมาเหมือน เราก็ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเศร้าแบบ ชวนเพื่อนกินเหล้า เมา ให้ลืม แล้วหลับ ร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึง จนเราส่งข้อความไปหาเขา เขาโทรกลับมา เราไม่กล้ารับ ให้เพื่อนรับแทน เราอ่ะโคตรคิดถึงเข้าเลยนะ แต่เราละอายใจ เขาส่งข้อวามมาวันที่เราไปฉลองวันเกิดเราเอย้อนหลัง เขาขอให้เรารับสาย ขอเป็นเพื่อนเรา เราส่งกลับไปบอกว่าก็เป็นเพื่อนได้นะ แต่ตอนนี้เรารับสายไม่ได้เสียงดังมาก แต่จริงๆเราร้องไห้อยู่ เราคุยกับเขาไม่ได้จริง
ผ่านมาได้ 2 อาทิตย์ เขาโทรกลับมา เราตัดสินใจรับ ช่วงสงกรานตร์พอดี เราส่งข้อความไปหาเขาก่อน เขาเลยโทรกลับมา ปรับความเข้าใจทุกอย่าง โอเคเราตัดสินใจกลับมาคุยกันอีกครั้ง อะไรๆมันก็ดูเหมือนจะดีขึ้น จนวันที่เขาซื้อโทรศัพท์ใหม่มา มี ไลน์ เล่นได้ คราวนี้เราก็เริ่มคุยกันน้อยลง คุยลายกันมากกว่า โทรหาก็ไม่ค่อยรับบ้างละ ไม่โทรกลับบ้างละ เราก็ท้อๆนะ แต่ก็นะทำไงได้อ่ะ ก็ชอบเขานิ มีอยู่วันนึง  เขาบอกเขาไปกินเหล้ามาเขาบอกเมา แล้วเราก็คุยกันปกติ เขาก็เล่าเรื่องผู้หญิงให้เราฟัง ว่าเขาไปขอเบอร์โน้นนี้นั้น เราก็ได้แ่พูดว่าทำไมแค่ไม่ลองคบใครที่ใกล้ๆดูละ เผื่ออะไรๆมันจะดี เขาบอกว่าไม่อ่ะเขาไม่ชอบ มันไม่ใช่ผู้หญิงมันเยอะ ชอบแกได้ป่ะเรา เราดีใจแต่ แต่เราต้องเก็บอาการ เพราะเรารู้ว่าเรื่องของเรากับเขามันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว ทุกครั้งที่เขามีปัญหาเราจะเข้าไปยุ่งทุกครั้งอ่ะ เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาอยากได้กำลังใจจากเราหรอป่าว เขาก็อาจจะมองว่าเ_ือกก็ได้ แต่มันอดห่วงไม่ได้อ่ะนะ วันที่เขามีปัญหาเรื่องแม่ของเขา ลายมาบอกว่ามีปัญหา เราเลยรีบโทรกลับไป ให้กำลังใจเขา พูดคุยกับเขา เราห่วงเขามากเลยนะ เขาถามเรามาคำนึงว่า เป็นห่วงเขาไหม เราตอบแบบไม่คิดว่าเลย ห่วงดิ ไม่ห่วงจะรีบโทรมาทำไมละ แต่ก็นะ เราทำได้แค่เป็นเพื่อนคุยเขาเท่านั้นแหละ แล้วเราก็คุยกันในสถานะเพื่อนเท่านั้นอ่ะนะ จนมาเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมา เราตัดสินใส่งข้อความไปบอกเขา ว่าเราอ่ะชอบเขามากแค่ไหน และอยากให้เขากลับไปเป็นเพื่อนเดิม บอกก่อนเลยนะ หลังจากเหตุการณ์วันนั้น วันที่เขามีปัญหาเรื่องแม่ เขาออกไปอยู่ห้องคนเดียว อยู่กับเพื่อนทุกวัน ทำให้เราห่างกันออกไป คุยกันแต่ในไลน์ เราเลยตัดสินใจแล้วแหละ ว่าเราควรเดินออกมาจากชีวิตเขาสักที เราส่งข้อความไปบอกเขา เขาก็อ่านนะ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบสนองไรกับมาเลยทีเดียว