ยอดไลค์ไม่ใช่ทุกอย่าง..

สวัสดีค่ะวันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องราวชีวิตเมื่อหนึ่งปีที่แล้วของฉันค่ะ ตอนนั้นฉันอยู่ม4เทอม2ตอนนั้นฉันยังเป็นคนโลกสวยใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนหญิงล้วนอยู่ภายใต้กรอบที่พ่อแม่สร้างไว้ให้ตลอด ฉันจึงไม่เคยมีเพื่อนเพศตรงข้ามเลยเพราะตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็อยู่โรงเรียนหญิงล้วนมาตลอดเลิกเรียนเสร็จก็กลับบ้าน เพราะพ่อกับแม่จ้างครูมาสอนที่บ้าน ชีวิตของฉันเป็นแบบนี้มาตลอด จนกระทั่งปิดเทอมฉันได้ไปเที่ยวเซ็นทรับกับเพื่อนในกลุ่มฉันไม่ค่อยไปเที่ยวข้างนอกกับเพื่อนจึงแทบไม่มีเพื่อนต่างโรงเรียนเลย วันนั่นเป็นวันแรกที่ฉันเริ่มแอบชอบต้าเขาเป็นคนที่หน้าตาดีเลยแหละตอนนั้นก็ชอบมากๆไม่รู้จะทำยังไงไอเราก็ไม่เคยคุยกับเพื่อนโรงเรียนอื่น ฉันจึงได้เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนถึงกับขำออกมามันบอกว่าโลกสวยโคตร หลังจากนั้นมันก็ช่วยเป็นแม่สื่อให้เรามีแม่สื่อและพ่อสื่อรวมกันถึงสามคน5555 เราทำทุกอย่างจริงๆตั้งแต่สมัครเฟสใหม่เริ่มหัดถ่ายรูป เริ่มรู้จักคนเยอะขึ้น บลาๆๆ เป็นเวลาเกือบสามเดือน เราก็คุยกับต้าเขาเพียงตอบเราแค่ กำกำ จ้า คับๆ อืม. เพียงแค่นั้นจริงๆตอนนั้นก็เศร้ามากเพราะรักแรก หลังจากนั้นเราก็เริ่มอยากดังขึ้นมาเพราะคิดว่าถ้าหากเราดีพอเค้าคงสนใจเรา เราเริ่มตีสนิทกับเพื่อนต่างโรงเรียนทั้ง ชายล้วน สห คนดังๆ รู้จักหมด จนไลค์เราจากไม่ถึงร้อยพุ่งขึ้นเป็นแปดร้อยในระยะเวลาสี่เดือนหลังจากนั้น และต้าก็ทักเรามาอีกครั้ง ทำให้เรารู้เลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นยังไงจากที่เราเป็นคนที่แทบจะมองโลกในแง่ดีไปซะหมด ก็ทำให้เราเริ่มความคิดเปลี่ยนไป กลายเป็นคนล่ะคน หลังจากนั้นก็ถึงช่วงสงกราน เราได้ไปพบรุ่นน้องของเราคนนึงเป็นรุ่นน้องเราปีนึง อยู่รร ชายล้วน ขอเรียกแทนว่าหนึ่งนะค่ะ หนึ่งเป็นคนที่รู้จักคนเยอะมาก และค่อนข้างดังในโซเชียล ตอนนั้นเราเริ่มมองคนที่ยอดไลค์แล้วหลังจากต้าเราก็เริ่มมีความคิดที่ชอบคนจากไลค์ มันเป็นสิ่งที่แย่มากๆเพราะการคบคนดังไม่ใช่เรื่องดีเลย เราคบกับหนึ่งหลักๆเลยเพราะเค้าเป็นคนคุยสนุก ไลค์เยอะ คนรู้จักเยอะ เราจึงตัดสินใจคบกับหนึ่ง ไลค์ขึ้นจริงๆอย่างที่หวังไว้ พุ่งเป็นพันแต่ระหว่างที่คบกับหนึ่งก็มีคนเข้ามาเราก็คุยนะแต่ไม่ได้คิดอะไร คุยกับคนเยอะแต่เพราะหนึ่งรู้จักคนนู้นคนนี้ จึงทำให้เกิดความไม่เชื่อใจเราเลย จิงๆก็ผิดที่เราเองนั่นแหละที่ไม่ให้เกียรติแฟน ให้เพื่อนผช ไปส่งบ้างไปเที่ยวบ่อย พ่อแม่ไว้ใจเพราะหนึ่งมาไหว้พ่อแม่เราแล้ว ทุกครั้งที่เราไปกับผชคนอื่นเค้าก็ถามแต่เค้าก็ให้อภัยเราตลอด เราก็เลยไม่คิดอะไรทำไปเรื่อยๆเพราะคิดว่าเค้าคงไม่อะไร เเต่จิงๆแล้วเค้าเอาเรื่องของเราไปเล่าให้เพื่อนฟังตลอด รรชายล้วน ผชก็เยอะเค้าดันเอาเรื่อวเราไปปรึกษารุ่นพี่ม6กลุ่มที่สนิทบ้างแล้วพวกนี้อยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่
