สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปคะ
วันนี้เราจะมาเล่าเรืองราวความรักของเรากับแฟนให้ฟัง (ครบรอบ 3 ปี พอดี ทำให้นึกถึงจุดเริ่มต้น 555)
**หากเราพิมพ์คำไหนผิด ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ และพร้อมน้อมรับคำติชม เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้องคะ**
ก่อนอื่นเลย..เราชื่อ ไอ้ฟู (นามสมมุติ) ตัวสูงๆผอมๆ นมแบนๆ ชอบเดินท่าตีนเป็ด
ตัวดำๆ ผมหยิกๆหยองๆฟูๆ สรุปคือไม่สวยอ่ะ 5555
เรามีแฟนแล้วล่ะ แต่อยู่คนล่ะ จ. กัน เวลาจะติดต่อกัน เราก็มักจะคุยกันทางโทรศัพท์ และจุดเริ่มต้นของเรื่องก็คือวันนั้นเอง... วันนั้นเราจับได้ว่าแฟนเราคุยกับแฟนเก่า ประมาณอยากกลับไปคบกันแต่ปัญหาติดอยู่ที่เรา เรายังจำคำนึงที่เราเห็นในเฟสได้เลย "เรา 2 คนคงเหมือนเส้นขนาน ได้เจอกัน ได้อยู่ข้างๆกัน แต่ไม่มีวันมาบรรจบกัน" ซึ่งแฟนเราเองเป็นคนโพส (เรามีรหัสเฟสแฟน และตอนนั้นเราไม่ค่อยได้เล่นเฟสเท่าไหร่ พอนานๆเข้ามาดูที โป๊ะเลย!) ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาพักเที่ยงของโรงเรียน (เราอยู่ ม.6 แล้ว) เขาโทรมาขอโทษเรา แบบเราเงียบอย่างเดียว บอกเขาแค่ว่า "ถ้าอยากกลับไปคบกัน เราก็จะหลีกทางให้" แล้วเราก็ร้องไห้ จากนั้นเราก็วางสายไป แล้วเขาก็โทรมาอีกหลายสาย จนเราต้องรับ เขาร้องไห้ใส่เรา และบอกว่า "ขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว เขารักเรามากนะ" เขาพูดประมาณนี้ ซึ่งเขาร้องไห้หนักมาก เสียงสูดขี้มูกนี้ดังมาตามสายเลย - -" เป็นเราอีกแล้วที่ใจอ่อน เฮ้ออ~ ก็เลยให้โอกาสเขาไปตามระเบียบ แต่ในใจเราก็ยังเจ็บอยู่ เพราะก่อนหน้าที่เขาจะติดต่อกับแฟนเก่า เราทะเลาะกันแรงมากๆ เขาบอกจะมาเที่ยวหาเรา แล้วเขาขอเรามีอะไรด้วย แต่เราไม่ยอม ยังไงๆเราก็ไม่ยอมเด็ดขาด ก็เลยทะเลาะกันใหญ่โต จากนั้นเราก็เลยเงียบๆห่างเขาไป ไม่คุย ไม่รับ โทรศัพท์เขา ประมาณ 2 วัน ซึ่งช่วงเวลานั้นเองที่เขาติดต่อแฟนเก่าไป แล้วก็เริ่มจุดไฟเก่า...
