กระทู้แรก หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยนะค่ะ
แค่อยากบอกว่าผู้ชายดีๆที่ใช้คำว่า รักเ ยังมีอยู่ในโลกค่ะ เพียงแต่ว่า เราจะ ค้นหาเจอหรือป่าว เพราะบางที่อยู่ลึกเกิ้น เพราะกว่าดิฉันจะเจอ ก้อเกือบหมดศัทธา ต่อ ความรักแล้วค่ะ มันคงจะจริง ที่ดค้าพูดกันว่า ถ้าเราหยุดวิ่งตามความรัก เดียวสักพักมันจะวิ่งมาหา ใช้ได้จริงๆค่ะ ขอเริ่มเรื่องเลยนะค่ะ
ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามา กรุงเทพ มาทำงานและเรียนไปในตัวเริ่มเข้ามาใน กรุงเทพเมื่อ อายุ18 ค่ะ ฉายเดี่ยวเลยเรา เข้าประเด็นเลยดีกว่า คนแรกพี่คนนี้เราคุยกันนานแล้วแต่ไม่เคยเห็นหน้า รุ่นพี่แถวบ้านแนะนำให้รู้จัก คุยผ่านทางโทรศัพท์ ตอนแรกๆเค้าก้อดีนะ (อย่างว่ายามแรกรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน)คุยกันเป็นปีๆลงมาทำงานที่กรุงเทพเลยเห็นตัวจริงๆเป็นๆเรานิ ตะลึงเลยคร้า ไม่ใช้เพราะความหล่อนะ เพราะด้วยความที่ว่าเราเป็นคนสูง 170หน่ะหาแฟนยากนะสมัยผู้หญิงสูง แต่พี่เค้าสูงแค่160 แต่ขาวไม่ถึงกับขี้เหร่นะ คิดดูสิว่าเวลายืนด้วยกันจะเป็นยังไง (แต่คิดในใจ รักที่นิสัยเค้านิไม่ได้รักรูปร่างหน้าตาเค้าเอาวะลองสักตั้ง)ช่วงนั้นได้งาน และเรียนไปด้วยถือว่าไปได้ด้วยดีลงตัวอย่างที่เพื่อนๆต้องอิจฉา ในความรักของเรา ใครเห็นก้อพูดเป็นเสียงเดียวว่า แก่โชคดีวะ ที่พี่เค้าเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ทะเลาะกันเลยรักกันมาก แต่เค้ากะดีจริงๆนะ เสมอต้นเสมอปลายกับเราดี เรามีก้อมีด้วยกันอดก้ออดด้วยกัน มีแค่ไข่ฟองเดียวยังแบ่งกันกินคนครึ่งยังมีความสุขแล้ว เค้าขนาดร้องไห้กอดเรา บอกเราเป็นผู้หญิงคนเดียวที่รักเค้าจริงและจะไม่สามารถหาคนดีๆอย่างเราได้อีกในชีวิตนี้ จนเค้าได้งานที่บริษทแห่งหนึ่งทุกอย่างเริ่มเปลียน (แต่มีอย่างหนึ่งที่เราพลาดหรือด้วยความไว้ใจ คือให้เค้าเก็บตังจ่ายเราวันละ100 บวกค่ารถอีก20บาทนอกนั้นเค้าเก็บหมดคร้า เพราะรักจึงไว้ใจและไ่เคยไปที่ทำงานเค้าเลย )ทำได้เกือบสี่เดือน เค้าเริ่มกลับบ้านดึก เริ่มเที่ยวกับเพื่อน วันหยุดไม่ได้หยุดอ้างสารพัดอย่างที่จะหามาได้ นั่งกินข้าวมาสายเข้าเดินออกมารับข้างนอก