คือเรากลุ้มใจมากใจเราก็รักเขาแต่เขากลับคุยกับเพื่อนเรามาเป็นปีแล้วคือเรื่องมันมีอยู่ว่า
เราก็คบกับเพื่อนเราตามภาษาเด็กวัยรุ่นทั่วไปไม่ได้ได้มีอะไรโด่ดเด่นเราเองก็เฉยๆกับสิ่งรอบตัวอยู่แล้ว
คือเรื่องเริ่มต้นเลยเราก็เคยได้ยินเพื่อนเราพูดอยู่บ้างแต่ไม่ได้ฟังมาใส่หัวนัก เวลาเพื่อนจำเป็นต้องไปไหนมาไหน
มันจะพูดตลอดว่าเออเดี๊ยวกูให้เขาเอารถมาให้ละกัน(ขอไม่เอ่ยชื่อนะค้ะจะขอเป็นเขาแทน)
เราเองก็ได้ยินบ่อยแต่ไม่เคยได้เจอเขาคนนั้นเลยเพื่อนเราเองเป็นคนที่บ้านก็ออกเเนวมีฐานะแล้วก็เจ้าชู้เอาการ
เราจึงไม่ได้ใส่ใจเวลาเพื่อนเราจะพูดถึงผู้ชายคนไหนจนมีอยู่มาวันนึ่งเราก็เล่นเฟสแชทตามประสา
ก็เจอกับผู้ชายคนนึ่งเราก็แอดเขาไปพอเขารับแอดเราก็เปิดประเด็นด้วยการกดไลด์กระหน่ำๆ
หรืออ่อยทางอ้อมนั่นเองแล้วเขามาไลด์กลับเยอะๆเราก็เลยเด้งแชทไปหาเขาซ่ะเลยก็คุยปล่อยมุขตามอารมณ์จี้ๆของเรา
เเล้วการสนทนาก็ไม่ได้ยืดยาวสักเท่าไหร่มันก็จบลงแค่นั้น จนอีก1-2วันเพื่อนเราก็ทักมากลางดึกว่าดูหนังเสดจะเข้ามาหาที่บ้าน
เราเองก็บอกมาว่ามาเลยๆผ่านไปได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านก็วิ่งออกไปเปิดประตูแต่คือเห้ยใช่นั้นเพื่อนเราแต่คนที่มาข้างหลัง
นี่มันคนที่กูทักไปเมื่อวันสองวันก็นั่นไงสภาพคือน้ำยังไม่ได้อาบหน้าสดก็เงิบดิคับถึงกับไม่กล้าสบตากันเลยทีเดียว
ก็เชิงเป็นไม่รู้จักไปหลังจากนั้นก็ไม่เคยคุยกันไม่เจอกันกับผู้ชายคนนั้นอีกเลยจนมาถึงวันลอยกระทง.....
คือเขาขึ้นตัสว่าลอยคนเดียวไม่มีคู่อะไรประมาณนี้ เราเองก็ไม่มีใครก็คืออ่อยนั้นแหละ
ก็ทักไปถามนู้นนี่นั้นสุดท้ายก็ลงเอยที่เดี๊ยวลอยกระทงจะไปลอยด้วยกันพอถึงวัน
เขาก็มารับไปเที่ยวตามภาษาขี่รถเล่นรอบเมืองพอมาถึงจุดที่เราต้องลอยกระทง
ด้วยความที่เราไม่เคยเล่นพุเห็นเด็กน้อยๆเล่นกันเราก็อยากเล่นบ้างแต่ติดที่กลัวก็ให้เขามาถือให้
ไฟยงไฟเย้นก็กลัวไปหมดถือตอนนั้นที่เล่นไฟเย็นกันนู้นนี่นั้นก็ เขาเอาใจเราไปได้เลยที่เดียว
เพราะสายตาการมองท่าทางการวางมาดนี่ชั่งหล่อซะเหลือเกิ้นนนนนนน5555555
แต่คืนนั้นก็ไม่ได้ลอยกระทงนะเพราะเรามัวแต่นั่งมองพุจนกลุ่มข้างมีเรื่องเลยต้องรีบขี่ออกมาก่อน
