กระทู้นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ถ้าผิดพลาดประการณ์ใด ขออภัยด้วยนะครับ เมื่ออ่านจบช่วยผมคิดทีนะครับว่าผมจะต้องทำอย่างไร ในเมื่อ...
ผมคบกับแฟนมาได้ 3-4 ปีแล้วครับ ตลอดเวลาที่คบกัน ผมไม่เคยนอกใจเค้าเลยทำตัวดี เชื่อฟัง อะไรที่เค้าไม่ชอบผมก็ปรับเปลี่ยนตัวเองให้มันดีขึ้น
ยามเค้าทุกข์ผมจะอยู่เป็นห่วงเค้าตลอด เพราะผมเคยสัญญากับตัวเองไว้ว่า คนนี้แหละ"คนสุดท้าย"ที่ผมจะทุ่มเทให้ แต่ตลอดเวลาที่คบกันเค้าก็คุยกับคนอื่นๆ
ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นแฟนเก่า พอหมดแฟนเก่า ก็คนอื่นๆที่มาคุยกับเค้า (ผมเหมือนไม่มีตัวตนในโลกของเค้าเลยสักนิด) ผมจับได้ตลอดทุกครั้งครับที่เค้าแอบคุยกับคนอื่นๆ(นอกใจอะครับ) ผมก็ให้อภัยเค้าตลอดมา เพราะเค้าบอกว่าขอโทษจะไม่ทำอีกแล้ว ผมรักเค้าก็เลยให้อภัยครั้งแล้วครั้งเล่า ผมต้องเสียใจทุกครั้ง เสียใจแบบคนเดียวผมพูดไปไม่ได้ เค้าจะหงุดหงิดทันที ได้แต่เก็บไว้ในใจ จนมาครั้งล่าสุดนี้ ผมก็จับได้อีกแอบคุยกันเจอกัน กินข้าวกัน ถ่ายรูปคู่กัน
เค้าบอกผมแค่ว่า จะคุยยังไม่ชินอีกหรอ แค่คุยเฉยๆเด่ว2-3เดือนก็เบื่อแล้ว "ผมนี่เงิบ"เลยครับแล้วถามเค้าว่าเวลาไปเจอกันคุยกันเรียกกันแบบ ตัวเอง เค้า เคยมีหน้าผมลอยขึ้นมาบ้างมั้ย(นึกถึงผมบ้างมั้ย) เค้าตอบมาว่าไม่อะ "ผมนี่สตั้นไป 30 วิ"
/ต้องบอกก่อนว่าผมมีเวลาให้เค้าตลอดนะครับถึงผมจะทำงานแล้ว/
ผ่านไปสัก3-4วัน วันนั้นเป็นวันเกิดผมครับ คุยกันต่อหน้าต่อตาผมเลย (Line and Facebook) ผมก็คิดแหละครับมันเกินไปรึเปล่า ผมก็โมโหนะแต่เก็บไว้ในใจ
จนกลับมาบ้านผมก็ทนไม่ไหว ไปคุยกับผู้ชายคนนั้นเลย ถามว่ารู้ใช่มั้ยว่าผู้หญิงคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว ผู้ชายก้อบอกว่ารู้ แล้วเขาก็ขอโทดผม ผมเลยบอกว่าให้คุยกันต่อไปไม่ต้องเลิกคุยกันนะ ผมจะรู้สึกไม่ดีมากๆเลยถ้าคุณเลิกคุยกัน ทุกคนมีสิทธิที่จะชอบใครก็ได้ เพราะอะไรผมถึงตอบแบบนี้หรอครับ
เพราะผมคิดว่า มันอยู่ที่คนของเราผู้หญิงของเรามากกว่า เพราะถ้าคุยกันโดยไม่ให้ความหวังกัน ผู้ชายคงไม่เป็นแบบนี้หรอกครับ
แฟนผมก็รู้นะครับว่าผมกับผู้ชายคนนั้นคุยกัน ผมก็บอกแฟนผมไปว่า คุยเลย นี่ไม่มีปัญหาอะรัยหรอก เห็นมีความสุขก็ดีใจ ไอ้เราก็นึกว่าจะปฎิเสธแต่ไม่ใช่เลย ก็ไปคุยจิงๆ ทั้งๆที่ในใจไม่ได้อยากพูดแบบนี้เลย ทุกวันนี้อึดอัดมาก รู้ทั้งรู้ว่าเค้าคุยกัน แต่ทำอะไรไม่ได้
ผมอยากรู้อะครับว่าผู้หญิงที่ทำแบบนี้ เค้าคิดอะรัยอยู่ ทำไปเพื่ออะไร แล้วผมจะไปอยู่ตรงไหน (ทุกวันนี้ผมก็ต้องทำเป็นหูหนวกตาบอด ผมไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ) ขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบ แต่ผมไม่รู้จะไปพูดกับใครดีครับ