เรานี้กะความจริงๆตอนนั้นเค้าบอกเพื่อนที่ทำงาน เบอร์เดิมๆซำ้ๆไอ้เราก้อเริ่ม ชักไม่แน่ใจ เลยแอบจดเบอร์ไว้กะโทรถาม ว่า มีอะไรไหมถึงโทรหาแฟนเราบ่อยจัง แล้วแถมคุยเรื่องงานแต่ดันเดินออกไปคุยกันข้างนอก โทรไปถามเช้านั้น ได้รัลคำตอบกลับมา หน้านิชาไปแถบหนึ่งเลยที่เดียว ขอเรียกเค้าว่สพี่กอ นะค่ะ
พี่ก:ใครค่ะ
เรา:.... นะค่ะ ยังไม่ทันได้ถาม พี่เค้าสวนมาอึ่งคร้า
พี่กอ: แฟนเก่าพี่...นะหรา
ห๊าอะไรนะแฟนเก่าตรูไปเป็นแฟนเก่ามันตอนไหนวะ มันยังกินนอนอยู่กับตรูอยู่เลย
เรา:พี่ค่ะเรายังไม่เลิกกันนะทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลยั่งโน้นกะอึ่ง เราบอกมาเคลียได้ไหม ไม่รู้หราว่าคุณโดนเค้าหลอก ทั้งๆที่ตัวตรูนี้แหละเขางอกกกซะงามเลย
เค้าไม่ยอมมาเคลีย ให้เพื่อนมาเคลียทางโทรศัพท์ เพื่อนเค้าก้อแสนดี พูดไป ปลอบเราไป บอกมีไรกะปรึกษาเค้าได้เพราะเค้ากะพึ่งเลิกกับแฟน หัวอกเดียวกัน บอกว่าแฟนเรามันไม่ดีให้เลิกซะ คิดในใจเลิกเพื่อให้ไปคบเพื่อน
อะนะ เชอะอย่ามา
พอจับได้วันนั่น กว่าแฟนจะเข้าบ้านปาไปตี3เกือบตี4 เค้าบอกกับเราว่าห่างกันสักพักนะ เหตุผลไม่ใช่เพรสะจับได้ว่าสวมเขาให้เรานะ เค้าบอกว่าพี่ไม่แน่ใจว่าพี่ ชอบผู้ชายหรือผู้หญิง ของห่างกันก่อน ฮั่นแหน่ะมีงิอีก และขอให้เรารอ หากรู้ว่าไม่ใช่จะ กลับมาหาเรา เราเลยถามไปว่า จะให้รอถึงเมื่อไหร่ คำตอบที่ได้มาคือไม่รู้?? แต่อยากให้รอ เลยบอกไปว่าลองอยู่กันอีกสักเดือนไหมปรับตัวหากันใหม่ ค่อยแก้ไขว่าผิดพลาดตรงไหนหากไม่ได้จริงๆเราจะยอปล่อยไป เดือนหนึ่งเต็มๆกับการพยายามของเรา กับคนที่ไม่รักเหมือนตกนรกทั้งเป็น เทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด เหมือนคนไม่รุจักกันอยู่ด้วยกันนอนหันหลังให้กัน เราไม่สบายปวดท้องอย่างมากโทรหาก้อไม่รับ นานๆจนคงรำคาญเราโทนไปเรื่อยๆบอกว่าจะรีบกลับ รีบมากค่ะ มาเกือบตี2 บอพอดีเพื่อนพาไปกินเหล้า ตรูปวดท้องแทบตาย(คงคิดว่าเราโกหก)
