นิสัยเงียบๆ แบบเรามันแปลกมั้ย คือเราก็ทำงานมันก็มีเพื่อนร่วมงาน
ก็มีคนคุยบ้าง ใครทักมาเราคุยตอบยิ้มตอบ เราไม่ได้หยิ่ง แต่นิสัยเราจะนิ่งๆ สนิทกับคนยาก เราเองอยากจะเปิดตัวเองให้ดูเป็น เฟรนลี่
แต่คนมันเยอะ คุยมากสนิทมากก็เรื่องเยอะอะ แต่เราเป็นคนคิดมาก คิดว่าเค้าจะมองเรายังงัย อยากเปนตัวของตัวเอง แต่เราอยากจะเปลี่ยนทัศนคติ
ให้มีใจรักงานที่ทำ เราอยากตั้งใจทำงาน เราเหนื่อยและฝืนที่ต้องพยามทำตัวให้ดูเฟรนลี่ เราไม่ได้อคติกับเพื่อนร่วมงาน แต่นิสัยเราเฟรนลี่ไม่เป็น
เราเองก็มีน้ำใจบ้าง ก็ยิ้มง่าย ใครแซว หรือทำให้เราเขินเราจะยิ้มง่าย แต่ที่ทำงานเราไม่ค่อยสนิทกับใคร คุยผิวเผิน แต่ในใจกังวลมาก เราอยากสนิทกับคนอื่นๆ ก็ไม่รู้ทำยังไง
อยากมีความมั่นใจมากกว่านี้
อยากเป็นคนคิดบวก
อาการแบบนี้ มันทำให้เราเบื่อ อยากออกงาน แต่เราไม่อยากหนี หนีไปที่ไหนๆ ก็ต้องเจออยู่ดี เพราะหนีไม่พ้น เจอกับปัญหาเดิมๆ
มันอยู่ที่ตัวเรามากกว่า ที่ปรับตัว ปรับทัศนคติ มองให้เป็นความท้าทาย เราคิดได้นะ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะนิสัยเราจะคาดหวังในเรื่องมนุษย์สัมพันธ์มาก
อยากเป็นตัวของตัวเองจริงๆ เรากลัวว่าพวกเค้าจะเบื่อในตัวเรา เพราะเราไม่ค่อยขี้เล่น ไม่ค่อยวุ่นวายกับใคร
แล้วเราจะวางตัวแบบไหนดี อะ
ปล เราทำงานเซเว่นนะ เพื่อนร่วมงานแต่ละคน ก็นิสัยดี แต่จะไม่มีใครนิ่งๆ เงียบ แบบเราอะ เราเองอยากจะตั้งใจทำงานมากกว่า
ทำใจให้รักงานบริการ อยู่กับลูกค้า ยิ้มแย้มกับลูกค้า ทำงานให้มีความสุข แต่อย่างว่าเราก็ต้องอยู่กับเพื่อนร่วมงานทุกวัน ที่พูดแบบนี้ไม่ใช้ว่าเราเข้ากับคนอื่นไม่ได้นะ มันก็มีคุยบ้าง แต่ไม่สนิทอะ มันเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว
และเราก็ไม่มีความมั่นใจเป็นทุนเดิมด้วย
อ้อแต่พวกเค้านิสัยดีนะ แต่พวกเค้าจะพูดจะแซวกันเสียงดัง ดูโหวกเหวก และพวกเค้าก็มีลูก มีแฟนกันทั้งนั้น เรียกว่าประสบการณ์เค้าเยอะอะ
เค้าทำกันหลายปีแร้ว
**** แต่เรา แฟนก็ไม่มี ลูกก็ไม่มี มีแต่ครอบครัวที่บ้าน มีพ่อมีแม่ ชีวิตเราเพื่อนน้อย มีแค่คนรู้จักกัน ไม่มีใครสนิท ไปทำงานเราทำตามหน้าที่และทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เราจะผิดพลาดน้อยลง ใครสอนงานเรา เราจะเชื่อฟัง เราถ่อมตัว เราไม่มีประสบการณ์ เราไม่มีปากมีเสียงกับใคร
ทุกวันนี้ เราไม่พกโทรสับ ไปทำงาน เราดูเหมือนไม่มีอะไร และมันแปลกใช่มั้ย ที่เราไม่เหมือนคนอิ่น
นิสัยเงียบๆ มันแปลกมั้ย ????
