เรื่องนี้อาจยาวไปบ้าง แต่ก็อยากมาเล่าสู่กันฟังค่ะ เราคิดว่า น่าจะมีคนแบบนี้ในสังคมอีกเย้อะ
ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เราโดนมาเองกับตัว จนปัจจุบันมันกลายเป็นปมฝังลึกในจิตใจของเราเลยอะ -__- เราเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ
ปล.ถ้าผิดพลาดหรือมีคำที่ไม่สุภาพตรงไหนก็ขออภัยน้ะค้า ช่วงนี้ทำงานหนัก อาจเบลอๆไปบ้าง แฮร่ >//<
ปล2.เราขอใช่อักษรย่อในการเรียกแทนชื่อเพื่อนน้ะค้ะ
ปล3.อาจมีเรท 18+ อยู่นิ้ดๆน้ะค้ะ ก็ขออภัยมาก่อนล่วงหน้าเลยย แฮ่ะๆ
Part 1 ... จุดเริ่มต้น เรื่องมันมีอยู่ว่า ...
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณเกือบ 7 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 ค่ะ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของวัยรุ่น กับเพื่อนให้เต็มล้าน อะไรท้าทายเราทำหมดค่าา
ตอนนั้นกลุ่มเรามี 7 คนน่ะคะ แต่เรามีเพื่อนสนิทมากคนนึง ชื่อ ส. เรียกได้ว่า เรากับ ส. สนิทที่สุดเลยในตอนนั้น มีอะไรก็เล่าให้ฟัง นั่งเรียนด้วยกันตลอด เลิกเรียนเราก็ไปส่งนางขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน (บ้านนางอยู่ต่างอำเภอค่ะ ค่อนข้างไกลจากโรงเรียนพอสมควร)
ตอนนั้นเราจำได้ว่ามีคาบเรียนวิชาพละ แล้วเวลาเรียนอาจารย์จะให้ไปเรียนที่ใต้อาคารเรียน เราจะชอบเรียกมากเพราะเป็นวิชาที่ชิลล์ฝุดๆ แค่เข้าไปเช้คชื่อกับนั่งฟังแกบ่นๆ แล้วแกก็ปล่อยก่อนจะหมดเวลาเรียนทุกครั้ง และวันที่เกิดเรื่องก็เช่นกัน เราไปเรียนพละตามปกติแต่ครั้งนี้ รร. เราจัดงานคอนเสิร์ทตอนเย็นแล้วครูก็ปล่อยให้ นร. กลับบ้านเร็วก่อนเวลาได้ เราเลยพากระเป๋าเป้ใส่หนังสือลงไปเรียนด้วย
พอมาถึงคาบเรียน เราเอากระเป๋าตังของเราใส่เข้าไปในกระเป๋าเป้ และนำไปวางไว้รวมกับเพื่อนๆในกลุ่ม (ปกติเราจะพกโทรศัพท์กะกระเป๋าตังติดตัวตลอด) ก่อนหน้านั้นเราบอก ส. ว่า เดี๋ยวเอากระเป๋าตังใส่ไว้ในเป้ดีกว่า ขี้เกียจเอาไปเรียน มันหนัก -.,- แล้วอาจาร์ยก็ปล่อยให้ไปนั่งพัก ช่วงนั้นเราเลยโดดไปหาอะไรกินที่โรงอาหาร
เราเดินไปหยิบกระเป๋าตังออกมา ตอนนั้น ส. ก็เดินมากับเราแค่ 2 คน ซึ่งเราเป็นคนที่แอบของสำคัญได้เนียนมาก (ชมตัวเองแปป 55) ถ้าไม่พกติดตัวนะ เราก็คิดว่า ไปซื้อขนมแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับ เงินในกระเป๋าเรามีเกือบ 500 บาท เป็นเงินทั้งอาทิตย์ เราหยิบไปแค่ 60 บาท (ถ้าจำไม่ผิดน้ะ แห่ะๆ) จำได้ว่าหยิบแบงค์ 20 ไปหมดเลยค่ะ
พอเราจะเดินไปโรงอาหาร ส. ก็บอกว่า ให้เราเดินไปก่อนเดี๋ยวตามไป เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เลยเดินไปสักพัก ส. ก็มาเดินข้างๆเรา พอเลิกเรียน เรากำลังจะกลับบ้าน เราหากระเป๋าตังไม่เจอ โอ้ให้ตายสิ กรูจะร้องไห้ T__T เราเลยไปถามเพื่อนในกลุ่มเพราะวางกระเป๋าที่เดียวกัน ไม่มีของใครหาย มีแต่ของเราคนเดียวค่าา
