สวัสดีค่ะ ต้องบอกก่อนเลยว่าเคยแต่นั่งอ่านกระทู้ของคนอื่น เยอะแยะมากมาย แต่ก็ไม่เคยมีเป็นของตัวเองสักที พึ่งได้สมัครก็เลยตัดสินใจเราเรื่องราวประสบการณ์ การทำงานทางอินเตอร์เน็ต มาเล่าให้ฟัง เผื่อใครจะมีประสบการณ์เหมือนเราบ้าง ไม่รู้จะมีคนอ่านหรือเปล่า ^^' อาจจะวกไปวนมา พิมพ์ไปบ่นไป ใครรำคาญก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ
.....ต้องขอบอกก่อนเลยว่าความเห็นส่วนตัวค่ะสำหรับตัวเราแล้ว ไม่ดีน่ะ มันแย่มาก หรือ เราโชคร้ายก็ไม่รู้ แต่อีกอย่างขึ้นอยู่กับคนที่เราทำงานด้วยมากกว่าว่าเขาคนนั้นทำหน้าที่ได้ดีไหม สนใจเรามากน้อยแค่ไหน ดูแลรายละเอียดของงานดีมั้ย และ เห็นแก่ตัวแค่ไหน คำพูดหลายๆคำคือโฆษณาชวนเชื่อ สำหรับบางคนเท่านั้นน่ะ ถ้าโชคดีเจอคนที่ดีๆ ได้ทำงานกับคนนั้นก็สบายไปรับรองเงินดีแน่นอน ( เราไปสำรวจทีมอื่นมาเรียบร้อย ) แต่ถ้าโชคร้ายอย่างเราก็ซวยไป เราคิดตัดสินใจอยู่นานมาก แต่ก็ได้รู้ว่าคิดผิดจริงๆกับการที่เอาเงินส่วนนั้นมาลงทุนในงานนี้ กับคนแบบนี้ งานที่เราทำอะ ทำงานเป็นทีมนะ แต่เราไม่เหมาทั้งทีมหรอกว่าเขาไม่ดี มีคนดีๆมากมาย แต่โชคร้ายอย่างเราก็มี เรายกตัวอย่างเราเลยละกันนะ เรายอมรับว่าหลงเต็มๆ คือโลภอยากได้เงินเยอะ แต่ผลที่ได้รับคือ ไม่อะ มันไม่ใช่เลย งานที่เราทำ คือส่วนมากให้หาคนมาทำงาน รวมทั้งขายของด้วย แต่ไม่ต้องทำยอดนะ เพราะว่าเงินที่เราลงทุนอ้ะ ก็เท่ากับซื้อของมาแล้วไง ครั้งแรกที่เราฟังมาก่อนทำคือ ' จะมีคนช่วยเราขาย ไม่ต้องกลัวว่าของจะขายไม่ได้ ' แต่ความจริงคือ... สินค้าที่เรารับมายังตั้งกองอยู่ที่บ้านเราเลย สาเหุตคงมาจากสินค้ามีราคาสูงเกิน วัยรุ่นทั่วๆไปจะสนใจ เพราะของถูกกว่านี้ที่น่าสนใจกว่ามีเพียบ เราขายของได้หรือไม่ได้ก็ไม่เกี่ยวกับบริษัทอยู่แล้วเพราะเราเอาเงินซื้อไปแล้วเขาไม่สนใจหรอกนะ ส่วนเรื่องหาคนมาทำงานนี้ เราหาได้ 2 คน ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรนะเพราะงานนี้อาจจะดีจริงๆก็ได้ เลยรู้สึกดีที่มีคนมาร่วมงานด้วย และเราก็ได้ดูแลเขาด้วยถือว่าเป็นเพื่อนกันทำงาน แต่หลังจากนั้นปัญหาก็เกิดเพราะมันไม่ง่ายเลย เพราะ คนที่เราหามาเขาก็ต้องการเงินเหมือนเรา ต้องการขายของได้เหมือนเรา ในขณะที่ตัวเราเองยังไม่มีคนช่วยเลย เรารู้สึกผิดมากที่พาอีก 2 คนมาลำบาก เราไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้ เราโกรธตัวเองมาก ที่โง่หลงผิดขนาดนี้ จนหลังจากนั้นคนที่เราหามาเขาต้องขายของในราคาขาดทุน เพราะ ถ้าไม่ขายราคานี้ก็ขายไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะทำไง หาอ่านอยู่ก็ขอโทษอีกทีละกัน เรารู้สึกผิดจริงๆ ส่วนเงินที่ได้จากการหาคนได้ของเราคือเท่าไหร่รู้มั้ย 200 บาทไง โดยที่ทุกวันนี้ยังไม่เข้าบัญชีเราด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกเขาให้เราถ่ายเอกสารหน้าสมุดธนาคารให้เราก็ถ่ายให้เรียบร้อย ยื่นให้กับมือ แต่เขากลับไม่สนใจคีย์ข้อมูลให้เราต้องแฟลกช์ไปใหม่ แต่เราก็ไม่ได้แฟลกช์ไปหรอกนะ เราอยากจบๆไปเสียที เราเลยหยุดและเลิกทำ รู้สึกโคตรเฟลอ่ะ เราอายขายหน้ามากที่ทุกวันนี้เรายังไม่ได้เงินทุนกลับมา เพราะก่อนหน้านี้เราโพส โฆษณาชวนเชื่อว่อนเฟซบุ๊คแล้ว เฮ้อ แต่ดีนะประสบการณ์ชีวิต ถ้าใครอยากรู้รายละเอียดเราจะบอกให้ทุกอย่างเลย ทักมานะ เราไม่อยากให้คนอื่นพลาดเหมือนเราอีกแล้ว วันนี้ขอระบายและแชร์ประสบการณ์ความโง่ของตัวเอง
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านมากค่ะ
ประสบการณ์การทำงานทางอินเตอร์เน็ต รายได้ดีจริงหรือ ?