ก็มีคนคุยบ้าง ใครทักมาเราคุยตอบยิ้มตอบ เราไม่ได้หยิ่ง แต่นิสัยเราจะนิ่งๆ สนิทกับคนยาก เราเองอยากจะเปิดตัวเองให้ดูเป็น เฟรนลี่
แต่คนมันเยอะ คุยมากสนิทมากก็เรื่องเยอะอะ แต่เราเป็นคนคิดมาก คิดว่าเค้าจะมองเรายังงัย อยากเปนตัวของตัวเอง แต่เราอยากจะเปลี่ยนทัศนคติ
ให้มีใจรักงานที่ทำ เราอยากตั้งใจทำงาน เราเหนื่อยและฝืนที่ต้องพยามทำตัวให้ดูเฟรนลี่ เราไม่ได้อคติกับเพื่อนร่วมงาน แต่นิสัยเราเฟรนลี่ไม่เป็น
เราเองก็มีน้ำใจบ้าง ก็ยิ้มง่าย ใครแซว หรือทำให้เราเขินเราจะยิ้มง่าย แต่ที่ทำงานเราไม่ค่อยสนิทกับใคร คุยผิวเผิน แต่ในใจกังวลมาก เราอยากสนิทกับคนอื่นๆ ก็ไม่รู้ทำยังไง
อยากมีความมั่นใจมากกว่านี้
อยากเป็นคนคิดบวก
อาการแบบนี้ มันทำให้เราเบื่อ อยากออกงาน แต่เราไม่อยากหนี หนีไปที่ไหนๆ ก็ต้องเจออยู่ดี เพราะหนีไม่พ้น เจอกับปัญหาเดิมๆ
มันอยู่ที่ตัวเรามากกว่า ที่ปรับตัว ปรับทัศนคติ มองให้เป็นความท้าทาย เราคิดได้นะ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะนิสัยเราจะคาดหวังในเรื่องมนุษย์สัมพันธ์มาก
อยากเป็นตัวของตัวเองจริงๆ เรากลัวว่าพวกเค้าจะเบื่อในตัวเรา เพราะเราไม่ค่อยขี้เล่น ไม่ค่อยวุ่นวายกับใคร
แล้วเราจะวางตัวแบบไหนดี อะ
ปล เราทำงานเซเว่นนะ เพื่อนร่วมงานแต่ละคน ก็นิสัยดี แต่จะไม่มีใครนิ่งๆ เงียบ แบบเราอะ เราเองอยากจะตั้งใจทำงานมากกว่า
ทำใจให้รักงานบริการ อยู่กับลูกค้า ยิ้มแย้มกับลูกค้า ทำงานให้มีความสุข แต่อย่างว่าเราก็ต้องอยู่กับเพื่อนร่วมงานทุกวัน ที่พูดแบบนี้ไม่ใช้ว่าเราเข้ากับคนอื่นไม่ได้นะ มันก็มีคุยบ้าง แต่ไม่สนิทอะ มันเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว
และเราก็ไม่มีความมั่นใจเป็นทุนเดิมด้วย
อ้อแต่พวกเค้านิสัยดีนะ แต่พวกเค้าจะพูดจะแซวกันเสียงดัง ดูโหวกเหวก และพวกเค้าก็มีลูก มีแฟนกันทั้งนั้น เรียกว่าประสบการณ์เค้าเยอะอะ
เค้าทำกันหลายปีแร้ว
**** แต่เรา แฟนก็ไม่มี ลูกก็ไม่มี มีแต่ครอบครัวที่บ้าน มีพ่อมีแม่ ชีวิตเราเพื่อนน้อย มีแค่คนรู้จักกัน ไม่มีใครสนิท ไปทำงานเราทำตามหน้าที่และทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เราจะผิดพลาดน้อยลง ใครสอนงานเรา เราจะเชื่อฟัง เราถ่อมตัว เราไม่มีประสบการณ์ เราไม่มีปากมีเสียงกับใคร
ทุกวันนี้ เราไม่พกโทรสับ ไปทำงาน เราดูเหมือนไม่มีอะไร และมันแปลกใช่มั้ย ที่เราไม่เหมือนคนอิ่น