คือผมเป็นเด็กสายอาชีพ ผมคบกับแฟนคนนึง ได้เกือบ 9 เดือน เธอเป็นแฟนคนที่ 2 แล้วแหล่ะ เธอทุ่มเทให้ผมมาก ผมเองไม่มีฐานะ ก็ทำให้ได้เท่าที่ทำได้ จนเรามีอะไรกัน เธอเป็นคนแรก และผมเชื่อมั่นในตัวเธอมาก อยากให้เธอเป็นคนสุดท้าย แต่แล้ววันนึง เธอก็เปลี่ยนไป เธอเฉยชากับผม ห่างกัน อะไรที่เคยบอกว่าได้ กลายเป็นไม่ได้ เธอบอกว่าความรู้สึกที่มีให้ผมมันเปลี่ยนไป พร้อมกับเหตุผลง่ายๆ ว่าเหนื่อย ผมยื้อเธอ ได้ไม่นาน ผมก็ทนเห็นเธอในสภาพที่หมดใจไม่ได้ ผมจึงยอมบอกเลิกเธอไป เพราะรู้ว่า คำสัญญาที่เธอให้ผมมามากมาย คงทำให้เธอลำบากใจที่จะพูดมา หลังจากเลิกไป ผมเพ้อมาก เสียใจมาก และไปง้อเธอ ทำทุกอย่างที่คิดว่าทำได้ คำพูดที่ได้มาคือ ตอนอยุ่ไม่เห็นค่า ตอนลาล่ะทำเป็นหมาหวงก้าง ผมเจ็บมากนะ ตอนคบกัน เธอดูมีความสุข ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอเลิกกัน เธอเพิ่งมาบอกผมว่า เธอเสียความรู้สึกกับการกระทำของผมแบบนั้นแบบนี้ ผมขอถามคนั้อ่านกระทู้นี้นะครับว่า ผู้หญิงอ่ะ คิดว่าผู้ชายต้องรู้ทุกอารมณืทุกความรู้สึกของผู้หญิงใช่ไหม ทำไมไม่บอกกันตอนที่คบกัน ผมพร้อมที่จะปรับปรุงตัว แต่ผมไม่รู้ว่าเธออยากให้ปรับปรุงอะไร เธอเอาแต่บอกว่า ไม่ต้องปรับปรุงอะไรหรอก เธออยากให้ผมเป็นตัวของตัวเอง สุดท้าย คือ โดนทิ้งใช้มั้ย แหล่ะสิ่งที่สับสนคือ ตอนนี้ผมมีคนคุยด้วย เธอน่ารักและเฮฮา เธอทำให้ผมมีความสุข ผมจีบเธอ บอกรักเธอ แต่ยังมีบางเวลาที่ คิดถึงแฟนเก่าคนนี้ ผมกลัวว่าผมจะทำให้คนใหม่เสียใจ ผมกลัวว่า ผมจีบคนใหม่ เพราะผมเหงา เลยอยากถามว่า ถึงจะมีคนใหม่ แต่ยังคิดถึงคนเก่าบ้าง บางเวลา ไม่ใช่เรื่องแปลกใช่ไหม หรือผมกำลังให้คนใหม่มาแทนที่คนเก่า ผมไม่อยากล้อเล่นกับความรู้สึกใคร
สับสนกับเรื่องหัวใจ