ความรักในโลกออนไลน์ จากประสบการณ์จริง

กระทู้สนทนา
สวัสดีครับเพื่อนๆพันทิปทุกคน นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของผมนะครับ จะมาเล่าประสบการณ์จริงของความรักจากโลกออนไลน์ ผิดพลาดอะไรขอโทษครับ
เอ้อแล้วผมอาจเล่ารวบรัดนิดนึงนะครับ เล่าไม่ค่อยเก่งเลย ยังไงก็ขอโทษนะครับ ผมเพียงแค่ออยากจะมาระบายให้สบายใจ เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ
ผมเล่นเกมอยู่เกมนึง ขอเอ่ยชื่อเกมเลยนะครับ Yulagng Online เล่นเซิร์ฟเวอร์ มังกรเมฆาสะท้านนภา เวลาในเกมมีปัญหาอะไร ผมก็มักจะเข้า BBS ของเกมเพื่อไปดูแก้ปัญหาอะไรต่างๆ และแล้วผมก็เจอยูสเซอร์นึง ขอไม่เอ่ยชื่อนะครับ คือเคยกันป้ะครับ ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยคุย แต่แค่เห็นเค้าพิมพ์ก็รู้สึกเลยว่าเอ้อเค้าใช่ว่ะ เค้าน่ารักว่ะ ผมก็คอยอ่านเม้นที่เค้าเม้นอยูบ่อยๆ จนตัดสินใจทำความรู้จักกับเค้า เค้าเลยขอ Facebook ผม เผื่อเวลาเซิร์ฟเวอร์ที่ผมเล่นมีเรื่องPKกัน เค้าจะได้เข้ามาดู (ลืมบอกนะครับผมกับเค้าเล่นคนละเซิร์ฟกัน) และเราก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ผมเลยตัดสินใจถามเค้าว่า "มีแฟนหรือยัง" เค้าตอบมาว่า "มีแต่ห่างๆกันไม่ได้คุยกันแล้ว ก็เหมือนเลิกกันแหละ" เค้าก็ถามผมต่อว่า "ทำไมจะจีบหรอ" ด้วยอาการเขินๆ เลยบอกไปว่า "เปล่าเพื่อนฝากถาม" เค้าก็ตอบมาว่า "มุขเก่ามว๊าก" จากนั้นผมก็เลิกเล่นเซิร์ฟมังกร และย้ายมาเล่นเซิร์ฟอัสนี เซิร์ฟเดียวกับเค้า ผมก็พยายามจีบเค้าเรื่อยมา เวลาทางเกมมีกิจกรรมอะไร ผมก็ช่วยเค้าตลอด เค้าอยากได้อะไร ถึงบางทีเค้าอาจจะไม่บอกตรงๆ บอกอ้อมๆมา ผมก็หาซื้อให้เค้าตลอด เพื่อนๆผมก็พยายามเตือนบอกผมว่า เอ้อผู้หญิงคนนี้มีตัวตนจริงหรือเปล่า ใช่ผู้หญิงจริงหรือเปล่า เค้ามาหลอกกินเงินเราหรือเปล่า เค้าจะจริงใจกับเราหรอ เพื่อนผมเตือนเยอะมากๆครับ แต่ด้วยหัวใจที่รักเค้า ที่ให้เค้าไปหมดแล้ว จึงยอมไม่ฟังอะไรใคร ตั้งใจจีบเค้ามาเรื่อยๆ จนเวลาผ่านมา 6เดือน มาถึงเดือนเมษายน เค้าก็บอกประมาณว่า " เธอทำแบบนี้รู้สึกดีแล้วหรอ เราไม่รู้สึกดีหรอกนะ ที่ต้องเห็นเธอโดนเพื่อนด่า และเพื่อนเธอก็ด่าว่านินทาเราด้วย" ผมก็บอกไปว่า "เราจะไปสนใจเค้าทำไมละคะ เราแคร์แค่เราสองคนก็พอ เรารักเธอ เราสนใจแค่ความรู้สึกเธอแค่นั้น" เค้าก็ประมาณว่าแบบยังไงล่ะ จะให้เราเลิกยุ่งประมาณนี้ล่ะครับ ตอนนั้นด้วยอาการนอยด์ทผมจึงตัดสินใจบอกกับเค้าไปว่า "ถ้าเธอต้องการแบบนั้น เราจะไม่ทำให้เธอโดนนินทาอีก) ผมก็เลยลบ Facebook เค้าไป แต่ก็ยังพยายามคุยInbox กับเค้าอยู่ ถามประมาณว่า เราทำเพื่อเธอขนาดนี้เธอยังไม่เลือกเราอีกหรอ เห้ยทำไมอ่ะ เราไม่อยู่ในสายตาเธอเลยหรือไง เราเทคแคร์เป็นห่วงเธอขนาดนี้ มันไม่ทำให้เธอมารักเราเลยหรอ ผมก็ง้อเค้ามา จนเค้าบอกว่า "เราเข้าใจละ เราปรึกษาเพือน เพื่อนก็บอกแคร์แค่เรา2คนพอ ไม่ต้องไปฟังคำคนอื่น" ผมเลยถามเค้าตรงๆเลยว่า เป็นแฟนกับเรานะ เค้าก็แบบเขินๆ ก็ตกลงมา เราก็คบกันไปเรื่อยๆรักกันมาก มิเรื่องอะไรปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ถึงเราจะไม่เคยเจอหน้ากัน แต่ก็รักกันมากกว่าที่หลายๆคนคิดอีก มีทะเลาะกันบ้างเยอะบ้างน้อยบ้าง แต่ส่วนมากผมจะเป็นคนหาเรื่องทะเลาะ เพราะ อยากให้ผมกับเค้ารักกันมากขึ้ัน เข้าใจกันในหลายๆเรื่องจนมาถึงปลายๆเดือนตุลานี้ ผมแค่แกล้งงอนเล่นๆ อยากให้เค้าง้อ แต่เค้ากลับโกรธผมมาก ผมก็คิดในใจ เห้ยอะไรอ่ะ แค่แกล้งแค่นี้เอง T_T เค้าก็บอกมาประมาณว่า ขี้เกียจจะง้อแล้วนะเหนื่อยแล้วนะ กับการที่งอนอะไรไร้สาระแบบนี้ ผมก็บอกไปว่า "ไม่ง้อก็ไม่เป็นไรค่ะ เค้าก็แค่แกล้งงอนเล่นๆเอง ขอโทษละกันนคะ" จากนั้นเราก็คืนดีกัน จนมาช่วงตี1-2นี่ล่ะ ผมลองถามเค้าไปว่า "เตงอยากเลิกกับเค้ามั้ย" คำตอบที่ได้คือ "ไม่รู้สิ" ผมก็นึกในใจ คำตอบนี้มันแปลกๆนะ ปกติน่าจะตอบว่าไม่นี่นา แต่นี่เหมือนอยากเลิก ผมเลยบอกเค้าไปเลยว่า "อยากเลิกก็เลิกเลย ตอนนี้คงยังไม่สาย ถ้าคบไปแล้วมันเจ็บ" เค้าก็ถามมาว่า "อยากเลิกหรอ" ผมก็บอก "แล้วแต่เตง" เค้าเลยบอก "งั้นเลิกเถอะค่ะ จะได้ไม่เจ็บทั้งคู่ ไม่ต้องยื้อมันต่อไปอีก" ผมก็อึ้งไป เค้าก็พิมพ์มาอีกว่า "ขอโทษนะคะสำหรับเราทางออกนี้ดีที่สุดแล้ว" ผมก็เงียบร้องไห้ไป จนตัดสินใจทักไปง้อเค้า ขอโทษเค้าว่าจะไม่ชวนทะเลาะอีกแล้ว ง้อสารพัด จนเค้ายอมคืนดีด้วย ผ่านวันนั้นมาเค้าบอกอะไรผมเชื่อฟังยอมเค้าทุกอย่าง รักเค้ามากสุดๆ จนมาเมื่อเวลา ตี5เกือบๆ6โมงเช้า ของวันจันทร์ที่ 3พฤศจิกายน2557 เค้าทักมาบอกรักผม แต่ผมยังไม่นอนเลยบอกรักเค้าต่อและถามว่า "จะไปไหนทำไมตื่นไวจังคะ" เค้าก็ตอบมาว่า "เตรียมไปทำบุญ100วันกับญาติๆ สายๆไปแวะไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล" เค้าก็บอกให้ผมนอนเลย ตื่นมาเค้าก็กลับแล้ว และเมื่อวเลา 8โมงเช้า ผมทักไลน์ไปบอกคิดถึงเค้า แต่เค้าไม่อ่าน เลยไม่คิดอะไรเพราะเค้าอาจจะยังยุ่งๆอยู่ และทุกๆ 1ชั่วโมง ผมก็ทักหาเค้าเรื่อยๆ ผมก็นึกขึ้นได้ว่าเค้าบอกว่าแม่เป็นหมอ แต่ผมไม่ได้ถามว่า รพ ไหน เลยลองโทรไป รพ ชัยภูมิ เป็นจังหวัดเดียวกับบ้านเค้า เลยเค้าก็เคยไปเช็คอินที่นั่น แต่ทาง รพ บอกว่า หมอที่นั่นไม่มีคนนามสกุลเดียวกับแฟนผม ผมเลยถามรายชื่อคนไข้ต่อ ก็ไม่ได้ความตามเคย
จนมาตอนประมาณ3ทุ่ม ซึ่งมันเกินไปแล้ว เค้าไม่เคยกลับดึกขนาดนี้โทรไปก็ปิดเครื่อง ผมเลยโพสต์หน้าเฟสเค้าว่า "ใครมีเบอร์ทางบ้านเค้าบ้าง ขอหน่อยเป็นห่วงเค้า" ก็ไม่มีใครมีเลย ผมเลยพยายามหาคนที่เค้าบอกว่าอยู่จังหวัดเดียวกับเค้า ก็ ชัยภูมิ ทักไปหาหลายๆคน จนผมจำได้ว่ามีพี่คนนึงอยู่บ้านใกล้ๆเค้า เลยรบกวนพี่คนนั้นไปบ้านเค้า พี่เค้าบอกบ้านล็อคไม่มีใครอยู่ อีกวันนึงผมก็ขอร้องเค้าอีก พอเค้าไปก็บอกน้องเค้าบอก ไปเที่ยว ตจว ผมก็นึกในใจ ทำไมไม่บอกเรา ปกติจะไปไหนมาไหนบอกเราตลอด ผมก็โล่งใจยังดีที่เค้าไม่เป็นอะไร จนมาว่าที่4ที่เค้ายังไม่กลับ เลยลองกดโทรไปเบอร์เค้า ปรากฏว่าโทรติดแต่ ผู้ชายรับ ผมก็คุย "ขอสาย...หน่อยครับ" ผู้รับบอก"ไม่มีครับ นี่เบอร์เซฟ เซฟไปทหารไม่มีคนชื่อ..." ผมก็เอ้อคงโทรผิดเบอร์เลยขอโทษเค้าและวางสายไป มาตรวจเบอร์ดูอีกที มันก็ตรงนี่หว่า เลยโทรไปอีกรอบ เค้าก็ยืนยันว่าไม่มีคนชื่อ...