แม่ร้องไห้ทุกวันแบบไม่มีสาเหตุ ควรทำยังไงดีคะ

สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกท่าน             เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ                                                                            คือเรื่องมีอยู่ว่าแม่ร้องไห้ทุกวันเลยคะ ร้องแบบเรื่องไม่เป็นเรื่อง บางเรื่องก็ไม่รู้สาเหตุคะ อย่างเช่น วันนั้นครอบครัวเราไปไหว้พระกันที่วัด พอเราไหว้เสร็จก็เดินออกมารอกับพี่ พ่อเราไหว้เสร็จก็เดินตามออกมา ทีนี้คะแม่เราก็เดินมาพวกเรา(เรา พี่ พ่อ)ถ้ารีบก็กลับไปก่อนเลยไป พ่อเร่เลยเดินเข้าไปรอแม่ พอเสร็จแม่เราก็เดินลิ่วๆกลับไปเลยคะ พ่อมาถึงบ้านก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จาพอตกกลางคืนแม่ร้องไห้คะ พ่อเราก็ไปง้อก็หายเป็นปกติ พอมาอีกวันก็ไม่มีไร ทีนี้คะพอตอนเย็น เราตื่นมาเห็นแม่ทุบหัวตัวเองใหญ่เลยคะละก็ร้องไห้ เราแบบเฮ้ยแม่เป็นไร พ่อเราก็รีบเข้ามาดู ที่นี้เรื่องใหญ่คะ พ่อเราก็ถามเป็นอะไรๆอยู่ซักพักก็ไม่ตอบ จนพ่อเราโมโหแม่เราก็วิ่งเข้าห้องน้ำห่ยไปเกือบครึ่งชม. ส่วนพ่อก็ไประงับอารทณ์ข้างนอก พ่อพอเข้าไปง้อก็ออกจากห้องน้ำ ที่นี้ปกติละค่ะไม่มีอะไร พอมาอีกวันคะ พอตกกลางคืนแม่หายไปนั่งร้องไห้ในรถ ทีนี้งงกันหมดคะไม่รู้เรื่องอะไร ก่อนหน้านี้ก็มีเคสนึงค่ะ ร้องไห้ตั้งแต่ 6 โมงเย็นยันตี 2 เลยคะ หายไปนุ่งในรถ ถามก็ไม่พูด จนสุดท้ายก็เรื่องเงิน คือเป็นบ่อยมากอ่ะคะ ยิ่งช่วงนี้บอกได้ค่ะว่าทุกวัน  แล้วถ้าพ่อไม่ง้อก็จะเดินเข้าเดินออกจากห้อง คือพูดง่ายๆคือทำให้รู้ตัวอ่ะคะ คือจะให้พ่อรู้ตัวคนเดียวแต่มันก็มีผลถึงเราด้วยอ่ะคะ ใครจะไปนอนหลับจริงมั้ยคะ? คืออธิบายไม่ถูกอ่ะคะ มันเซง ต้องมานั่งคิดทุกวันวันนี้จะเป็นอีกมั้ย เราเองก็ม.6แล้ว แล้วต้องมาเจอแบบนี้ ภาพที่แม่ทุบหัวตัวเองในวันนั้นยังอยู่ในหัวเรามาตลอด ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม แล้วบางครั้งที่คิดภาพนั้นเราจะหยิกเนื้อตัวเอง หลับตา บางทีอยากจะอุดหูด้วยเลยคะ ตุ้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นครอบครัวเป็นแบบนี้ เราไม่อยากเห็นภาพแบบนี้ ไม่อยากอยู่บ้าน ทุกครั้งที่เป็นเราก็ได้แต่บอกตัวเองว่าเห้ออ......อีกแล้วหรอ เราก็อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง  เราทุกข์ใจ เราเซ็งมากเลยคะทุกคน เราอธิบายไม่ถูกเลย          ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ คือไม่ไหวแล้วค่ะ  ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราคงไม่อยากอยู่บ้านแล้วค่ะ