หลังจากนั้นเราก็แยกกลับบ้านก่อนเราก็แยกย้ายกันไป
หลังจากวันนั้นเราพูดเลยว่าเอาได้ใจเราไปเเล้วแต่เราไม่กล้าจะทักแสดงออกอาการอะไรมากมาย
จนนานนานเข้าความเหงามันครอบงำเราเริ่มทักเขาไปมากขึ้นเราคุยกันมากขึ้น
จนเราเริ่มเชิงถามนู้นถามนี่เรื่องเพื่อนเราที่เขาเคยคบ ซึ่งมันไม่ใช่แบบที่เราเข้าใจเลย
เขากลับตอบมาว่า "เขาคบกันมาจะปีแล้ว คบกันเงียบๆแบบปล่อยกันและกัน
ถึงเวลาวันนึ่งเขาจะหยุดพร้อมกัน เวลาตอนนี้ก็ปล่อยให้ต่างคนต่างมีคนอื่นไปเรื่อยๆ"
ซึงเรานี่ยืนขึ้นเลยเงิบเลยคับเพราะเรานี่ตึ๊บไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย เราก็พูดเชิงๆไปว่า
" เเล้วรู้ไหมว่าการที่แกปล่อยเพื่อนเราแบบนี้มันไม่ดีนะมันทำให้เพื่อนเราไม่รู้จักพอ"
เพราะตรงๆเลยนะเพื่อนเราอ่ะมีนิสัยค่อยข้างคบเยอะคบทีละเยอะๆ แล้วก็เรื่องอย่างว่า มันก็มีตลอด
ซึ่งเขาก็บอกว่า "เขารู้หมดทุกเรื่องแค่เขาไม่พูด....."
เรานี่ก็ไปต่อไม่เป็นเลยที่นี้เลยบอกสั้นสั้นว่าฝันดี จากนั้นเราก็เสียใจสิครับ
เราก็ตีตัวออกห่างขึ้นตัสเพ้อเจ้อตามประสา แต่เขาก็ทักเรามาคุยกันเรื่อยๆ
เราก็พยายามไม่คิดอะไรจนวันนึ่งเขาก็ขึ้นตัสประมาณว่าเขาจะไปจากที่นี่แล้วจะย้ายไป ตจว.
เราก็เห็นแต่ไม่กล้าทักไปไม่กล้าที่จะถามไม่กล้าที่จะไลด์ปล่อยผ่านตาไป
คืนนั้นมีสายเข้าประมาณเที่ยงคือกว่าๆเป็นเบอร์แปลกเราก็รับสายตามปรกติ
เราผู้หญิง: ฮัลโล้วค้ะ
เขาผู้ชาย: ใครคับ
เราผู้หญิง: .......ค้ะ
เขาผู้ชาย: อ่อนี่เราเอง....
ตอนนั้นคือเราตกใจแล้วก็ดีใจเราก็เลยถามทั้งน้ำตาว่า
เราผู้หญิง: จะไปไหน
เขาผู้ชาย: ไปกรุงเทพ
เราผู้หญิง: ไปทำไม
เขาผู้ชาย: ไปคุมงานไม่มีคนดูบริษัทที่นู้นต้องไปดูเอง
เราผู้หญิง: เเล้วจะกลับมาไหมกลับเมื่อไหร่
เขาผู้ชาย: ไม่มีกำหนด
จบประโยคนี้เราก็งงงัวและงัวงงเลยค้ะเงิบค้ะเงิบ
แต่สุดท้ายเราก็หาเรื่องคุยไปได้เรื่อยๆจนหลายชั่วโมงผ่านไป เราก็ตกลงไว้ว่าเราจะเจอกันครั้งสุดท้าย
ที่หน้าวิลัยที่เราเรียนก่อนที่เขาจะนั่งรถไป
วันรุ่งขึ้นเราก็นั่งมองจอโทรศัพท์ทั้งวันแต่ก็ไร่วี่แววที่เขาจะโทมา เราจึง...