เลย ผมก็ร้องไห้ขอคุยกับเค้าหน่อยเถอะ ทางผู้รับก็ยังยืนยันคำเดิมว่าไม่มี ผมเลยวางสาย (เอ้อผมขอบอกก่อนเลยนะครับ ผมกับแฟนไม่เคยคุยโทรศัพท์กัน เพราะเค้าบอกว่าบ้านเค้าสัญญาณไม่ดี ผมก็ตามใจเค้าคุยเฟสคุยไลน์ตลอดเรื่อยมาเกือบๆ1ปี) ทุกวันๆที่เค้าหายไปผมก็จะทักเฟสเค้าไปคุยไปเหมือนกับว่าเค้ายังอยู่กับผม เค้าไม่ได้ไปจากผม ใจผมคิดคุยแบบนี้คนเดียวให้รู้สึกว่าเค้ายังอยู่ก็พอ ถึงจะเหมือนคนบ้าก็ตาม จนมาวันที่5ที่เค้าหายไป ผมก็ทักเฟสไปคุยปกติ แต่ทว่า เกิดการอ่านเฟสขึ้น ผมก็รีบทักไปรัวๆ " เตงๆๆๆ เตงกลับมาแล้วหรอ ตอบเค้าสิคะ ตอบๆๆ กลับมาแล้วก็ตอบสิคะ" และเค้าก็ตอบมา แต่เป็นแม่เค้าที่ตอบว่า.......
แม่ : เค้าไม่อยู่หรอก
ผม : ไปไหนครับ
แม่ : ทหาร
ผม : เค้าเป็นผู้หญิงนะครับ น้องเค้าบอกไปเที่ยง ตจว
แม่ : กทม
ผม : มีเบอร์ติดต่อมั้ยครับ ผมคิดถึงเค้ามากๆ
แม่ : โทรศัพท์อยู่บ้านเค้าห้ามใช้
ผม :ผมขอเบอร์แม่หน่อยครับ
จากนั้นผมก็โทรคุยกับแม่เค้า แต่แม่เค้าก็ยืนยัน ว่าที่บ้านเค้าไม่มีผู้หญิง มีลูกชาย2คน คนนึงไปทหาร อีกคนอยู่บ้าน ผมก็เลยถามไป จะไม่มีได้ไงครับ เฟสที่แม่คุยเมื่อกี้ ผมคุยกับแฟนผมมาตลอด แม่ก็บอกว่า นี่เฟสลูกชายเค้าที่ไปทหาร เค้าเล่นเฟสนี้ ผมจำได้ว่า ผมเคยถามเค้าเกี่ยวกับพ่อแม่ทำงานอะไร ขอที่อยู่เค้าไว้ ผมเลยถามแม่ว่า แม่ทำงานกับอะไรครับ พ่อล่ะ และแม่อยู่บ้านเลขที่อะไร จังหวัดอะไร คำตอบที่ได้ซึ่งมันตรงกันกับที่ผมเคยถามแฟนผมเลย แตที่ไม่ตรงอย่างเดียวคือ นามสกุล คนละนามสกุลกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าแฟนผมเค้าอาจจะใช้นามสกุลพ่อก็ได้ ผมเลยตัดใจ ผมก็ตัดสินใจจะไปชัยภูมิไปที่อยู่ที่เค้าให้ไว้ (ผมอยู่สุพรรณนะ สุพรรณไปชัยภูมิก็ค่อนข้างไกล 400กว่ากิโลเลย) จากนั้นช่วงตี3ผมนอนไม่หลับ ก็เลยลองค้นไปเจอเฟสเก่าของแฟน และค้นเพื่อนจนเจอเพื่อนสมัย ม.6 ของแฟน เลยแอดไปหาเค้า เลื่อลงดูหน้าวอล์เพื่อนเค้า และก็เจอเฟสๆนึง ซึ่งเป็นเฟส ของ แฟนผมเอง ผมก็แอดเพื่อนไป และเลื่อนลงไปดูเห็นว่า เค้ามีแฟนอยู่แล้วนี่หว่า ลงรูปคู่กับแฟนหลายๆรูป เวลานั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลย ใจแทบสลาย และเพื่อนเก่าเค้าก็รับแอดผม เลยตอบผมมาว่า
