มันมีเหตุการณ์ที่ฉันอยากจะเล่าให้ฟังซึ่งมันเกิดขึ้นกับฉันและอย่างรู้ว่าคนอื่นๆถ้าเป็นฉันจะทำอย่างไร
ตอนนั้นฉันยุมอ3และคบกับรุ่นพี่คนนึงที่ยุมอ5 คบกันมา4ปี รักกันปกติโดยที่ไม่ได้มีอะไรต่อกัน จนฉันยุมอ6 และพี่เขาก็จบเข้าเรียนมหาลัยที่กทม ซึ่งฉันตอนนั้นยุ ตจว ก็ยังรักกันดี และเราก็ได้มีอะไรกันเปนครั้งแรก ตอนที่พี่เขาปิดเทอมกลับมาบ้านที่ตจว
และต่อมาฉันก็เข้ามหาลัยที่กทมและพักยุกับญาติ ฉันและพี่เขาเรียนกันคนละที่นะ และวันนึงฉันแกล้งถามพี่เขาว่าเคยมีอะไรกับผญคนอื่นไหมฉันรู้นะบอกมาเถอะน๊าอย่าให้ฉันรู้จากปากคนอื่นเลยนะ พี่เขาก็ยอมรับว่าเคยมีอะไรกับรุ่นพี่ที่มหาลัยคนนึงฉันเงียบและพูดไรไม่ออกเลย ฉันคิดว่าฉันรับได้ไม่เปนไรแต่สุดท้ายฉันรับไม่ได้ความรู้สึกมันหยุดลงไม่มีอะไรแล้วและก็เลิกกันไป
ต่อมาฉันยุปี2 ก็มีคนนึงในมหาลัยเดวกันมาจีบฉันเราก็คุยๆกันไปทางโทรศัพท์นะเพราะมันเป็นช่วงปิดเทอมฉันกลับ ตจว พอเปิดเทอมเราก้อเจอกันคุยกันไปได้สักก็ตกลงคบกันคบกันได้2เดือนกว่าๆ ฉันก็ตัดสินใจบอกเขาว่าฉันนะเป็นยังไง เขาเสียใจและร้องไห้ แต่ให้ทำไงละปิดไว้มันก็อึดอัดรู้สึกผิดต่อเขายุดี พอฉันบอกเขาไปแล้วเขาก็ตอบมาว่าทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ก่อนหน้านี้ทำไมไม่บอก มาบอกตอนที่เขารักฉันแล้วที่ฉันไม่บอกตอนนั้นเพราะกลัวว่าเขาจะรังเกลียดหรือไม่ก็หายไป ที่ฉันบอกเขาไปเพราะฉันนะนึกว่าเขาจะคิดว่าเอ่อไอนี้มันบอกเรื่องแบบนี้กับเราแสดงว่าซื่อสัตย์กับเรายอมบอกเราว่าตัวเองเปนยังไงกล้าที่จะเปิดใจบอกกัน แต่สุดท้ายมันไม่ใช่แบบนี้ หลังจากวันที่ฉันบอกไปฉันกลายเปนคนที่ผิดไปซะทุกเรื่อง ไม่มีสิทธิอะไรในตัวเขาจะหึง จะหวง จะโว้ยวายก็ไม่มีสิทธิ ต้องทำตามที่เขาบอกทุกอย่างอะไรที่เขาไม่ชอบห้ามๆๆๆๆๆๆทำ เพราะถ้าทำไปแล้วฉันจะโดนด่า คำด่าที่เขาใช้ด่าฉันที่จำได้และใช้บ่อยสุดก็ สันดาร ควาย โง่ อย่าโง่ให้มันมากหนัก งี่เง่า