โทไปเองค้ะ5555 ก็ได้คำตอบว่าขึ้นรถไม่ทันตื่นไม่ทันต้องรอพรุ้งนี้ ไอเราก็อยากจะกรี๊ดด้วยความดีใจ
เเล้วเราก็นัดกันมาเดินเล่นตลาดนัดกลางคืนในเมืองเขาก็มารับเราไปดูนู้นนี้เยอะเเยะ
เราได้ตุ้มหูที่เขาเลือกคู่หนึ่ง เเล้วไปช๊อปเสื้อผ้าเราเลือกเสื้อให้เขา เขาเลือกเสื้อให้เรา เป็นของขวัญสุดท้ายก่อนจาก
ก่อนกลับบ้านมันก็มีถนนข้ามฝั่งไปฝั่งจอดรถคือเราจะเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวรถไม่ค่อยกล้าข้ามถนน
เขาจับมือเราข้ามคือฟินมากค้ะ55555555 แล้วเขาก็ส่งเรากลับบ้านระหว่างทางด้วยความอยากเซฮร์ไพส์
เราก็เขียนข้อความลงในกระดาษอำลาอาลัยรักแล้วก็ใส่ไปในถุงเสื้อของเขาแล้วเราก็แยกกันไปก่อนไปเราขอเขากอด1ครั้ง
เขาก็กอดเราจริงๆเรารู้สึกดีมากพูดเลยยยยยยยยยยยยย555 พอแยกไปเราก็เข้าบ้านนั่งรอเขาถึงบ้านจะโทมาบอก
แล้วคืนนั้นเราก็คุยกันจนตังเกลี้ยงเลยค้ะประโยคสุดท้ายก่อนตังจะหมด10วินาทีสุดท้ายเรานับถอยหลังพร้อมกัน
10...9...8...7...6...5...4...3...2... เราพูดไปว่า เรารักเธอนะ ซึ่ง เขาก็พูดเช่นกันพร้อมกันไม่ได้นัดกันเราก็ยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น
#คือเราก็รู้นะค้ะว่ามันผิดแต่เราต้องทำยังไงต่อไปในเมื่อก็เหมือนเขาก็มีใจเเล้วเราก็รักเขาไปซะแล้ว
เราควรยืนจุดไหนคุยต่อไปหรือออกมาจากชีวิตเขาเพราะพอเรายิ่งออกมาเหมือนเขาจะตามมา
ทำให้ทำใจได้ยาก ช่วยออกความเห็นทีมืด 11
คุยกับแฟนเพื่อนอยู่จะต่อให้เป็นแบบนี้ต่อไปดีไหม?
เราก็คบกับเพื่อนเราตามภาษาเด็กวัยรุ่นทั่วไปไม่ได้ได้มีอะไรโด่ดเด่นเราเองก็เฉยๆกับสิ่งรอบตัวอยู่แล้ว
คือเรื่องเริ่มต้นเลยเราก็เคยได้ยินเพื่อนเราพูดอยู่บ้างแต่ไม่ได้ฟังมาใส่หัวนัก เวลาเพื่อนจำเป็นต้องไปไหนมาไหน
มันจะพูดตลอดว่าเออเดี๊ยวกูให้เขาเอารถมาให้ละกัน(ขอไม่เอ่ยชื่อนะค้ะจะขอเป็นเขาแทน)
เราเองก็ได้ยินบ่อยแต่ไม่เคยได้เจอเขาคนนั้นเลยเพื่อนเราเองเป็นคนที่บ้านก็ออกเเนวมีฐานะแล้วก็เจ้าชู้เอาการ
เราจึงไม่ได้ใส่ใจเวลาเพื่อนเราจะพูดถึงผู้ชายคนไหนจนมีอยู่มาวันนึ่งเราก็เล่นเฟสแชทตามประสา
ก็เจอกับผู้ชายคนนึ่งเราก็แอดเขาไปพอเขารับแอดเราก็เปิดประเด็นด้วยการกดไลด์กระหน่ำๆ
หรืออ่อยทางอ้อมนั่นเองแล้วเขามาไลด์กลับเยอะๆเราก็เลยเด้งแชทไปหาเขาซ่ะเลยก็คุยปล่อยมุขตามอารมณ์จี้ๆของเรา
เเล้วการสนทนาก็ไม่ได้ยืดยาวสักเท่าไหร่มันก็จบลงแค่นั้น จนอีก1-2วันเพื่อนเราก็ทักมากลางดึกว่าดูหนังเสดจะเข้ามาหาที่บ้าน
เราเองก็บอกมาว่ามาเลยๆผ่านไปได้ยินเสียงรถมาจอดหน้าบ้านก็วิ่งออกไปเปิดประตูแต่คือเห้ยใช่นั้นเพื่อนเราแต่คนที่มาข้างหลัง
นี่มันคนที่กูทักไปเมื่อวันสองวันก็นั่นไงสภาพคือน้ำยังไม่ได้อาบหน้าสดก็เงิบดิคับถึงกับไม่กล้าสบตากันเลยทีเดียว
ก็เชิงเป็นไม่รู้จักไปหลังจากนั้นก็ไม่เคยคุยกันไม่เจอกันกับผู้ชายคนนั้นอีกเลยจนมาถึงวันลอยกระทง.....
