สวัสดีค่ะทุกคน
วันนี้เราอยากเอาเรื่องสมัยเป็นนักเรียน ถึงสมัยนักศึกษา มาเล่าให้ฟังกันนะคะ เป็นความรักเล็กๆน้อยๆ ของเด็กวัยรุ่นคนนึงคะ แต่มันจบไปแล้วนะคะ ทุกวันนี้เราไม่ได้ติดต่อกับเขาแล้ว นานๆจะคุยกันสักทีนึงค่ะ แต่เห็นเรื่องราวความน่ารักจากกระทู้อื่นแล้ว เลยอยากมาเล่าบ้างค่ะ อย่าคิดว่าเราแต่งเรื่องนะคะ เรื่องนี้เรื่องจริง 100%
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราอยู่ ม.4 เราได้ตรวจเจอว่า เรามีเนื้องอกในเส้นประสาทสมองคู่ที่แปดค่ะ ครั้งแรกที่ตรวจเจอ คือเราช็อคมาก อาจารย์หมอที่ตรวจเรา ให้เราตัดสินใจเลือก ระหว่างผ่าตัด หรือ ฉายแสง เพราะถ้าปล่อยให้เนื้องอก โตขึ้นมา เราต้องหูหนวกแน่นอนค่ะ
ซึ่ง สองทางเลือกนี้ มีความเสี่ยงต่างกันค่ะ คือ
1. ผ่าตัด เสี่ยง 50/50 ถ้าหูหนวกก้คือหนวกเลย แต่ถ้าหาย คือเราสามารถได้ยินปกติ (จนกว่าเจ้าเนื้องอกจะขึ้นมาใหม่)
2. ฉายแสง เสี่ยงหูหนวกแค่ 40% แต่ไม่หายขาด ต้องมาฉายซ้ำ เรื่อยๆ
เราก้ตัดสินใจเลือกการผ่าตัดค่ะ อยากหาย กล้าได้กล้าเสี่ยง โอเค เลือกผ่าสมองด้านซ่ายก่อนค่ะ เพราะก้อนโตกว่า พอกำหนดวันนัดผ่าตัดสมองเสร็จแล้ว เราก้ลาโรงเรียนเรียบร้อย ตอนนั้นเรา ขึ้น ม.5 แล้วค่ะ
เราเข้าแอดมิด ที่โรงพยาบาลรัฐชื่อดัง ในกรุงเทพ ก่อนวันผ่าตัด1วันค่ะ งดน้ำและอาหารตามคำสั่งของหมอ จนถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัด ก้มีคนชุดเขียว ลากเตียงเขียวมารับเราค่ะ
พอถึงห้องผ่าตัด เราก้โดน เจาะสายน้ำเกลือเพิ่มหลายรูเลย คุณหมอวิสัญญี ให้ดมยาสลบมึนๆ พอเรามึนได้ที่ ก้ฉีดยาสลบเข้าไปทางสายน้ำเกลือ โอโห ตรงนี้จำความได้ว่า ร้าวกระดูกมาก กรี๊ดดังมาก แต่กรี๊ดได้แค่สองวินาทีค่ะ หลับ - -"
เอาล่ะค่ะะะะะ มาถึงตอนเราฟื้นจากหลับไหล ดุจดั่งเจ้าหญิงนิทรา (หรอ) คือตอนแรก เราอยากรู้มากว่ากี่โมงแล้ว เราสงสัยว่าเราหลับไปนานเท่าไหร่ พี่พยาบาลก้บอกว่า น้องใช้เวลาผ่าตัดไป9 ชั่วโมงนะคะ
ห๊ะ! 9 ชั่วโมง แล้วแม่หนูละคะ พี่พยาบาลก้บอกว่า แจ้งคุณแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าน้องผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวพี่ไปเชิญคุณหมอมาดูอาการน้องนะคะ ทดสอบการได้ยินของหูด้วยค่ะ
พี่พยาบาลจากไป เราก้นอนปวดแผลอยู่อย่างเหงาๆ ตอนนั้นหูซ้ายเรายังหนักๆอื้อๆ ไม่รู้ว่ายังปกติไหม จนกระทั่ง นักศึกษาแพทย์หนุ่ม รูปงาม (เราคิดว่าเค้าหล่อมากกกก) เดินเข้ามาหยุดที่ปลายเตียงเรา
พี่หมอ : สวัสดีครับ พี่เป็น extern ของ case น้องนะครับ พี่ชื่อ พี่ K ครับ เดี๋ยวจะขอดูอาการน้องนิดนึงนะ
เรา : ( โอยตายๆ หล่อ โฮก พี่หมอมาเห็นหนู ตอนนี้ ๆ ๆ ได้ไง หนูหัวฟู แถมด้านหลังท้ายทอย โกนผมออก เพื่อผ่าตัด ชุดนอน รพ สายระโยงระยาง ) เอ่อ ค่ะ
พี่หมอไปเอาอะไรสักอย่าง คล้ายๆส้อม มาจ่อๆ หัวหู เราหลายที่ เราก้รู้สึก เออ หูซ้ายชั้นยังได้ยินนนน เย่ !
