เมื่อความรักที่สร้างมา ต้องพังลงเพราะอดีตที่ชื่อว่า”แฟนเก่า’’

เรานั่งคิดมาตลอดเวลา ว่าเราจะทำอย่างไรดี เราอึดอัด เราอายเพื่อน เราอายพ่อแม่  
เรื่องราวของเรามันอาจจะนวนิยายไปซักนิด พล็อตเรื่องก็ไม่ได้ต่างอะไรกับกระทู้ของคนอื่นที่ผ่านมา แต่มันคือเรื่องจริงที่ลูกผู้หญิงคนหนึ่งต้องทนและต้องข้ามผ่าน มันทุกข์ทรมาร จนแทบอยากจะไปให้พ้นๆกับวัฐจักรของสัตว์โลกเลยก็ว่าได้


เราขอท้าวความย้อนไปเมื่อตอน เราเรียนอยู่ รร. ม.ปลาย แห่งหนึ่ง เราเป็นเด็กห้าวๆหัวแข็ง และดื้อมีโดดเรียนบ้าง หนีเที่ยวกับเพื่อนบ้าง แต่เราไม่เคยมีแฟนเลยซักคน เพราะความที่เราดูห้าวเกินไปจนคนรอบข้างมองว่าเราเป็นทอม


จนเมื่อเวลาผ่านไป ช่วง ม.5เทอม2 เรามีโอกาสได้เจอกับเพื่อนต่าง รร.ขอใช่ชื่อว่า o เรากับoรู้จักกันแบบที่ไม่ได้ว่าจะเป็นแฟนกันแต่อย่างไร ออกแนวชอบกัดกันด้วยซ้ำ ไม่มีใครยอมใคร แต่0มีแฟนอยู่แล้วเป็นรุ่นน้องของเข้านั่นแหละ เราก็เลยคุยกันแบบเพื่อนกวนกันไปปกติ จนเวลาล่วงเลยไป ม.6 0บอกเราว่าเค้าไม่มีใครแล้ว เค้าเลิกกับรุ่นน้องแล้ว เราก็เออแล้วไงวะ 0บอกเราว่า แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุดนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมการอกหักครั้งนี้ถึงไม่รู้สึกเจ็บอะไรมากทั้งๆที่เป็นรักครั้งแรก ที่เราจำในสิ่งที่เค้าบอกมาได้ถึงทุกวันนี้ เพราะหลังจากคำๆนี้ เค้าขอให้เราเป็นคนสุดท้ายที่จะอยู่กับเค้าไม่ทิ้งเค้าไปไหนได้มั้ย