พอหลังจากวางสายไป เราก็ปาดน้ำตา แล้วจะเดินไปเข้าห้องน้ำ พอดีเห็นเพื่อนคนหนึ่ง สมมุติ ชื่อใบไม้ เขามองเราที่ตาแดงก่ำ แล้วยิ้มให้ เราเลยถามไปว่า "ใบไม้มีเพื่อนที่รู้จักไหม เอาโสดๆนะ พอดีเราอกหักอ่ะ " เราก็ยิ้มๆให้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไปประมาณ 1 เดือน เรากับแฟนก็ยังคบกันอยู่ แฟนเราเลิกติดต่อกับแฟนเก่าคนนั้นแล้ว ใจเราตอนนั้นก็รักเขานะ แต่เหมือนเราเป็นคนใจแข็งอ่ะ เราให้โอกาสคนแค่ 3 ครั้ง เพราะเคยเจ็บมา บางทีหัวใจเรามันก็ต้องการเกราะป้องกัน.. ซึ่งเขาใช้สิทธิ์ไปแล้วทั้ง 2 ครั้ง เท่ากับทำลายความไว้ใจ ความเชื่อใจเราไปแล้ว..
วันหนึ่ง ขณะที่เรากำลังนั่งเม้ามอยกับเพื่อนในโรงเรียนอยู่ ก็มีข้อความจากเฟสบุ๊คเด้งขึ้นมา มีคนๆหนึ่ง เขาทักเรามาว่า "เราไงเพื่อนใบไม้" เราก็นั่งคิดแปปนึงก็ อ๋อ~* เราก็รับแอดเขาไป แล้วก็คุยกันในเฟสไปเรื่อย แบบ เขาตลก กวนๆ ทำให้เราลืมเรื่องแฟนเราไปเลย
แล้วความเลวก็เอาชนะ ความดีจนได้ เริ่มแอบมีใจให้เขาแล้วซิ >\\< แต่เราก็ไม่ใช่คนใจง่ายขนาดนั้นนะ เขาขอเบอร์เราไป เราก็ยังไม่ให้ (แต่ด้วยความกวนๆของเขานี่ซิ ทิ้งเบอร์ไว้ให้เราเฉยเลย เราก็ไม่สนใจนะ แค่เมมเก็บไว้เอง) เพราะเรามีแฟนแล้ว แล้วอีกอย่างหนึ่ง คือ มันแค่เริ่มต้นอ่า ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมดีกว่า (แต่ไฟกองนี้มันช่างร้อนแรงเหลือเกิน ลุกโชติช่วงมา 3 ปีแล้ว >.,<)
วันหนึ่งเขาขับรถยนต์มา (จากนี้ไปพระเอกของเรื่อง ขอใช้ชื่อว่า "ไอ้กาก" ล่ะกัน) กากขับรถยนต์มารับ นางสาวรำไทย ซึ่งเป็น รุ่นน้อง ม.5 หลังเลิกเรียน (เอาอีกแล้ว แพ้ผู้หญิงตัวเล็กๆ ขาวๆ ใสๆ เรียบร้อยๆ แอ๊บแบ๊วอีกแล้ว แต่จะมีซักกี่คนที่มองออกว่าใสๆแบบนั้นนะ... เห็นนางเงียบๆนางฟาดเรียบน๊ะจ๊ะ เห็นนางเงียบๆ นางเก็บเรียบระวังไว้นะ) ซึ่งเราสนิทกับเพื่อน น้องรำไทย เราเลยรู้ว่าคนที่มารับน้องเขาเป็นใคร แล้วก็ชัดเลย 5555 ไอ้กากของเรานี่เอง (ร้ายตั้งแต่ต้นเลยนะ)
แต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก แค่คันๆในใจนิดๆ (ก็เราเล่นตัวไม่ให้เบอร์เขาเอง แถมบอกว่ามีแฟนแล้ว ถ้าอยากคุยก็คุย สวยมากกกก - -") แต่พอมืดๆ เราคิดอะไรของเราก็ไม่รู้ มันคันๆในใจยังไงก็ไม่รู้ ที่เขาไปรับ น้องรำไทย ที่โรงเรียน โอ๊ยยย!! ทนไม่ไหวแล้ว โทรไปเลยดีกว่า ตรู๊ด ตรู๊ด.. "ฮัลโหล นี่ใครครับ?"