น่าเบื่อ น่ารำคาน อะไรประมาณนี้ แต่บางครั้งเขาก็ดีนะ ฉันจะโดนด่าทุกครั้งที่เขาโมโห โกด ฉันด่าหรือเถียงเขาไม่ได้เพราะฉันด่าไม่เปนและไม่ทันด้วย ฉันเลยนิ่งเงียบอย่างเดว ฉันทำตามทุกอย่างที่เขาบอกสั่งให้ทำและไม่ทำในสิ่งที่เขาห้ามไม่ชอบโดยที่ฉันก็เต็มใจทำไม่รุ้สึกเหนื่อยเลย บางครั้งที่ฉันโดนกดดันจากเขามากๆฉันก็สุดทนเลยบอกไปว่าให้เขาไปมีอะไรกับผญอื่นๆไปเลยจะมีสักกี่คนก็มีไป เราจะได้เท่าเทียมกันซะที
ฉันทำตามที่เขาบอกทุกอย่างแต่ฉันก็ไม่มีสิทธิในตัวเขายุดี ตั้งแต่ที่เราคบกันฉันก็ย้ายออกมายุคนเดวใกล้มหาลัยและเขาก็ไปมาหาสู่ระหว่างฉันกับบ้านเขาเอง ทุกครั้งที่เขามาหาฉันฉันก็ดูแลเขาหุ้งข้าวทำกับข้าว ตักข้าวยกมาให้กิน ซักผ้ารีดผ้าซักแม้แต่ กกน ให้ เวลาจะไปข้างนอกรองเท้าถุงเท้าก็หยิบมาวางให้เรียบร้อยโดยที่ไม่ให้เขาต้องลำบากหาเองเลย เขามาหาฉันไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากนอนรอกินข้าวและนอนเล่นเกม แต่สิ่งที่ฉันทำเขาก็มองว่าฉันนะไม่ดีเพียงเพราะฉันนะไม่ซิง ไม่บริสุทธิ์แต่ฉันก็ยังทำต่อไปที่ทำนะเพราะฉันรักเขา รักมากๆ รักที่สุดรักคนเดว
ฉันจึงเต็มใจที่จะทำให้เขาทุกอย่าง แต่เขาก็ยังด่าว่าฉันยุดี บางครั้งฉันก็หงุดหงิดโมโหนะแต่ฉันก็เลือกที่จะเงียบเพราะฉันก็คนอย่างนี้แหละเงียบนิ่งเฉย
มีเพื่อนๆหลายคนนะบอกให้ฉันเลิกไปซะแต่มันติดตรงที่ว่าฉันรักเขายุถึงเลิกไม่ได้สักที ความรักของฉันก็เป็นแบบนี้มา2ปีกว่าแล้วและก็คงเป็นแบบนี้ต่อไปเพียงเพราะว่าฉันไม่บริสุทธิ์ ฉันผิดมากฉันรู้ ทำดียังไงมันก็คงลบล้างกันไม่ได้
The End......
ความไม่ซิง กับ ความรักมันเป็นอย่างไร
ตอนนั้นฉันยุมอ3และคบกับรุ่นพี่คนนึงที่ยุมอ5 คบกันมา4ปี รักกันปกติโดยที่ไม่ได้มีอะไรต่อกัน จนฉันยุมอ6 และพี่เขาก็จบเข้าเรียนมหาลัยที่กทม ซึ่งฉันตอนนั้นยุ ตจว ก็ยังรักกันดี และเราก็ได้มีอะไรกันเปนครั้งแรก ตอนที่พี่เขาปิดเทอมกลับมาบ้านที่ตจว
และต่อมาฉันก็เข้ามหาลัยที่กทมและพักยุกับญาติ ฉันและพี่เขาเรียนกันคนละที่นะ และวันนึงฉันแกล้งถามพี่เขาว่าเคยมีอะไรกับผญคนอื่นไหมฉันรู้นะบอกมาเถอะน๊าอย่าให้ฉันรู้จากปากคนอื่นเลยนะ พี่เขาก็ยอมรับว่าเคยมีอะไรกับรุ่นพี่ที่มหาลัยคนนึงฉันเงียบและพูดไรไม่ออกเลย ฉันคิดว่าฉันรับได้ไม่เปนไรแต่สุดท้ายฉันรับไม่ได้ความรู้สึกมันหยุดลงไม่มีอะไรแล้วและก็เลิกกันไป