พี่หมอ : งั้นพี่ขอถอดสายน้ำเกลือนิดนะคะ (พูดคะ !!!! หล่อ น่ารัก ทำใจเด็ก ม ปลาย ละลายไปแล้วจ้า แผลผ่าตัดเจ็บเจิบอะไร ลื้มมม ) แล้วเค้าก้ เอื้อมมือมา ที่คอเสื้อเรา (สายน้ำเกลือมันอยู่ที่แปลกๆนะ ตรงเหนืออกเรานิดนึง)
พี่หมอ : ขอโทษนะคะ
ว่าแล้วนางก้แหวกจ้า ห๊าาาาา เด็กน้อยอย่างชั้น จะเจอกับมือผู้ชาย มาสัมผัสเราตรงนั้นแกๆๆ ไซส์ 70D ของชั้น (ได้มาจากแม่เต็มๆ) แล้วเค้าก้ตัดฉับออกไป แล้วถามเราว่า
พี่หมอ : ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ
เรา : เอิ่ม ... จะอ้วกค่ะ
พี่หมอ : มากมั้ย
เรา : มากค่ะ (เราแพ้ยาสลบ) พี่หมอเลิ่กลั่ก เดี๋ยวพี่ไปเอาถังมาให้คะ
แล้วชั้นก้ เล่นบทนางเอกเกาหลี (มันไปเองจริงๆๆๆ ) อ้วกมันตรงนั้นเลย ไอซียู อ้วกใส่เตียง ใส่เสื้อผ้า เละเทะ
พี่ K สุดน่ารัก ก้รีบไปเอา ถัง และกระดาษทิชชู่ มา และ และ และ!!!!! เช็ดให้เรา อ๊ายยยย
หลังจากนั้น พี่หมอก็บอกว่า พี่ไปก่อนนะคับ
เง้อ !.!!.. พี่ไป แล้วเราจะได้เจอกันอีกหรอออออออออ
เหมือนพี่ K จะได้ยินเราคิดนะ นางหันมาบอกว่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาใหม่นะคับ
กรี๊ดดดดดดดดดด
ฉัน(เคย)ตกหลุมรัก นักศึกษาแพทย์
วันนี้เราอยากเอาเรื่องสมัยเป็นนักเรียน ถึงสมัยนักศึกษา มาเล่าให้ฟังกันนะคะ เป็นความรักเล็กๆน้อยๆ ของเด็กวัยรุ่นคนนึงคะ แต่มันจบไปแล้วนะคะ ทุกวันนี้เราไม่ได้ติดต่อกับเขาแล้ว นานๆจะคุยกันสักทีนึงค่ะ แต่เห็นเรื่องราวความน่ารักจากกระทู้อื่นแล้ว เลยอยากมาเล่าบ้างค่ะ อย่าคิดว่าเราแต่งเรื่องนะคะ เรื่องนี้เรื่องจริง 100%
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนเราอยู่ ม.4 เราได้ตรวจเจอว่า เรามีเนื้องอกในเส้นประสาทสมองคู่ที่แปดค่ะ ครั้งแรกที่ตรวจเจอ คือเราช็อคมาก อาจารย์หมอที่ตรวจเรา ให้เราตัดสินใจเลือก ระหว่างผ่าตัด หรือ ฉายแสง เพราะถ้าปล่อยให้เนื้องอก โตขึ้นมา เราต้องหูหนวกแน่นอนค่ะ
ซึ่ง สองทางเลือกนี้ มีความเสี่ยงต่างกันค่ะ คือ
1. ผ่าตัด เสี่ยง 50/50 ถ้าหูหนวกก้คือหนวกเลย แต่ถ้าหาย คือเราสามารถได้ยินปกติ (จนกว่าเจ้าเนื้องอกจะขึ้นมาใหม่)
2. ฉายแสง เสี่ยงหูหนวกแค่ 40% แต่ไม่หายขาด ต้องมาฉายซ้ำ เรื่อยๆ
เราก้ตัดสินใจเลือกการผ่าตัดค่ะ อยากหาย กล้าได้กล้าเสี่ยง โอเค เลือกผ่าสมองด้านซ่ายก่อนค่ะ เพราะก้อนโตกว่า พอกำหนดวันนัดผ่าตัดสมองเสร็จแล้ว เราก้ลาโรงเรียนเรียบร้อย ตอนนั้นเรา ขึ้น ม.5 แล้วค่ะ
เราเข้าแอดมิด ที่โรงพยาบาลรัฐชื่อดัง ในกรุงเทพ ก่อนวันผ่าตัด1วันค่ะ งดน้ำและอาหารตามคำสั่งของหมอ จนถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัด ก้มีคนชุดเขียว ลากเตียงเขียวมารับเราค่ะ
