ยอดไลค์..ไม่ใช่ทุกอย่างเสมอไป

สวัสดีค่ะวันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องราวชีวิตเมื่อหนึ่งปีที่แล้วของฉันค่ะ                                      คือ. ตอนนั้นฉันอยู่ม4เทอม2ตอนนั้นฉันยังเป็นคนโลกสวย.  ใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนหญิงล้วนอยู่ภายใต้กรอบที่พ่อแม่สร้างไว้ให้ตลอด    ฉันจึงไม่เคยมีเพื่อนเพศตรงข้ามเลย. เพราะตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็อยู่โรงเรียนหญิงล้วนมาตลอด.     เลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้าน   เพราะพ่อกับแม่จ้างครูมาสอนที่บ้าน     ชีวิตของฉันเป็นแบบนี้มาตลอด     จนกระทั่งปิดเทอมฉันได้ไปเที่ยวเซ็นทรับกับเพื่อนในกลุ่มฉันไม่ค่อยไปเที่ยวข้างนอกกับเพื่อน.  จึงแทบไม่มีเพื่อนต่างโรงเรียนเลย วันนั่น....  เป็นวันแรกที่ฉันเริ่มแอบชอบต้าเขาเป็นคนที่หน้าตาดีเลยแหละตอนนั้นก็ชอบมากๆไม่รู้จะทำยังไงไอเราก็ไม่เคยคุยกับเพื่อนโรงเรียนอื่น.          ฉันจึงได้เล่าให้เพื่อนฟัง   เพื่อนถึงกับขำออกมามันบอกว่าโลกสวยโคตร                   ..หลังจากนั้นมันก็ช่วยเป็นแม่สื่อให้เรามีแม่สื่อและพ่อสื่อรวมกันถึงสามคน5555    เราทำทุกอย่างจริงๆตั้งแต่สมัครเฟสใหม่เริ่มหัดถ่ายรูป เริ่มรู้จักคนเยอะขึ้น บลาๆๆ เป็นเวลาเกือบสามเดือน       เราก็คุยกับต้าเขาเพียงตอบเราแค่ กำกำ จ้า คับๆ อืม. เพียงแค่นั้นจริงๆตอนนั้นก็เศร้ามาก เพราะรักแรก      หลังจากนั้นเราก็เริ่มอยากดังขึ้นมา. เพราะคิดว่าถ้าหากเราดีพอเค้าคงสนใจเรา   เราเริ่มตีสนิทกับเพื่อนต่างโรงเรียนทั้ง ชายล้วน สห คนดังๆ รู้จักหมด          ...จนไลค์เราจากไม่ถึงร้อยพุ่งขึ้นเป็นแปดร้อย. ในระยะเวลาสี่เดือนหลังจากนั้น   และต้าก็ทักเรามาอีกครั้ง     ทำให้เรารู้เลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นยังไงจากที่เราเป็น. คนที่แทบจะมองโลกในแง่ดีไปซะหมด    ก็ทำให้เราเริ่มความคิดเปลี่ยนไป กลายเป็นคนล่ะคน   หลังจากนั้นก็ถึงช่วงสงกราน    เราได้ไปพบรุ่นน้องของเราคนนึงเป็นรุ่นน้องเราปีนึง อยู่รร ชายล้วน   ขอเรียกแทนว่าหนึ่งนะค่ะ    หนึ่งเป็นคนที่รู้จักคนเยอะมาก และค่อนข้างดังในโซเชียล    ตอนนั้นเราเริ่มมองคนที่ยอดไลค์แล้ว.  หลังจากต้าเราก็เริ่มมีความคิดที่ชอบคนจากไลค์    มันเป็นสิ่งที่แย่มากๆเพราะการคบคนดังไม่ใช่เรื่องดีเลย   เราคบกับหนึ่งหลักๆเลย. เพราะเค้าเป็นคนคุยสนุก   ไลค์เยอะ คนรู้จักเยอะ   เราจึงตัดสินใจคบกับหนึ่ง        ....ไลค์ขึ้นจริงๆอย่างที่หวังไว้ พุ่งเป็นพันแต่ระหว่างที่คบกับหนึ่ง. ก็มีคนเข้ามาเราก็คุยนะแต่ไม่ได้คิดอะไร    คุยกับคนเยอะแต่เพราะหนึ่งรู้จักคนนู้นคนนี้   จึงทำให้เกิดความไม่เชื่อใจเราเลย จิงๆก็ผิดที่เราเองนั่นแหละ.  ที่ไม่ให้เกียรติแฟน ให้เพื่อนผช   ไปส่งบ้างไปเที่ยวบ่อย พ่อแม่ไว้ใจเพราะหนึ่งมาไหว้พ่อแม่เราแล้ว ทุกครั้งที่เราไปกับผชคนอื่นเค้าก็ถามแต่เค้าก็ให้อภัยเราตลอด เราก็เลยไม่คิดอะไรทำไปเรื่อยๆเพราะคิดว่าเค้าคงไม่อะไร      เเต่จิงๆแล้วเค้าเอาเรื่องของเราไปเล่าให้เพื่อนฟังตลอด   รรชายล้วน    ผชก็เยอะ...เค้าดันเอาเรื่อวเราไปปรึกษารุ่นพี่ม6กลุ่มที่สนิทบ้างแล้วพวกนี้อยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่
          ม5เพื่อนเราบ้าง    เค้าก็มักจะบอกว่า พาเราไปไหว้พ่อแม่ ดูแลไปรับไปส่ง ทำทุกอย่างดีมาก    แต่เราดันไปนู้นนี่บลาๆๆ เราจึงถูกมองแย่ๆในสังคมรรชายล้วนไปโดยไม่รู้ตัว    แต่หนึ่งไม่รู้ว่าสิ่งที่.  เค้าทำมันเกิดผลแย่หลายอย่าง ซึ่งก็นั่นแหละเราทำตัวเองเอง    คิดว่าตัวเอวมีตัวเลือกเยอะเป็นเซเลปไม่มีหนึ่งเราก็อยู่ได้