เป็นอีกหนึ่งช่วงดีๆ, โรแมนติก, ฟินๆจากละครเรื่องนี้เลยน่ะ ดูกี่ทีก็ประทับใจ ประทับใจตั้งแต่บทโทรทัศน์ของคุณณัฐิเลยฉากนี้ อะไรจะเขียนออกมาได้โรแมนติกขนาดนี้
ฉากนี้เป็นอีกฉากที่คุณติ๊กเล่นได้เท่มากๆเลยนะ ทั้งคำพูด, การใช้น้ำเสียง, การใช้สายตา, การแสดงออกทางสีหน้าซึ่งจังหวะมันได้มันเป๊ะมากๆ เพราะดูมีพลังกับคนอื่นแต่ดูอ่อนโยนกับวดี ผมดูแล้วเชื่อว่าไม่ว่าอย่างไร เขมก็สามารถปกป้องวดีได้เสมอ ต่อให้คุณจะแข็งแกร่งสักเท่าไร ผมก็ยังคงสามารถปกป้องคุณได้ เพราะคุณเป็นคนของผม ทำนองนั้น ชอบฉากที่เขมมองลงไปที่วดีที่อยู่ในสระน้ำแล้วกลับขึ้นมามองวานิต้าที่อยู่บนบกด้วยสายตาที่แบบจะปกป้องคนที่เขารักมากๆ ซึ่งแน่นอนล่ะว่าวดีในแบบฉบับของคุณแอนจะดูเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาก ถึงจะดูน่าสงสารอย่างไรก็ยังคงรู้สึกได้ว่าเธอเป็นคนแกร่งที่ไม่ต้องการการปกป้องจากพระเอกมากนัก ซึ่งตรงนี้ถือเป็นคาแรคเตอร์และเสน่ห์ของคุณแอนเลย คือเป็นนางเอกที่ดูมีพลัง เล่นกับพระเอกคนไหนเธอก็จะไม่ดูเป็นรองพระเอกเหมือนกับนางเอกคนอื่นๆอีกหลายคนน่ะ แม้ว่าจะเล่นบทน่าสงสารก็ตามก็จะยังดูน่าสงสารแบบคนที่แข็งแกร่ง
ฉะนั้นการตีความตัวละครวดีในแบบฉบับของคุณแอน ย่อมถูกใจผมอยู่มากเลยล่ะ เนื่องจากปกติวดีในแบบของคุณแอน เธอจะดูเป็นผู้หญิงที่แกร่งมากและดูมีพลังแบบแข่งขันกับพระเอกซึ่งก็คือทั้งเขมและเอื้อเลยล่ะครับ(ถ้าเป็นนางเอกคนอื่นมาเล่นบทวดี อะไรๆก็อาจจะไม่ได้มาลักษณะนี้ วดีก็อาจจะเป็นอีกแบบ)แต่ฉากนี้เธอแสดงออกมาได้ชัดว่า แข็งแกร่งแค่ไหนมีพลังมากเท่าไรก็อ่อนแอเป็น ฉากนี้เป็นอีกฉากที่คุณแอนเล่นดีมาก ฉากที่มองหน้าพระเอกจากที่สระน้ำคือดูออกเลยว่าวดีดีใจอยู่ลึกๆแบบไม่ใช่น้อยๆที่พระเอกมา ถึงแม้อาจจะมีงงๆกับสถานการณ์อยู่บ้าง เพราะไม่รู้ว่าพระเอกจะมาไม้ไหนหรือรู้สึกอย่างไรกับเธอในตอนนี้กันแน่ ฉากแบบนี้ที่เธอดูหมดสภาพ ต้องการให้พระเอกยื่นมือเข้ามา จะไม่ได้มีให้เห็นกันบ่อยๆจากคุณแอน พอมาสักทีหนึ่งก็เลยเป็นเสน่ห์อะ คือแค่กำลังจะบอกว่าผู้หญิงที่เข้มแข็งและแข็งแกร่งนั้นเป็นอะไรที่มีเสน่ห์มากนะครับ แล้วการอ่อนแอของเธอของผู้หญิงลักษณะนี้ก็จะมีความหมายเสมอในทุกครั้ง ถึงแม้ว่าผู้หญิงแบบนี้จะไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกจริตผู้ชายไทยทั่วไปสักเท่าไรก็ตาม