พอถึงห้องผ่าตัด เราก้โดน เจาะสายน้ำเกลือเพิ่มหลายรูเลย คุณหมอวิสัญญี ให้ดมยาสลบมึนๆ พอเรามึนได้ที่ ก้ฉีดยาสลบเข้าไปทางสายน้ำเกลือ โอโห ตรงนี้จำความได้ว่า ร้าวกระดูกมาก กรี๊ดดังมาก แต่กรี๊ดได้แค่สองวินาทีค่ะ หลับ - -"
เอาล่ะค่ะะะะะ มาถึงตอนเราฟื้นจากหลับไหล ดุจดั่งเจ้าหญิงนิทรา (หรอ) คือตอนแรก เราอยากรู้มากว่ากี่โมงแล้ว เราสงสัยว่าเราหลับไปนานเท่าไหร่ พี่พยาบาลก้บอกว่า น้องใช้เวลาผ่าตัดไป9 ชั่วโมงนะคะ
ห๊ะ! 9 ชั่วโมง แล้วแม่หนูละคะ พี่พยาบาลก้บอกว่า แจ้งคุณแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ ว่าน้องผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวพี่ไปเชิญคุณหมอมาดูอาการน้องนะคะ ทดสอบการได้ยินของหูด้วยค่ะ
พี่พยาบาลจากไป เราก้นอนปวดแผลอยู่อย่างเหงาๆ ตอนนั้นหูซ้ายเรายังหนักๆอื้อๆ ไม่รู้ว่ายังปกติไหม จนกระทั่ง นักศึกษาแพทย์หนุ่ม รูปงาม (เราคิดว่าเค้าหล่อมากกกก) เดินเข้ามาหยุดที่ปลายเตียงเรา
พี่หมอ : สวัสดีครับ พี่เป็น extern ของ case น้องนะครับ พี่ชื่อ พี่ K ครับ เดี๋ยวจะขอดูอาการน้องนิดนึงนะ
เรา : ( โอยตายๆ หล่อ โฮก พี่หมอมาเห็นหนู ตอนนี้ ๆ ๆ ได้ไง หนูหัวฟู แถมด้านหลังท้ายทอย โกนผมออก เพื่อผ่าตัด ชุดนอน รพ สายระโยงระยาง ) เอ่อ ค่ะ
พี่หมอไปเอาอะไรสักอย่าง คล้ายๆส้อม มาจ่อๆ หัวหู เราหลายที่ เราก้รู้สึก เออ หูซ้ายชั้นยังได้ยินนนน เย่ !
พี่หมอ : งั้นพี่ขอถอดสายน้ำเกลือนิดนะคะ (พูดคะ !!!! หล่อ น่ารัก ทำใจเด็ก ม ปลาย ละลายไปแล้วจ้า แผลผ่าตัดเจ็บเจิบอะไร ลื้มมม ) แล้วเค้าก้ เอื้อมมือมา ที่คอเสื้อเรา (สายน้ำเกลือมันอยู่ที่แปลกๆนะ ตรงเหนืออกเรานิดนึง)
พี่หมอ : ขอโทษนะคะ
ว่าแล้วนางก้แหวกจ้า ห๊าาาาา เด็กน้อยอย่างชั้น จะเจอกับมือผู้ชาย มาสัมผัสเราตรงนั้นแกๆๆ ไซส์ 70D ของชั้น (ได้มาจากแม่เต็มๆ) แล้วเค้าก้ตัดฉับออกไป แล้วถามเราว่า
พี่หมอ : ตอนนี้เป็นไงบ้างคะ
เรา : เอิ่ม ... จะอ้วกค่ะ
พี่หมอ : มากมั้ย
เรา : มากค่ะ (เราแพ้ยาสลบ) พี่หมอเลิ่กลั่ก เดี๋ยวพี่ไปเอาถังมาให้คะ
แล้วชั้นก้ เล่นบทนางเอกเกาหลี (มันไปเองจริงๆๆๆ ) อ้วกมันตรงนั้นเลย ไอซียู อ้วกใส่เตียง ใส่เสื้อผ้า เละเทะ
พี่ K สุดน่ารัก ก้รีบไปเอา ถัง และกระดาษทิชชู่ มา และ และ และ!!!!! เช็ดให้เรา อ๊ายยยย
หลังจากนั้น พี่หมอก็บอกว่า พี่ไปก่อนนะคับ
เง้อ !.!!.. พี่ไป แล้วเราจะได้เจอกันอีกหรอออออออออ
เหมือนพี่ K จะได้ยินเราคิดนะ นางหันมาบอกว่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาใหม่นะคับ
กรี๊ดดดดดดดดดด