สวัสดีค่ะ คืออยากระบายมา ไม่มีสิทธท้วงหรือพูดอะไรเลย
เริ่มจากคือ เป็นคนชอบลองลงแข่งต่างๆของงาน รร
แล้วโปรเจกนี้ก็อีกโปรเจกที่สนใจ 'แข่งหุ่นยนต์เดินตามเส้น' ระดับ ม.ปลาย
จริงๆคือเรียน สายอาชีพค่ะไม่มีความรู้เรื่องวงจรไฟฟ้าหรืออะไรเลย แต่คิดว่าคงไม่ยากอยากลอง
เลยลงแข่งไป ทาง รร ส่งไปสิบกว่าทีม ค่ะ ปวช 2 กับ ปวช 3 จะแบ่งให้แข่งรอบ ม ปลาย
ทางตัวหนูและเพื่อนอีกสองคนในทีมก็ตกลงว่าจะลองดู ไม่มีไครต่อวงจรไฟฟ้าเป็นในกลุ่มค่ะ
ไม่มีใครรู้เรื่องหุ่นยนต์สักคน เราก็เริ่มหาข้อมูลคราวๆ มี เวลาประมา สี่วันจะแข่ง ทาง รร ได้ให้ส่วนประกอบของหุ่นยนต์มา
แต่ ของที่ รร ให้มา ใช้ไม่ได้มีปัญหา ไม่พังก็เสียแล้ว ตัวเราเลยรวมเงินกับเพื่อนในทีม ซื้ออุปกร กันเอง
แล้วมานั้งทำ ไม่ได้เที้ยว ไม่ได้นอน กันตามๆกัน นั้งศึกษากันเอง ประกอบกันเอง เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มค่ะก็จะขี้บ่นนิส
พอเพื่อนนอนก็ปลุก 555555 อยากให้งานออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน ใช่งบไปเกือบพัน ในกลุ่มมี สาม คน หารๆกันไป ไม่ได้ขอพ่อแม่
(เสียงบ่นเพื่อน และเรา เงินเติมเกมมมมมไปแล้ว // นั้นเงินกินชาบูชิเลยน้าโว้ยยย // รองเท้าได้ตั้งคู่นึง T_T )
พอทำหุ่นยนต์เสร็จ เราก็ไม่พอใจอีกอยากทำให้ดีกว่านี้ อยากให้แรงกว่านี้ ก็นั้งทำเพิ่ม เสียเวลาไปอีกเกือบ1คืน
กลางวันเรียนค่ะ เลยทำตอนเลิกเรียน '''
พอทุกอย่างเสร็จแล้ว วันแข่ง ....... ทาง รร เรา หุ่นยนของรุ้นพี่และทีมอีนๆมีปัญหาเกือบหมด ...
มีเหลือที่ใช้ได้อยู่ 3 ทีม คือทีมเรา และรุ้นพี่ แต่ปัญหาคือ เราแข่งทีมที่ 20 และ ทึมรุ้นพี่แข่งก้อน
อจ เดินมาถาม หุ่นยนต์ใครใช้ได้ไม่มีปัญหาบ้าง เราก็บอกทีมพวกหนูค่ะ
อจ บอกให้เราเอาหุ่นยนต์ให้รุ้นพี่ไปแข่งก่อน เรางงเลย
แล้วคือ เราก็แค่นักเรียน ให้ทำก็ทำ ให้แทนก็แทน
พอถึงเวลาทีมเราแข่งเราต้องมาดัดแปลง ไม่ให้รูปร่างเหมือนเดิมมเพื่อให้กรรมการจำไม่ได้
ผลกระทบคือ ความสมดุลที่คำนวนหรือกระประมานไว้คาด ................... ชั่งมัน
ทีมเราก็เข้ารอบ ทีมรุ้นพี่ก็เข้ารอบ
เด็ก ร ร เราเข้ารอบ สามทีม พอแข่งเจอกันเอง ประทะกันเอง อจ บอกให้เรายอมแพ้และเอาหุ่นให้รุ้นพี่ .....