คือเขาขึ้นตัสว่าลอยคนเดียวไม่มีคู่อะไรประมาณนี้ เราเองก็ไม่มีใครก็คืออ่อยนั้นแหละ
ก็ทักไปถามนู้นนี่นั้นสุดท้ายก็ลงเอยที่เดี๊ยวลอยกระทงจะไปลอยด้วยกันพอถึงวัน
เขาก็มารับไปเที่ยวตามภาษาขี่รถเล่นรอบเมืองพอมาถึงจุดที่เราต้องลอยกระทง
ด้วยความที่เราไม่เคยเล่นพุเห็นเด็กน้อยๆเล่นกันเราก็อยากเล่นบ้างแต่ติดที่กลัวก็ให้เขามาถือให้
ไฟยงไฟเย้นก็กลัวไปหมดถือตอนนั้นที่เล่นไฟเย็นกันนู้นนี่นั้นก็ เขาเอาใจเราไปได้เลยที่เดียว
เพราะสายตาการมองท่าทางการวางมาดนี่ชั่งหล่อซะเหลือเกิ้นนนนนนน5555555
แต่คืนนั้นก็ไม่ได้ลอยกระทงนะเพราะเรามัวแต่นั่งมองพุจนกลุ่มข้างมีเรื่องเลยต้องรีบขี่ออกมาก่อน
หลังจากนั้นเราก็แยกกลับบ้านก่อนเราก็แยกย้ายกันไป
หลังจากวันนั้นเราพูดเลยว่าเอาได้ใจเราไปเเล้วแต่เราไม่กล้าจะทักแสดงออกอาการอะไรมากมาย
จนนานนานเข้าความเหงามันครอบงำเราเริ่มทักเขาไปมากขึ้นเราคุยกันมากขึ้น
จนเราเริ่มเชิงถามนู้นถามนี่เรื่องเพื่อนเราที่เขาเคยคบ ซึ่งมันไม่ใช่แบบที่เราเข้าใจเลย
เขากลับตอบมาว่า "เขาคบกันมาจะปีแล้ว คบกันเงียบๆแบบปล่อยกันและกัน
ถึงเวลาวันนึ่งเขาจะหยุดพร้อมกัน เวลาตอนนี้ก็ปล่อยให้ต่างคนต่างมีคนอื่นไปเรื่อยๆ"
ซึงเรานี่ยืนขึ้นเลยเงิบเลยคับเพราะเรานี่ตึ๊บไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย เราก็พูดเชิงๆไปว่า
" เเล้วรู้ไหมว่าการที่แกปล่อยเพื่อนเราแบบนี้มันไม่ดีนะมันทำให้เพื่อนเราไม่รู้จักพอ"
เพราะตรงๆเลยนะเพื่อนเราอ่ะมีนิสัยค่อยข้างคบเยอะคบทีละเยอะๆ แล้วก็เรื่องอย่างว่า มันก็มีตลอด
ซึ่งเขาก็บอกว่า "เขารู้หมดทุกเรื่องแค่เขาไม่พูด....."
เรานี่ก็ไปต่อไม่เป็นเลยที่นี้เลยบอกสั้นสั้นว่าฝันดี จากนั้นเราก็เสียใจสิครับ
เราก็ตีตัวออกห่างขึ้นตัสเพ้อเจ้อตามประสา แต่เขาก็ทักเรามาคุยกันเรื่อยๆ
เราก็พยายามไม่คิดอะไรจนวันนึ่งเขาก็ขึ้นตัสประมาณว่าเขาจะไปจากที่นี่แล้วจะย้ายไป ตจว.
