Interstellar ขอมอบเพลงนี้ให้แก่นักบินอวกาศผู้หาญกล้าทุกท่านค่ะ + คำถาม (สปอยล์)

สวัสดีค่ะ ความจริงแล้วเราไม่ใช่แฟนหนังอวกาศสักเท่าไหร่ แต่ชอบ Interstellar มากในแง่ที่ว่ามันมีครบทุกรส
และเนื้อเรื่องมันชวนให้คิดเยอะดี มีประเด็นให้มาถกกันไม่รู้จบ แถมยังสนุกอีกด้วย ยังไม่นับการถ่ายทำแบบเก่าตามสไตล์ของโนแลน
ที่ไม่นิยมใช้กรีนสกรีน หรือ CG กับฉากสวยๆเหนือจริงล้นเรื่องไปหมดจนเราน้ำตาแทบไหล (รักประเทศไอซ์แลนด์มากๆ
ฉากดาวแมนน์แบบเลิศเวอร์ๆ)

ในเเง่ของการตัดต่อเสียง มันก็เป็นอะไรที่เน้นอิมแพคหนังให้ทรงพลังมากขึ้น (เช่นฉากระเบิดที่เลือกที่จะดูดเสียงให้เหลือแต่ความเงียบ
เหมือนกับสภาวะในอวกาศจริงๆ คือมันเป็นอะไรที่เล่นกับความรู้สึกเรามากๆ) หรือฉากที่มุดรูหนอนเข้าไป ท่ามกลางเสียง
เครื่องยนต์และระบบที่ผันผวน กลับกลายเป็นความเงียบที่สะกดให้คนดูต้องหยุดหายใจ ฉากนั้นเราปลื้มมาก รู้สึกเหมือนนั่ง
ยานอวกาศไปด้วยกัน แล้วมีจอหนังเป็นหน้าต่างบานใหญ่เลยค่ะ สรุปก็คือ หนังเรื่องนี้เป็นความรู้สึกที่ใหม่มากๆสำหรับเรา
บอกตรงๆ ไม่เคยมีหนังเรื่องไหนที่ทำให้เรารู้สึกทั้งเล็กน้อยและยิ่งใหญ่ในเวลาเดียวกันมาก่อนเลย อัจฉริยะมากๆ

มาเข้าเรื่องดีกว่าค่ะ ในระหว่างที่เรานั่งดูหนังทั้งสองรอบในโรงเนี่ย มันมีอะไรหลายๆอย่างผุดขึ้นมาในหัวตลอดเลย
หนึ่งในนั้นคือเพลงๆนึงที่เคยฟังตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน มันเข้ากับอรรถรสหนังมาก เลยอยากเอามาแชร์กันค่ะ

เพลงที่ว่านี้ชื่อ Yulia ของวงสัญชาติแคนาดา Wolf Parade ค่ะ

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
เพลงนี้วนในหัวเราบ่อยมากกกกตอนที่ดูหนังทั้งสองรอบ ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเนื้อหาของเพลงนี้สอดคล้องกับชะตากรรมตัวละครในหนังมาก
โดยเฉพาะรอมมิลี่ ที่จำต้องรอคอยเพื่อนกลับมาอย่างโดดเดี่ยวถึง23ปี ก่อนจะมาจบชีวิตลงอย่างน่าเสียดาย (น้ำตาซึมด้วย) หรือชีวิต
ของ ดร.แบรนด์ ที่ต้องเสียสละความรักของตนเองเพื่อความอยู่รอดของมวลมนุษย์  (อันนี้ก็แอบร้องไห้อีกละ สงสาร)

Wolf Parade แต่งเพลงนี้อ้างอิงจากรัสเซียช่วงสงครามเย็น ส่วนหนึ่งมาจากทฤษฎีสมคบคิด ที่ว่ามีนักบินอวกาศบางคนถูกส่งขึ้นไปโดย
โซเวียตกับความพยายามตะบี้ตะบันแข่งขันที่จะเหยียบดวงจันทร์ก่อนอเมริกา แต่นักบินเหล่านั้นประสบปัญหาขัดข้องบางประการ
ทำให้ไม่สามารถกลับโลกได้ ต้องโคจรอย่างโดดเดี่ยวมืดมิดเฝ้ามองดวงดาวบ้านเกิดของตัวเองตลอดไป โดยที่คนทั้งโลกไม่ทราบถึงชะตากรรม
เพลงนี้กล่าวถึงข้อความและความรู้สึกสุดท้ายของเขาต่อชะตากรรม ความกล้า ความกลัว และหญิงสาวคนรักกับความจริงที่ว่าเขาจะ
ไม่ได้กลับไปพบเธออีก