ยิ่งฉากตอนนวดขานี่สุดยอดอะ คุณเขมก็คงคิดเหมือนจขกทว่าเรื่องเกิดขึ้นขนาดนี้แล้วจะยังวางฟอร์มว่าตัวเองเข้มแข็งไปถึงไหน ทำไมจะต้องทำเป็นเก่งตลอดเวลา ซึ่งพอผมฟังคุณเขมพูดแบบนี้แล้ว ผมรู้สึกว่าคุณเขมพูดถูก โดยที่เราไม่รู้สึกกังขาแม้แต่น้อยเลย เพราะคุณวดีในแบบฉบับของคุณแอนได้ถูกถ่ายทอดออกมาในลักษณะแบบนั้นจริง แบบจริงมาก แล้วเขมก็มีประโยคที่เด็ดยิ่งกว่าตามออกมาว่า "เราไม่ใช่พึ่งรู้จักกัน ผมรู้ดี ว่าคุณเป็นคนยังไง" ประโยคนี้คือโคตรหล่อเลยนะ แล้วพูดไม่ยาวแต่ความหมายลึกมากอะ รู้เลยว่าสองคนนี้ความสัมพันธ์ของเขาลึกซึ้งต่อกันมานานแบบแนบแน่น แล้วยิ่งตอนวดีอ่อนลง แล้วพูดว่า "เขมคะ" อันนี้ผมยิ้มแก้มแตกอะ โรแมนติกแรงมาก พระเอกนี่แววตาอ่อนลงไปยิ่งกว่าเดิมอีก สีหน้าของเขมคือตะลึงปนดีใจเลยอะ
ผมว่าคุณแอนเขาก็ส่งเสริมคุณติ๊กอยู่มากนะสำหรับละครเรื่องนี้ เพราะถ้าเขมชาติจะร้ายขนาดนี้ แล้วถ้าสุริยาวดีไม่ใช่คุณแอน ผมว่าพระเอกจะดูร้ายมากจนเกินไปครับ สุริยาวดียังไงก็ต้องเป็นคุณแอนเนี่ยแหละ ถ้าบทเขมชาติจะมาซะขนาดนี้
ผมว่าดูรับกันดี พระเอกร้ายกับนางเอกมากในขณะที่นางเอกก็ไม่ใช่ย่อย เพราะเธอก็ใจร้ายกับพระเอกอยู่พอสมควรเหมือนกัน แล้วการที่เธอดูเป็นคนที่แข็งแกร่งและมีพลังมากแบบนี้ ก็ย่อมส่งผลให้คนดูจะไม่รู้สึกว่าพระเอกร้ายมากจนเกินไป ผมคนหนึ่งล่ะที่รู้สึกแบบนั้น
ทำให้ผมคิดว่านี่เป็นการตีความเนื้อเรื่องและเป็นการคัดเลือกจับคู่วางบทนักแสดงที่เหมาะเจาะลงตัวกันดีเป็นอย่างมากครับ
ฉากนี้น่าจะเป็นฉากแรกๆที่แสดงให้คนดูทราบว่าคุณเกนหลงยอมรับคุณเขมเป็นแฟนแบบเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว สถานะระหว่างเขมกับเกนเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทางการตั้งแต่ราวๆช่วงๆนี้แหละครับ
คุณเกนนี่แม้จะดูใจดีแต่เวลาเหวี่ยงกับใครนี่มีพลังมากนะ 555 เธอดูเป็นตัวแทนของผู้หญิงอีกลักษณะหนึ่ง คือเป็นตัวแทนของคนที่ตรงไปตรงมา ไม่มีมารยา คิดอย่างไรก็จะพูดและทำตามอย่างที่ตัวเองคิด ถึงแม้จะมีนิสัยที่ดีมากแต่ก็จะไม่ยอมอ่อนข้อและอ่อนโยนให้กับความผิดครับ ใครทำอะไรผิดกับเธอนี่เธอจะไม่ยอมครับแต่ถ้าใครดีกับเธอ เธอก็พร้อมที่จะเป็นนางฟ้าและมอบความจริงใจให้แก่ทุกคน
ละครเรื่องนี้แท้จริงแล้วลงตัวมากๆ ผมดูแล้วชอบทุกตัวละครเลยครับ ไม่ว่าจะเป็น เอื้อ, วานิต้า, อรทัย, หรืออัมพิกาที่ร่วมแสดงกันในเบรกละครข้างบนที่ยกมาครับ
เป็นละครที่ดูกี่ทีก็มีความสุขและใช้คำว่าสนุกได้อย่างเต็มปาก บรรยากาศในเรื่องและเรื่องราวอาจจะไม่อบอุ่นเท่าไร เพราะละครมาแนวดราม่าชัดเจนและตัวละครหลายคนในเรื่องเป็นสีเทาแต่เรื่องความสนุกต้องยกนิ้วให้ครับ ตั้งแต่ต้นจนจบเลยครับ ไม่มีน่าเบื่อเลยสักช่วง เพราะเดินเรื่องเร็วมาก
ดูย้อนหลังแล้วก็อยากเพ้อเจ้อครับ เพราะบางครั้งการดูรอบแรกกับรอบหลังๆความรู้สึกก็ไม่เหมือนกันครับ
