จะกลับไปคบกับเพื่อนที่เคยขโมยเงินเราดีไหมคะ ขอคำตอบด่วน

ค่ะ เรื่องนั้นมันก็ตั้งแต่ต้นๆปีอ่ะค่ะ วันนั้นตอนเลิกเรียนเราก็กลับบ้านมาพร้อมกับความเหนื่อย แล้วก็หงุดหงิดเล็กน้อย ก็เลยงีบไป สักพักนึงตาเราก็มาบอกเราว่า เออ เพื่อนมาหาน่ะเปิดประตูห้องมาให้หน่อย เราก็ขี้เกียจ แล้วก็หงุดหงิดก็เลยบ่นๆไป แต่ก็ไม่ได้ไปเปิดให้ ก็นอนต่อ ตาเราก็เลยบอกให้เพื่อนเราเปิดหน้าต่างแล้วปีนเข้าไปเลย คือบ้านเรามีชั้นเดียว พอเพื่อนเราเข้ามา อารมณ์เรามันก็เริ่มเครียดๆกว่าเก่า กว่าไม่รู้เหตุผลเหมือนกันนะ เราก็เลยเปิดประตูแล้วก็เข้าไปอยู่ในห้องน้ำ ( 0-0 ) อยู่ซะนานเลย สักพักตาเราก็มาบอกหน้าห้องน้ำว่า เออตาออกไปข้างนอกแปบนะ เราก็อือๆไป เพื่อนเรามันก็นั่งอยู่ในห้องเรานั่นแหละ เราก็คิดๆอยู่ว่าเออ แล้วเราเครียดอะไรทำไมไมอยากเจอเพื่อน เพื่อนก็อุส่ามาหา จะออกก็ไม่ออก มันตะหงึดๆยังไงไม่รู้ เราก็อยู่ในนั้นสักพัก แล้วเราก็ได้ยินเสียงเหมือนแคะกะปุกอ่ะ เราก็คิดในใจ มันต้องขโมยเงินเราไปแน่ๆ ออกไปตอนนี้มันจะดีไหม ไม่ดีกว่า ก็ฟังๆไปว่ามันจะทำไงต่อ สักพักก็ได้ยินเสียงประตูเปิด แล้วประมาณว่ามันออกไปแล้วอ่ะ เราก็เลยเข้าไปเช็คเงินเงินมันก็หายจริงๆ เงินใต้หมอนเราก็หายไปด้วย แต่มันก็ไม่ได้เอาไปหมดนะ เอาไปบางส่วน เราก็มาคิดที่หลังว่าเออ แล้วทำไมเราไม่ออกไป??? รู้ทั้งรู้ว่ามันก็ขี้ขโมย เพื่อนเราคนนี้ก็เป็นคนขี้ขโมยมาตั้งแต่ป.3 เพราะติดนิสัยมากับเพื่อนอีกคน จนมาถึงประถมปลายมันก็ไม่เคยขโมยของใคร เราก็วางใจได้บ้าง จนขึ้นมัธยมเราก็มาเข้าโรงเรียนต่างรร.กัน แต่ก็ยังมาหาอยู่ เพื่อนเราคนนี้เป็นคนที่ไม่ค่อยฉลาดเท่าไร พูดก็ไม่ค่อยชัด นิสัยก็ดีนะ เลี้ยงขนมเราตลอด พาเราไปนู่นไปนี่ พอขึ้นมัธยมมาก็มาหากันบ่อย เราก็มักจะไปหาอะไรกิน หรือเล่น กันอยู่บ่อยๆ จนเราสังเกตว่า เงินเรามันเริ่มหายไปบ้างแล้วนะ เราก็รู้แหละว่าเป็นเค้า เงินที่เค้าเอาไปมันก็ไม่ได้มากอะ ไม่ถึงร้อยหรอก เราก็เออไป เค้าก็คงไม่ค่อยมีเงินมั้ง ( +.)  