แฟนผมขอคุยกับคนอื่น ผมก็ให้คุย "ใจนักเลง" อยู่แล้ว
ผมคบกับแฟนมาได้ 3-4 ปีแล้วครับ ตลอดเวลาที่คบกัน ผมไม่เคยนอกใจเค้าเลยทำตัวดี เชื่อฟัง อะไรที่เค้าไม่ชอบผมก็ปรับเปลี่ยนตัวเองให้มันดีขึ้น
ยามเค้าทุกข์ผมจะอยู่เป็นห่วงเค้าตลอด เพราะผมเคยสัญญากับตัวเองไว้ว่า คนนี้แหละ"คนสุดท้าย"ที่ผมจะทุ่มเทให้ แต่ตลอดเวลาที่คบกันเค้าก็คุยกับคนอื่นๆ
ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นแฟนเก่า พอหมดแฟนเก่า ก็คนอื่นๆที่มาคุยกับเค้า (ผมเหมือนไม่มีตัวตนในโลกของเค้าเลยสักนิด) ผมจับได้ตลอดทุกครั้งครับที่เค้าแอบคุยกับคนอื่นๆ(นอกใจอะครับ) ผมก็ให้อภัยเค้าตลอดมา เพราะเค้าบอกว่าขอโทษจะไม่ทำอีกแล้ว ผมรักเค้าก็เลยให้อภัยครั้งแล้วครั้งเล่า ผมต้องเสียใจทุกครั้ง เสียใจแบบคนเดียวผมพูดไปไม่ได้ เค้าจะหงุดหงิดทันที ได้แต่เก็บไว้ในใจ จนมาครั้งล่าสุดนี้ ผมก็จับได้อีกแอบคุยกันเจอกัน กินข้าวกัน ถ่ายรูปคู่กัน
เค้าบอกผมแค่ว่า จะคุยยังไม่ชินอีกหรอ แค่คุยเฉยๆเด่ว2-3เดือนก็เบื่อแล้ว "ผมนี่เงิบ"เลยครับแล้วถามเค้าว่าเวลาไปเจอกันคุยกันเรียกกันแบบ ตัวเอง เค้า เคยมีหน้าผมลอยขึ้นมาบ้างมั้ย(นึกถึงผมบ้างมั้ย) เค้าตอบมาว่าไม่อะ "ผมนี่สตั้นไป 30 วิ"
/ต้องบอกก่อนว่าผมมีเวลาให้เค้าตลอดนะครับถึงผมจะทำงานแล้ว/
ผ่านไปสัก3-4วัน วันนั้นเป็นวันเกิดผมครับ คุยกันต่อหน้าต่อตาผมเลย (Line and Facebook) ผมก็คิดแหละครับมันเกินไปรึเปล่า ผมก็โมโหนะแต่เก็บไว้ในใจ
จนกลับมาบ้านผมก็ทนไม่ไหว ไปคุยกับผู้ชายคนนั้นเลย ถามว่ารู้ใช่มั้ยว่าผู้หญิงคนนี้มีแฟนอยู่แล้ว ผู้ชายก้อบอกว่ารู้ แล้วเขาก็ขอโทดผม ผมเลยบอกว่าให้คุยกันต่อไปไม่ต้องเลิกคุยกันนะ ผมจะรู้สึกไม่ดีมากๆเลยถ้าคุณเลิกคุยกัน ทุกคนมีสิทธิที่จะชอบใครก็ได้ เพราะอะไรผมถึงตอบแบบนี้หรอครับ
เพราะผมคิดว่า มันอยู่ที่คนของเราผู้หญิงของเรามากกว่า เพราะถ้าคุยกันโดยไม่ให้ความหวังกัน ผู้ชายคงไม่เป็นแบบนี้หรอกครับ
แฟนผมก็รู้นะครับว่าผมกับผู้ชายคนนั้นคุยกัน ผมก็บอกแฟนผมไปว่า คุยเลย นี่ไม่มีปัญหาอะรัยหรอก เห็นมีความสุขก็ดีใจ ไอ้เราก็นึกว่าจะปฎิเสธแต่ไม่ใช่เลย ก็ไปคุยจิงๆ ทั้งๆที่ในใจไม่ได้อยากพูดแบบนี้เลย ทุกวันนี้อึดอัดมาก รู้ทั้งรู้ว่าเค้าคุยกัน แต่ทำอะไรไม่ได้
ผมอยากรู้อะครับว่าผู้หญิงที่ทำแบบนี้ เค้าคิดอะรัยอยู่ ทำไปเพื่ออะไร แล้วผมจะไปอยู่ตรงไหน (ทุกวันนี้ผมก็ต้องทำเป็นหูหนวกตาบอด ผมไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ) ขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบ แต่ผมไม่รู้จะไปพูดกับใครดีครับ