จุดเริ่มตันความรักกิ๊กก๊อกๆ ที่ไม่น่าจะถึง 3 ปี
วันนี้เราจะมาเล่าเรืองราวความรักของเรากับแฟนให้ฟัง (ครบรอบ 3 ปี พอดี ทำให้นึกถึงจุดเริ่มต้น 555)
**หากเราพิมพ์คำไหนผิด ก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ และพร้อมน้อมรับคำติชม เพื่อนำไปปรับปรุงแก้ไขให้ถูกต้องคะ**
ก่อนอื่นเลย..เราชื่อ ไอ้ฟู (นามสมมุติ) ตัวสูงๆผอมๆ นมแบนๆ ชอบเดินท่าตีนเป็ด
ตัวดำๆ ผมหยิกๆหยองๆฟูๆ สรุปคือไม่สวยอ่ะ 5555
เรามีแฟนแล้วล่ะ แต่อยู่คนล่ะ จ. กัน เวลาจะติดต่อกัน เราก็มักจะคุยกันทางโทรศัพท์ และจุดเริ่มต้นของเรื่องก็คือวันนั้นเอง... วันนั้นเราจับได้ว่าแฟนเราคุยกับแฟนเก่า ประมาณอยากกลับไปคบกันแต่ปัญหาติดอยู่ที่เรา เรายังจำคำนึงที่เราเห็นในเฟสได้เลย "เรา 2 คนคงเหมือนเส้นขนาน ได้เจอกัน ได้อยู่ข้างๆกัน แต่ไม่มีวันมาบรรจบกัน" ซึ่งแฟนเราเองเป็นคนโพส (เรามีรหัสเฟสแฟน และตอนนั้นเราไม่ค่อยได้เล่นเฟสเท่าไหร่ พอนานๆเข้ามาดูที โป๊ะเลย!) ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาพักเที่ยงของโรงเรียน (เราอยู่ ม.6 แล้ว) เขาโทรมาขอโทษเรา แบบเราเงียบอย่างเดียว บอกเขาแค่ว่า "ถ้าอยากกลับไปคบกัน เราก็จะหลีกทางให้" แล้วเราก็ร้องไห้ จากนั้นเราก็วางสายไป แล้วเขาก็โทรมาอีกหลายสาย จนเราต้องรับ เขาร้องไห้ใส่เรา และบอกว่า "ขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว เขารักเรามากนะ" เขาพูดประมาณนี้ ซึ่งเขาร้องไห้หนักมาก เสียงสูดขี้มูกนี้ดังมาตามสายเลย - -" เป็นเราอีกแล้วที่ใจอ่อน เฮ้ออ~ ก็เลยให้โอกาสเขาไปตามระเบียบ แต่ในใจเราก็ยังเจ็บอยู่ เพราะก่อนหน้าที่เขาจะติดต่อกับแฟนเก่า เราทะเลาะกันแรงมากๆ เขาบอกจะมาเที่ยวหาเรา แล้วเขาขอเรามีอะไรด้วย แต่เราไม่ยอม ยังไงๆเราก็ไม่ยอมเด็ดขาด ก็เลยทะเลาะกันใหญ่โต จากนั้นเราก็เลยเงียบๆห่างเขาไป ไม่คุย ไม่รับ โทรศัพท์เขา ประมาณ 2 วัน ซึ่งช่วงเวลานั้นเองที่เขาติดต่อแฟนเก่าไป แล้วก็เริ่มจุดไฟเก่า...