ต่อมาฉันยุปี2 ก็มีคนนึงในมหาลัยเดวกันมาจีบฉันเราก็คุยๆกันไปทางโทรศัพท์นะเพราะมันเป็นช่วงปิดเทอมฉันกลับ ตจว พอเปิดเทอมเราก้อเจอกันคุยกันไปได้สักก็ตกลงคบกันคบกันได้2เดือนกว่าๆ ฉันก็ตัดสินใจบอกเขาว่าฉันนะเป็นยังไง เขาเสียใจและร้องไห้ แต่ให้ทำไงละปิดไว้มันก็อึดอัดรู้สึกผิดต่อเขายุดี พอฉันบอกเขาไปแล้วเขาก็ตอบมาว่าทำไมเพิ่งมาบอกตอนนี้ ก่อนหน้านี้ทำไมไม่บอก มาบอกตอนที่เขารักฉันแล้วที่ฉันไม่บอกตอนนั้นเพราะกลัวว่าเขาจะรังเกลียดหรือไม่ก็หายไป ที่ฉันบอกเขาไปเพราะฉันนะนึกว่าเขาจะคิดว่าเอ่อไอนี้มันบอกเรื่องแบบนี้กับเราแสดงว่าซื่อสัตย์กับเรายอมบอกเราว่าตัวเองเปนยังไงกล้าที่จะเปิดใจบอกกัน แต่สุดท้ายมันไม่ใช่แบบนี้ หลังจากวันที่ฉันบอกไปฉันกลายเปนคนที่ผิดไปซะทุกเรื่อง ไม่มีสิทธิอะไรในตัวเขาจะหึง จะหวง จะโว้ยวายก็ไม่มีสิทธิ ต้องทำตามที่เขาบอกทุกอย่างอะไรที่เขาไม่ชอบห้ามๆๆๆๆๆๆทำ เพราะถ้าทำไปแล้วฉันจะโดนด่า คำด่าที่เขาใช้ด่าฉันที่จำได้และใช้บ่อยสุดก็ สันดาร ควาย โง่ อย่าโง่ให้มันมากหนัก งี่เง่า
ฉันทำตามที่เขาบอกทุกอย่างแต่ฉันก็ไม่มีสิทธิในตัวเขายุดี ตั้งแต่ที่เราคบกันฉันก็ย้ายออกมายุคนเดวใกล้มหาลัยและเขาก็ไปมาหาสู่ระหว่างฉันกับบ้านเขาเอง ทุกครั้งที่เขามาหาฉันฉันก็ดูแลเขาหุ้งข้าวทำกับข้าว ตักข้าวยกมาให้กิน ซักผ้ารีดผ้าซักแม้แต่ กกน ให้ เวลาจะไปข้างนอกรองเท้าถุงเท้าก็หยิบมาวางให้เรียบร้อยโดยที่ไม่ให้เขาต้องลำบากหาเองเลย เขามาหาฉันไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากนอนรอกินข้าวและนอนเล่นเกม แต่สิ่งที่ฉันทำเขาก็มองว่าฉันนะไม่ดีเพียงเพราะฉันนะไม่ซิง ไม่บริสุทธิ์แต่ฉันก็ยังทำต่อไปที่ทำนะเพราะฉันรักเขา รักมากๆ รักที่สุดรักคนเดว
ฉันจึงเต็มใจที่จะทำให้เขาทุกอย่าง แต่เขาก็ยังด่าว่าฉันยุดี บางครั้งฉันก็หงุดหงิดโมโหนะแต่ฉันก็เลือกที่จะเงียบเพราะฉันก็คนอย่างนี้แหละเงียบนิ่งเฉย
มีเพื่อนๆหลายคนนะบอกให้ฉันเลิกไปซะแต่มันติดตรงที่ว่าฉันรักเขายุถึงเลิกไม่ได้สักที ความรักของฉันก็เป็นแบบนี้มา2ปีกว่าแล้วและก็คงเป็นแบบนี้ต่อไปเพียงเพราะว่าฉันไม่บริสุทธิ์ ฉันผิดมากฉันรู้ ทำดียังไงมันก็คงลบล้างกันไม่ได้
The End......