" อย่าลืมฉัน " ฉากวดีโดนผลักตกลงไปในสระน้ำ คุณติ๊กเท่มากๆเลยนะ
ฉากนี้เป็นอีกฉากที่คุณติ๊กเล่นได้เท่มากๆเลยนะ ทั้งคำพูด, การใช้น้ำเสียง, การใช้สายตา, การแสดงออกทางสีหน้าซึ่งจังหวะมันได้มันเป๊ะมากๆ เพราะดูมีพลังกับคนอื่นแต่ดูอ่อนโยนกับวดี ผมดูแล้วเชื่อว่าไม่ว่าอย่างไร เขมก็สามารถปกป้องวดีได้เสมอ ต่อให้คุณจะแข็งแกร่งสักเท่าไร ผมก็ยังคงสามารถปกป้องคุณได้ เพราะคุณเป็นคนของผม ทำนองนั้น ชอบฉากที่เขมมองลงไปที่วดีที่อยู่ในสระน้ำแล้วกลับขึ้นมามองวานิต้าที่อยู่บนบกด้วยสายตาที่แบบจะปกป้องคนที่เขารักมากๆ ซึ่งแน่นอนล่ะว่าวดีในแบบฉบับของคุณแอนจะดูเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาก ถึงจะดูน่าสงสารอย่างไรก็ยังคงรู้สึกได้ว่าเธอเป็นคนแกร่งที่ไม่ต้องการการปกป้องจากพระเอกมากนัก ซึ่งตรงนี้ถือเป็นคาแรคเตอร์และเสน่ห์ของคุณแอนเลย คือเป็นนางเอกที่ดูมีพลัง เล่นกับพระเอกคนไหนเธอก็จะไม่ดูเป็นรองพระเอกเหมือนกับนางเอกคนอื่นๆอีกหลายคนน่ะ แม้ว่าจะเล่นบทน่าสงสารก็ตามก็จะยังดูน่าสงสารแบบคนที่แข็งแกร่ง
ฉะนั้นการตีความตัวละครวดีในแบบฉบับของคุณแอน ย่อมถูกใจผมอยู่มากเลยล่ะ เนื่องจากปกติวดีในแบบของคุณแอน เธอจะดูเป็นผู้หญิงที่แกร่งมากและดูมีพลังแบบแข่งขันกับพระเอกซึ่งก็คือทั้งเขมและเอื้อเลยล่ะครับ(ถ้าเป็นนางเอกคนอื่นมาเล่นบทวดี อะไรๆก็อาจจะไม่ได้มาลักษณะนี้ วดีก็อาจจะเป็นอีกแบบ)แต่ฉากนี้เธอแสดงออกมาได้ชัดว่า แข็งแกร่งแค่ไหนมีพลังมากเท่าไรก็อ่อนแอเป็น ฉากนี้เป็นอีกฉากที่คุณแอนเล่นดีมาก ฉากที่มองหน้าพระเอกจากที่สระน้ำคือดูออกเลยว่าวดีดีใจอยู่ลึกๆแบบไม่ใช่น้อยๆที่พระเอกมา ถึงแม้อาจจะมีงงๆกับสถานการณ์อยู่บ้าง เพราะไม่รู้ว่าพระเอกจะมาไม้ไหนหรือรู้สึกอย่างไรกับเธอในตอนนี้กันแน่ ฉากแบบนี้ที่เธอดูหมดสภาพ ต้องการให้พระเอกยื่นมือเข้ามา จะไม่ได้มีให้เห็นกันบ่อยๆจากคุณแอน พอมาสักทีหนึ่งก็เลยเป็นเสน่ห์อะ คือแค่กำลังจะบอกว่าผู้หญิงที่เข้มแข็งและแข็งแกร่งนั้นเป็นอะไรที่มีเสน่ห์มากนะครับ แล้วการอ่อนแอของเธอของผู้หญิงลักษณะนี้ก็จะมีความหมายเสมอในทุกครั้ง ถึงแม้ว่าผู้หญิงแบบนี้จะไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกจริตผู้ชายไทยทั่วไปสักเท่าไรก็ตาม
