[CR] เมื่อคนบ้าไปแตะขอบฟ้า แบกเป้ขึ้นรถขนถ่านตะลุยเวียดนามกลาง เว้ ดานัง ฮอยอัน

***หากท่านชื่นชอบการเดินทางของสาว Laointer ขอกำลังใจกด + ให้ด้วยนะคะ ขอบคุณคร่า***



นี่เป็นกระทู้ที่ 2 ในชีวิต ต้องขอออกตัวไว้ก่อนว่าใหม่มากๆกับการเขียนรีวิว จึงมีคำแนะนำสำหรับการติดตามกระทู้ ดังนี้
- กระทู้นี้ไม่เหมาะกับสุภาพชนผู้ที่รับไม่ได้กับคำศัพท์สมัยพ่อขุนราม ถ้าคุณคิดว่ารับไม่ได้ข้ามไปอ่านกระทู้อื่นเถอะค่ะ
- กระทู้นี้เขียนขึ้นโดยคนสติไม่ค่อยสมประกอบเพราะฉะนั้นอย่าคาดหวังกับสาระ
- กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ตั้งใจจะระบายความอัดอั้นตันใจบนรถขนถ่านได้โปรดเห็นใจ จขกท หากจะเล่าถึงประสบการณ์ชีวิตบนรถขนถ่านมากไป

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ถ้าพร้อมแล้วก็ไปลุยกันโลด


เพื่อให้ง่ายต่อการคำนวณค่าใช้จ่าย ขอแจ้งวิธีการคำนวณค่าเงินแบบง่ายๆ
- 10,000 LAK  = 40 THB
- 10,000 VND = 15 THB


ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าทริปนี้ยังไงดี เอาเป็นว่าตามชื่อกระทู้เลยละกันค่ะ
"เมื่อคนบ้าไปแตะขอบฟ้า นั่งรถขนถ่านตะลุยเวียดนามกลาง เว้ ดานัง ฮอยอัน"

.

.

.

จากที่ จขกท ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่ปากเซได้ซักระยะ อยู่มาวันนึงเห็นรถบัสเวียดนามวิ่งผ่านหน้าไป
"เฮ้ยมันมีรถไปเวียดนามด้วยอะ"


แล้วจุดเริ่มต้นของทริปนี้ก็เกิดขึ้น
ชื่อสินค้า:   เว้ ดานัง ฮอยอัน
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่