เห้ยเดียววววววววว นั้งงานพวกเราปะวะ เราขัดไม่ได้ด้วย เรามันแค่นักเรียนนิ เพื่อนในทีมเราแบบพอได้ยิน
ไปเอากระเป๋าเดินทางกลับบ้านหมดเลยเหลือเราไว้เป็นเบ๊ คนเดียว สรุปคือ เราก็ต้องแข่งแต่ใช้ชื่อทีมของรุ้นพี่
อย่าขัดขืนไม่ได้ น้อยใจมากค่ะ พอแข่งๆ
--- จนชนะได้รางวันที่ สาม ...
เฮ้ยสุดยอดว่ะเราทำได้ เราควนดีใจใช่ไหม แต่ปล่าวเลย
คนที่ชนะคือรุ้นพี่ไม่ใช่เรา . เงินรางวันและของรางวันที่ได้ ไม่มีใครพูดถึงทีมหรือพวกเพื่อนเราเลย
กลับมาที่ รร คณะครูพูดว่า '' เราก็ได้ไปแข่ง .......... ได้รางวันกลับมา โดยรุ้นพี่ ปวช 3 ไปสร้างชื่อเสีงให้กับ รร มา ''
เดียวนะ ไม่มีไครพูดถึงพวกเรา ไม่มีแม้เครดิต เราทำไรไม่ได้เลย เศร้า รุ้นพี่ผิดไหมเรามองว่ารุ้นพี่เค้าก็ฟัง อจ มา
แต่เราเสียกำลังใจมาก ความรู้สึกพวกเราแย่มาก เราอดหลับอดนอน เสียเงิน ทุ่มเท ไม่มีแม้เวลาทำการบ้าน
ต้องมานั้งตามเก็บงานย้อนหลัง .. แย่ค่ะ เค้าเป็นครู เรามันแค่นักเรียน ธรรมดา ไม่มีโปรฟายอะไร เรียนบ้านเกบ้าง แต่เราก็มึวามรู้สึกน่ะ
ครูทำแบบนี้ถูกหรอค่ะขโมยผลงานนักเรียนไม่ให้แม้เครดิต ................. :(
เริ่มจากคือ เป็นคนชอบลองลงแข่งต่างๆของงาน รร
แล้วโปรเจกนี้ก็อีกโปรเจกที่สนใจ 'แข่งหุ่นยนต์เดินตามเส้น' ระดับ ม.ปลาย
จริงๆคือเรียน สายอาชีพค่ะไม่มีความรู้เรื่องวงจรไฟฟ้าหรืออะไรเลย แต่คิดว่าคงไม่ยากอยากลอง
เลยลงแข่งไป ทาง รร ส่งไปสิบกว่าทีม ค่ะ ปวช 2 กับ ปวช 3 จะแบ่งให้แข่งรอบ ม ปลาย
ทางตัวหนูและเพื่อนอีกสองคนในทีมก็ตกลงว่าจะลองดู ไม่มีไครต่อวงจรไฟฟ้าเป็นในกลุ่มค่ะ
ไม่มีใครรู้เรื่องหุ่นยนต์สักคน เราก็เริ่มหาข้อมูลคราวๆ มี เวลาประมา สี่วันจะแข่ง ทาง รร ได้ให้ส่วนประกอบของหุ่นยนต์มา
แต่ ของที่ รร ให้มา ใช้ไม่ได้มีปัญหา ไม่พังก็เสียแล้ว ตัวเราเลยรวมเงินกับเพื่อนในทีม ซื้ออุปกร กันเอง
แล้วมานั้งทำ ไม่ได้เที้ยว ไม่ได้นอน กันตามๆกัน นั้งศึกษากันเอง ประกอบกันเอง เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มค่ะก็จะขี้บ่นนิส
พอเพื่อนนอนก็ปลุก 555555 อยากให้งานออกมาเป็นชิ้นเป็นอัน ใช่งบไปเกือบพัน ในกลุ่มมี สาม คน หารๆกันไป ไม่ได้ขอพ่อแม่
(เสียงบ่นเพื่อน และเรา เงินเติมเกมมมมมไปแล้ว // นั้นเงินกินชาบูชิเลยน้าโว้ยยย // รองเท้าได้ตั้งคู่นึง T_T )
พอทำหุ่นยนต์เสร็จ เราก็ไม่พอใจอีกอยากทำให้ดีกว่านี้ อยากให้แรงกว่านี้ ก็นั้งทำเพิ่ม เสียเวลาไปอีกเกือบ1คืน
กลางวันเรียนค่ะ เลยทำตอนเลิกเรียน '''
พอทุกอย่างเสร็จแล้ว วันแข่ง ....... ทาง รร เรา หุ่นยนของรุ้นพี่และทีมอีนๆมีปัญหาเกือบหมด ...