.....ต้องขอบอกก่อนเลยว่าความเห็นส่วนตัวค่ะสำหรับตัวเราแล้ว ไม่ดีน่ะ มันแย่มาก หรือ เราโชคร้ายก็ไม่รู้ แต่อีกอย่างขึ้นอยู่กับคนที่เราทำงานด้วยมากกว่าว่าเขาคนนั้นทำหน้าที่ได้ดีไหม สนใจเรามากน้อยแค่ไหน ดูแลรายละเอียดของงานดีมั้ย และ เห็นแก่ตัวแค่ไหน คำพูดหลายๆคำคือโฆษณาชวนเชื่อ สำหรับบางคนเท่านั้นน่ะ ถ้าโชคดีเจอคนที่ดีๆ ได้ทำงานกับคนนั้นก็สบายไปรับรองเงินดีแน่นอน ( เราไปสำรวจทีมอื่นมาเรียบร้อย ) แต่ถ้าโชคร้ายอย่างเราก็ซวยไป เราคิดตัดสินใจอยู่นานมาก แต่ก็ได้รู้ว่าคิดผิดจริงๆกับการที่เอาเงินส่วนนั้นมาลงทุนในงานนี้ กับคนแบบนี้ งานที่เราทำอะ ทำงานเป็นทีมนะ แต่เราไม่เหมาทั้งทีมหรอกว่าเขาไม่ดี มีคนดีๆมากมาย แต่โชคร้ายอย่างเราก็มี เรายกตัวอย่างเราเลยละกันนะ เรายอมรับว่าหลงเต็มๆ คือโลภอยากได้เงินเยอะ แต่ผลที่ได้รับคือ ไม่อะ มันไม่ใช่เลย งานที่เราทำ คือส่วนมากให้หาคนมาทำงาน รวมทั้งขายของด้วย แต่ไม่ต้องทำยอดนะ เพราะว่าเงินที่เราลงทุนอ้ะ ก็เท่ากับซื้อของมาแล้วไง ครั้งแรกที่เราฟังมาก่อนทำคือ ' จะมีคนช่วยเราขาย ไม่ต้องกลัวว่าของจะขายไม่ได้ ' แต่ความจริงคือ... สินค้าที่เรารับมายังตั้งกองอยู่ที่บ้านเราเลย สาเหุตคงมาจากสินค้ามีราคาสูงเกิน วัยรุ่นทั่วๆไปจะสนใจ เพราะของถูกกว่านี้ที่น่าสนใจกว่ามีเพียบ เราขายของได้หรือไม่ได้ก็ไม่เกี่ยวกับบริษัทอยู่แล้วเพราะเราเอาเงินซื้อไปแล้วเขาไม่สนใจหรอกนะ ส่วนเรื่องหาคนมาทำงานนี้ เราหาได้ 2 คน ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรนะเพราะงานนี้อาจจะดีจริงๆก็ได้ เลยรู้สึกดีที่มีคนมาร่วมงานด้วย และเราก็ได้ดูแลเขาด้วยถือว่าเป็นเพื่อนกันทำงาน แต่หลังจากนั้นปัญหาก็เกิดเพราะมันไม่ง่ายเลย เพราะ คนที่เราหามาเขาก็ต้องการเงินเหมือนเรา ต้องการขายของได้เหมือนเรา ในขณะที่ตัวเราเองยังไม่มีคนช่วยเลย เรารู้สึกผิดมากที่พาอีก 2 คนมาลำบาก เราไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้ เราโกรธตัวเองมาก ที่โง่หลงผิดขนาดนี้ จนหลังจากนั้นคนที่เราหามาเขาต้องขายของในราคาขาดทุน เพราะ ถ้าไม่ขายราคานี้ก็ขายไม่ได้ เราก็ไม่รู้จะทำไง หาอ่านอยู่ก็ขอโทษอีกทีละกัน เรารู้สึกผิดจริงๆ ส่วนเงินที่ได้จากการหาคนได้ของเราคือเท่าไหร่รู้มั้ย 200 บาทไง โดยที่ทุกวันนี้ยังไม่เข้าบัญชีเราด้วยซ้ำ เพราะตอนแรกเขาให้เราถ่ายเอกสารหน้าสมุดธนาคารให้เราก็ถ่ายให้เรียบร้อย ยื่นให้กับมือ แต่เขากลับไม่สนใจคีย์ข้อมูลให้เราต้องแฟลกช์ไปใหม่ แต่เราก็ไม่ได้แฟลกช์ไปหรอกนะ เราอยากจบๆไปเสียที เราเลยหยุดและเลิกทำ รู้สึกโคตรเฟลอ่ะ เราอายขายหน้ามากที่ทุกวันนี้เรายังไม่ได้เงินทุนกลับมา เพราะก่อนหน้านี้เราโพส โฆษณาชวนเชื่อว่อนเฟซบุ๊คแล้ว เฮ้อ แต่ดีนะประสบการณ์ชีวิต ถ้าใครอยากรู้รายละเอียดเราจะบอกให้ทุกอย่างเลย ทักมานะ เราไม่อยากให้คนอื่นพลาดเหมือนเราอีกแล้ว วันนี้ขอระบายและแชร์ประสบการณ์ความโง่ของตัวเอง