ผ่านไปสองวัน เขาถึงตอบกับมาว่า เราชอบแกนะ น้ำตาเราร่วงเลย เพาะเราลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาออกไปจากชวิตแล้ว ทุกอย่างที่ทำมาพังหมด เราใจอ่อนคุยกับเขา โทรหาเขา ทักไลน์เขาไป  ผ่านมาไม่กี่วันก็เหมือนเดิมเขาก็หายไปจากชีวิตเรา เราดูได้แค่ในเฟสเขา ว่ามีการเคลื่อนไหวไรบ้าง เราก็ทำอยู่แบบนั้นอ่ะ เขาไม่เคยทักเราก่อนเลยอ่ะ  เป็นเราทุกครั้งนะที่ทักเขาก่อน แ่ทักเขาก่อนเขาอ่านทุกครั้งนะ แต่ใช่ว่าเขาจะตอบทกครั้ง เราแบบโคตรน้อยใจอ่ะ แต่ทำไรไม่ได้ไง ล่าสุดเมื่อวันที่ 26-10-57 เขาทักไลน์มา เราก็คุยกันปกติ เราสะดุดคำพูดเขาคำนึง ว่าทำไมเราไม่เป็นแฟนกันว่ะ ในใจเราตอนนั้นอ่ะนะ โคตรอยากตอบตกลงอ่ะ แต่ก็นะ คือเขาผู้หญิงเยอะมาก ทั้งเก่าทั้งใหม่ เราสู้ไรพวกนั้นไม่ได้เลย พอตอนดึก เขาเมาแล้วโทรมา ถามเราว่าทำไมไม่โทรหาเขาเรา เราก็ตอบไปว่าไม่ดีหรอก เราก็ไม่ได้คุยกันนานมากและนะ 1เดือนได้และมั้ง เขาบอกน่าจะนานกว่านั้นน่ะ เขาก็เล่าเรื่องผู้หญิงให้ฟัง บอกว่าเมา ผู้หญิงโทรมา ขอมานอนห้อง เขาบอกเขาก็ให้มานอนนะ แต่คือไม่ได้ทำไรกัน แล้วเขาก็พูดอีกว่า เขามานั่งคิดๆดูแล้วนะ เราคือผู้หญิงในอนาคตของเขา เราคิดดีแล้วอ่ะ เราก็ตอบแบบอายๆอ่ะนะ ดีใจด้วยซ้ำว่า เรายังไม่ร้อนาคตตัวเองเลย แกจะมารู้ได้ไง คือ คำพูดเนี่ย ยังติดอยู่ในหูเราอยู่เลยอ่ะ คุยกันได้แปบเดียว สายก็ตัด เราโทรกลับไปคุยก็ตัดอีก พอโทรอีกที ปิดเครื่องไปแล้ว มันเหมือนกับโอกาสที่เขาให้ มันจบไปแล้ว เขาบอกเราว่าสิ้นเดือนเขาจะขับรถไปเขาใหญ่ เขาชวนเรานะ แต่เราไปไม่ได้ เพราะสิ้นเดือนเราก็ต้องไปงานแต่งเพื่อนเหมือนกัน วันที่ 31-11-57 เราไลน์ถามเขาถึงยัง ก็คุยปกติ เขาให้เราโทรหาบอกสัญญาณไม่ดี เราก็คุยกันตาประสาคนคิดถึงอ่ะนะ เขาบอกว่าพรุ่งนี้โทรหาด้วย ตอนเช้า เราก็โอเคโทรไปหาเขา คือเขาไม่รับ และไม่ดทรกลับด้วย แต่เราก็ส่งข้อวามหาเขานะ  "เที่ยวให้สนุกดูแลตัวเองด้วยนะขี้เมา" วันที่เขากลับเราไลน์ไปถามเขาด้วยความเป็นห่วงว่าถึงยัง เขาตอบกลับมาถึงแล้ว โอเคเราก็ดีใจ เราก็คุยกันแค่วั้นนั้นแหละ หลังจากนั้นจนถึงเมื่อวันก่อน เราไลน์ไปเขาตอบบ้าง อ่านบ้าง ไม่ตอบบ้าง เรารู้สึกได้เลยว่า เขาคงไม่อยากคุยกับเราแล้วแหละ  ต่อให้เราอยากคุยกับเขาให้ตาย เขาคงไม่ต้องการเราอีกแล้วแหละ เรารู้ตัวเองดี คือเราทำดีที่สุดและ ต่อไปนนี้ เราคงต้องหายไปจากเขาจริงๆ เพราะเขารำคาญเราเต็มทนแล้ว ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรานะ T&N

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่