ม5เพื่อนเราบ้าง เค้าก็มักจะบอกว่า พาเราไปไหว้พ่อแม่ ดูแลไปรับไปส่ง ทำทุกอย่างดีมาก แต่เราดันไปนู้นนี่บลาๆๆ เราจึงถูกมองแย่ๆในสังคมรรชายล้วนไปโดยไม่รู้ตัว แต่หนึ่งไม่รู้ว่าสิ่งที่เค้าทำมันเกิดผลแย่หลายอย่าง ซึ่งก็นั่นแหละเราทำตัวเองเอง คิดว่าตัวเอวมีตัวเลือกเยอะเป็นเซเลปไม่มีหนึ่งเราก็อยู่ได้
จนวันนึงเราได้เจอกับสอง ซึ่งเป็นเพื่อนที่เรียนพิเศษด้วยกัน ตอนนั้นหนึ่งและเราอยู่ในช่วงที่ต่างคนต่างก็ไม่ค่อยมีเวลาหนึ่งติดเกมติดเพื่อนอย่างหนัก. ส่วนเราไม่มีอะไรทำเลยไปเรียนพิเศษ ก็เลยมาสนิทกับสองอยู่กับสองแทบจะมากกว่าหนึ่งด้วยซ้ำ   จนกระทั่งวันนึงเราและสองเริ่มชอบกันขึ้นมาแต่เพราะว่าเรามีแฟนอยู่แล้วเลยบอกสองไป   สองหายจากเราไปเลยเราก็ไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แต่คิดว่าคนที่ใช่ยังไงมันก็ใช่นั่นแหละ   แต่สิ่งที่แย่นั่นก๋คือเรากับหนึ่งความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไปเราคิดเพียงแต่ว่าสองจะติดต่อมามั้ย สองจะชอบคนอื่นไปแล้วรึป่าว    คืนนั้นเราคิดมากตลอด. รวมถึงเริ่มเบื่อหนึ่งแล้วเช้าอีกวันเราจึงตัดสินใจ. บอกเลิกหนึ่งตอนนั้นคบกันได้สามเดือนแล้วล่ะเรารู้จักกับสองได้แค่เดือนเดียว หนึ่งเพียงแค่พูดว่า ทำไมถึงมาบอกกันตอนนี้ตอนที่เค้ารักแกไปแล้วเนี่ยนะ แล้วก็ตัดสายไป เรานี้เงียบเลยอ่ะโคตรรู้สึกผิด   หนึ่งนัดเจอเราก่อนที่จะเอาสร้อยที่เราลืมในรถมาให้ เราเห็นหน้าหนึ่งตอนนั้นนี้ร้องเลย ความรู้สึกเริ่มกลับมาทั้งหมด ทั้งหนึ่งทั้งสองเราโคตรแย่เลยว่ามั้ย เรากลับมาก็อัพสเตตัสเปลี่ยนสถานะว่าโสด ไม่นานสองก็โทรมาบอกว่าเลิกกันแล้วหรอเราบอกว่าอืมใช่ เขาจึงหัวเราะแล้วบอกว่าเลิกเพื่อ กำกำไปล่ะบาย แล้วก็ตัดสายไปเรากำลังไปหามีนเพื่อนโรงเรียนเดียวกันกับสองเพื่อปรึกษาเรื่องสอง เราเล่าทั้งหมดให้มีนฟัง มีนจึงขอดูรูปสองที่เราพูดถึง พอเราให้มีนดูมีนจึงบอกกับเราว่าเราถูกสองม่อแล้ว เพราะสองเอาไปคุยกับเพื่อนว่าจะม่อเด็กรรเราให้ติด.  เพราะเป็นเด็กรร หญิงล้วน ไม่คิดว่าจะเป็นเรา พอเราได้ยินอย่างนั้นถึงกับช็อคไปเลย. พูดอะไรไม่ถูกเราจึงตัดสินใจไปง้อหนึ่งเล่าทั้งหมดให้ฟังเป็นครั้งแรกที่เห็นน้ำตาผู้ชาย หนึ่งร้องแต่ก็ให้โอกาสเรา แน่คบกันได้สี่เดือนก็เลิกกันเพราะหลังจากเรื่องนั้นก็มีแต่ความระแวง จากที่เคยเชื่อใจก็ไม่มีอีกเลย เราทำพลาดเอง ทุกวันนี้ยังไม่ลืมหนี่งเลย หนึ่งกลับไปคบกับแฟนเก่า คนที่เข้ามาหาเราส่วนใหญ่ก็เพราะยอดไลค์ ความดัง แทบไม่มีใครจิงใจเลย หนึ่งทำให้เรารู้เลยว่าการรักใครสักคนเป็นยังไง ทุกวันนี้แค่โทรหาหนึ่งหนึ่งยังไม่รับสายเราเลย เราก็ได้แต่ถามเพื่อนหนึ่งว่าเค้าเป็นยังไงบ้าง รักเค้ามากแต่ทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะเราทำมันพังเอง อยากให้เพื่อนๆที่อ่านได้รู้ไว้เลยว่าการเป็นคนที่รู้จักคนเยอะไม่ได้ดีเสมอไป เราจากเรื่องวันนั้นคนที่รู้จักหนึ่งและสอวก็ต่างมองเราในแง่ลบไปแล้ว ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