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มาดูเนื้อร้องกันดีกว่า

Diamonds in the face of night time
Watch them as they float along
I was up there floating with them
And you know that I was gone
The radio sings a patriot's song it's the devil that you know
Yulia

มวลหมู่เพชรพราวระยับฟ้ายามค่ำ
จ้องมองดูพวกมันล่องลอยพาดผ่านไป
ผมก็อยู่บนนี้ ล่องลอยไปกับหมู่ดาวเช่นกัน
ณ วินาทีนั้นี้คุณก็รู้ดีว่า ผมได้จากไปแล้ว
วิทยุกระจายเสียงเพลงของผู้กล้า หากแต่ความจริงมันคือปีศาจที่ึคุณรู้จักดี
ยูเลีย

We were standing on the platform
The favorite sons of history
While you're back in Prostronaya
Writing in your diary
They flip on switch at mission control and I'm never coming home
Yulia

พวกเรายืนอยู่บนแท่นปล่อยยาน
เป็นวีรบุรุษที่รักของหน้าประวัติศาสตร์
ในขณะที่คุณอยู่บ้านที่โพรสโตรนาย่า
บันทึกความทรงจำผ่านปลายปากกา
พวกเขาสลับสวิตช์ที่หอควบคุม และผมจะไม่มีวันได้กลับมา
ยูเลีย

Oh! I woke up from a fever dream
Oh! Of floating in the salty sea
I'm stranded up here floating along
and my heart beats slow and I hope they
Bring my body back
Yulia

โอ้ ผมลืมตาตื่นจากฝันร้าย
โอ้ ที่ว่าผมกำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางทะเล
ผมหลงทางอยู่ที่นี่ ล่องลอยไร้จุดหมาย
และหัวใจผมเต้นช้าลงเรื่อยๆ และหวังว่า
พวกเขาจะนำร่างของผมกลับบ้าน
ยูเลีย

So when they turn the cameras on you
Baby please don't speak of me
Point up to the dark above you
As they edit me from history
I'm 20 million miles from a comfortable home
And space is very cold
Yulia

และเมื่อทุกคนหันกล้องไปทางคุณ
ที่รักอย่าได้กล่าวถึงตัวผมเลย
ขอให้ชี้ขึ้นไปบนความเวิ้งว้างมืดมิดเหนือคุณ
ขณะที่พวกเขาลบผมออกจากหน้าประวัติศาสตร์
ผมอยู่ห่างจากบ้านที่อบอุ่นไกลกว่ายี่สิบล้านไมล์
รอบตัวช่างเหน็บหนาวเหลือเกิน
ยูเลีย

There's nothing out here nothing out here nothing out
nothing out here nothing out here there's nothing out here
nothing nothing out here nothing out here nothing nothing out

บนนี้มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า
มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ความว่างเปล่า

.....................................................

แหงะ ขอโทษนะคะ พอดีเป็นคนที่เข้าใจแต่แปลไม่เก่ง อาจจะฟังดูแปร่งๆไปหน่อย (อาย)
ดีใจที่หนังดีๆทำให้เรากลับไปนึกถึงวงดีๆ กับเพลงที่เคยฟังสมัยเด็กได้อีก
และดีใจที่ทำให้เรามีโอกาสกลับไปนั่งฟังสารคดีของ Carl Sagan อีกครั้ง (วันหลังจะมาเล่าให้ฟังค่ะ)

ปล. เหมือนเราสงสัยสองจุด
- คือสรุปตั้งแต่เเรกเริ่มโครงการเนี่ย เขาเจอดาวในกาแลคซี่ใหม่ 12 ดวง แต่มีทรัพยากรส่งไปเเค่สามคน ถูกต้องมั้ยคะ
- แล้วก็ตอนสุดท้ายเนี่ย ในเมื่อรูหนอนมันปิดไปแล้ว พระเอกจะตามหาดาวเอ็ดมันด์สเจอได้อย่างไร เพราะมันห่างไปแบบไกลมากกกกกกกกกกก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่