ข้อเด่นคือภาพอวกาศ ขนาดของยาน ทิวทัศน์ดวงดาว มันช่างสุดๆ ดีจริงๆ

อีกข้อคือพลังเสียงกระหึ่มโสตประสาท เสียงพายุ เสียงยานพุ่งทยานจากฐานปล่อย เสียงเอฟเฟคท์ต่างๆ มันจุกอกดีพิลึกครับ

ทีนี้ข้อด้อยแล้วนะ คนอื่นๆ อาจเห็นว่าเล็กน้อยน่า แต่ผมว่ามันรำคาญใจ

ความที่เป็นฟิล์มเรื่องสุดท้าย การดูแลฟิล์มม้วนยักษ์ขนาดนี้ เห็นใจครับ

มันคือฝุ่นที่เกาะแผ่นฟิล์ม แล้วไปขยายอันเป้งบนจอตึก 7 ชั้น ทีแรกผมนึกว่ายานอวกาศอีกลำ

หรือสสารมืดซะอีก มีประปรายให้เห็นทุกครั้งที่ฉากหลังเป็นสีขาว

อีกประการคือ ฟอนท์ซับไตเติล ที่ซีดจาง บางอ่านแทบไม่เห็น และเรื่องนี้ต้องอ่านด้วย ศัพท์แสงเยอะ

แล้วความที่เครื่องยิงซับขึ้นจอมันแยกกันกับเครื่องฉายตัวหนัง พอฉากหลังมืด คนดูจะเห็นกรอบสว่างจางๆ สี่เหลี่ยมผืนผ้าบนจอไอแมกซ์ด้วย

ทำให้พาลเซ็ง และหงุดหงิดเล็กน้อยครับ

สุดท้ายให้คะแนนหนังกันหน่อย 8.5 เต็ม 10 ยังไม่ใช่งานที่พีคสุดของโนแลนอย่างที่คาด (ผมชอบ Inception ที่สุด)

และหนังแนวทฤษฎีอวกาศแบบนี้ ยังยกให้ Contact ที่หนึ่งเหมือนเดิมครับ น่าแปลกที่ทั้งสองเรื่อง มีแมคคอนาเฮย์เล่นทั้งคู่

แต่ก็ยังน่าดูมากๆ สำหรับคนชอบแนวนี้ครับ