จากนั้นเราก้อได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้หวังดีของผู้หญิงคนนั้น นัดเจอเราที่ทำงานเขา พอดีมีเพื่อนที่นั้นเลยโทรเล่าให้ฟังนัดเจอ พอเจอเพื่อนเค้าแค่นั้นแหละคงตกใจ เพราะมองเราตาค้างตั้งแต่หัวจรดเท้า คงตะลึงในความสวย คงไม่คิดว่าเราจะสวยขนาดนี้55 (มีตำแหน่องรองนางนพมาศประจำจังหวัดการันตีนะจร้า)แต่นางกะไม่ได้พูดอะไรเพราะ เพื่อนเราหน้าโหดมาก ไม่ได้เจอหน้าผู้หญิงคนนั้นเลยจนบัดนี้มีแต่เพื่อนๆที่เคยเห็นกันแล้วมาเล่าให้ฟัง ด้วยความที่ว่าไม่ไหวแล้วเลิกก้อเลิก ดิฉันเลยเก็บเสียผ้าให้เรยคร้าใกล้สิ้นเดือน เพื่อนบอกมันทำ
ขนาดนี้ยังดีกับมันอีก อีแม่พระ เพราะเราจะคอยถามตัวเองเสมอว่าเราทำดีที่สุดหรือยังถ้ายังก้อทำต่อทนต่อ ถ้าไม่ไหวเลิกาค้ากลับมาขอคืนดีจะดีไหมหากใจบอกไม่อีกใจยังคบก้อทนต่อไป จนทั้งสองและใจบอกไม่ เพราะทำดีที่สุดแล้วเราจึงไป เพราะเราจะได้ไม่มีข้ออ้างให้ ใครแม้แต่ตัวเรา แล้วเหมือนอารายมาดนใจ เก็บของให้เค้าแล้วไปเจอสมุดบันชีที่เล่นทำเอาหน้าชาาาาาา ไปอีกซีก เพราะตลอดระยะเวลาที่คบกัน มีเงินเข้าออกหลายหมื่ยเลยที่เดียวที่สำคัญจำได้ติดตา ตั้งแต่วันแรกที่คบกันยันวันนี้มันมีเงินเก็บเป็นแสนๆ ลมแทบจับ โกหกตรูให้อดกับ
เอาตังตรูไปเข้าบันชี
แอร๊ยหทำไมตรูกินหญ้าอย่างนี้ จอยากได้อะไรไม่เคยได้กะไม่ว่าไม่บ่นสักนิดเพราะรัก คนที่รักทำกันอย่างนี้หรา พอเลิกไปตรอมใจน้ำหนักลดไป8กิโล จากคนทีสูงอยู่แล้ว170หนัก55 ลงไป8กิโลเหมือนคนติดยาไม่มีผิด เปลี่ยนแฟนดิฉันถือคติเปลียนเบอร์แต่ยังไม่หักทิ้ง ผ่านมาได้เดือนหลังเลิกเพื่อนที่ทำงานที่เดียวกับแฟนบังเอิญญมากๆดันรู้จักเพื่อนของเพื่อน เพราะยิ้มทักให้กันเลยถามว่าเองรู้จักหรา เพื่อนมันเลยบอกกับเพื่อนเราว่า สงสารพี่เค้าวะเนี่ยๆด้ยินว่า แฟนเก่าเค้าเลวมาก พอพี่เค้าส่งเรียนจบ ก้อทังเค้าไปกับผู้ชายรวยๆไปแล้ว เพื่อนเราบอกอยากไปโดนถีบขาคู่กับมันจริงๆผู้หญิงชั่วที่
วีา คือเพื่อนตรูมันยังเรียนไม่จบนอนตายซากอยู่ห้องตรูอยู่ทุกวันนี้ เพื่อนมันมาพูดเรานี้อึ่งเลย คิดในใจดีแล้วที่เลิกไดั ไม่งั้นคงเสียใจมากกว่านี้แน่ๆถ้ามีลูกด้วยกัน ยังมีต่อนะแต่ไม่ไหวเมื่อยมากพิมจากโทรศัพท์ยากมาก
ผู้ชายดีๆยังมีในโลก
แค่อยากบอกว่าผู้ชายดีๆที่ใช้คำว่า รักเ ยังมีอยู่ในโลกค่ะ เพียงแต่ว่า เราจะ ค้นหาเจอหรือป่าว เพราะบางที่อยู่ลึกเกิ้น เพราะกว่าดิฉันจะเจอ ก้อเกือบหมดศัทธา ต่อ ความรักแล้วค่ะ มันคงจะจริง ที่ดค้าพูดกันว่า ถ้าเราหยุดวิ่งตามความรัก เดียวสักพักมันจะวิ่งมาหา ใช้ได้จริงๆค่ะ ขอเริ่มเรื่องเลยนะค่ะ
ดิฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามา กรุงเทพ มาทำงานและเรียนไปในตัวเริ่มเข้ามาใน กรุงเทพเมื่อ อายุ18 ค่ะ ฉายเดี่ยวเลยเรา เข้าประเด็นเลยดีกว่า คนแรกพี่คนนี้เราคุยกันนานแล้วแต่ไม่เคยเห็นหน้า รุ่นพี่แถวบ้านแนะนำให้รู้จัก คุยผ่านทางโทรศัพท์ ตอนแรกๆเค้าก้อดีนะ (อย่างว่ายามแรกรักน้ำต้มผักยังว่าหวาน)คุยกันเป็นปีๆลงมาทำงานที่กรุงเทพเลยเห็นตัวจริงๆเป็นๆเรานิ ตะลึงเลยคร้า ไม่ใช้เพราะความหล่อนะ เพราะด้วยความที่ว่าเราเป็นคนสูง 170หน่ะหาแฟนยากนะสมัยผู้หญิงสูง แต่พี่เค้าสูงแค่160 แต่ขาวไม่ถึงกับขี้เหร่นะ คิดดูสิว่าเวลายืนด้วยกันจะเป็นยังไง (แต่คิดในใจ รักที่นิสัยเค้านิไม่ได้รักรูปร่างหน้าตาเค้าเอาวะลองสักตั้ง)ช่วงนั้นได้งาน และเรียนไปด้วยถือว่าไปได้ด้วยดีลงตัวอย่างที่เพื่อนๆต้องอิจฉา ในความรักของเรา ใครเห็นก้อพูดเป็นเสียงเดียวว่า แก่โชคดีวะ ที่พี่เค้าเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ทะเลาะกันเลยรักกันมาก แต่เค้ากะดีจริงๆนะ เสมอต้นเสมอปลายกับเราดี เรามีก้อมีด้วยกันอดก้ออดด้วยกัน มีแค่ไข่ฟองเดียวยังแบ่งกันกินคนครึ่งยังมีความสุขแล้ว เค้าขนาดร้องไห้กอดเรา บอกเราเป็นผู้หญิงคนเดียวที่รักเค้าจริงและจะไม่สามารถหาคนดีๆอย่างเราได้อีกในชีวิตนี้ จนเค้าได้งานที่บริษทแห่งหนึ่งทุกอย่างเริ่มเปลียน (แต่มีอย่างหนึ่งที่เราพลาดหรือด้วยความไว้ใจ คือให้เค้าเก็บตังจ่ายเราวันละ100 บวกค่ารถอีก20บาทนอกนั้นเค้าเก็บหมดคร้า เพราะรักจึงไว้ใจและไ่เคยไปที่ทำงานเค้าเลย )ทำได้เกือบสี่เดือน เค้าเริ่มกลับบ้านดึก เริ่มเที่ยวกับเพื่อน วันหยุดไม่ได้หยุดอ้างสารพัดอย่างที่จะหามาได้ นั่งกินข้าวมาสายเข้าเดินออกมารับข้างนอก เรานี้กะความจริงๆตอนนั้นเค้าบอกเพื่อนที่ทำงาน เบอร์เดิมๆซำ้ๆไอ้เราก้อเริ่ม ชักไม่แน่ใจ เลยแอบจดเบอร์ไว้กะโทรถาม ว่า มีอะไรไหมถึงโทรหาแฟนเราบ่อยจัง แล้วแถมคุยเรื่องงานแต่ดันเดินออกไปคุยกันข้างนอก โทรไปถามเช้านั้น ได้รัลคำตอบกลับมา หน้านิชาไปแถบหนึ่งเลยที่เดียว ขอเรียกเค้าว่สพี่กอ นะค่ะ
พี่ก:ใครค่ะ