มีเหลือที่ใช้ได้อยู่ 3 ทีม คือทีมเรา และรุ้นพี่ แต่ปัญหาคือ เราแข่งทีมที่ 20 และ ทึมรุ้นพี่แข่งก้อน
อจ เดินมาถาม หุ่นยนต์ใครใช้ได้ไม่มีปัญหาบ้าง เราก็บอกทีมพวกหนูค่ะ
อจ บอกให้เราเอาหุ่นยนต์ให้รุ้นพี่ไปแข่งก่อน เรางงเลย
แล้วคือ เราก็แค่นักเรียน ให้ทำก็ทำ ให้แทนก็แทน
พอถึงเวลาทีมเราแข่งเราต้องมาดัดแปลง ไม่ให้รูปร่างเหมือนเดิมมเพื่อให้กรรมการจำไม่ได้
ผลกระทบคือ ความสมดุลที่คำนวนหรือกระประมานไว้คาด ................... ชั่งมัน
ทีมเราก็เข้ารอบ ทีมรุ้นพี่ก็เข้ารอบ
เด็ก ร ร เราเข้ารอบ สามทีม พอแข่งเจอกันเอง ประทะกันเอง อจ บอกให้เรายอมแพ้และเอาหุ่นให้รุ้นพี่ .....
เห้ยเดียววววววววว นั้งงานพวกเราปะวะ เราขัดไม่ได้ด้วย เรามันแค่นักเรียนนิ เพื่อนในทีมเราแบบพอได้ยิน
ไปเอากระเป๋าเดินทางกลับบ้านหมดเลยเหลือเราไว้เป็นเบ๊ คนเดียว สรุปคือ เราก็ต้องแข่งแต่ใช้ชื่อทีมของรุ้นพี่
อย่าขัดขืนไม่ได้ น้อยใจมากค่ะ พอแข่งๆ
--- จนชนะได้รางวันที่ สาม ...
เฮ้ยสุดยอดว่ะเราทำได้ เราควนดีใจใช่ไหม แต่ปล่าวเลย
คนที่ชนะคือรุ้นพี่ไม่ใช่เรา . เงินรางวันและของรางวันที่ได้ ไม่มีใครพูดถึงทีมหรือพวกเพื่อนเราเลย
กลับมาที่ รร คณะครูพูดว่า '' เราก็ได้ไปแข่ง .......... ได้รางวันกลับมา โดยรุ้นพี่ ปวช 3 ไปสร้างชื่อเสีงให้กับ รร มา ''
เดียวนะ ไม่มีไครพูดถึงพวกเรา ไม่มีแม้เครดิต เราทำไรไม่ได้เลย เศร้า รุ้นพี่ผิดไหมเรามองว่ารุ้นพี่เค้าก็ฟัง อจ มา
แต่เราเสียกำลังใจมาก ความรู้สึกพวกเราแย่มาก เราอดหลับอดนอน เสียเงิน ทุ่มเท ไม่มีแม้เวลาทำการบ้าน
ต้องมานั้งตามเก็บงานย้อนหลัง .. แย่ค่ะ เค้าเป็นครู เรามันแค่นักเรียน ธรรมดา ไม่มีโปรฟายอะไร เรียนบ้านเกบ้าง แต่เราก็มึวามรู้สึกน่ะ