ยิ่งฉากตอนนวดขานี่สุดยอดอะ คุณเขมก็คงคิดเหมือนจขกทว่าเรื่องเกิดขึ้นขนาดนี้แล้วจะยังวางฟอร์มว่าตัวเองเข้มแข็งไปถึงไหน ทำไมจะต้องทำเป็นเก่งตลอดเวลา ซึ่งพอผมฟังคุณเขมพูดแบบนี้แล้ว ผมรู้สึกว่าคุณเขมพูดถูก โดยที่เราไม่รู้สึกกังขาแม้แต่น้อยเลย เพราะคุณวดีในแบบฉบับของคุณแอนได้ถูกถ่ายทอดออกมาในลักษณะแบบนั้นจริง แบบจริงมาก แล้วเขมก็มีประโยคที่เด็ดยิ่งกว่าตามออกมาว่า "เราไม่ใช่พึ่งรู้จักกัน ผมรู้ดี ว่าคุณเป็นคนยังไง" ประโยคนี้คือโคตรหล่อเลยนะ แล้วพูดไม่ยาวแต่ความหมายลึกมากอะ รู้เลยว่าสองคนนี้ความสัมพันธ์ของเขาลึกซึ้งต่อกันมานานแบบแนบแน่น แล้วยิ่งตอนวดีอ่อนลง แล้วพูดว่า "เขมคะ" อันนี้ผมยิ้มแก้มแตกอะ โรแมนติกแรงมาก พระเอกนี่แววตาอ่อนลงไปยิ่งกว่าเดิมอีก สีหน้าของเขมคือตะลึงปนดีใจเลยอะ
ผมว่าคุณแอนเขาก็ส่งเสริมคุณติ๊กอยู่มากนะสำหรับละครเรื่องนี้ เพราะถ้าเขมชาติจะร้ายขนาดนี้ แล้วถ้าสุริยาวดีไม่ใช่คุณแอน ผมว่าพระเอกจะดูร้ายมากจนเกินไปครับ สุริยาวดียังไงก็ต้องเป็นคุณแอนเนี่ยแหละ ถ้าบทเขมชาติจะมาซะขนาดนี้
ผมว่าดูรับกันดี พระเอกร้ายกับนางเอกมากในขณะที่นางเอกก็ไม่ใช่ย่อย เพราะเธอก็ใจร้ายกับพระเอกอยู่พอสมควรเหมือนกัน แล้วการที่เธอดูเป็นคนที่แข็งแกร่งและมีพลังมากแบบนี้ ก็ย่อมส่งผลให้คนดูจะไม่รู้สึกว่าพระเอกร้ายมากจนเกินไป ผมคนหนึ่งล่ะที่รู้สึกแบบนั้น
ทำให้ผมคิดว่านี่เป็นการตีความเนื้อเรื่องและเป็นการคัดเลือกจับคู่วางบทนักแสดงที่เหมาะเจาะลงตัวกันดีเป็นอย่างมากครับ
ฉากนี้น่าจะเป็นฉากแรกๆที่แสดงให้คนดูทราบว่าคุณเกนหลงยอมรับคุณเขมเป็นแฟนแบบเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว สถานะระหว่างเขมกับเกนเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นทางการตั้งแต่ราวๆช่วงๆนี้แหละครับ
คุณเกนนี่แม้จะดูใจดีแต่เวลาเหวี่ยงกับใครนี่มีพลังมากนะ 555 เธอดูเป็นตัวแทนของผู้หญิงอีกลักษณะหนึ่ง คือเป็นตัวแทนของคนที่ตรงไปตรงมา ไม่มีมารยา คิดอย่างไรก็จะพูดและทำตามอย่างที่ตัวเองคิด ถึงแม้จะมีนิสัยที่ดีมากแต่ก็จะไม่ยอมอ่อนข้อและอ่อนโยนให้กับความผิดครับ ใครทำอะไรผิดกับเธอนี่เธอจะไม่ยอมครับแต่ถ้าใครดีกับเธอ เธอก็พร้อมที่จะเป็นนางฟ้าและมอบความจริงใจให้แก่ทุกคน
ละครเรื่องนี้แท้จริงแล้วลงตัวมากๆ ผมดูแล้วชอบทุกตัวละครเลยครับ ไม่ว่าจะเป็น เอื้อ, วานิต้า, อรทัย, หรืออัมพิกาที่ร่วมแสดงกันในเบรกละครข้างบนที่ยกมาครับ
เป็นละครที่ดูกี่ทีก็มีความสุขและใช้คำว่าสนุกได้อย่างเต็มปาก บรรยากาศในเรื่องและเรื่องราวอาจจะไม่อบอุ่นเท่าไร เพราะละครมาแนวดราม่าชัดเจนและตัวละครหลายคนในเรื่องเป็นสีเทาแต่เรื่องความสนุกต้องยกนิ้วให้ครับ ตั้งแต่ต้นจนจบเลยครับ ไม่มีน่าเบื่อเลยสักช่วง เพราะเดินเรื่องเร็วมาก
ดูย้อนหลังแล้วก็อยากเพ้อเจ้อครับ เพราะบางครั้งการดูรอบแรกกับรอบหลังๆความรู้สึกก็ไม่เหมือนกันครับ