พอหลังจากวางสายไป เราก็ปาดน้ำตา แล้วจะเดินไปเข้าห้องน้ำ พอดีเห็นเพื่อนคนหนึ่ง สมมุติ ชื่อใบไม้ เขามองเราที่ตาแดงก่ำ แล้วยิ้มให้ เราเลยถามไปว่า "ใบไม้มีเพื่อนที่รู้จักไหม เอาโสดๆนะ พอดีเราอกหักอ่ะ " เราก็ยิ้มๆให้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ผ่านไปประมาณ 1 เดือน เรากับแฟนก็ยังคบกันอยู่ แฟนเราเลิกติดต่อกับแฟนเก่าคนนั้นแล้ว ใจเราตอนนั้นก็รักเขานะ แต่เหมือนเราเป็นคนใจแข็งอ่ะ เราให้โอกาสคนแค่ 3 ครั้ง เพราะเคยเจ็บมา บางทีหัวใจเรามันก็ต้องการเกราะป้องกัน.. ซึ่งเขาใช้สิทธิ์ไปแล้วทั้ง 2 ครั้ง เท่ากับทำลายความไว้ใจ ความเชื่อใจเราไปแล้ว..
วันหนึ่ง ขณะที่เรากำลังนั่งเม้ามอยกับเพื่อนในโรงเรียนอยู่ ก็มีข้อความจากเฟสบุ๊คเด้งขึ้นมา มีคนๆหนึ่ง เขาทักเรามาว่า "เราไงเพื่อนใบไม้" เราก็นั่งคิดแปปนึงก็ อ๋อ~* เราก็รับแอดเขาไป แล้วก็คุยกันในเฟสไปเรื่อย แบบ เขาตลก กวนๆ ทำให้เราลืมเรื่องแฟนเราไปเลย
แล้วความเลวก็เอาชนะ ความดีจนได้ เริ่มแอบมีใจให้เขาแล้วซิ >\\< แต่เราก็ไม่ใช่คนใจง่ายขนาดนั้นนะ เขาขอเบอร์เราไป เราก็ยังไม่ให้ (แต่ด้วยความกวนๆของเขานี่ซิ ทิ้งเบอร์ไว้ให้เราเฉยเลย เราก็ไม่สนใจนะ แค่เมมเก็บไว้เอง) เพราะเรามีแฟนแล้ว แล้วอีกอย่างหนึ่ง คือ มันแค่เริ่มต้นอ่า ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมดีกว่า (แต่ไฟกองนี้มันช่างร้อนแรงเหลือเกิน ลุกโชติช่วงมา 3 ปีแล้ว >.,<)
วันหนึ่งเขาขับรถยนต์มา (จากนี้ไปพระเอกของเรื่อง ขอใช้ชื่อว่า "ไอ้กาก" ล่ะกัน) กากขับรถยนต์มารับ นางสาวรำไทย ซึ่งเป็น รุ่นน้อง ม.5 หลังเลิกเรียน (เอาอีกแล้ว แพ้ผู้หญิงตัวเล็กๆ ขาวๆ ใสๆ เรียบร้อยๆ แอ๊บแบ๊วอีกแล้ว แต่จะมีซักกี่คนที่มองออกว่าใสๆแบบนั้นนะ... เห็นนางเงียบๆนางฟาดเรียบน๊ะจ๊ะ เห็นนางเงียบๆ นางเก็บเรียบระวังไว้นะ) ซึ่งเราสนิทกับเพื่อน น้องรำไทย เราเลยรู้ว่าคนที่มารับน้องเขาเป็นใคร แล้วก็ชัดเลย 5555 ไอ้กากของเรานี่เอง (ร้ายตั้งแต่ต้นเลยนะ)
แต่เราก็ไม่ได้อะไรมาก แค่คันๆในใจนิดๆ (ก็เราเล่นตัวไม่ให้เบอร์เขาเอง แถมบอกว่ามีแฟนแล้ว ถ้าอยากคุยก็คุย สวยมากกกก - -") แต่พอมืดๆ เราคิดอะไรของเราก็ไม่รู้ มันคันๆในใจยังไงก็ไม่รู้ ที่เขาไปรับ น้องรำไทย ที่โรงเรียน โอ๊ยยย!! ทนไม่ไหวแล้ว โทรไปเลยดีกว่า ตรู๊ด ตรู๊ด.. "ฮัลโหล นี่ใครครับ?"