ตอนนั้นเราอยากจะร้องไห้เป็นภาษาตุรกีอ่ะพูดเลยย เราเลยไปพูดกับ ส. ว่า ใครจะมาขโมยวะ เรียนก็เรียนอยู่ตรงนั้น เดินไปโรงอาหารก็แปปเดียว แถมใครจะไปรู้ว่าเราแอบไว้ตรงไหนของกระเป๋า (กระเป๋าเรามีที่แอบที่เราทำเอง 555) ตอนนั้นไม่เสียดายเงินเลยสักบาท แต่เสียดายที่ รูปคุณพ่อกับรูปคุณแม่สมัยท่านยังวัยรุ่นหายไปกับกระเป๋าด้วยย T__T
เราก็ไปบ่นกับ ส. พร้อมกับร้องไปด้วย เสียดายรูปคุณพ่อคุณแม่ เราเลยพูดกับ ส. ว่า อยากบอกไอคนที่ขโมยมากเลย ว่าถ้าจะขโมยอะ เอาไปแต่เงินได้มั้ย? รูปมันไม่มีค่าสำหรับคนขโมยหรอก แต่มันมีค่าสำหรับเรา ตอนนั้นเราเสียใจอยู่สักพัก เราก็ไปบอกแม่ แม่ก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรๆ
ต่อมาไม่ถึงเดือน เราซื้อกระเป๋าตังใหม่และคิดว่าจะดูแลให้ดีกว่าเดิม แต่แล้วเราก็พลาดอีก -.,- เนื่องจากกระเป๋าตังของเราเป็นแบบแบนๆ ยาวๆ ที่เก็บเงินแล้วเงินจะเรียบตรงเลยอ่ะ (นึกออกใช่ไหมม? 555) กระเป๋าเงินแบบนี้เอาติดตัวแล้วลำบาก มันยาวไป (แล้วซื้อมาเพื่อ? มันสวยค่ะ 555) เราเลยเอาไว้ในกระเป๋เป้อีก แล้วตั้งไว้บนโต๊ะประจำที่กลุ่มเราชอบนั่ง
นั่งโม้กับเพื่อนไปๆมาๆ เราดันปวดฉิ๊งฉ่อง เลยวิ่งไปเข้าห้องน้ำคนเดียว เพราะเห็นว่ามีเพื่อนนั่งเฝ้าโต๊ะอยู่ พอกลับมาเห็น ส. นั่งอยู่คนเดียวเลยถามเพื่อนคนอื่นไปไหน นางบอกว่าไปโรงอาหาร พอเรากำลังจะนั่ง เชี่ยย ! ใครค้นกระเป๋ากรูวะ เราถาม ส. นางบอกว่า ไม่รู้อ่ะ เพิ่งเดินกลับมาจากโรงอาหารเมื่อกี๊ เป็นห่วงของเลยเดินกลับมาก่อน
ในใจเราตอนนั้นภาวนาอย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบเดิม สุดท้ายก็ซ้ำรอยเดิม แต่ ! แปลกตรงที่ กระเป๋าเงินยังอยู่ ตอนนั้นคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรหาย พอเปิดดูเท่านั้นแหละ เงินหายไปอย่างเดียวค่าา -.,- รูปคุณพ่อคุณแม่อยู่ครบเลย ตอนนั้นในกระเป๋ามี 300 กว่าบาท หายเกลี้ยง 50 สตางค์ยังเอาค่ะ น่าอนาถใจจริงๆ -__-
เราเริ่มคิดละ เห้ย มันแปลกๆป่ะ? คือเหมือนขโมยจะรู้ความต้องการของเราก่อนหน้านี้ด้วยว่า เอาไปแต่เงินน้ะ อย่างอื่นไม่ต้อง แต่เอ๊ะ ! กรูบอกแค่ ส. นี่นา กรูไม่ได้บอกคนขโมย เราเริ่มสงสัย ส. แต่เราไม่ได้บอกนางน้ะว่าเราเริ่มไม่ไว้ใจนางอีกแล้ว ...
นี่เป็นแค่เพียง จุดเริ่มต้น ของคำว่าเพื่อนหักหลังเพื่อน นางมีเด็ดกว่านี้อีกค่า นางแซ่บมาก ถึงกับมิรู้ลืมเลยค่ะ นี่พูดเลยย
เดี๋ยวค่อยมาระบายต่อน้ะค้ะ ขอตัวไปนอนก่อน ตีฉ๋ามแว้วว
บอกไปงั้นแหล่ะค่า คงไม่คิดว่าจะมีใครมาอ่านพันทิปในเวลานี้แน่นอน และคิดว่าคงไม่มีใครมาอ่านกระทู้นี้ด้วย 55555
แฮร่.