เราก็เห็นแต่ไม่กล้าทักไปไม่กล้าที่จะถามไม่กล้าที่จะไลด์ปล่อยผ่านตาไป
คืนนั้นมีสายเข้าประมาณเที่ยงคือกว่าๆเป็นเบอร์แปลกเราก็รับสายตามปรกติ
เราผู้หญิง: ฮัลโล้วค้ะ
เขาผู้ชาย: ใครคับ
เราผู้หญิง: .......ค้ะ
เขาผู้ชาย: อ่อนี่เราเอง....
ตอนนั้นคือเราตกใจแล้วก็ดีใจเราก็เลยถามทั้งน้ำตาว่า
เราผู้หญิง: จะไปไหน
เขาผู้ชาย: ไปกรุงเทพ
เราผู้หญิง: ไปทำไม
เขาผู้ชาย: ไปคุมงานไม่มีคนดูบริษัทที่นู้นต้องไปดูเอง
เราผู้หญิง: เเล้วจะกลับมาไหมกลับเมื่อไหร่
เขาผู้ชาย: ไม่มีกำหนด
จบประโยคนี้เราก็งงงัวและงัวงงเลยค้ะเงิบค้ะเงิบ
แต่สุดท้ายเราก็หาเรื่องคุยไปได้เรื่อยๆจนหลายชั่วโมงผ่านไป เราก็ตกลงไว้ว่าเราจะเจอกันครั้งสุดท้าย
ที่หน้าวิลัยที่เราเรียนก่อนที่เขาจะนั่งรถไป
วันรุ่งขึ้นเราก็นั่งมองจอโทรศัพท์ทั้งวันแต่ก็ไร่วี่แววที่เขาจะโทมา เราจึง...
โทไปเองค้ะ5555 ก็ได้คำตอบว่าขึ้นรถไม่ทันตื่นไม่ทันต้องรอพรุ้งนี้ ไอเราก็อยากจะกรี๊ดด้วยความดีใจ
เเล้วเราก็นัดกันมาเดินเล่นตลาดนัดกลางคืนในเมืองเขาก็มารับเราไปดูนู้นนี้เยอะเเยะ
เราได้ตุ้มหูที่เขาเลือกคู่หนึ่ง เเล้วไปช๊อปเสื้อผ้าเราเลือกเสื้อให้เขา เขาเลือกเสื้อให้เรา เป็นของขวัญสุดท้ายก่อนจาก
ก่อนกลับบ้านมันก็มีถนนข้ามฝั่งไปฝั่งจอดรถคือเราจะเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวรถไม่ค่อยกล้าข้ามถนน
เขาจับมือเราข้ามคือฟินมากค้ะ55555555 แล้วเขาก็ส่งเรากลับบ้านระหว่างทางด้วยความอยากเซฮร์ไพส์
เราก็เขียนข้อความลงในกระดาษอำลาอาลัยรักแล้วก็ใส่ไปในถุงเสื้อของเขาแล้วเราก็แยกกันไปก่อนไปเราขอเขากอด1ครั้ง
เขาก็กอดเราจริงๆเรารู้สึกดีมากพูดเลยยยยยยยยยยยยย555 พอแยกไปเราก็เข้าบ้านนั่งรอเขาถึงบ้านจะโทมาบอก
แล้วคืนนั้นเราก็คุยกันจนตังเกลี้ยงเลยค้ะประโยคสุดท้ายก่อนตังจะหมด10วินาทีสุดท้ายเรานับถอยหลังพร้อมกัน
10...9...8...7...6...5...4...3...2... เราพูดไปว่า เรารักเธอนะ ซึ่ง เขาก็พูดเช่นกันพร้อมกันไม่ได้นัดกันเราก็ยิ่งรู้สึกดีมากขึ้น
#คือเราก็รู้นะค้ะว่ามันผิดแต่เราต้องทำยังไงต่อไปในเมื่อก็เหมือนเขาก็มีใจเเล้วเราก็รักเขาไปซะแล้ว
เราควรยืนจุดไหนคุยต่อไปหรือออกมาจากชีวิตเขาเพราะพอเรายิ่งออกมาเหมือนเขาจะตามมา
ทำให้ทำใจได้ยาก ช่วยออกความเห็นทีมืด 11