ขอแชร์ความรู้สึก จากที่นั่งวินมอไซร์หน้าเดอะมอลค่ะ....

กระทู้สนทนา
สวัสดีค่ะ.... อยากขอบคุณคุณพี่วินเบอร์ 18 หน้าเดอะมอลงามวงศ์วาน มากเลยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเลิกเรียนพิเศษแล้วนั่งวินกลับจะ แต่... เรามองทางเพลินไปหน่อยเลยลืมสกิดพี่เขา = =
ปรากฏว่าเลยมาไกลมากกก - -  แล้วพี่วินเขาก็ถาม
พี่วิน : น้องครับ เลยซอยมาหรือยัง
เรา : แฮ่ๆ... เลยมาแล้วคะ....
พี่วิน : อ้าว 555 ทำไมไม่สกิดพี่ล้า
เรา : คิดในใจ กำ - - มันเลยมาไกลพอสมควรงะย้อนกลับไปก็เสียเวลารถติดอีก เลยหัวเราะแฮ่ๆ...
ขับเข้าซอยทางโรงเรียนเบญคะ.... ไกลมากเลยนะ จากซอยบ้านเรา = =  
เราเลยบอกว่า
เรา : พี่คะ เดี๋ยวจอดตรงป้ายรถเมล์ก็ได้คะ
พี่วิน : ไม่เป็นไรน้อง เดี๋ยวพี่ไปส่งถึงที่
เรา : เอ่อ... ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวงบไม่พออะ - -
พี่วิน : ไม่เป็นไรๆ พี่ไม่เอาเงินหรอก แล้วบ้านน้องอยู่ตรงไหนอะ
...แล้วเราก็บอกทางจนถึงบ้านคะ - -  
ระหว่างทางตรงเกือบถึงหน้าตลาดประชานิเวศ มีรถมอไซร์อีกคัน - - มาจากไหนไม่รู้คะ เหมือนจะเข้ามาจอดข้างทาง = = ก็เลยเกือบจะชนกับพี่แก
พอพี่แกมอง คนนั้นก็ทำหน้าแบบไม่พอใจ และก็ขับเข้าที่
....พีวิน : อ่อแล้วน้องเคยมาเท่าไหร่
....เรา : อ่อ70บาทคะ
....พี่วิน : โอเคครับ
....เรา : แฮ่ อ้อมไกลเลย ขอโทษคะ
....พี่วิน : ไม่เป็นไรๆ พี่ผิดเองละ ที่พี่จำทางไม่ได้
....เรา :  ได้แต่หัวเราะแฮ่ๆ .....
พอถึงบ้าน เราก็เลยบอกว่า รอสักครู่นะคะ แล้วขึ้นบ้านไปหยิบเงินเพิ่มอีก30บาท  - - เป็น100บาท ค่าเสียเวลาอ้อม
ขอบคุณมากนะคะพี่วิน ถ้าเป็นแถวอื่นไม่รู้เขาจะใจดีเหมือนพี่ไหม... อย่างน้อยเขาก็คงบ่นแล้วละคะ ดีไม่ดี - - คงคิดมากกว่า100บาทด้วยละมั่ง
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ จากใจ... แม้จะไม่ได้พูดกับพี่เขา... แต่ก็อยากระบายให้คนอื่นได้รับรู้.... ว่าพี่วินเขาใจดีมากเลย ^^

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่