เพื่อนเก่าแฟน : จ้า จะถามว่าอะไรคะ
ผม : ตอนนี้ยังติดต่อกับ...อยู่มั้ยครับ
เพื่อนเก่าแฟน : ติดต่อจ้า
ผม : พอจะมีเบอร์ติดต่อเค้ามั้ยครับ
เพื่อนเก่าแฟน : แป๊ปนะดูก่อน นี่ใครอ่า
ผม : เพื่อน...ครับ ผมติดต่อเค้าไม่ได้เลย
เพื่อนเก่าแฟน : เราไม่มีเบอร์เค้าอ่า มีแต่ไลน์
ผม : ขอไลน์ก็ได้จ้า เอ้อแล้วเราขอถามอะไรอีกอย่างได้มั้ย
เพื่อนเก่าแฟน : ได้ๆ
ผม : ตอนนี้...อยู่จังหวัดอะไรครับ
เพื่อนเก่าแฟน : สมุทรปราการจ้า
ผม : บ้านเค้าล่ะครับ อยู่ชัยภูมิป่ะ
เพื่อนเก่าแฟน : เราไม่รู้อ้ะพรุ่งนี้ได้ป้ะ เราทำงานอยู่อ่ะ
ผม : งั้นขอไลน์ก่อนนะครับ
เพื่อนเก่าแฟน : มันก็ดูไอดีไม่ได้อ่ะสิ
ผม : งั้นไม่เป็นไรจ้า ผมเลยถามต่อไป...เค้ามาอยู่สมุทรปราการนานยังครับ หรือเพิ่งมาได้6-7วัน (เพราะเค้าหายไปได้6-7วัน)
เพื่อนเก่าแฟน : นานแล้วนะ
ผม : แล้ว...เค้าเล่นเกมออนไลน์อะไรมั้ยครับ
เพื่อนเก่าแฟน : อันนี้ไม่รู้นะ
ผม : ขอที่อยู่อันหน่อยได้มั้ยครับ
เพื่อนเก่าแฟน : บอกไม่ได้อ่ะ เรายังไม่รู้เลยเธอเป็นใครจะทำอะไรเพื่อนเราหรือเปล่า โทษทีน๊า
ผม : ตัดสินในเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง เผื่อเค้าจะสงสารให้ที่อยู่มา
เพื่อนเก่าแฟน : คนละคนหรือเปล่า
ผม : ตรงเลยครับ ทั้งรูปทั้งชื่อ ผมเลยส่งรูปให้เค้าดู
เพื่อนเก่าแฟน : ... มีแฟนแล้วนะตอนนี้อ่า เราไม่รู้เรื่องเป็นมายังไง...ไม่เคยเล่น
ผม : ใช่ครับ ผมถึงตกในมากๆเมื่อเจอเฟสจริง... ผมก็พยายามง้อเพื่อนเค้าขอที่อยู่ให้ได้ ง้อเรื่อยๆ
เพื่อนเก่าแฟน : เดี๋ยวเราคุยกับ...ก่อนได้ป่ะ แล้วจะมาบอก
ผม : โอเครครับ เอาที่ผมพิมทุกอย่างให้...ดูเลย ผมจะรอนะครับ
เวลาประมาณตี5กว่าๆ เฟสจริงๆรับเพื่อนผม และตอบมาว่า
เฟสจริง : คือคุณเป็นใครอ้ะ เราไม่รู้จักคุณนะ เราไม่ใช่แฟนคุณนะ (ตอนผมเจอเฟสจริงผมก็ทักไปเลยทำไมทำกับเราแบบนี้ ทิ้งเราทำไม อย่างนั้นอย่างนี้)
ผม : งั้นคุณก็โดนก็อปรูปมาหมดเลยหรอ ผมเข้าใจผิดเองขอโทษนะครับ
