ถ้าผู้หญิงเป็นฝ่ายเจ้าชู้ล่ะ....!!!

เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะถ้าผิดพลาดขออภัยด้วยนะคะ

          ตอนนี้เราอายุยี่สิบปลายๆค่ะ ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน(อย่างเพิ่งเข้าใจผิดไปไกลนะคะ) โปรดอ่านเนื้อหาก่อน

คือเราเคยมีแฟนคนแรกตอนอายุประมาณสิบหก เค้าแก่กว่าเราประมาณหกปีค่ะ คบกันได้ห้าปีแล้วก็เลิกกันเพราะเราเข้ามหาวิทยาลัย

ห่างกันและก็มีปัจจัยอื่นๆ (ผู้ชายคนอื่น) เข้ามาในชีวิตเราเยอะขึ้น ย้อนไปตอนเราเข้าปีหนึ่งเราค่อนข้างเป็นที่รู้จักของเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน

รวมถึงรุ่นพี่ในมอ มีคนมาจีบโทรมาคุยเยอะค่ะ คนไหนที่เราสนใจเราก็คุยด้วยเป็นแบบนี้มาตลอดปีหนึ่ง(แค่คุยไม่มีเกินเลยนะ)

ในขณะที่กำลังคบกับแฟนคนแรกอยู่ด้วย

          แล้วเรื่องก็เกิดตอนเราปีสองค่ะเราแอบปันใจให้ชายที่คุยด้วย กิ๊กกั๊กกันอยู่พักใหญ่(ต่างคนต่างมีแฟนอยู่แล้ว)

แต่คนนี้ไม่ได้เลยเถิดถึงขั้นมีอะไรกันนะคะ แค่ใกล้ชิดมากกกกกกกก กว่าปกติ ไม่นานนักแฟนคนแรกก็จับได้ค่ะว่าเรามีคนอื่น

แน่นอนค่ะเค้าเสียใจมาก และขอให้เราเลิกกับกิ๊กคนนั้น เราก็เออๆออๆ แต่เลิกไม่ขาดหรอกค่ะก็คุยนั้นแหละ(แอบเลวชิมิล่ะนังนี่)

ในวัยนั้นเราเป็นเด็กเจ้าอารมณ์ โมโหง่าย หงุดหงิดง่าย ซึ่งแฟนคนแรกดีกับเรามากๆ ทนเราได้ทุกอย่างตามใจมาก ซื้อของให้

ทำให้ทุกอย่างที่ทำได้ พาไปเที่ยว บลาๆๆ แต่ก็นะไม่รุจักหักห้ามใจไงเลยลั้นลาคุยกับคนอื่นไปทั่ว

กิ๊กเราคนนี้เป็นคนค่อนข้างเฟรนรี่มากๆ มากสะจนเราหึง(เราเป็นคนขี้หึงด้วยค่ะ) พักหลังหนักๆเข้าเราก็เลิกคุยไปเลย

(ออกแนวทนไม่ได้ก็ไม่ทน) สะบัดบ๊อบใส่สะเลย เค้าเองก็งงว่าทำไมเราถึงไม่คุยกับเค้าแต่เราก็ไม่ได้บอกเหตุผลอะไร

คิดแค่ว่าในเมื่อไม่คิดจะคุยต่อแล้วก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร หลังจากนั้นเราก็นอยๆ แต่ก็คุยกับคนอื่นไปเรื่อยเปื่อย

แฟนคนแรกก็ยังคบอยู่นะคะ     ...>>>>>มีต่อค่ะ<<<<<...