อยากแบ่งปันเพื่อนๆ หรือคนที่กำลังมีทุกข์ใจ มีความโกรธ เกลียด ในใจ ที่มักจะครุ่นคิด หมกมุ่น จิตฟุ้งซ่านทั้งวัน คิดแต่เรื่องไม่ดี คิดหวาดระแวง ต่างๆ นาๆ
เมื่อไหร่ที่จิตคิด เราจะไม่พยายามห้ามจิต ปล่อยให้คิด แต่ให้สวดมนต์ (บทใดก็ได้) แต่ของเราท่องอิติปิโส สวดสวนเข้าไปในความคิดนั้น
พอสวดสวนเข้าไปใจก็เปลี่ยนไปจับที่บทสวดมนต์แทน ความคิดอันเป็นอกุศล คิดฟุ้งซ่าน วิตกจริต ก็จะหยุด (ชั่วคราว) จิตก็จะหันเหไปเรื่องอื่นไม่ไปต่อยอด
ความโกรธเกลียดนั้นๆ
ปฏิบัติดูนะคะ สำหรับเรามันทำให้ความโกรธ เกลียด จางลง และแปลกที่ใจเรากับคนๆนั้น กลับมีความรู้สึกเปลี่ยนไปมาก กลับมีความเมตตา สงสาร จนเกิดภาวะ ไม่โกรธ ไม่เกลียด และสามารถทำดีกับเขาได้ อย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้อีก......
ขอเพิ่มเติมเรื่องบทสวดนะคะ จากประสบการณ์ส่วนตัว เราเลือกบทสวดที่ยาวหน่อย และอาจจะเป็นบทที่ไม่คล่องปากมากนัก ก็จะช่วยให้เราหันเหความสนใจไปจับอยู่กับบทสวด (สวดไปก็นึกไป) ระยะเวลาการหันเหความสนใจก็จะยืดนานออกไปจนลืมความคิดก่อนหน้าไปเลย
ใครมีความเห็นอะไร แบ่งปันกันได้นะคะ
+++คาถาคลายทุกข์ +++
เมื่อไหร่ที่จิตคิด เราจะไม่พยายามห้ามจิต ปล่อยให้คิด แต่ให้สวดมนต์ (บทใดก็ได้) แต่ของเราท่องอิติปิโส สวดสวนเข้าไปในความคิดนั้น
พอสวดสวนเข้าไปใจก็เปลี่ยนไปจับที่บทสวดมนต์แทน ความคิดอันเป็นอกุศล คิดฟุ้งซ่าน วิตกจริต ก็จะหยุด (ชั่วคราว) จิตก็จะหันเหไปเรื่องอื่นไม่ไปต่อยอด
ความโกรธเกลียดนั้นๆ
ปฏิบัติดูนะคะ สำหรับเรามันทำให้ความโกรธ เกลียด จางลง และแปลกที่ใจเรากับคนๆนั้น กลับมีความรู้สึกเปลี่ยนไปมาก กลับมีความเมตตา สงสาร จนเกิดภาวะ ไม่โกรธ ไม่เกลียด และสามารถทำดีกับเขาได้ อย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะทำได้อีก......
ขอเพิ่มเติมเรื่องบทสวดนะคะ จากประสบการณ์ส่วนตัว เราเลือกบทสวดที่ยาวหน่อย และอาจจะเป็นบทที่ไม่คล่องปากมากนัก ก็จะช่วยให้เราหันเหความสนใจไปจับอยู่กับบทสวด (สวดไปก็นึกไป) ระยะเวลาการหันเหความสนใจก็จะยืดนานออกไปจนลืมความคิดก่อนหน้าไปเลย
ใครมีความเห็นอะไร แบ่งปันกันได้นะคะ