เมื่อเพื่อนที่(เคย)สนิทที่สุด มาหักหลังกันอย่างเยือกเย็นที่สุด เกลียดด !!!
ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เราโดนมาเองกับตัว จนปัจจุบันมันกลายเป็นปมฝังลึกในจิตใจของเราเลยอะ -__- เราเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ
ปล.ถ้าผิดพลาดหรือมีคำที่ไม่สุภาพตรงไหนก็ขออภัยน้ะค้า ช่วงนี้ทำงานหนัก อาจเบลอๆไปบ้าง แฮร่ >//<
ปล2.เราขอใช่อักษรย่อในการเรียกแทนชื่อเพื่อนน้ะค้ะ
ปล3.อาจมีเรท 18+ อยู่นิ้ดๆน้ะค้ะ ก็ขออภัยมาก่อนล่วงหน้าเลยย แฮ่ะๆ
Part 1 ... จุดเริ่มต้น เรื่องมันมีอยู่ว่า ...
ย้อนกลับไปเมื่อประมาณเกือบ 7 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 ค่ะ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของวัยรุ่น กับเพื่อนให้เต็มล้าน อะไรท้าทายเราทำหมดค่าา
ตอนนั้นกลุ่มเรามี 7 คนน่ะคะ แต่เรามีเพื่อนสนิทมากคนนึง ชื่อ ส. เรียกได้ว่า เรากับ ส. สนิทที่สุดเลยในตอนนั้น มีอะไรก็เล่าให้ฟัง นั่งเรียนด้วยกันตลอด เลิกเรียนเราก็ไปส่งนางขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน (บ้านนางอยู่ต่างอำเภอค่ะ ค่อนข้างไกลจากโรงเรียนพอสมควร)
ตอนนั้นเราจำได้ว่ามีคาบเรียนวิชาพละ แล้วเวลาเรียนอาจารย์จะให้ไปเรียนที่ใต้อาคารเรียน เราจะชอบเรียกมากเพราะเป็นวิชาที่ชิลล์ฝุดๆ แค่เข้าไปเช้คชื่อกับนั่งฟังแกบ่นๆ แล้วแกก็ปล่อยก่อนจะหมดเวลาเรียนทุกครั้ง และวันที่เกิดเรื่องก็เช่นกัน เราไปเรียนพละตามปกติแต่ครั้งนี้ รร. เราจัดงานคอนเสิร์ทตอนเย็นแล้วครูก็ปล่อยให้ นร. กลับบ้านเร็วก่อนเวลาได้ เราเลยพากระเป๋าเป้ใส่หนังสือลงไปเรียนด้วย
พอมาถึงคาบเรียน เราเอากระเป๋าตังของเราใส่เข้าไปในกระเป๋าเป้ และนำไปวางไว้รวมกับเพื่อนๆในกลุ่ม (ปกติเราจะพกโทรศัพท์กะกระเป๋าตังติดตัวตลอด) ก่อนหน้านั้นเราบอก ส. ว่า เดี๋ยวเอากระเป๋าตังใส่ไว้ในเป้ดีกว่า ขี้เกียจเอาไปเรียน มันหนัก -.,- แล้วอาจาร์ยก็ปล่อยให้ไปนั่งพัก ช่วงนั้นเราเลยโดดไปหาอะไรกินที่โรงอาหาร
เราเดินไปหยิบกระเป๋าตังออกมา ตอนนั้น ส. ก็เดินมากับเราแค่ 2 คน ซึ่งเราเป็นคนที่แอบของสำคัญได้เนียนมาก (ชมตัวเองแปป 55) ถ้าไม่พกติดตัวนะ เราก็คิดว่า ไปซื้อขนมแปปเดียวเดี๋ยวก็กลับ เงินในกระเป๋าเรามีเกือบ 500 บาท เป็นเงินทั้งอาทิตย์ เราหยิบไปแค่ 60 บาท (ถ้าจำไม่ผิดน้ะ แห่ะๆ) จำได้ว่าหยิบแบงค์ 20 ไปหมดเลยค่ะ
พอเราจะเดินไปโรงอาหาร ส. ก็บอกว่า ให้เราเดินไปก่อนเดี๋ยวตามไป เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เลยเดินไปสักพัก ส. ก็มาเดินข้างๆเรา พอเลิกเรียน เรากำลังจะกลับบ้าน เราหากระเป๋าตังไม่เจอ โอ้ให้ตายสิ กรูจะร้องไห้ T__T เราเลยไปถามเพื่อนในกลุ่มเพราะวางกระเป๋าที่เดียวกัน ไม่มีของใครหาย มีแต่ของเราคนเดียวค่าา