เรา:.... นะค่ะ ยังไม่ทันได้ถาม พี่เค้าสวนมาอึ่งคร้า
พี่กอ: แฟนเก่าพี่...นะหรา
ห๊าอะไรนะแฟนเก่าตรูไปเป็นแฟนเก่ามันตอนไหนวะ มันยังกินนอนอยู่กับตรูอยู่เลย
เรา:พี่ค่ะเรายังไม่เลิกกันนะทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลยั่งโน้นกะอึ่ง เราบอกมาเคลียได้ไหม ไม่รู้หราว่าคุณโดนเค้าหลอก ทั้งๆที่ตัวตรูนี้แหละเขางอกกกซะงามเลย
เค้าไม่ยอมมาเคลีย ให้เพื่อนมาเคลียทางโทรศัพท์ เพื่อนเค้าก้อแสนดี พูดไป ปลอบเราไป บอกมีไรกะปรึกษาเค้าได้เพราะเค้ากะพึ่งเลิกกับแฟน หัวอกเดียวกัน บอกว่าแฟนเรามันไม่ดีให้เลิกซะ คิดในใจเลิกเพื่อให้ไปคบเพื่อน
พอจับได้วันนั่น กว่าแฟนจะเข้าบ้านปาไปตี3เกือบตี4 เค้าบอกกับเราว่าห่างกันสักพักนะ เหตุผลไม่ใช่เพรสะจับได้ว่าสวมเขาให้เรานะ เค้าบอกว่าพี่ไม่แน่ใจว่าพี่ ชอบผู้ชายหรือผู้หญิง ของห่างกันก่อน ฮั่นแหน่ะมีงิอีก และขอให้เรารอ หากรู้ว่าไม่ใช่จะ กลับมาหาเรา เราเลยถามไปว่า จะให้รอถึงเมื่อไหร่ คำตอบที่ได้มาคือไม่รู้?? แต่อยากให้รอ เลยบอกไปว่าลองอยู่กันอีกสักเดือนไหมปรับตัวหากันใหม่ ค่อยแก้ไขว่าผิดพลาดตรงไหนหากไม่ได้จริงๆเราจะยอปล่อยไป เดือนหนึ่งเต็มๆกับการพยายามของเรา กับคนที่ไม่รักเหมือนตกนรกทั้งเป็น เทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด เหมือนคนไม่รุจักกันอยู่ด้วยกันนอนหันหลังให้กัน เราไม่สบายปวดท้องอย่างมากโทรหาก้อไม่รับ นานๆจนคงรำคาญเราโทนไปเรื่อยๆบอกว่าจะรีบกลับ รีบมากค่ะ มาเกือบตี2 บอพอดีเพื่อนพาไปกินเหล้า ตรูปวดท้องแทบตาย(คงคิดว่าเราโกหก)
จากนั้นเราก้อได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้หวังดีของผู้หญิงคนนั้น นัดเจอเราที่ทำงานเขา พอดีมีเพื่อนที่นั้นเลยโทรเล่าให้ฟังนัดเจอ พอเจอเพื่อนเค้าแค่นั้นแหละคงตกใจ เพราะมองเราตาค้างตั้งแต่หัวจรดเท้า คงตะลึงในความสวย คงไม่คิดว่าเราจะสวยขนาดนี้55 (มีตำแหน่องรองนางนพมาศประจำจังหวัดการันตีนะจร้า)แต่นางกะไม่ได้พูดอะไรเพราะ เพื่อนเราหน้าโหดมาก ไม่ได้เจอหน้าผู้หญิงคนนั้นเลยจนบัดนี้มีแต่เพื่อนๆที่เคยเห็นกันแล้วมาเล่าให้ฟัง ด้วยความที่ว่าไม่ไหวแล้วเลิกก้อเลิก ดิฉันเลยเก็บเสียผ้าให้เรยคร้าใกล้สิ้นเดือน เพื่อนบอกมันทำ