เฟสจริง : เราขอดูเฟสคนนั้นหน่อยได้ไหม เค้าก็อปเราหมดทุกอย่างเลยหรอ รูปเราหมดเลยป่ะ
ผม : บางรูปครับ ผมเลยส่งรูปๆนึงให้เค้าดู รูปนี้ผมเคยขอให้แฟนถ่ายตอนตื่นนอนและถามเค้าว่า คุณเคยถ่ายรูปนี้ไหม
เฟสจริง : เคยเราถ่าย
ผม : เรา งง เค้าเอารูปนี้มาจากไหน ในเมื่อในเฟสคุณก็ไม่มีรูปนี้
เฟสจริง : น่าจะในอินสตราแกรมนะ เค้าถามผมต่อว่า เค้าบอกคุณว่าชื่ออะไร นามสกุลอะไร ผมก็บอกไป เค้าก็บอก ชื่อเค้าเลยเป๊ะมากกกกก
ผม : 555+ จบละผมหมดไปกับเค้า2แสนกว่า ความรักอีก ความรู้สึกทุกอย่างอีก
เฟสจริง : บ้าาาาา เคยเจอกันหรอ
ผม  : เค้าเล่นเกมไงครับ เค้าอยากได้อะไรผมหาซื้อให้ผม อิอิ โง่เองล่ะผม
เฟสจริง : โอ้โห แล้วคุณไม่สงสัยบ้างเลยหรอ เคยนัดเจอบ้างมั้ง
ผม : เคยหมดครับ แต่เค้าก็อ้างนู้นอ้างนี้ ผมก็เวลารักใครก็ยอมได้ทุกอย่าง รอได้ก็รอ
เฟสจริง : แล้วเค้าคนนั้นหายไปไหนแล้วอ่ะ
ผม : หายเงียบไปตั้งแต่วันจันทร์ละครับ
เฟสจริง : ดีนะไม่แจ้งความจับเรา 55555
ผม : 555 ขอบคุณมากครับที่ทำให้ผมเคลียเรื่องทุกอย่าง
เฟสจริง : ค่า สู้ๆนะ บอกแฟนตัวปลอมคุณด้วยว่าถ้าไม่ปิดแอ็คเค้านั้นเราแจ้งความแน่ คุณอยากรู้ไหมเค้าเป็นใคร เราอยากรู้มาก รอขอโทษนะที่ถามอะไรคุณเยอะไปหน่อย
ผม : ชั่งมันเถอะครับ ไม่อยากพูดแล้ว รื้อฟื้นไปเจ็บป่าวๆ
เอาล่ะมาถึงช่วงสำคัญ เพื่อนของเพื่อนผมที่อยู่ชัยภูมิ บอกว่า...เคยไปเล่นเกมร้านเค้า ผมเอารูปให้ดูเค้าก็บอกคนนี้ล่ะใช่เลย ไปเล่นเกมร้านเค้าบ่อยๆ เรื่องนี้เลยเป็นปริศนาต่อมา เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ แต่ผมก็ไม่ได้หาคำตอบ จบแล้วให้มันจบไป เค้าก็โตแล้ว เค้าคงตัดสินใจดีแล้ว ผมนึกย้อนหลังถ้าเราฟังเพื่อนที่เตือนตั้งแต่ทีแรกคงไม่มาเจ็บแบบนี้ (เอ้อแต่อยากบอกว่าช่วงเวลาเกือบปีที่ผ่านมาที่คุยกันผมรู้สึกได้เลยว่าเค้าเป็นผู้หญิงจริงๆ แต่ทำไมเรื่องมันถึงมาลงเอยแบบนี้กันนะ เฮ้อ เค้าคิดว่าผมไม่ใช่หรือเปล่า เลยหาแฟนใหม่ หรือยังไงกัน) ปล.ผมเล่าไม่ฟินหรอกนะครับ ครั้งแรก ^__^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่