เมื่อทำให้แจ้งซึ่งความดับไม่เหลือแห่งทุกข์แล้ว
ต้องทำให้เจริญ เพื่อความดับไม่เหลือแห่งทุกข์
จึงจำเป็นที่ใครๆควรทำให้เกิดมี คือต้องดำเนินตาม มรรคอันประเสริฐประกอบด้วยองค์แปดประการ
ได้แก่ สัมมาทิฏฐิคือความเห็นชอบ
สัมมาสังกัปปะคือความดำริชอบ สัมมาวาจาคือวาจาชอบ
สัมมากัมมันตะคือการงานชอบ
สัมมาอาชีวะคืออาชีพชอบ
สัมมาวายามะคือความเพียรชอบ
สัมมาสติคือระลึกรู้ชอบ
สัมมาสมาธิคือจิตตั้งมั่นชอบ
แล้วปฏิบัติอย่างไร จึงทำให้ดำเนินตาม "มรรค" ได้
ต่อจากกระทู้ เพื่อดับไม่เหลือของตัณหานั้น จึงจำเป็นต้องทำให้เจริญ
ต้องทำให้เจริญ เพื่อความดับไม่เหลือแห่งทุกข์
จึงจำเป็นที่ใครๆควรทำให้เกิดมี คือต้องดำเนินตาม มรรคอันประเสริฐประกอบด้วยองค์แปดประการ
ได้แก่ สัมมาทิฏฐิคือความเห็นชอบ
สัมมาสังกัปปะคือความดำริชอบ สัมมาวาจาคือวาจาชอบ
สัมมากัมมันตะคือการงานชอบ
สัมมาอาชีวะคืออาชีพชอบ
สัมมาวายามะคือความเพียรชอบ
สัมมาสติคือระลึกรู้ชอบ
สัมมาสมาธิคือจิตตั้งมั่นชอบ
แล้วปฏิบัติอย่างไร จึงทำให้ดำเนินตาม "มรรค" ได้