ตอนนั้นเราอยากจะร้องไห้เป็นภาษาตุรกีอ่ะพูดเลยย เราเลยไปพูดกับ ส. ว่า ใครจะมาขโมยวะ เรียนก็เรียนอยู่ตรงนั้น เดินไปโรงอาหารก็แปปเดียว แถมใครจะไปรู้ว่าเราแอบไว้ตรงไหนของกระเป๋า (กระเป๋าเรามีที่แอบที่เราทำเอง 555) ตอนนั้นไม่เสียดายเงินเลยสักบาท แต่เสียดายที่ รูปคุณพ่อกับรูปคุณแม่สมัยท่านยังวัยรุ่นหายไปกับกระเป๋าด้วยย T__T
เราก็ไปบ่นกับ ส. พร้อมกับร้องไปด้วย เสียดายรูปคุณพ่อคุณแม่ เราเลยพูดกับ ส. ว่า อยากบอกไอคนที่ขโมยมากเลย ว่าถ้าจะขโมยอะ เอาไปแต่เงินได้มั้ย? รูปมันไม่มีค่าสำหรับคนขโมยหรอก แต่มันมีค่าสำหรับเรา ตอนนั้นเราเสียใจอยู่สักพัก เราก็ไปบอกแม่ แม่ก็ปลอบใจว่าไม่เป็นไรๆ
ต่อมาไม่ถึงเดือน เราซื้อกระเป๋าตังใหม่และคิดว่าจะดูแลให้ดีกว่าเดิม แต่แล้วเราก็พลาดอีก -.,- เนื่องจากกระเป๋าตังของเราเป็นแบบแบนๆ ยาวๆ ที่เก็บเงินแล้วเงินจะเรียบตรงเลยอ่ะ (นึกออกใช่ไหมม? 555) กระเป๋าเงินแบบนี้เอาติดตัวแล้วลำบาก มันยาวไป (แล้วซื้อมาเพื่อ? มันสวยค่ะ 555) เราเลยเอาไว้ในกระเป๋เป้อีก แล้วตั้งไว้บนโต๊ะประจำที่กลุ่มเราชอบนั่ง
นั่งโม้กับเพื่อนไปๆมาๆ เราดันปวดฉิ๊งฉ่อง เลยวิ่งไปเข้าห้องน้ำคนเดียว เพราะเห็นว่ามีเพื่อนนั่งเฝ้าโต๊ะอยู่ พอกลับมาเห็น ส. นั่งอยู่คนเดียวเลยถามเพื่อนคนอื่นไปไหน นางบอกว่าไปโรงอาหาร พอเรากำลังจะนั่ง เชี่ยย ! ใครค้นกระเป๋ากรูวะ เราถาม ส. นางบอกว่า ไม่รู้อ่ะ เพิ่งเดินกลับมาจากโรงอาหารเมื่อกี๊ เป็นห่วงของเลยเดินกลับมาก่อน
ในใจเราตอนนั้นภาวนาอย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบเดิม สุดท้ายก็ซ้ำรอยเดิม แต่ ! แปลกตรงที่ กระเป๋าเงินยังอยู่ ตอนนั้นคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรหาย พอเปิดดูเท่านั้นแหละ เงินหายไปอย่างเดียวค่าา -.,- รูปคุณพ่อคุณแม่อยู่ครบเลย ตอนนั้นในกระเป๋ามี 300 กว่าบาท หายเกลี้ยง 50 สตางค์ยังเอาค่ะ น่าอนาถใจจริงๆ -__-
เราเริ่มคิดละ เห้ย มันแปลกๆป่ะ? คือเหมือนขโมยจะรู้ความต้องการของเราก่อนหน้านี้ด้วยว่า เอาไปแต่เงินน้ะ อย่างอื่นไม่ต้อง แต่เอ๊ะ ! กรูบอกแค่ ส. นี่นา กรูไม่ได้บอกคนขโมย เราเริ่มสงสัย ส. แต่เราไม่ได้บอกนางน้ะว่าเราเริ่มไม่ไว้ใจนางอีกแล้ว ...
นี่เป็นแค่เพียง จุดเริ่มต้น ของคำว่าเพื่อนหักหลังเพื่อน นางมีเด็ดกว่านี้อีกค่า นางแซ่บมาก ถึงกับมิรู้ลืมเลยค่ะ นี่พูดเลยย
เดี๋ยวค่อยมาระบายต่อน้ะค้ะ ขอตัวไปนอนก่อน ตีฉ๋ามแว้วว
บอกไปงั้นแหล่ะค่า คงไม่คิดว่าจะมีใครมาอ่านพันทิปในเวลานี้แน่นอน และคิดว่าคงไม่มีใครมาอ่านกระทู้นี้ด้วย 55555
แฮร่.