แต่ก็ไม่ได้หายไปสะทุกครั้ง เค้าก็ไม่ได้ขโมยบ่อย ประมาณว่าจิ๊กๆ เราง่ะ แต่พอเค้าขโมยมาเค้าก็เอามาเลี้ยงขนมนมเนยเรา (?) ก็ไม่รู้ว่าทำเพื่ออะไร เพื่อนคนนี้เราเป็นคนความคิดน้อยอ่ะ เอ๋อๆด้วย ทำอะไรไม่เคยเนียนหรอก เรารู้หมด แต่ไม่พูด จนมาถึงครั้งนี้มันสุดจะทนอ่ะ มันเยอะมากด้วย ก็หลายร้อยเลยง่ะ (จขกท. เป็นเด็กมัธยมเงินแต่ละร้อยนี่ถือว่าเยอะนะ) เราก็เลยโมโหมาก โทรไปบอกเพื่อนอีกคนที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันกลับคนนี้ก็ช่วนเคลียให้หน่อยนะ ขอแค่เค้าสารภาพแค่นั้น เงินเราไม่ซีเท่าไร เพื่อนเราก็ไปเคลียให้ แล้วเรื่องมันก็เลยไปกันใหญ่ ฝ่ายเพื่อนๆของคนที่ขโมยเค้าก็ออกมาโต้ว่า เออ อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้ นู่นนี่นั่น แถไป เหมือนช่วยโกหกให้อ่ะ เพื่อนฝ่ายที่เราให้ไปเคลียก็ว่าไปนู่นนี่จนทะเลาะกันใหญ่ เพื่อนคนที่ขโมยก็นั่งร้องไห้ ( ถ้าไม่ได้ทำจะร้องไห้ทำไม) แต่เรื่องที่สองกลุ่มนี้โต้กันเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นะ เพื่อนที่เราให้ไปเคลียเล่ามาอีกที จนเพื่อนฝ่ายคนขโมยก็บอกว่าเออ  "ตบไหมล่ะ จะได้จบ" อันที่จริงเรื่องแค่นี้มันเกี่ยวอะไรกับตบด้วย แค่ยอมรับแล้วก็ขอโทษก็จบ ๆซะ แถมคนที่จะมาตบเราก็เป็นรุ่นพี่ของพวกเพื่อนที่ขโมยเงินเราด้วย เรื่องนี้มันก็ยาวอยู่สักพักจนเรื่องมันซาลง สุดท้ายเพื่อนเราคนนั้นก็ไม่ยอมรับ แล้วก็ไม่มาขอโทษเรา จากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีก... บางทีเพื่อนคนนี้ก็โทรมาหาเราบ้าง ทั้งเฟสมาบ้าง มีครั้งนึงที่เค้ามาหาเราที่บ้าน แต่ลุงเราช่วยโกหกไปว่าเราไม่อยู่ แต่เราก็ไม่ได้คุยกันบ่อยนัก เราเคยพูดกับเพื่อนๆเราว่า เราจะไม่กลับไปคบกับเพื่อนคนนี้อีก แต่หลังๆมาเราก็เริ่มคิดถึง ก็เข้าใจว่าเพื่อนกันมันตัดไม่ขาดจริงๆ เราก็อยากจะชวนเค้าไปดูหนัง ไปเดินเล่นเหมือนเมื่อก่อน อันที่จริงเค้าก็มาชวนเราไปนู่นไปนี่อยู่นะ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอ่ะ เราก็อยากไปกับเค้านะ แต่เราก็ลืมเรื่องที่เค้าทำกับเราไปไม่ได้ เรื่องวันนั้นเค้าไม่ได้มาตอบโต้ฝ่ายเราเลยนะ ได้แต่นั่งร้องไห้แล้วก็บอกไม่ได้เอาไป เค้าก็เป็นคนเอ๋อๆด้วยแหละ อีกความคิดก็สงสารเค้าอยู่
ยังไงเพื่อนๆก็ช่วยคอมเม้นด้วยนะคะ ว่าเราจะกับไปคบกับเค้าดีไหม จะเริ่มยังไงดี T T ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